شرح خطبه ۲۸ نهج‌البلاغه؛ جلسه پنجم

بعد از شناخت و پذیرش حق، انسان باید حق‌گو باشد

خیلی‌ها حق را شناختند و پذیرفتند. اما رفتند در خانه‌شان مشغول قرآن خواندنشان شدند. به آن‌ها گفتند بلند شو از حق دفاع کن! حق الان بین درودیوار مانده! گفتند ما فهمیدیم حق کدام است ولی بیش از این دیگر نمی‌توانیم. در مواقع خاص که باید از حق دفاع کنند یک عده لال هستند. منفعت‌طلبی‌ها، هوس‌ها، و ده‌ها مطلب دیگر اجازه حرف زدن به آن‌ها نمی‌دهد
شرح خطبه ۲۸ نهج‌البلاغه؛ جلسه چهارم

در روزهای امید، وقت را از دست ندهید

تمام عمر شما ایام آرزو (امید) است. تا وقتی‌که این آرزو وقتش تمام نشده کار کنید.فرصت‌هایتان را از دست ندهید؛ یعنی تا قبل از رسیدن اجل باید ذخیره عملی خودتان را تکمیل کنید. این روزهایی که داریم در آن به‌سر می‌بریم روزهای امید ماست. در این روزهای امید وقت را از دست ندهید
شرح خطبه ۲۸ نهج‌البلاغه؛ جلسه سوم

عمل کنید پیش از آنکه فرصت پایان یابد و اجل فرا رسد و در توبه بسته شود

انسان تا وقتی در دنیا است فرصت جبران دارد. دیده‌اید که طرف شب می‌خوابد صبح بیدار نمی‌شود. چقدر هم در این لحظات حرف بیخود می‌زنیم و دنبال کارهای بیهوده می‌رویم. عروس و مادر شوهر و داماد و دوست و همسایه و فضای مجازی و مسائل سیاسی اجتماعی؛ شلوغ‌وپلوغ است. هیچ‌چیز هم از آن درنمی‌آید جز جهنم
شرح خطبه ۲۸ نهج‌البلاغه؛ جلسه دوم

خدای تعالی برای رشد ما با آن چیزی کار دارد که در آن گیر داریم

خدا انسان را آزاد خلق کرده. باید خودت را آزاد کنی از گلوگیرها و چشمگیرها و دلگیرها. هر چیزی مانع انسان شود برای این‌که به قرب الهی برسد، گیر است. هرکدام از ما یک گیری داریم و خدای تعالی با همان گیر ما کار دارد. همان گیر، آزمایش ماست. اگر آن را شکستی با سرعت به درجات و مقامات می‌رسی
شرح خطبه ۲۸ نهج‌البلاغه؛ جلسه اول

آگاه باش که مرگ به سمت تو می‌آید

همه گروه‌های انسانی چه دنیاپرست باشد چه توجه به آخرت داشته باشد، چه بچه باشد چه بزرگ باشد، زن باشد مرد باشد، پیر باشد جوان باشد، همه از دنیا رفته‌اند. موی سفید بنده و شما، قد خمیده دیگری، دارد با صدای بلند اعلام می‌کند که دنیا گذشته و پشت کرده
شرح دعای بیست و یکم صحیفه سجادیه؛ جلسه بیست و یکم (پایانی)

نزدیک‌ترین شخص به خدا، عامل به حق است؛ هرچند به ضررش باشد

چطور بفهمیم در مسیر قرب هستیم؟ اگر کسی حق را فهمید، راه درست را تشخیص داد و در مسائل فردی و اجتماعی حق را فهمید و رعایت کرد، چه به نفعش باشد چه به ضررش چنین کسی در مسیر قرب الهی حرکت می‌کند
شرح دعای ۴۹ صحیفه سجادیه؛ جلسه بیستم

کفران نعمت، نشانه لئامت و پستی است

انسان فطرتاً دوست دارد از کسی که به او نعمتی داده قدردانی کند؛ هر کس که می‌خواهد باشد. اگر کسی روحیه حق‌شناسی و تشکر و قدردانی از کسی که به او نعمت داده نداشته باشد، لئیم است، پستی دارد، روح کوچکی دارد.

شرح دعای ۴۹ صحیفه سجادیه؛ جلسه نوزدهم

خدای تعالی بر خلاف وعده عمل نمی‌کند؛ چون قادر است

ما چون قدرت نداریم یک‌چیزی می‌گوییم و زیرش می‌زنیم و می‌گوییم نشد. کسی می‌تواند بگوید «لَا یُخْلِفُ الْمِیعَادَ» که قوت برای او باشد. گفته می‌بخشم می‌بخشد. گفته اگر فلان کار را بکنی بهشت می‌برم، می‌برد. چون قادر است. اگر کسی اعتقاد به قدرت خدا داشته باشد دعایش مستجاب است.

شرح دعای ۴۹ صحیفه سجادیه؛ جلسه هجدهم

بعد از نعمت حیات مهم‌ترین نعمتی که خدا به انسان داده نعمت هدایت است

اگر انبیا الهی نبودند انسان راه خودش را نمی‌توانست پیدا کند. مکتب‌های انسانی را ببینید. مگر این‌ها انسان را به مقصد می‌رساند؟ این هدایت اولاً به دست انبیا و بعد اوصیا و بعد علمای ربانی است.