در وقت سحر به مسجد بروید. هرچه برکت به هرکسی دادند در سحر دادند. هیچ خیری به کسی نرسید مگر در سحر. در سحر کلاً رحمت خدا انسان را می‌گیرد. لازم نیست که انسان فقط نماز بخواند. اگرچه بهترین عمل نماز است؛ اما خود بیدار بودن در سحر موضوعیت دارد. حالا که بیدار است مطالعه کند، قرآن بخواند، ذکر بگوید، نماز بخواند؛ که بهترین وقت مناجات و عبادت با خدای تعالی سحر است

سبقت در کار خیر سفارش قرآن کریم است. راه‌های خیر هم فراوان است؛ برای هرکسی در هرزمان و مکان و فرصتی خیری وجود دارد. شخص مؤمن هم باید همه خیرات را بشناسد و بعد در مسیر خیر با سرعت قدم بردارد؛ و در این سرعت هم سبقت بگیرد

امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند: «هرگاه آدمی به نماز می‌ایستد ابلیس از اینکه می‌بیند رحمت خدا او را پوشانده است، حسودانه به وی نگاه می‌کند». نمازگزار وقتی به نماز می‌ایستد کلیدی در دست دارد تا با آن درهای بسته را باز کند. مراقب باشید که از این کلید خوب استفاده کنید

در دنیا مسابقه در ثروت است؛ اما در قیامت این‌طور نیست. اینجا مسابقه می‌گذارند برای به دست آوردن اجناس، و ملک و املاک و … درصورتی‌که به ما دستور دادند، مسابقه بگذارید در به دست آوردن درجات بهشت

مؤمن نباید رها باشد. نباید باری به هر جهت باشد. باید برای خودش حریم داشته باشد. مباهات را هم ملاحظه بکند. مؤمن برای خودش چهارچوب دارد. با برنامه زندگی می‌کند. از احتمال دروغ و غیبت و تهمت و … هم اجتناب می‌کند

اصلاً نباید تصور کنیم که گناه کوچک است. یعنی چه گناه کوچک؟ صغیره و کبیره بودن گناه نسبت به خود گناه است؛ نه نسبت به خدا. نسبت به خدا همه گناهان کبیره است. شیطان هم همه تلاشش این است که افراد گناهان خودشان را کوچک ببینند. این بزرگ‌ترین انحرافی است که یک شخص برایش به وجود می‌آید که بگوید: «خدا را شکر که غیرازاین خطا، خطایی ندارم.»

روزی‌رسان اصلی خداوند است؛ و انسان با تلاش خود تنها وسیله‌ای برای رسیدن به‌ روزی‌ای است که خداوند مقدر کرده است. خداوند قادر است رزق بندگان را کم یا زیاد کند و این امری است که در اختیار اوست. او با کم‌وزیاد کردن روزی بندگانش، آن‌ها را آزمایش می‌کند.

عمر در حال سپری شدن است. عمر ما سرمایه ماست. حالا که در گذران شب و روز داری سرمایه‌ات را می‌سوزانی در مسیری قرار بده که برایت ارزش‌افزوده داشته باشد. درازای این سرمایه‌ای که می‌سوزانی باید بهشت گیرد بیاید