نظام ما مردم پایه است و بر اساس مردم اداره می‌شود

متن کامل خطبه نماز جمعه ۱۴۰۲/۰۱/۱۱

استان البرز، شهرستان کرج

توسط آیت‌الله حسینی همدانی

بِسمِ‌الله الرَّحمَنِ الرِّحیمِ

اَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ وَالصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ

اَلعَبدِ المُوَیَّد وَالرَّسولِ المُسَدَّد اَباالقاسِمِ المُصطَفی مُحَمَّد

وَ عَلی آلِه الطَّیِبینَ الطّاهِرینَ المَعصُومِینَ سِیَّما بَقِیَّهِ اللهِ الاَعظَم فِی الاَرَضِینَ

وَاللَعنَهُ الدّائِمَه عَلی اَعدائِهِم اَجمَعینَ مِنَ الآنِ اِلَی قیامِ یَومِ الدّین

عباد الرحمن، اوصیکم و نفسی بتقوی الله. متقین با بصیرت تمام و بدون تعصب کور، بعد از فهم دستور خداوند، عمل می‌کنند. بحث ما درباره عباد الرحمن رسید به آیه ۷۳ سوره مبارکه فرقان که می‌فرماید: «وَالَّذِینَ إِذا ذُکِّرُوا بِآیاتِ رَبِّهِمْ لَمْ یَخِرُّوا عَلَیْها صُمًّا وَعُمْیانا». عباد الرحمن کسانى‌اند که چون آیات پروردگارشان به آنان گوشزد شود، کر و کور روى آن‌ها نمى‌افتند. این آیه شریفه در ادامه اوصاف سلبی، وصف دیگری که بندگان صالح خدا از آن مبرا هستند را بیان می‌کند و آن اینکه با آیات الهی مثل افراد کر و کور برخورد نمی‌کنند. بلکه با تفکر در اطراف آیات الهی از آن در رفتار فردی و اجتماعی خود استفاده می‌کنند.

کلمه خَرَّ به معنای سقوط است، افتادن از بلندی. مثلاً گفته می‌شود: «خَرَّ عَلَیْهِمُ السَّقْف»؛ یعنی سقف بر روى آن‌ها سقوط کرد و خراب شد. در آیه شریفه دارد: «لَمْ یَخِرُّوا عَلَیْها». روى آیات نمى‌افتند؛ یعنی چه که روی آیات نمی‌افتند؟ خوب اگر معنای افتادن روی آیات را بفهمیم، معنای نیفتادن روشن می‌شود. اهل تفسیر کلمه خرَّ را به معنای اقبال کردن و توجه تام داشتن به چیزی معنا کرده‌اند؛ یعنی عباد الرحمن از کسانى نیستند که از روی تعصب و بدون توجه به آیات الهى بچسبند و از آن‌ها پیروى کنند، بلکه آنان کاملاً از روى بصیرت تبعیت می‌کنند و در عمل به آن‌ها ملتزم هستند.

و البته این مهم‌ترین فرق بین اهل ایمان و اهل کفر و شرک است. چون کفار و مشرکین هم به عقیده و مقدسات خودشان می‌چسبند و گاهی در همین مسیر حاضر به جان‌فشانی هم هستند بدون اینکه درباره موضوع تعقل و تفکری کرده باشند. «صُمًّا وَعُمْیانا» انجام مى‌دهند؛ یعنی در این‌که هر دو روی عقیده خود پافشاری دارند فرقی نیست فقط فرق در اصرار از روی آگاهی و بصیرت و یا از روی تعصب و بدون تعقل است.

و این معنا را اکثر علما و مفسرین پذیرفته‌اند؛ اما یکی از اساتید ما (ره) برای آیه شریفه معنای دیگری هم می‌کرد. می‌فرمود: «خَرَّ عَلَیْه» در جایی مطرح می‌شود که مثلاً چیزى از بالا روى زمین بیفتد، یا بر روى چیزى ارزشمند مثل قرآن بیفتد؛ اما این‌که انسان قرآن را در بغل بچسباند و آن را حفظ کند و احترام نماید، «خَرَّ عَلَیْه» بر آن اطلاق نمى‌شود. لذا نمی‌توانیم بگوییم کافر و مؤمن هر دو خرور دارند، اما خرور یکى از روى تعصب است و دیگری از روى بصیرت و این آیه مى‌خواهد بفرماید عباد الرحمن خرورشان از روى بصیرت است نه تعصب.

خلاصه معناى آیه این است که عباد الرحمن کسانى هستند که مثل افراد کر و کور و بدون تأمل با آیات برخورد نمی‌کنند، مثل کسی که سقف بر سرش خراب شده، بلکه در مقابل آیات الهى با دقت و ادب برخورد مى‌کنند؛ یعنی با تمام توجه به آیات الهى گوش جان مى‌سپارند و به‌درستی در آن آیات تفکر مى‌کنند به‌طوری‌که در حال آنان تأثیر مى‌گذارد. شاید اینجا خوب باشد این بحث مطرح شود که چرا انسان گاهی حوصله ندارد حتی حرف‌های خوب و مفید بشنود؟ برخلاف بندگان صالح خدا که خوب گوش می‌دهند و به دل می‌سپارند.

