متن کامل خطبه نماز جمعه ۱۴۰۲/۱۰/۰۱
استان البرز، شهرستان کرج
توسط آیت الله حسینی همدانی
بِسمِ الله الرَّحمَنِ الرِّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّ العالَمینَ وَالصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ
اَلعَبدِ المُوَیَّد وَالرَّسولِ المُسَدَّد اَباالقاسِمِ المُصطَفی مُحَمَّد
وَ عَلی آلِه الطَّیِبینَ الطّاهِرینَ المَعصُومِینَ سِیَّما بَقِیَّهِ اللهِ الاَعظَم فِی الاَرَضِینَ
وَاللَعنَهُ الدّائِمَه عَلی اَعدائِهِم اَجمَعینَ مِنَ الآنِ اِلَی قیامِ یَومِ الدّین
ای اهل ایمان خودم و شما را به تقوا دعوت می‌کنم. ای اهل تقوا به این بیان امیرالمؤمنین علیه‌السلام گوش دهید که فرمود: از کاری که خدا با ابلیس کرد پند گیرید آنگاه‌که به خاطر لحظه‌ای تکبر کار طولانی و کوشش طاقت‌فرسای او را بر باد داد. پس بعد ابلیس کیست که با معصیتی چون معصیت او از خشم و کیفر خدا ایمن باشد؟
بحث ما درباره استکبار شناسی و استکبارستیزی بود که با توجه به آیات قرآن کریم این را می‌فهمیم که دایره‌ای گسترده و اَشکال مختلفی دارد. این‌طور نیست که همه گردنکشان عالم به یک روش استکبار داشته باشند. غیر از استکبار در برابر خدا و انبیاء الهی، گاهی با قلدری تمام بر دیگران تعدی دارند و استکبار خود را آشکار می‌کنند، «استکبروا فی الارض»؛ و گاهی چون زمینه لازم فراهم نیست در درون مستکبرند تا فرصت اِعمال پیدا کنند؛ «استکبروا فی انفسهم».
در آیه ۲۱ سوره مبارکه فرقان فرمود: «وَ قالَ الَّذینَ لا یَرْجُونَ لِقائَنا لَوْلا اُنْزِلَ عَلَیْنَا المَلائِکَهُ اَوْ نَرَى رَبَّنا لَقَدِ اسْتَکْبَرُوا فِى اَنْفُسِهِمْ وَ عَتَوْ عُتُوَّا کَبیراً». و آنان که به لقاى ما امیدى نداشتند، گفتند: (چرا فرشتگان بر ما نازل نشده‌اند یا چرا پروردگارمان را نمى‌بینیم؟) آنان در خویش استکبار ورزیدند و تمرّد و بزرگى کردند.
ریشه این کلمات در خودبزرگ‌بینی بود که داشتند و خود را در حد انبیاء الهی و بلکه بالاتر می‌دیدند. این «استکبروا فی انفسهم» یعنی تمرد از حق و استکبار را در درون خودشان مخفی کرده بودند لذا زیر بار نمی‌رفتند و دائم جدل می‌کردند؛ و البته کاملاً فریبکارانه و عوام‌فریبانه چهره خود را مخفی می‌کردند و تمام تلاش را هم داشتند تا افراد را به سلطه خود درآورند که نتیجه‌اش استکبارِ آشکار می‌شد. همان کاری که فرعون و هامان کردند؛ «فاستَکبَروُا فی الارض».
خلاصه روحیه استکباری در افراد متفاوت است؛ از تکبر در مقابل مردم شروع می‌شود تا می‌رسد به استکبار در برابر انبیاء و استکبار بر خدای تعالی. بر اساس همین زمینه‌های فکری و رفتاری چند نوع استکبار به وجود می‌آید؛ مثل استکبار ربوبی و استکبار عبادی یعنی کسانی که راضی نیستند در مقابل خدا بندگی و اظهار عبد بودن بکنند.
