در زیارت یک زائر داریم؛ و یک مزور؛ یعنی شخصی که ما به او میل پیدا کردیم که او را ببینیم؛ و سوم گرایش قلبی نسبت به کسی که داریم به زیارتش میرویم. اگر زائر از معرفت بالایی برخوردار باشد و دارای کمالاتی باشد، بعد برود به زیارت مزوری که او هم یک شخصیت الهی است؛ و قصدش هم جدی و حقیقی باشد بهترین جلوه زیارت محقق شده است. هرکدام هم نقص داشته باشد زیارت نقص پیدا میکند