چه می‌شود که قرآن کریم راجع به عده‌ای می‌فرماید عقل دارند اما به کار نمی‌گیرند و یا چشم و گوش دارند ولی با آن نمی‌بینند و گوش نمی‌دهند؟ «لَهُمْ أَعْیُنٌ لا یُبْصِرُونَ بِها». نه اینکه چشمشان چیزی را نمی‌بیند، اتفاقاً خوب هم می‌بینند اما به حقائق عالم بینا نیستند. «لَهُمْ آذانٌ لا یَسْمَعُونَ بِها». گوش شنوایی هم دارند اما نسبت به حرف‌های باطل و بیهوده حریص هستند. قرآن کریم می‌فرماید چشم‌ها کور نیست بلکه دل‌هایی که در سینه‌هاست کور است. خدا نکند گوش و چشم باطنى انسان که با آن‌ها حقائق را درک می‌کند بسته شود؛ که دیگر نه حقیقتی را می‌بیند و نه گوش شنوایی نسبت به سخن حق دارد.

دیدید که گاهی انسان هیچ حوصله شنیدن حتی موعظه و درس قرآن و امثال این‌ها را ندارد. بهش می‌گی فلان‌جا درس اخلاق و تفسیر و امثال این‌هاست بیا بریم، بهانه کار و خستگی و مشغله و ده‌ها مثل این را می‌آورد اما در همان زمان مدت‌های طولانی به بعض برنامه‌های لغو و بیهوده تلویزیون و امثال آن‌که بدرد دنیا و آخرتمان هم نمی‌خورد مشغول می‌شود و هیچ احساس خستگی و سردرد هم ندارد. بااینکه می‌دانیم وقت تلف کردن است اما باز حاضریم وقت تلف کنیم؛ اما مثل اهل ایمان نباشیم که قرآن می‌فرماید: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذا ذُکِرَ اللهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ آیاتُهُ زادَتْهُمْ إِیماناً وَعَلى رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ». همانا مؤمنان آن کسانى اند که چون خدا یاد شود دل‌هایشان ترسان مى‌گردد و چون آیات او بر آنان خوانده شود بر ایمانشان بیفزاید و بر پروردگار خود توکل مى‌کنند.

چه انفاقی افتاده که اهل ایمان لذت می‌برند و بعض از ما بی‌حوصله و کسل هستیم این بحث مفصلی دارد که الان فرصت بیانش نیست فقط اجمالاً بدانید که این امور به گذشته ما برمی‌گردد کنترل‌هایی باید صورت می‌گرفت، نگرفت امروز خودش را نشان می‌دهد. باید دل و وابستگی‌های آن را کنترل کرد. خوب حسابرسی کرد. دل را باید خوب مواظب بود، دل که غافل شد، صید می‌شود. صیاد هم از فرصت‌هایش خوب استفاده می‌کند. مکرر عرض کردم این کلام را که از امیرالمؤمنین سؤال کردند: «بِمَ نِلتَ بِما نِلتَ؟» فرمود: «کُنتُ بَوّاباً علی بابِ قلبی». دروازه‌بان قلبم بود. خدای تعالی کنترل دلمان را به همه ما عنایت فرماید.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿۲﴾ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

اَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ اَلصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ اَبَالقاسِمِ مُحَمَّد

وَ صَلِّ عَلَی اَمیرِالمُؤمِنینَ عَلیِ بنِ اَبی طالِب وَ عَلَی فاطِمَهَ الزَّهرا سَیِّدَهِ نِساءِ العالَمینَ

وَ عَلَی الحَسَنِ وَ الحُسَینِ سَیِّدَی شَبابِ اَهلِ الجَنَّه وَ عَلَی عَلیِ بنِ الحُسَینِ وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلی

وَ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّد وَ موسَی بنِ جَعفَرِ وَ عَلیِ بنِ موسی وَ مَحَمَّدِ بنِ عَلی وَ عَلی بنِ مُحَمَّد

وَالحَسَنِ بنِ عَلی وَ الخَلَفِ القائِم الحُجَّه حَجَجِکَ عَلی عِبادِک وَ اُمَنائِکَ فِی بِلادِکَ

خودم و همه‌ی شما نمازگزاران محترم را به رعایت و تقویت و تسدید تقوای الهی دعوت می‌کنم. اهل تقوا از نعم دنیا بهره‌مند هستند ولی وابستگی به دنیا ندارند. مولانا امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حکمت ۲۲۸ از حکم نهج‌البلاغه در مذمت دنیا فرمودند: «وَ اللَّهِ لَدُنْیَاکُمْ هَذِهِ أَهْوَنُ فِی عَیْنِی مِنْ عُرَاقِ خِنْزِیرٍ فِی یَدِ مَجْذُومٍ»‏. به خدا قسم، این دنیاى شما در نظر من پست‏تر از استخوان بی گوشت خوکى است که در دست مبتلاى به خوره باشد. عُراق جمع عِرق است؛ یعنی استخوان بدون گوشت. استخوان بی گوشت فایده‌ای ندارد چه برسد که مربوط به خوک که عین نجسه هست باشد.