البته گاهی خدا را عبادت هم می‌کنند به خالقیت و الوهیت و برتری خدا هم اعتقاد دارند اما اگر جایی با خواسته‌های نفسانی آنها تعارض پیدا کرد دست از اطاعت می‌کشند؛ مثل شیطان که سالیان طولانی بندگی خدا را می‌کرد اما در امر سجده نتوانست درست عمل کند و استکبار ورزید و ذلیل و خوار و رجیم شد؛ و استکبار سیاسی که افرادی اداره جامعه را به دست می‌گیرند که برای غیر خودشان ارزش و اعتباری قائل نیستند و خود را قیم و مسلط بر دیگران می‌دانند و آنان را به بردگی می‌گیرند. همان روحیه‌ای که فرعون داشت و بنی‌اسرائیل را بندگان خود می‌دانست.
نوع دیگر از استکبار، استکبار اقتصادی است؛ که خیلی از افراد به آن مبتلا می‌شوند. طرف، انسانِ خوب و شریف، با زندگی معمولی بود، اتفاقاً وضعیت مالی‌اش تغییر کرد و بهتر شد، اما خدا و دیگران را فراموش کرد. «اِنَّ الاِنْسانَ لَیَطْغى اَنْ رَاهُ اسْتَغْنى». همانا انسان هرگاه خود را غنى و بی‌نیاز ببیند، طغیان مى‌کند. شخصی که با غارت اموال مردم با حیله‌های مختلف، قطب اقتصادی می‌شود و بر دیگران سلطه‌گری می‌کند مستکبر اقتصادی است.
مثل قارون که درآیات ۷۶ تا ۸۳ سوره مبارکه قصص فرمود: «اِنَّ قارُونَ کانَ مِنْ قَوْمِ مُوسى فَبَغى عَلَیْهِمْ وَ اتَیْناهُ مِنَ الْکُنُوزِ مَا اِنَّ مَفاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَهِ اُولِى الْقُوَّهِ اِذْ قالَ لَهُ قَوْمُهُ لا تَفْرَحْ اِنَّ اللّهَ لایُحِبُّ الْفَرِحِینَ» قارون از قوم موسى بود و بر آنان ستم کرد و از گنجینه‌ها آن‌قدر به او داده بودیم که کلیدهاى آنها بر گروه نیرومندى سنگین مى‌آمد. آنگاه‌که قوم وى به او گفتند: سرمستى مکن که خدا سرمستى کنندگان را دوست ندارد و با آنچه خدایت داده، سراى آخرت را بجوى و سهم خود را از دنیا فراموش مکن و همچنان که خدا به تو نیکى کرده، نیکى کن و در زمین فساد مجوى که خدا فسادگران را دوست نمى‌دارد.
بعد به جریان قارون و پایان کار او که توسط زمین بلعیده شد اشاره می‌کند و می‌فرماید: «تِلْکَ الدّارُ الاْ خِرَهُ نَجْعَلُها لِلَّذینَ لا یُریدُونَ عُلُوّاً فى الاَرْضِ وَ لا فَساداً وَ الْعاقِبَهُ لِلْمُتَّقینَ». این سراى آخرت را براى کسانى قرار مى‌دهیم که اراده برتری‌جویی در زمین و فساد را نکنند و عاقبت نیکو براى پرهیزکاران است.
در سوره کهف آیات ۳۲ تا ۴۴ مورد دیگری از استکبار اقتصادی را به‌صورت مناظره بین یک مؤمن و فقیر بیان می‌کند که حتماً با دقت مراجعه بفرمائید. «وَ اضـْرِبْ لَهـُمْ مَثَلاً رَجُلَیْنِ اِذْ جَعَلْنا لِاَحَدِهِما جَنَّتَیْنِ مِنْ اَعْنابٍ وَ حَفَفْناهُما بِنَخْلٍ وَ جَعَلْنا بَیْنَهُما زَرْعاً» برای مشرکان مثلی بزن: دو مرد را که به یکی از آنان دو باغ انگور دادیم و اطراف آن دو باغ را با درختان خرما پوشاندیم و فاصله میان آن دو باغ را با کشتزاری قرار دادیم.
