کسی که از مأمن رحمت الهی بیرون ماند، از آن حصن حصین و آن بیتالله خارج ماند، نه احدی سرپرستی کارهایش را به عهده میگیرد و نه کسی کمکش میکند. نه خودش میتواند خودش را جمعوجور کند و عهدهدار کارهای خودش باشد، نه دیگری
خدای تعالی در قرآن کریم آیاتی را بیان میکند و در آن آیات، اصل نزول قرآن و مبدأ نزول قرآن که همان اسماء حسنای الهی هستند را بیان کرده است؛ و بخش عمده این آیات هم در حوامیم سبعه است
قرآنی که امام است و ما باید به او اقتدا کنیم، دو کار مهم میکند؛ یکی اینکه میترساند که دنبالهرو کسانی که ظالم هستند نباشیم و دیگر اینکه دنبالهرو و جزو کسانی باشیم که نیکوکار هستند
اختلاف و تشتت در جامعه یکی از عذابها و بلاهایی است که شکننده است. باعث سقوط جامعه خواهد شد. وحدت اجتماعی را از بین میبرد. یکی از ویژگیهای قرآن این است که عامل وحدت و اتحاد است. محور همدلی و همگرایی است
هدف از نزول قرآن این بود که ما فقط بنشینیم قرائت کنیم و ثواب ببریم؟ نه همه آیات قرآن کریم منشاء تفکر است. منشاء اندیشه است. منشاء حرکت به سمت تعالی و رشد است. انسان را سعادتمند میکند. همه آیاتش برای تدبر است
خاصیت ذکر این است که اول در دل تپش ایجاد میکند و بعدش طمأنینه ایجاد میکند. هرچه ظرفیت قلب بیشتر باشد، هرچه انس با قرآن بیشتر باشد، تحمل قلب و آرامش قلب بیشتر خواهد شد
بعضیها قرآن را با نگاه میخوانند، در دلشان میخوانند. این قرائت نیست. به خواندن بدون تلفظ، قرائت نمیگویند؛ ولو ثواب فراوان هم دارد. تا لفظ روی زبان نیاید قرائت محسوب نمیشود
قرآن جهانشمول است و برای همه انسانهاست. قرآن باید با یکزبانی نازلشده باشد که همه فرهنگها و همه ملتها آن را بفهمند. نباید کسی بتواند ادعا کند که زبان این کتاب نارسا بود و من نفهمیدم
قرآن دو نزول داشته است. در مقطعی یک نزول دفعی داشته و هرسال هم آن نزول دفعی انجام میشود و یک نزول تدریجی داشته است که در طول ۲۳ سال آیات قرآن بر پیغمبر نازل شده است
قرآن بهترین سخن است که سراسر آن مثانی است؛ یعنی شبیه هم است؛ و آیات الهی گرایش عمیق به هم دارند. این کتاب از طرف خدای حکیم آمده است. محکم است و از بین نمیرود.