حضرت این‌گونه بیان فرمود تا در پستی دنیا و کوچک بودن آن در نزد خودش مبالغه کرده باشد؛ و بعد هم برای اینکه تنفر را نسبت به علقه‌های دنیایی بیشتر کند فرمود این استخوان بی گوشت را در دست یک فرد جذامی تصور کنید. حالا بیایید و ببینید برای رسیدن به این دنیا چه جنایاتی که مرتکب نمی‌شود. چه دروغ‌ها و تهمت‌ها و هتک حیثیت‌ها که نمی‌کنند. خداوند همه ما را از متقین قرار دهد.

نیمه ماه مبارک رمضان را که در پیش داریم ولادت پر نور و برکت سبط اکبر رسول خدا کریم آل طاها امام مجتبی علیه‌السلام است که خدمت همه شما اعزه پیشاپیش تبریک عرض می‌کنم. خداوند همه ما را از موالیان و محبان اهل‌بیت قرار بدهد ان‌شاءالله.

نقش امام مجتبی حفظ و نگهداری سلسله امامت بود؛ لذا یکی از مبارزات سخت امام مجتبی برای حفظ مکتب تشیع در دوره‌ای که همه عافیت‌طلب شده بودند و حاضر به جنگیدن با دشمن آشکار نبودند مبارزه با خط نفاقی بود که آشکارا و پنهانی عمل می‌کرد. تلاش و مبارزه امام زمینه قیام کربلا را فراهم کرد.

البته من در ولادت ائمه علیهم‌السلام بیشتر فضائل آن‌ها را می‌گویم. در کتاب معروف کنزالعمال روایتی را نقل می‌کند از رسول خدا که حضرت، امام حسن علیه‌السلام را روی زانویشان نشاندند و فرمودند: «هذا منی» این از من است؛ یعنی این نوه من مثل خود من جامع همه فضائل الهی است. امام مجتبی خیلی شخصیت بزرگی دارد و کمتر به ایشان پرداخته می‌شود و این مظلومیت این امام بزرگوار ماست.

روایتی را اهل سنت از قول رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل کردند که حضرت فرمودند: «لَوْ کانَ الْفَضْلُ شَخْصاً لَکانَ الْحَسَنَ» اگر فضیلت به‌صورت یک انسانی می‌خواست مجسم بشود، تمام فضائلی که در عالم وجود دارد همه خوبی‌های عالم، رسول خدا فرمودند: به چهره حسن علیه‌السلام مجسم می‌شد. این فضیلت و منقبت مهمی است که برای امام مجتبی بیان‌شده.

دهم ماه مبارک رمضان وفات حضرت خدیجه کبری سلام‌الله‌علیها واقع شد؛ و در آن سال که ابوطالب علیه‌السلام هم وفات کردند آن سال برای پیغمبر سال سختی بود که به نام عام الحزن نام‌گذاری کردند.

این بانوی بزرگوار قله معنویت و کمالات انسانی بود و از ایمان و معنویت بهره وافری داشت. رسول خدا وقتی او را به جبرئیل معرفی می‌کرد تعبیر صدیقه امت من را به کار می‌برد. بعد امام صادق علیه‌السلام فرمودند: منظور رسول خدا این بود که او معصومه است. به‌طوری‌که در روایت دارد خدای تعالی برای او توسط جبرئیل سلام می‌فرستاد.

او اولین مؤمنه تاریخ اسلام است. با توجه به شخصیت این بانوی بزرگوار در بین مردم مکه، مسلمان شدنش برای اثبات حقانیت نبوت و دعوت رسول خدا بسیار پراهمیت بود. به‌علاوه حمایت‌های ایشان در تحمل تحریم اقتصادی و محاصره اقتصادی سنگینی که مسلمین در آن قرار داشتند بسیار مهم بود. حضرت خدیجه همه‌چیزش را داد؛ حتی آن روزی که از دنیا رفت کفن نداشت. از ملک شخصی دیگر هیچ‌چیزی نداشت. همه را برای پیغمبر خرج کرده بود.

یکی از مهم‌ترین نقش‌های حضرت خدیجه که باید زیاد روی آن کار شود و به‌عنوان الگوی کاملی برای بانوان امروز جامعه ما مطرح شود، نقش مادری و توجه و اهتمام به خانواده و تربیت فرزندان است که بهترین شخصیت عالم خلقت یعنی صدیقه طاهره فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها را در دامن پر مهر و محبت خودش تربیت کرد.

