متن کامل خطبه نماز جمعه ۲۰/۰۱/۱۴۰۰
استان البرز، شهرستان کرج
توسط آیت‌الله حسینی همدانی
بِسمِ‌الله الرحمن الرحیم
اَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ وَالصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ
اَلعَبدِ المُوَیَّد وَالرَّسولِ المُسَدَّد اَباالقاسِمِ المُصطَفی مُحَمَّد
وَ عَلی آلِه الطَّیِبینَ الطّاهِرینَ المَعصُومِینَ سِیَّما بَقِیَّهِ اللهِ الاَعظَم فِی الاَرَضِینَ
وَاللَعنَهُ الدّائِمَه عَلی اَعدائِهِم اَجمَعینَ مِنَ الآنِ اِلَی قیامِ یَومِ الدّینِ
ایها الذین آمنوا اوصیکم و نفسی بتقوی الله. از حقوقی که اهل تقوا مقید به رعایت آن هستند و امام سجاد علیه السلام در رساله به آن توجه داده اند، حقوق دوست است.
«وَ أَمَّا حَقُّ الصَّاحِبِ فَأَنْ تَصْحَبَهُ بِالْفَضْلِ مَا وَجَدْتَ إِلَیْهِ سَبِیلًا» اما حق رفیق و دوست تو این است که تا مى توانى او را با فضل و بزرگوارى همراهى کنى. «وَ إِلَّا فَلَا أَقَلَّ مِنَ الْإِنْصَافِ» و گرنه حداقل درباره او جانب انصاف را نگه دارى. «وَ أَنْ تُکْرِمَهُ کَمَا یُکْرِمُکَ» و آن طور که او تو را اکرام مى کند، وى را اکرام کنى. «وَ تَحْفَظَهُ کَمَا یَحْفَظُکَ» و همان طور که او تو را حفظ مى کند، تو هم او را نگهدارى کنى.
«وَ لَا یَسْبِقَکَ فِیمَا بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ إِلَى مَکْرُمَهٍ فَإِنْ سَبَقَکَ کَافَأْتَهُ» مبادا در کار نیکى بر تو پیشى گیرد، پس اگر پیش دستى کرد آن را تلافى کن. ، «وَ لَا تُقَصِّرَ بِهِ عَمَّا یَسْتَحِقُّ مِنَ الْمَوَدَّهِ» و در امورى که سزاوار دوستى است در حقّش کوتاهى مکن. «تُلْزِمُ نَفْسَکَ نَصِیحَتَهُ وَ حِیَاطَتَهُ» خود را موظّف دار که خیرخواه و نگهدار او باشى. «وَ مُعَاضَدَتَهُ عَلَى طَاعَهِ رَبِّهِ» و برطاعت پروردگارش کمک و یاریش نمایى. «وَ مَعُونَتَهُ عَلَى نَفْسِهِ فِیمَا لَا یَهُمُّ بِهِ مِنْ مَعْصِیَهِ رَبِّهِ» و در ترک گناه یار و مددکار او باشى. «ثُمَّ تَکُونُ عَلَیْهِ رَحْمَهً وَ لَا تَکُونُ عَلَیْهِ عَذَاباً» سپس بر او مایه رحمت باشى نه عذاب. «و لا قوَّهَ الَّا بالله».
مجموعا ده حق از وظائفی که دوستان نسبت به هم، در رفاقت و روابط عاطفی و صمیمی که با هم دارند و باید رعایت کنند بیان شده است. انسان نمی تواند در زندگی اجتماعی که دارد دوست نداشته باشد. این یک نیاز فطری و طبیعی است و الا در او خیری نیست. رسول خدا فرمودند: مومن هم انس مى گیرد و هم دیگران با او انس مى گیرند و در کسى که نه خود با دیگران مانوس است و نه دیگران با او مانوسند خیرى نیست.