بعد داستان را ادامه می‌دهد تا یکی به دیگری فخرفروشی کرد و از روی غرور گفت ثروت من از تو بیشتر است و نفرات نیرومندتری دارم و این غرورش باعث شده بود که فکر کند هیچ‌وقت باغش از بین نمی‌رود؛ و رسید به‌جایی که گفت اصلاً قیامت برپا نمی‌شود. طرف مقابل او را نصیحت می‌کرد که به اول خلقت و هیچ بودنش توجه کند و اهل کفر نشود، اما نشد و شخص مغرور دچار عذاب شد و همه باغ از بین رفت. وقتی به اشتباه خودش پی برد که نه یاری داشت کمکش کند و نه نیروی داشت که عذاب را از خودش دور کند.
«هُنا لِکَ الْوَلایَهُ لِلّهِ الْحَقِّ هُوَ خَیْرٌ ثَواباً وَ خَیْرٌ عُقْباً» در آنجا که گرفتاری از همه سو انسان را احاطه می‌کند، یاری‌دادن ویژه خدا به حق است. او از جهت پاداش بهتر و ازنظر تأمین کردن عاقبت نیکوتر است.
استکبار دیگر استکبار علمی است که ان‌شاءالله نوبت دیگر.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿۲﴾ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّالعالَمینَ اَلصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ اَبَالقاسِمِ مُحَمَّد
وَ صَلِّ عَلَی اَمیرِالمُؤمِنینَ عَلیِ بنِ اَبی طالِب وَ عَلَی فاطِمَهَ الزَّهرا سَیِّدَهِ نِساءِ العالَمینَ
وَ عَلَی الحَسَنِ وَ الحُسَینِ سَیِّدَی شَبابِ اَهلِ الجَنَّه وَ عَلَی عَلیِ بنِ الحُسَینِ وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلی
وَ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّد وَ موسَی بنِ جَعفَرِ وَ عَلیِ بنِ موسی وَ مَحَمَّدِ بنِ عَلی وَ عَلی بنِ مُحَمَّد
وَالحَسَنِ بنِ عَلی وَ الخَلَفِ القائِم الحُجَّه حَجَجِکَ عَلی عِبادِک وَ اُمَنائِکَ فِی بِلادِکَ
خودم و همه‌ی شما نمازگزاران محترم را به رعایت و تقویت و تسدید تقوای الهی دعوت می‌کنم. متقین انسان‌های زیاده‌خواهی نیستند و همّ آنان برای زندگی آخرتشان است و امروز میانه‌رو و به‌اندازه زندگی می‌کنند. امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حکمت ۲۵۹ حکم نهج‌البلاغه فرمود: «یَا ابْنَ آدَمَ لَا تَحْمِلْ هَمَّ یَوْمِکَ الَّذِی لَمْ یَاْتِکَ، عَلَى یَوْمِکَ الَّذِی قَدْ اَتَاکَ، فَإِنَّهُ إِنْ یَکُ مِنْ عُمُرِکَ یَاْتِ اللَّهُ فِیهِ بِرِزْقِکَ». اى فرزند آدم، اندوه روز نیامدهات را بر روز آمدهات میفزاى، زیرا اگر فردا از عمر تو باشد، خداوند روزى تو را مى‌دهد.
یعنی امروز غم فردا را مخور و به هرروز جداگانه بپرداز. این حرف منافات با برنامه‌ریزی و کار کردن و مدیریت زمان ندارد؛ که حالا کسی بگوید خب دیگر احتیاج به کار نیست. بیان حضرت این است که مواظب باشید دچار حرص دنیا و طول آرزو و امثال این‌ها نشوید. خداوند روزی‌ها را تقسیم کرده و به هرکس در همان مسیری که تلاش می‌کند و گاهی از طریقی که فکر نمی‌کند، می‌رساند. فرمود اگر تقوا داشته باشید از راه‌هایی که در برنامه شما نبود روزی می‌رسانم.
۶ دی مصادف با ۱۳ جمادی‌الثانی سالگشت وفات حضرت ام‌البنین مادر حضرت ماه بنی‌هاشم است؛ که به‌عنوان روز تکریم مادران و همسران شهدا نام‌گذاری شده است. این روز را به همه شما و خانواده‌های شهدا و مادران و همسران شهدا تسلیت عرض می‌کنم.