نقش مادری حضرت خدیجه باید به‌عنوان الگو مطرح شود. او مادر امت است. مادر ائمه معصومین است. حق مادری حق مقدسی در اسلام است که هرچه شرایط و اوضاع تغییر کند این حق هیچ تغییری در آن به وجود نمی‌آید. مادر همیشه مادر است؛ لذا روی این قصه زیاد باید کار کرد.

رسول خدا فرمودند: زن نیکوکار بهتر از هزار مرد ناشایست است. حضرت خدیجه کبری سلام‌الله‌علیها یکی از مصادیق تام این بیان نبوی است. خود این حدیث را اگر دقت بفرمایید نکاتی دارد؛ یعنی در اسلام آن چیزی که معیار کرامت است و ارزش شمرده می‌شود چه مرد باشد چه زن باشد نیکوکاری و تقواست.

اسلام زن را کاملاً آزاد و مختار می‌داند. لذا وقتی زن با اراده و اختیار خودش جواب مثبت به خواستگارش می‌دهد نهاد خانواده شکل می‌گیرد. او باید اراده داشته باشد. اگر اختیار و اراده نداشته باشد نهاد خانواده یعنی مهم‌ترین بستر رشد انسان‌ها شکل نمی‌گیرد که این مربوط به یک خانم است. این زن و دختر باید بله گفته باشد تا این نهاد شکل بگیرد.

نکته این است که گاهی گفته می‌شود اسلام با فعالیت زنان مخالفت دارد و آن‌ها نباید در جامعه باشند. آیات حجاب را هم دلیل می‌گیرند که زن باید از جامعه جدا باشد. درحالی‌که این حرف غلطی است که نسبت داده‌اند. اتفاقاً اگر به آیات حجاب توجه کنند برعکس ادعای آن‌ها را بیان کرده؛ چون آیه شریفه اول به مردان دستور می‌دهد که چشمان خودتان را فروببندید؛ یعنی اگر لازمه حجاب این بود که زن از جامعه جدا شود و در خانه بماند و بیرون نیاید، پس چرا آیه شریفه دستور داده به مردان که چشم‌هایتان را فروببندید؟! معلوم می‌شود که زن بیرون است، در جامعه است و حضور دارد.

به‌علاوه تاریخ صدر اسلام را که نگاه کنید پر از حضور بانوان در فعالیت‌های اجتماعی است. البته در همه زمان‌ها تأکید بر حجاب و عفت شده است. امروز هم یکی از تأکیدات جدی در همین روزها و همین ایام تأکید بر حفظ حجاب است که فرصت کنم نکاتی را عرض می‌کنم.

دوازدهم فروردین را که روز جمهوری اسلامی است گرامی می‌داریم. این روز یکی از روزهای عظیم القدر تاریخ معاصر ما است که متأسفانه شاید به خاطر تعطیلات اول سال کمتر موردتوجه قرار می‌گیرد. بااینکه اگر درست درک شود بسیار پراهمیت است. روز استقرار نظام اسلامی و جمهوری اسلامی است.

حضرت آقا ۱۲ فروردین را یک روز تاریخی برای بشریت می‌دانند. تعبیراتی را هم حضرت امام دارند که به مسائلی اشاره کردند. قبلاً بازخوانی کردم خودتان نگاه کنید. مردم پای صندوق‌ها رفتند و رأی قاطع خودشان را به جمهوری اسلامی دادند و تا امروز هم با همه سختی‌هایی که وجود داشته مردم پای نظامشان ایستادند و خیلی سختی در طول این ۴۴ سال دیدند.

این روز مهم است چون تمام شعارهایی که داده می‌شد از استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی در این روز تصویب شد؛ امام به خاطر اعتماد به مردم اعتماد واقعی و از عمق جانش به مردم بااینکه می‌توانست از همین اعتماد استفاده کند و بدون همه‌پرسی اعلام جمهوری اسلامی کند اما انقلاب را در یک مرحله دیگری جلو بود و نقش مردم را پررنگ کرد.

امام انقلاب را با مردم و حضوری که داشتند به پیروزی رساند. شاه توسط مردم ساقط شد. لذا دستور داد در این مقطع باز از مردم استفاده شود. حکومت آینده کشور هم توسط مردم معین شود و با این کار آینده انقلاب را تضمین کرد. امام ریل‌گذاری انجام داد که هم جمهوریت و اسلامیت نظام برای همیشه حفظ شود.