و مولانا امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: حتما براى خود دوستانى بیابید؛ چرا که دوستان ذخایر و پشتوانه هاى شما در دنیا و آخرتند… و ما اگر در دنیا دوستان خوبی برای خود انتخاب نکرده باشیم در آخرت حسرت می خوریم که چرا دوست خوبی که شفاعتمان کند نداریم. تا جائی که در تعبیری علی علیه السلام دارند که اگر کسى دوستى را که در راه خدا با او دوستى داشته، از دست بدهد، مثل این است که شریف ترین اعضاى بدن خود را از دست داده است.
اهمیت انتخاب صحیح دوست را می توان با مراجعه به قرآن و روایات فهمید. اگر خداوند خیر ما را اراده کرده باشد دوست خوب نصیب ما می کند. لذا با این همه تاکید انسان باید سعی کند افرادی را برای دوستی انتخاب کند که بر علم و اخلاق او بیفزایند و اعتقاداتش را محکم تر کنند و موجب انحراف او را فراهم نکنند و اگر با چنین کسی برخورد کردند فوراً ترک دوستی کنند. در آیه ۶۸ سوره مبارکه انعام فرمود: هرگاه کسانى را دیدى که آیات ما را استهزا مى کنند، از آنها روى بگردان تا به سخن دیگرى بپردازند. و اگر شیطان از یاد تو ببرد، هرگز پس از یاد آمدن با این جمعیت ستمگر منشین.
اساساً اهل ایمان و تقوا نباید در مجلسی که گناه در آن صورت می گیرد حضور داشته باشند چون احتمال تاثیر پذیری فراوان است، ولو ممکن است شخص خودش را هم خیلی قوی ببیند و بگوید که این مسائل خلاف اخلاق و بالاتر که خلاف عقیده است، در من تاثیر ندارد، اما آنچه از دستورات اولیاء دین در این باره به ما رسیده چیز دیگری است. گاهی این معاشرت حیثیت اجتماعی شخص را از بین می برد.
امام صادق علیه السلام فرمودند: سزاوار نیست انسان مومن در مجلسی که در آن معصیت خدا می شود و او قادر بر تغییر آن نیست حاضر شود. و در رابطه با دوستی با افراد بزه کار فرمودند: با افراد گناهکار مصاحبت و همنشینى نداشته باش چون به تو آموزش گناه می دهند.
نکته ی دیگری عرض کنم و آن این است که افراد وقتی با کسی دوست می شوند تمام اسرار شخصی و خانوادگی خود را با او در میان می گذارند و این خلاف است. بله باید با دوست صادق و یک رنگ بود صدیق از همین باب است؛ اما باید اندازه دوستی را دانست و این بعد از آزمایش و گذشت مراحل متعدد است که چند سالی طول می کشد.
امام صادق علیه السلام در این رابطه به بعض افراد ملاک جالبی دادند که برای ما هم مفید است، فرمودند: دوستت را به اسرارت آگاه نساز؛ مگر آنچه را که اگر دشمنت هم از آن آگاه شود، هیچ ضررى متوجه تو نمى شود؛ چون ممکن است روزى همین دوستت ، دشمن تو شود. از طرف دیگر هم تذکر می دهند اگر اتفاقی افتاد و دوستی ات بهم خورد آنقدر بدگوئی نکن که اگر خواست برگردد، دیگر نشود.
امام صادق علیه السلام فرمودند: اگر ارتباط خود را با دوستت بریدى در غیاب او به دنبال زشت گویى نباش، تا باب برگشت و رجوع او بسته نشود، چه بسا ممکن است تجارب روزگار او را وادار کند که دوباره به سوى تو بیاید. اگر در غیاب دوستى که از تو بریده است بدگویى کنى، او دیگر باز نخواهد گشت. همین مقدار برای این نوبت بس است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿۲﴾ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾
خطبه دوم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ اَلصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ اَبَالقاسِمِ مُحَمَّد
وَ صَلِّ عَلَی اَمیرِالمُؤمِنینَ عَلیِ بنِ اَبی طالِب وَ عَلَی فاطِمَهَ الزَّهرا سَیِّدَهِ نِساءِ العالَمینَ
وَ عَلَی الحَسَنِ وَ الحُسَینِ سَیِّدَی شَبابِ اَهلِ الجَنَّه وَ عَلَی عَلیِ بنِ الحُسَینِ وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلی
وَ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّد وَ موسَی بنِ جَعفَرِ وَ عَلیِ بنِ موسی وَ مَحَمَّدِ بنِ عَلی وَ عَلی بنِ مُحَمَّد
وَالحَسَنِ بنِ عَلی وَ الخَلَفِ القائِم الحُجَّه حَجَجِکَ عَلی عِبادِک وَ اُمَنائِکَ فِی بِلادِکَ.
