هدف از نزول قرآن این بود که ما فقط بنشینیم قرائت کنیم و ثواب ببریم؟ نه همه آیات قرآن کریم منشاء تفکر است. منشاء اندیشه است. منشاء حرکت به سمت تعالی و رشد است. انسان را سعادتمند می‌کند. همه آیاتش برای تدبر است

خاصیت ذکر این است که اول در دل تپش ایجاد می‌کند و بعدش طمأنینه ایجاد می‌کند. هرچه ظرفیت قلب بیشتر باشد، هرچه انس با قرآن بیشتر باشد، تحمل قلب و آرامش قلب بیشتر خواهد شد

بعضی‌ها قرآن را با نگاه می‌خوانند، در دلشان می‌خوانند. این قرائت نیست. به خواندن بدون تلفظ، قرائت نمی‌گویند؛ ولو ثواب فراوان هم دارد. تا لفظ روی زبان نیاید قرائت محسوب نمی‌شود

قرآن جهان‌شمول است و برای همه انسان‌هاست. قرآن باید با یک‌زبانی نازل‌شده باشد که همه فرهنگ‌ها و همه ملت‌ها آن را بفهمند. نباید کسی بتواند ادعا کند که زبان این کتاب نارسا بود و من نفهمیدم

قرآن دو نزول داشته است. در مقطعی یک نزول دفعی داشته و هرسال هم آن نزول دفعی انجام می‌شود و یک نزول تدریجی داشته است که در طول ۲۳ سال آیات قرآن بر پیغمبر نازل شده است

قرآن بهترین سخن است که سراسر آن مثانی است؛ یعنی شبیه هم است؛ و آیات الهی گرایش عمیق به هم دارند. این کتاب از طرف خدای حکیم آمده است. محکم است و از بین نمی‌رود.

پیغمبر خدا معجزات فراوانی داشت. مثلا سنگریزه در دست حضرت سخن گفته، درخت حرکت کرده، شق‌القمر شده؛ اما در بین آن معجزات، مهم‌ترین معجزه و خاتم همه معجزات که بی‌نظیر است و خارق‌العاده است، قرآن کریم است

قرآن خطوط کلی و جامع را بیان می‌کند. روشن است و ابهامی هم ندارد؛ ولی نحوه اجرا و مشخص شدن جزئیات و مصادیق که چگونه باشد، آن‌ها بر عهده اهل‌بیت گذاشته‌شده است

قرآن را امام خودتان قرار بدهید. ببینید درباره مسائل فردی شما، مسائل اجتماعی شما، در بحث سیاست خارجی شما چه می‌گوید. هر مطلبی که قرآن کریم گفت، شما بر اساس بیان او رفتار و عمل کنید. او را امام خودتان قرار بدهید؛ عقب نمانید، جلو هم نروید