اعتماد به مردم یک درس است برای همه. اعتماد به مردم آن‌قدر بالا بود که بعد از گذشت ۵۰ روز، ۵۰ روز از انقلاب بیشتر نگذشته بود. دوستانی که سن و سالشان می‌خورد یادشان هست؛ غوغا بود آن روزها. ادعاهایی که گروهک‌ها داشتند، اراذل‌واوباشی که خرابکاری می‌کردند، خرابکارهایی که در داخل بودند، آن‌هایی که از خارج کمک می‌کردند و ناامنی‌هایی که وجود داشت، ۵۰ روز بیشتر نگذشته بود که امام نظام جمهوری اسلامی و اهداف بلندی که این نظام دنبال می‌کند را با همه‌پرسی که انجام شد تثبیتش کرد؛ آن‌هم با مردم. این خیلی مهم است.

در عرض دو سال انتخابات متعددی برگزار شد. یکی همین همه‌پرسی جمهوری اسلامی بود و یکی همه‌پرسی خبرگان و قانون اساسی بود. مجلس شورا بود. ریاست جمهوری بود. این‌ها همه در دو سال واقع شد و همه اعتماد به مردم بود.

نظام ما مردم پایه است و بر اساس مردم اداره می‌شود. دشمن هم به همین مردم طمع دارد. امروز هم رهبر معظم انقلاب همین اندیشه بلند را نسبت به نقش مردم در پیشبرد اهداف انقلاب و اسلام دارد. تأکید ایشان بر حضور مردم در عرصه‌های مختلف امنیتی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی را همه شما دید و می‌دانید که نشان از باور به نقش مردم در منظومه فکری ایشان دارد.

حضرت آقا در بیانیه گام دوم فرمودند: (مطلب خاصی است دنبال کنید) «بدانید که اگر بی‌توجهی به شعارهای انقلاب و غفلت از جریان انقلابی در برهه‌هایی از تاریخ چهل‌ساله نمی‌بود که متأسفانه بود و خسارت‌بار هم بود، بی‌شک دستاوردهای انقلاب از این بسی بیشتر و کشور در مسیر رسیدن به آرمان‌های بزرگ بسی جلوتر بود و بسیاری از مشکلات کنونی وجود نداشت». بعد فرمودند: «امروز برای مقابله سیاسی و امنیتی با جمهوری اسلامی خود را محتاج به یک ائتلاف بزرگ از ده‌ها دولت معاند یا مرعوب می‌بینند و البته بازهم در رویارویی شکست می‌خورند».

قطعاً همین‌طور است. الان هم می‌بینید جریانی که پیش می‌آید زود همه باهم جمع می‌شوند. باید از امیدها به آینده گفت که ایشان هم تأکیدشان این بود.

جمهوری اسلامی ایران به حول و قوه الهی در سال‌های اخیر در عرصه‌های مختلف امنیتی و سیاسی و اقتصادی و نظامی و فرهنگی به مصاف آمریکا رفته است و موفق هم بوده به مهار توطئه‌ها و اقدامات آن‌ها؛ خصوصاً در دو سال گذشته که شکست‌خورده میدان آمریکا بوده و این شکست‌ها برای دشمنان نظام اسلامی به حول و قوه الهی ادامه خواهد داشت.

اقدامات اساسی ایران، او را وارد جرگه ابرقدرتی کرده است. دقت کنید این حرفی که می‌زنم گزاف نیست. این حرف را از روی احساسات نمی‌گویم. با توجه به شاخص‌های موجود دارم عرض می‌کنم. بحث باید مفصل مطرح شود؛ من دارم عصاره‌گیری می‌کنم و خلاصه‌ی یک نکته‌ای را عرض می‌کنم.

بهترین تعریفی که صاحب‌نظران برای ابرقدرتی گفته‌اند شاید این باشد. حرف‌هایی را مردم دارند و مقداری از آن را سیاسیون و دانشمندان سیاسی بیان می‌کنند. بهترین حرفی که عصاره گیری می‌شود که صاحب‌نظران برای ابرقدرتی می‌گویند شاید این باشد که ابرقدرت کشوری است که در روابط جهانی و ایجاد تغییرات محسوس در ارتباطات بین‌المللی تأثیرگذار باشد.

اگر یک کشوری این قابلیت را پیدا کرد که در روابط جهانی و تغییرات جهانی تأثیرگذار باشد او ابرقدرت است. امروز بیشتر کشورهای قدرتمند اقتصادی دنیا که حرف برای گفتن دارند، تأثیرات جهانی و بین‌المللی آن‌ها به‌شدت کاهش پیداکرده. قدرت اقتصادی هستند، بعضی‌ها قدرت نظامی هستند اما دیگر تأثیرگذار نیستند. در روابط فرهنگی و سیاسی دیگر ابرقدرت به‌حساب نمی‌آیند.