خودم و همه‌ی شما نمازگزاران محترم را به رعایت و تقویت و تسدید تقوای الهی دعوت می‌کنم. اهل تقوا از حقیقت بندگی بهره‌مند هستند. مولانا امیرالمومنین علیه‌السلام در حکمت ۱۳۷ از حکم نهج‌البلاغه فرمودند: «کَمْ مِنْ صَائِمٍ لَیْسَ لَهُ مِنْ صِیَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ، وَ کَمْ مِنْ قَائِمٍ لَیْسَ لَهُ مِنْ قِیَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ، حَبَّذَا نَوْمُ الْأَکْیَاسِ وَ إِفْطَارُهُم». بسا روزهدارى که از روزه داشتن جز گرسنگى و تشنگى بهرهاى ندارد. و بسا نمازگزارى که از نمازش جز بیدارى و رنج فایدهاى نمىبرد.
خوشا بر خواب زیرکان و افطار کردنشان. یعنی مهم‌ترین شرط قبول و بهره بردن از عبادت و بندگی خدا این است که انسان را متوجه خدا بکند پس باید به‌ظاهر عبادت اکتفاء نکرد و همه شرایط آن را لحاظ کرد مثلاً روزه‌داری فقط تحمل گرسنگی و تشنگی نیست. یا نماز شب فقط بیدار بودن و نمازخواندن نیست. بلکه انسان باهوش تلاش می‌کند ببیند چه چیزی خدا را راضی می‌کند بر اساس همان عباداتش را تنظیم می‌کند. عمل خالص مرضی خداست.
«اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنا فیما مَضى مِنْ شَعْبانَ فَاغْفِرْ لَنا فیما بَقِىَ مِنْهُ» ماه رسول خدا هم در حال سپری شدن است و به ماه عظیم رمضان نزدیک می شویم که رسول خدا بشارت دادند «أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیْکُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَکَهِ وَ الرَّحْمَهِ وَ الْمَغْفِرَهِ» این ماه بابرکت و رحمت و مغفرت به شما رو کرده. امیدوارم از همه لحظات آن بهره ببریم و غفلت نکنیم. به‌خصوص شب‌های قدر را درک کنیم و از خدای تعالی می‌خواهیم به برکت این ماه و شهیدش، بلا و گرفتاری را از امت اسلامی دور بگرداند.
تقارنِ زیبایی امسال صورت گرفته که به فال نیک می‌گیریم. در فصل بهار قرار داریم و ماه مبارک رمضان هم بهار قرآن است. امام باقر علیه‌السلام فرمودند: «لِکُلِّ شَیْءٍ رَبِیعٌ وَ رَبِیعُ الْقُرْآنِ شَهْرُ رَمَضَان» ودر دعاهائی که از اهل‌بیت به ما رسیده‌داریم: «… أَنْ تَجْعَلَ الْقُرْآنَ رَبِیعَ قَلْبِی…» و ولادت حضرت ولی عصر ارواحنا فداه هم در همین فصل قرار گرفت که ایشان هم ربیع الانام است که در زیارتنامه حضرتش می‌خوانیم: «السَّلَامُ عَلَى رَبِیعِ الْأَنَامِ» سلام بر بهار اهل عالَم، یعنی تمام موجودات عالم هستی.
حتماً برنامه‌ای قرآنی برای خودتان در نظر بگیرید غیر از تلاوت قرآن که هرروز انجام می‌دهید ولو کوتاه. کسی تجوید بلد نیست برود یاد بگیرد. کسی ترجمه بلد نیست ترجمه بخواند یا به دنبال تفسیر باشید. روزی نیم ساعت هم این کار را بکنید مجموعه‌ای را در آخر ماه به دست خواهید آورد. ماه مبارک رمضان ماه نزول قرآن است که در آیه ۱۸۵ سوره مبارکه بقره فرمود: «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ».
