هشتم شهریور سال ۱۳۶۰ دفتر نخستوزیری آن زمان توسط منافقین جنایتکار و روسیاه منفجر شد. دو شخصیت بزرگوار و کم نظیر نظام اسلامی به شهادت رسیدند و این روز را به عنوان روز مبارزه با تروریسم نام گذاری کردند. شخصیتهای مخلص خدوم و متعهد و متخصص و نماد خدمت و پاک دستی و بیادعا، بدون تجمل و بدون تظاهر به اشرافیگری، وسط میدان اقدام و عمل اینگونه بودند. برای دولتمردان ما الگو بوده و هستند. معتقد به مبانی دین و انقلاب اسلامی، استکبارستیز و ضد ظالم، طرفدار و دلسوز مظلوم و مستضعفین و دهها صفت دیگر که در آن دو بزرگوار جمع بود.
اینکه هر سال این مطالب یادآوری میشود بیشتر برای یادآوری وظایفی است که برعهده داریم. یادمان نرود که مسئولیت طعمه نیست که بخواهیم به وسیله او، زندگی خودمان و خانوادهمان و خاندانمان را تأمین کنیم.
اگر از فکر انقلابی و فرهنگ رفتاری شهیدان رجایی و باهنر در برخورد با مسئولیتها فاصله گرفتیم از آن حقوقهای نجومی بیرون خواهد آمد که عدهای از کارگزاران -که البته زیاد نیستند اما یکی آن هم زیاد است- به واسطه اینکه فضا را مناسب میبینند یا دیدند دست به یک ستمهایی نسبت به بیتالمال داشته باشند. تکرار یاد و خاطره شهیدان برای این است که دولتهای محترم در هر دوره جهتگیریهای نظام را فراموش نکنند. خدمت به محرومین سرلوحه کار آنان باشد. استکبارستیزی و خدمت به محرومین، عزتمندی و استقلال را فراموش نکنند که امیدواریم امروز هم همه عزیزان در همین مسیر حرکت کنند.
(آیت الله حسینی همدانی، ۹۵/۰۶/۰۵)