امروز می‌بینید که سران آمریکا بااینکه ازنظر اقتصادی و نظامی برتری‌هایی دارند؛ اما خودشان به افول ابرقدرتی خودشان اعتراف می‌کنند و بعد ایران را رقیب خودشان می‌دانند. در بیاناتشان رسماً می‌گویند ایران امروز رقیب ما است. این خیلی مهم است. باید روی این نکته توجه داشته باشید. یک نوبت دیگر هم به این مورد اشاره کردم. شما این را در خاطر شریفتان داشته باشید که شاید دور نباشد آمریکا به کشورهای کوچکی در آینده تجزیه شود. این دور از ذهن نیست.

با این بیان، امروز ایران چنین قدرت تأثیرگذاری در روابط بین‌الملل و پیش بردن پروژه‌های هم‌زمان در هرجایی از جهان را به دست آورده که من اگر بخواهم لیستش را بگویم وقت می‌برد. این بیان من را البته توجه داشته باشید که با همه مشکلاتی است که داریم. توجه داشته باشید که ما ۴۴ سال است تنها و با انواع توطئه‌ها و کارشکنی‌ها و سنگ‌اندازی‌ها و تحریم‌ها و جنگ‌های سخت و نرم بدون اتکا به ابرقدرت‌ها با تکیه به خدای تعالی و با عقبه تمدنی که داریم و بهره‌برداری از آموزه‌های قرآن و عترت و تلاش بی‌وقفه دانشمندان فرهیخته و خون پاک هزاران شهید مظلوم، با رهبری‌های رهبر فرزانه انقلاب و همراهی‌های مردم و جوانان هوشمند روی پای خودمان ایستادیم و در موضوعات مختلف جزو اولین‌های جهان محسوب می‌شویم و در حال ابرقدرت شدن هستیم. این‌که آقا تأکید می‌کند «ایران قوی» عبارت اخرای همین ابرقدرت شدن است.

ما جنگ و کشتار نکردیم برای این ابرقدرت شدن. جهانگشایی نکردیم. هیچ کشوری را استعمار و استثمار نکردیم؛ بلکه دست مظلومان جهان را در مقابله با سلطه گران گرفتیم و به آن‌ها کمک کردیم. برای ادامه مسیر تا رسیدن به مطلوب و اقتدار جهانی باید بنیه‌های اقتصادی خودمان، بنیه‌های فرهنگی و اجتماعی خودمان را قوی‌تر کنیم. سختی‌ها و مشکلات هست. این مشکلات را حضرت آقا به‌عنوان پیچ تاریخی نام بردند. این کلمه بسیار دقیق است و کارشناسان و سیاستمداران عمیق دنیا روی این مطلب حرف زدند و این درست است؛ و گذشتن از این پیچ به نفع ما خواهد شد و نظام اسلامی و اسلام در مقطع دیگری قرار خواهد گرفت ان‌شاءالله.

باید قوی شد. این قوی شدن مؤلفه‌هایی می‌خواهد. یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های قدرتمندی افزایش جمعیت است. امروز همه‌کسانی که توان دارند باید این مسئله را به‌عنوان یک راهبرد اصیل و اصلی موردتوجه جدی قرار بدهند. هم مردم هم مسئولان در این مهم نباید کوتاهی کنند. هر جور هست باید مسیر را فراهم کنند. مسئله ازدواج آسان را همه باید کمک کنند تا رونق پیدا کند. توحیدی فکر کنید. خدای تعالی در قرآن کریم بشارت‌ها و وعده‌هایی را داده. بعضی وقت‌ها بعضی‌ها حرف‌هایی می‌زند که با توحید منافات دارد.

خلاصه اینکه دشمن به گمان باطل خودش با امیدواری انتظار نابودی کشور و انقلاب را می‌کشد؛ اما به فضل الهی ایران قوی‌تر از گذشته به حرکت مستقیم خود تا رسیدن به دولت پرفروغ ولایت عظما ادامه خواهد داد.

یکی از مسائل مهم امروز که باید موردتوجه همه مسئولان و مردم باشد حفظ شعارها و دستاوردهای انقلاب اسلامی است. دشمنان ما تلاش دارند در دهه پنجم انقلاب مردم را از شعارها و اهدافی که برای آن انقلاب کردند خسته و پشیمان کنند. مسئولان را هم نسبت به انجام مسئولیت‌هایی که دارند سست و بی‌اراده کنند. لازم است با همت بیشتری در مقابل این تفکر ایستاد. بیانات رهبر معظم انقلاب در بیانیه گام دوم در همین رابطه را مطالعه کنید.

حضرت امام هم که رضوان خدا بر او باد درباره حفظ ارزش‌های جمهوری اسلامی مطالبی را فرمودند. بعضی‌های آن را برای شما می‌خوانم: «جمهوری اسلامی پیدا کردیم؛ برای ما کافی است؟ در تمام شئون مملکتمان می‌خواهیم که احکام اسلام باشد و قرآن بر ما حکومت کند. قانون اسلام بر ما حکومت کند. ما الان بین راه هستیم و به مقصد نرسیدیم».