و قرآن کریم برای خود یک هدف را ترسیم کرده است و آن هدایت است به استوارترین و محکم‌ترین راه که صراط مستقیم است. در آیه ۹ از سوره مبارکه اسراء فرمود: «إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ» که به بیان امام صادق علیه‌السلام در کتاب کافی در ذیل آیه شریفه، استوارترین راه، امام است. «قَالَ: یَهْدِی إِلَى اَلْإِمَامِ» و در این زمان تمام توجه ما باید به وجود شریف حضرت باشد. چرا؟ چون مگر نفرمودند ماه مبارک رمضان ماه دعاست و دعا در آن مستجاب است، «وَدُعَاؤُکُمْ فِیهِ مُسْتَجَاب…»؟در زیارت حضرت داریم: «أَشْهَدُأَنَّ بِوِلاَیَتِکَ تُقْبَلُ الْأَعْمَالُ». ودردعای ندبه می‌خوانیم: «وَ دُعَائَنَا بِهِ مُسْتَجَابا». انشاءالله همه با توجه وارد ماه شویم و در یوم الجائزه جوائز خوب نصیبمان بشود.
امروز روز بیستم فروردین است در سال ۱۳۸۵ در چنین روزی در اوج تحریم‌ها و فشارها ایران به دستاورد بزرگ علمی یعنی فن‌آوری راه‌اندازی یک زنجیره کامل غنىسازى اورانیوم در نطنز دست‌یافت و دارای صنعت هسته‌ای شد. و شورای عالى انقلاب فرهنگى، به‌پاس قدردانى از تلاشهاى افتخارآفرین دانشمندان جوان ایرانى در دستیابى کشور به فناورى صلح‌آمیز هسته‌ای، در تقویم رسمى کشور این روز را «روز ملى فناورى هستهاى» نام‌گذاری کرد. تا فراموش نکنیم در طول سالیان متمادی چه مسیر پرتلاطمی را دانشمندان هسته‌ای ما برای رسیدن به این مهم طی کرده‌اند و شهیدان گران‌قدری همچون شهریارى، علی‌محمدی، احمدى روشن، رضایی‌نژاد، قشقایی و اخیراً فخری زاده را تقدیم این مسیر کردهایم. همه شهدا و به‌خصوص شهدای دانشمند هسته‌ای، سند مظلومیت ایران هستند. عظمت کارشان در این بود که باایمان قوی و روحیه جهادی و ایثارگری، تئوری‌های علمی را عملی کردند و بین علم و عمل ارتباط برقرار کردند و عاقبت کارشان هم باسعادت به شهادت ختم شد.
بیشترین سخن من امروز راجع به همین دستاورد و مروری بر مسئله برجام است. اولاً می‌دانید که ایران از قبل انقلاب در دوران پهلوی دوم و تشویقی که آمریکائی‌ها می‌کردند یعنی حدود سال‌های دهه ۵۰ میلادى دنبال به دست آوردن انرژی هسته‌ای بود. در سال ۱۹۵۸ (۱۳۳۶) ایران به عضویت آژانس بینالمللى انرژى اتمى درآمد. ده سال بعد ارسال ۱۳۴۶ پیمان عدم تکثیر سلاحهاى هستهاى را پذیرفت و در سال ۱۳۴۸ در مجلس شوراى آن زمان تصویب شد. در طول سال‌ها قراردادهای متعددی برای پیشرفت کار با ایران بسته شد که بعد از پیروزى انقلاب اسلامی، کشورهای غربی تقریباً به هیچ‌کدام از تعهداتشان عمل نکردند.