اگر از خانواده شهدا، مادران و همسران و فرزندان شهدا تکریمی صورت می‌گیرد، در حقیقت تکریم شهید است. به این بهانه ارزش‌های الهی تکریم می‌شود. تکریم می‌کنیم تا نسل آینده، سبک زندگی شهدا، فرهنگ ایثار و شهادت و تربیت شهدایی را فراموش نکند.
می‌توانیم به مادران و همسران شهدا عنوان سربازان گمنام بدهیم که صبورانه با تحمل سختی‌های زیاد، راه شهدا را ادامه داده و خود، شهیدان زنده هستند. این مادران صبور و بصیر و فداکار مانند حضرت ام‌البنین، برای انقلاب و امامشان، پیرو صالح تربیت کردند؛ لذا ام‌البنین‌های دوران‌اند. همسران شهدا که یادگارانی از شهدا داشتند با تربیت آنان در مسیر اسلام و انقلاب همان کرامت و فضیلت را دارا هستند.
حتماً جزء برنامه رسمی همه ما باشد دیدار خانواده شهدا و البته برای مسئولین این کار از اهمیت بیشتری برخوردار است. خانواده شهدا ولی‌نعمت ما هستند و دیدار آنان انگیزه و توان برای خدمت‌رسانی به مردم را بیشتر می‌کند، خوشحالشان هم می‌کند.
این خانواده‌ها از مردم و نسل حاضر می‌خواهند که امانت انقلاب را خوب پاسداری کنند و از بانوان می‌خواهند نسبت به یکی از خواسته‌های اصلی شهیدان که حفظ عفاف و حجاب در جامعه بوده است کوتاهی نداشته باشند؛ و مسئولینی که کوتاهی می‌کنند و ترک فعل دارند بدانند که گذشته از سؤال خدا و انبیاء و اولیاء و اهل ایمان، جوابی برای شهدا نخواهند داشت.
متأسفانه دستگاه‌ها به وظائف خود در این زمینه خوب عمل نمی‌کنند. ما هی داد می‌زنیم مثلاً سازمان ملل به وظیفه‌اش عمل نمی‌کند چون مرعوب استکبار است و یا خوی استکباری دارد. آقای مسئولی که کارت را درست انجام نمی‌دهی تو هم خوی استکباری داری یا در اجرای قانون و دستور خدا ترسو هستی. موحد باشید و احکام خدا برای شما بزرگ و بااهمیت باشد؛ نه ماندن در جایگاه و پستی که دارید؛ که این مسئولیت‌ها برای شما چیزی جز وبال نخواهد بود.
یکی از معیارهای انتخاب افراد را در مجلس آینده نقش آنان در بحث حجاب در جامعه قرار دهید که این اشخاص در بحث عفاف و حجاب چه فعالیتی داشتند. کسانی که می‌آیند در فضای رقابت باید شاخصه‌هایی داشته باشند. این مسئله یکی از ارزش‌های دینی است؛ بعد انقلابی است و جهات دیگر هم دارد.
در زمین دشمن بازی نکنید؛ دشمنان انقلاب هم همین را می‌خواهند. مسئولی که اقدام عاجل برای بی‌حجابی ندارد، مرتکب حرام سیاسی و حرام شرعی است که حضرت آقا فرمودند. منفعل نباشید و اهل ایمان را از خود بیزار نکنید. این امور چون در دست شماست بدنه مردم نمی‌توانند اقدام درست و گسترده‌ای داشته باشند. فقط می‌توانند تذکر به‌اندازه دهند؛ اما مسئول است که می‌تواند اقدام داشته باشد. دستگاه‌ها باید وارد شوند و کارشان را درست انجام دهند. دوستان طرح حضور را محدود در منطقه‌ای از شهر کرج انجام دادند و جواب هم داد. به نظر جدی‌تر اقدام کنند و دستگاه‌ها هم همکاری لازم را داشته باشند.
عمل به وظیفه را از حضرت ام‌البنین یاد بگیرید که وقتی با زمان‌شناسی فهمید وظیفه‌اش حفظ ارزش‌های الهی با زنده نگه‌داشتن حماسه کربلاست، شروع کرد به مرثیه‌خوانی و نوحه‌سرائی و برپایی شور و غوغا، ندای مظلومیت کربلاییان را به نسل‌های بعدی رساند.