در بیان دیگر فرمودند: «وقتی مملکت، مملکت اسلامی است که تعالیم اسلام در آن باشد. اگر تعالیم اسلامی در آن نباشد اسلامی نیست. هر چه ما بگوییم جمهوری اسلامی؛ جمهوری اسلامی نیست. با رأی ما جمهوری اسلامی تحقق پیدا نمی‌کند؛ بلکه رژیم رسمی جمهوریت می‌شود؛ لکن اسلامی نمی‌شود. مگر آنکه احکام اسلام در آن جاری شود. با جریان قانون اساسی هم اسلامی نمی‌شود. با مجلس شورا هم اسلامی نمی‌شود. این‌ها همه مقدمه است». مقدمه اجرای احکام است. وقتی می‌توانیم ادعا کنیم جمهوری اسلامی داریم که تمام این بحث‌ها که گفته می‌شود در اسلام هست تحقق پیدا کند.

در یک بیان دیگری فرمودند: «همه مکلفیم که احکام اسلام را مراعات کنیم. باید به مملکتی که رنگ الله دارد تبدیل شود. باید به مملکت الهی تبدیل شود». حالا شما ببینید که دشمنان ما چگونه مدیریت‌شده با کمک عناصر پلید و واداده داخلی افتاده‌اند به جان همین اهداف و ارزش‌های انقلاب. یک‌وقت شعار نه غزه نه لبنان می‌دهند؛ یک‌وقت به اصل ولایت‌فقیه تعرض می‌کنند؛ یک به مقدسات و ارزش‌های دینی به مسجد و قرآن و شهدا روحانیت بی‌احترامی می‌کنند و امروز هم احکام اسلام و حجاب را مورد هجوم قرار دادند. البته در این سال‌های متمادی حجاب مورد هجمه بوده.

و متأسفانه بعضی از مسئولین که فهم درستی از دین و ارزش‌های دینی ندارد و در مسیر بازی‌های سیاسی مناسبی را اشغال کردند، امروز کارهایی را به دست گرفتند که باید فعال هر عمل کنند اما منفعل هستند. از همه‌چیز می‌ترسند الا خدا. می‌ترسد حرف بزند پستش را بگیرند. می‌ترسد حرف بزند برایش در فضای مجازی حرف درست کنند. می‌ترسد جایگاهش را از دست بدهد. بعضی‌ها هم که در مسیر دیگری اقدام می‌کنند.

مسئولی که امروز این حجم عظیم از خصومت نسبت به حکم الهی حجاب را ببیند و قدرت اقدام داشته باشد بااین‌همه تأکیداتی که رهبر معظم انقلاب و دلسوزان نظام راجع به این موضوع داشتند و دارند؛ و اقدامی نکند، من نمی‌خواهم اینجا عنوانی روی او بگذارم، عنوان روی او هست.

ببینید که چگونه عده‌ای اندک؛ زیاد هم نیستند، خودتان هم میگویید زیاد نیستند، در آمارها هم هست که زیاد نیستند؛ اما قرق الهی را می‌شکنند. با دستوری که از بیگانه گرفتند می‌خواهند با بدترین اعمالی که از خودشان بروز می‌دهند نیروهای متدین و ارزشی و بعد مسئولین ما را عصبانی کنند تا اقدام نسنجیده‌ای صورت بگیرد و آن‌ها سودش را ببرند. چرا فرصت سوزی؟ فرصت سوزی جایز نیست. باید اقدام عاجل و سنجیده داشت.

کمترین اقدام اجرای با دقت قوانین است و اینکه ملاحظه هیچ‌کس هم در این رابطه نکنید و از خدا بترسید. نباید فرصت فراهم کرد که افراد بتوانند علنی گناه کنند. در همین استان خودمان و شهر خودمان اگر نمی‌توانید وسط شهر بوستان‌هایی که وجود دارد را حفظ و کنترل کنید که با روزه‌خواری رسمی در شهر و فضاها حرمت ماه را عده‌ای از بین می‌برند؛ درب آن‌ها را ببندید. البته چرا ببندید؟! باید باز باشد. برای معذورین و مسافرین و کسانی که نمی‌توانند جایگاه‌های خاص درست کنید. راهنمایی کنید بگویید بروند آنجا. فضا برای دیگران که می‌خواهند استفاده کنند باز باشد.

مکرر عرض کردیم در مورد این هنجارشکنی‌ها باید مطالبه گری کنیم. بعضی راهکارها هم به دوستان عرض کردیم و تذکر دادیم و اینجا هم بعضی نکات عرض شد. الحمدالله این مطالبه‌گری‌ها تأثیرگذار بوده و دیدید که وزارت کشور بیانیه داد. این بیانیه مهم است. دشمن کیان خانواده را در رصد قرار داده و با مقدماتی می‌خواهد آن را از بین ببرد. بیانیه‌ای وزارت کشور داد و در استان هم استاندار محترم دستوراتی را دادند. البته باید زودتر این کار می‌شد اما همین مقدار هم جای تشکر دارد. قدردانی می‌کنیم.

