خداوند بعضی‌ها را کم‌روزی قرارداد و بعضی‌ها را وسعت داد تا هر که را بخواهد به وسعت و تنگی روزی بیازماید و از این طریق سپاسگزاری و شکیبایی توانگر و تهیدست را آزمایش کند.

دست‌وپا و انگشت و چشم و لب و زبان و دل و قلب و فکر و اندیشه هیچ‌کدام برای ما نیست. همه امانت است در نزد ما. صاحبش چه کسی است؟ خداست. اگر بنده با چشم و گوشی که برای خداست تخلف کردم، در حقیقت در مال امانتی خیانت کردم.

نگاه از مصائد شیطان است. یکی ازآنجاهایی که شیطان زود به هدف می‌رسد، چشم است. چشم‌هایمان را حفظ کنیم. چشم و گوش را خوب کنترل کنیم که اگر کنترل نشود، شیطان ما را به‌جایی می‌برد که تمرد خدای تعالی را می‌کنیم.

هدف شیطان این است که دل انسان بسته شود و چیزی را درک نکند. در گناه و فساد غوطه ور شود و نتواند خارج شود. وقتی می‌خواهد این کار را بکند حمله باید حمله همه جانبه باشد.

وقتی بچه‌ای در اتاق است خودت را می‌پوشانی. یا وقتی میگویند این مکان مجهز به دوربین است، خودت را حفظ می‌کنی. بعد میدانی خدا تو را می‌بیند اما رعایت نمی‌کنی؛ یعنی تو خدا را از آن دوربین‌ها و آن بچه پایین‌تر در نظر گرفتی.

اگر به ظالمان تکیه کنید و بعد به دنبال ولی و سرپرست و حامی بگردید، گیرتان نمی‌آید و در آن روزی که به یاری احتیاج دارید، کسی شمارا یاری نخواهد کرد

کسی که گناه کرد بلافاصله باید توبه کند، چون نمی‌داند که زنده می‌ماند یا نمی‌ماند. مرگ و حیات به دست انسان نیست. ممکن است بلافاصله بمیرد و گناهی را با خود حمل کند.

اگر دیدید کسی جلوی شما از شما تعریف می‌کند به ویژگی‌هایی که در شما نیست، اصلاً به او اعتماد نکن. این‌یک قاعده است که اهل‌بیت به ما یاد دادند