مادری که به تعبیر امام صادق علیه‌السلام دارای بینش و بصیرتی عمیق و ایمان و باوری راسخ، با روحیه جهادی و ولایتمداری و همراهی با ولی خدا و حضور در صحنه‌های امتحان بود و فرزندانی مثل عباس و عبدالله و جعفر و عثمان تربیت کرد. چون خودش مؤدب بود فرزندانی با ادب در مقابل ولی خدا تربیت کرد. خدای تعالی همه ما را از موالیان و محبان اهل‌بیت و عامل به وظائف دینی و شرعی و سیاسی‌مان قرار دهد.
وارد ماه دی شدیم. آغاز زمستان است و روایات دارد که «الشِّتاءُ رَبِیعُ الْمُؤْمِنِ» زمستان بهار مؤمن است. شب‌ها بلند است. شما ۵ ساعت هم بخوابید باز یک ساعت تا نماز صبح می‌توانید بلند شوید. این فصل را از دست ندهید و به بی‌خبری نگذرانید. آرام‌آرام هم به فصل عبادت و بندگی ماه رجب و شعبان و رمضان داریم نزدیک می‌شویم. مقدمه‌اش در فصل زمستان واقع شده؛ فضای خوبی است که غنیمت بشماریم.
روز ۴ دی سالگشت ولادت پیامبر اولوالعزم الهی حضرت عیسی مسیح علی نبینا وآله و علیه‌السلام است. پیامبر بزرگی که در هنگامه ظهور حضرت ولی‌عصر ارواحنا فداه همراه ولی خداست و با گفتار و رفتار به امام زمان در درهم کوبیدن ظلم و فساد کمک می‌کند؛ و پشت حضرت نماز می‌خواند. روایات متعددی از شیعه و سنی در این باب وارد شده.
ولادت این پیامبر مجاهد و استکبارستیز را به همه اهل ایمان و مسیحیان ساکن در استان تبریک عرض می‌کنم. کلمات و نصایح زیبایی از حضرت در اختیار ماست. مثلاً فرمودند: مانند غربال (الک) نباشید که آرد خوب و نرم را بیرون مى‌دهد و نخاله را نگه مى‌دارد. شما از دهان‌هاى خود حکمت را بیرون مى‌دهید و کینه یا ناخالصى در سینه‌هایتان باقى مى‌ماند.
فرمود: خانه تاریک را چه سود که بر بام آن چراغ بیفروزند و درونش تهى و تاریک باشد؟ شما را چه سود که نور دانش در دهان‌هایتان باشد، امّا درون‌هایتان از آن تهى و بی‌بهره؟
فرمود: مى‌گویید آخرت، راست است، امّا دنیا را آماده مى‌کنید. مى‌گویید مرگ، حق است، لیک از آن مى‌گریزید. مى‌گویید خدا شنوا و بیناست، لیک از این‌که کردارهاى شما را شماره مى‌کند، نمى‌ترسید.
همین کلام مسیح سلام‌الله‌علیه را ای حاکمان ظالم و ستمگر عالم که خود را مسیحی می‌دانید بشنوید؛ و در این ایام ولادت حضرت مسیح دست از ظلم و جنایت بر بشریت بردارید. حضرت امام ره در بیانی فرموده بودند: «از علمای مسیحی از هر فرقه‌ای که هستند انتظار این است که به پیامبر خود تأسی کنند و مدافع مظلوم باشند و در مقابل ظلم و فساد و انحراف حاکمان مسیحی که عالم را خسته کرده‌اند کلامی بر زبان بیاورند و نصیحتی بکنند». کأن برای امروز گفته است.