یک تذکر هم می‌دهیم و اینکه این مهم فقط با بیانیه دادن درست نمی‌شود. حتماً اقدام اجرایی و نظارت و استمرار می‌خواهد. نمی‌شود بیانیه بدهیم که ما باحجاب موافقیم و هرکس این کار را کند مخالفیم و ما درصددیم که … این‌ها همه درست است؛ باید باشد، کار خوبی هم هست، تقدیر و تشکر هم می‌کنیم اما باید اجرا کرد و نظارت داشت و استمرار داشته باشد. از استاندار محترم می‌خواهم که نظارت بر اجرا را به جد دنبال کند. چند شب پیش هم با ایشان مفصل راجع به موضوع به‌طور خاص صحبت کردم. خودم هم رصد می‌کنم این قصه را تا چه مقداری دنبال شود.

نکته دیگر اینکه بحث حجاب را خود خانم‌ها باید مدیریت کنند. عمده کار دست خود شماست. امروز باید بدون خستگی و با کمک هم در همه‌جا حضور گسترده داشته باشید. من این را تأکید می‌کنم. ۹ سال است لااقل اینجا به مناسبت‌های مختلف بحث حضور را مطرح کردم. طرف مقابل شما تعدادی نیستند. شما زیاد هستید. عمده کشور هستید؛ اما به خاطر اینکه او تبرج دارد و حضور دارد، بی‌پروایی می‌کند، پررویی می‌کند، زیاد جلوه می‌کند. زیاد نیستند. شما حضور داشته باشید. تأکید من بر حضور هوشمندانه شماست در همه‌جایی که لازم است.

در امربه‌معروف باید امت باشید «وَلْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّهٌ» باید همه باهم باشند. مثلاً همین روزها در باغ لاله -که چون من تذکرات لازم را و گلگی‌ها را مفصل با آقایان داشتم ذائقه شما را اینجا تلخ نمی‌کنم- این باغ را همه شما بروید حضور داشته باشید. بانوان محترم و محجبه همه بروید و آنجا را پرکنید. با حضور خودتان کمک کنید به مسئولین در بهتر برگزار شدن این رخداد.

مسئولین محترم هم برای تشویق عزیزان از خانم‌هایی که حجاب کامل دارند هزینه بلیت را لااقل نگیرند. آن‌ها بیایند حضور داشته باشند. این عرصه را خوب مدیریت کنید. با زبان لین با پیوست فرهنگی مناسب. چون این‌ها را به آقایان گفتم اینجا نمی‌گویم. پیوست فرهنگی می‌خواهد این‌طور کارها. نمی‌شود که شما ۶ ماه قبل پیاز لاله را بخرید و در کنارش پیوستش را نگذارید. بعد هم هر شب تبلیغ کنید از تمام کانال‌ها که حتماً بیاید اینجا را ببینید؛ و تمهیدات لازم را ندیده باشید برای پیوست‌های فرهنگی. کار بی‌ثمری خواهد شد. حالا دوستان اقداماتی را دارند انجام می‌دهند. شما هم کمک کنید؛ با زبان لین با پیوست فرهنگی مناسب. موسیقی آنجا مناسب باشد. با افطاری ساده همه کمک کنند.

اجازه روزه‌خواری به‌هیچ‌وجه به هیچ‌کس ندهید. مگر در همان مکان خاص. این شعار خیلی قشنگی است که شهر ما خانه ما. همه ما اعضای یک خانواده هستیم. همه‌چیز باید در جای خودش باشد تا زندگی شیرین باشد و برای همه ممکن باشد و برای همه آرامش‌بخش باشد. هیچ جای دنیا اجازه نمی‌دهد که کسی که دارد آرامش جامعه را به هم می‌زند آزاد باشد. اگر این‌طور رفتار کنیم آن‌وقت کسی که عناد دارد چون همه که عناد ندارند؛ اما آن‌کسی که عناد دارد زود چهره‌اش معلوم می‌شود. آن موقع برخورد با او آسان‌تر خواهد بود.

راجع به سیزده فروردین و حفظ منابع طبیعی و محیط‌زیست و روز جهانی کودک نکاتی داشتیم که در یک فرصت دیگر.

این مطلبی را که راجع به بحث حجاب گفتم به خانم‌ها استدعای من این است که دوستانی که به دنبال این هستند که فعالیتی داشته باشند، رزمایش شما در این چند هفته که این مراسم برگزار است و حتی در جاهای دیگر که حضور شما لازم است حضور منسجم و مدیریت‌شده و هماهنگ شده است بدون تنش و از روی رأفت و مهربانی. با زبان لین درصورتی‌که لازم باشد تذکری داده شود این کار را انجام بدهید.

بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾ اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿٣﴾ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿۴﴾