بعد در بیانی دیگر فرمودند: «اى ملت مسیح و پیروان عیسى روح‌الله، بپا خیزید و از شرافت عیسى مسیح و ملت عیسوى دفاع کنید و اجازه ندهید دشمنان تعلیمات آسمانى و مخالفان دستورات الهى، ملت مسیح و روحانیت عیسى را به خلق‌هاى مستضعف جهان بد معرفى کنند. حضور ابرقدرت‌ها در معابد و دست به آسمان بلند کردن آنان براى دعا به جاسوسان و خائنان به مذاهب مسیح علیه مظلومان و مستضعفان، شما را اغفال نکند که اینان جز براى رسیدن به قدرت بیشتر و نیل به ریاست دنیا، که خلاف دستور آسمانى است، به چیز دیگرى فکر نمى‌کنند».
واقعاً این ظلم‌هایی که امروز توسط سران کشورهای مسیحی می‌شود را حضرت مسیح، می‌پسندد؟ اگر کسی قائل باشد که حضرت مسیح به این جنایات راضی است، به مکتب و مذهب و دین حضرت مسیح کافر است. آنچه ما از قرآن و اهل‌بیت و تاریخ می‌فهمیم این است که حضرت مسیح در مقابله مستقیم با طاغوتیان بود و با دو جریان هم‌زمان در حال مبارزه بود؛ هم با مستکبرین رومی و هم با علماء منحرف یهود که این دومی سخت‌تر هم بود.
لذا اگر امروز حضرت مسیح حاضر بود علیه سران کشورهای مسیحی‌ای که خود را عامل جنایات صهیونیست‌های خبیث کرده‌اند قیام می‌کرد؛ و پیام حضرت مسیح هم مثل نمازگزاران روز جمعه بیزاری از قتل و خونریزی و فسادهای آمریکا و اذناب پلیدش بود و حتماً با شما در لعنی که بر آمریکا می‌فرستید هم‌نوا می‌شد.
با قلدری تمام مردم کشورهایی که از کیان خودشان دفاع می‌کنند مثل گروه‌های مقاومت و حزب‌الله و حماس و انصار الله و امثالهم را تروریست می‌دانند و کسانی که از مظلوم دفاع می‌کنند را محکوم و زندانی می‌کنند. گذشته از کمک‌های نظامی و سیاسی به صهیونیست‌ها، این روزها شنیدید که کنگره آمریکا علیه دانشجویانی که از غزه حمایت می‌کنند، قطعنامه‌ای نمادین را برای اثبات خباثت خود و پایبند نبودن به ارزش‌های انسانی و زندانی بودن بیان و حمایت از ددمنشان کودک کش، تصویب کرد. البته این روزها فصل بیانیه دادن و قطعنامه دادن‌هاست.
می‌گویند قطعنامه اثر قانونی ندارد ولی ریاست دانشگاه‌ها را به همین بهانه بازجوئی و معلق و اخراج و مجبور به استعفا می‌کنند؛ و اما همین تجمعات و حرکت‌های مردمی که در ایران و سراسر کشورهای دنیا انجام می‌گیرد، نشان‌دهنده موج نفرتی است که در افکار عمومی دنیا نسبت به همه جنایتکاران بخصوص صهیونیست‌ها به وجود آمده به‌طوری‌که امروز از همه جای دنیا می‌شنویم که اسرائیل را مثل شما لعن می‌کنند.
دشمنی‌های این‌ها که پایان ندارد نسبت به مردم ایران. اگر بخواهیم فکر کنیم که این‌ها دست از دشمنی برمی‌دارند و آسوده می‌گذارند خیال باطلی است. ما باید انسجام داخلی و وحدت ملی خودمان را حفظ کنیم. آنها تلاش می‌کنند که ضربه بزنند روحیه را تضعیف کنند. شما فکر کنید یک‌مرتبه حمله کنند و ۱۱ نفر از سربازان ملت را در یک منطقه‌ای که دیدید و شنیدید با آن وضعیت به شهادت برسانند. این غیرازاین است که می‌خواهند روحیه شما و اتحاد و وحدت شما را از بین ببرند؟ خیال کردند! اتفاقاً به قول حضرت امام این کشتن‌ها ملت ما را محکم‌تر و مستحکم‌تر می‌کند. شما خیال کردید مثلاً اگر چنین جنایتی را انجام بدهید مردم ما دست از حمایت نیروی نظامی و فراجا می‌کشد؟ نیروی فراجا و نیروی انتظامی در قلب ملت ما جا دارد و هرلحظه و هر زمان از او حمایت می‌کند. خدای تعالی شهدای اخیر را با اولیا خودش محشور کند ان‌شاءالله.
در جریاناتی که این روزها دارد اتفاق می‌افتد بخشی از دولت‌های اسلامی از یمن عقب ماندند. یمنی‌ها خیلی خوب وارد عرصه شده‌اند و با پای‌برهنه و دست‌خالی همه کم‌کاری‌های جهان عرب را به جان خریده‌اند. کشورهایی که خط خیانتی را برای کمک‌های غذایی و تسلیحاتی ایجاد کردند و از طریق زمین، اسرائیل را کمک کردند باید شرم کنند و از مسلمین خجالت بکشند. دست آن‌هایی که دارند کمک می‌کنند اسم آنها را نمی‌برم به خون بی‌گناهان و مظلومان غزه آلوده است .
۵ دی روز ایمنی در برابر زلزله و کاهش بلایای طبیعی است. کشور ما که در معرض این بلایا قرار دارد. اگر دستگاه‌های مربوطه پیش‌بینی‌ها و پیشگیری‌های لازم را منطبق بر برنامه‌ریزی علمی انجام دهند قطعاً میزان خسارات جانی و مالی کم خواهد شد. مثلاً در امر زلزله که مهم و مخرب است ولو به گفته کارشناسان پیش‌بینی دقیق آن امکان‌پذیر نیست اما پیش‌گیری از آسیب‌های آن تا حدود زیادی ممکن است. مثلاً بافت فرسوده شهرها که به‌عنوان یک تهدید بزرگ مطرح است اگر مقاوم‌سازی و بازسازی شود و یا در زمان ساخت ساختمان‌ها، شاخص‌های ساخت‌وساز رعایت شود؛ و از این‌ها مهم‌تر مسئله مدیریت صحیح بحران است که باید جدی‌تر گرفته شود و نقص‌های ساختاری و برنامه‌ای آن ترمیم شود. البته دولت محترم می‌تواند با استفاده از روحیه همدلی مردم و فعالیت گروه‌های جهادی و انقلابی به بازسازی مدیریت بحران اقدام کند.
من‌بعد یک نکته انتخاباتی برای شما عرض می‌کنم. یکی از مسائل مهم در امر انتخابات که می‌تواند در ایجاد حماسه و مشارکت و رقابت بالا نقش داشته باشد، اخلاق و ادب اجتماعی را نشان دهد، حفظ حرمت و عمل به قانون است. قانون، میثاق ملى و فصلالخطاب در همه امور است. همه باید در مقابل قانون خاضع باشند و آنچه دستگاه‌ها و نهادهای نظارتی و اجرائی که قانون مشخص کرده می‌گویند، توجه کرده مورد عمل قرار دهند.
شورای نگهبان به‌عنوان چشم بینای نظام است؛ مراقبت می‌کند تا تخلف و خطایی صورت نگیرد و انتخابات به سلامت برگزار شود. معمولاً هنگام انتخابات زمزمه‌ها شروع می‌شود تا مردم را نسبت به سلامت بی‌اعتماد کنند. مواظب باشید در نظر شما میزان اندازه‌گیری را مخدوش نکنند؛ یعنی شورای نگهبان را در چشم و دل شما ارزشش را پایین نیاورند؛ و جایگاهش را تضعیف نکنند. کار دشمن همین است که اعتماد را از بین ببرد.
دستگاهی که جلوی ورود فرد بی‌صلاحیت به مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان را می‌گیرد شورای نگهبان است. اعضای محترم شورای نگهبان هم به‌خوبی می‌دانند که رأی آنها به‌عنوان حق‌الناس مورد محاسبه قرار خواهد گرفت؛ لذا نکند خناثانی اعتماد شما را نسبت به این دستگاه کم کنند.
در ایام زمستان هم هستیم و فصل سرماست. مصرف گاز و برق و انرژی‌ها را کاملاً رعایت کنید؛ محدود است تا ان‌شاءالله به همه برسد.
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾ اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿٣﴾ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿۴﴾