همه می‌دانید که انرژى هستهاى یکی از مهم‌ترین مباحث تکنولوژى هستهاى است و نقش بسیار اثرگذاری در تأمین انرژى همه کشورها دارد. امروزه یکی از اساسی‌ترین مسائل کشورها، اصلاح و استفاده صحیح از منابع انرژى هائی است که در اختیاردارند و برای این مهم برنامه‌ریزی‌های دقیق و زیربنایى دارند. و در بین این منابع انرژی، ویژه‌ترین انرژی، انرژی هسته‌ای است. یکی از دستاوردهای مهم انقلاب، انرژی هسته‌ای است که باعث کینه و سنگ‌اندازی و دشمنی‌های دشمنان نظام است.
در سالهاى ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴ مذاکرات هستهاى میان ایران و سه کشور اروپایى دنبال مىشد. در آن مقطع ایران براى اعتمادسازى بخش مهمى از برنامههاى هستهاى خودش را به حالت تعلیق درآورده بود. اما در اوایل سال ۱۳۸۴ و با توجه به بدعهدى کشورهاى اروپایى در انجام تعهداتشان، ایران تصمیم گرفت با توجه به خواسته عمومی که شعارش یادتان هست به مذاکرات پایان بدهد و فعالیت‌های تعلیق شده را از نو شروع کند و این اقدام راهم کرد. همه هم قبول داشتند که ادامه کار با کشورهای اروپائی به ضرر ایران است.
لذا در سال ۸۵ ایران تحرکی به کار داد و باقوت پیگیری کرد و صنعت هسته‌ای کشور را تثبیت کرد. اما از سال ۹۲ به بعد برای حل مشکلات اقتصادی و کاهش فشار تحریم‌ها دولت اقدام به برگزاری سلسله جدیدی از مذاکرات کرد. رئیس‌جمهور معتقد بود که با مذاکره باقدرت های بزرگ مثل آمریکا و توافق مناسب با آنها، می‌شود تحریم‌های اقتصادی را برداشت و مشکلات در مدت کوتاهی حل می‌شود. لذا شروع به مذاکراتی کردند که از اول، انتهایش معلوم بود.
آقا هم فرمودند: «باوجود اینکه من خوشبین نبودم به مذاکره با آمریکا، با این مذاکرات موردى، مخالفت نکردم، موافقت کردم؛ از مذاکرهکنندگان هم با همه وجود حمایت کردم … اگر کسى بگوید که ما مثلاً با توافق یا با رسیدن به یک نقطه مخالفیم، نه، خلاف حق و خلاف واقع گفته است. اگر یک توافقى انجام بگیرد که این توافق توافقى باشد که منافع ملّت را، منافع کشور را تأمین بکند، بنده کاملاً با آن موافقت خواهم کرد».
دو گوش‌به‌زنگ طول کشید و در تیرماه سال ۹۴ توافق جامع هسته‌ای بسته شد. طبق این توافق ایران بخش زیادی از فعالیت‌های هسته‌ای‌اش را تعطیل کرد. کارشناسان گفتند ۱۰۰ مورد تعهد موقت و دائمی از سوی ایران پذیرفته‌شده است. تعطیل غنی‌سازی ۲۰ درصد، محدودیت در حجم گاز اورانیوم غنی‌شده، محدودیت در درصد غنی‌شده، محدودیت در تولید سانتریفیوژ، تعطیل شدن فردو و…
تحلیل آقایان هم این بود که مشکلات اقتصادی، ریشه خارجی دارد که تحریم است. و ابزار مناسب برای برداشتن تحریم‌ها، مذاکره است که برای رسیدن به این هدف تاریخ اسلام را هم تحریف کردند. گفتند امام حسین هم مذاکره کرد و امثال این‌ها که یادتان هست. بله منطق مذاکره امتیاز دادن و امتیاز گرفتن هست. این قبول ولی نباید فعالیت‌های هسته‌ای را تعطیل می‌کردند. در همان محدوده مذاکره فعالیت‌ها باید ادامه می‌یافت. ولی آقایان در همه‌چیز عقب‌نشینی کردند و به خواسته‌ها تن دادند و امتیازی نگرفتند.
آقا فرمودند: «ما از اوّل، منطقى وارد شدیم، منطقى حرف زدیم، زیادهخواهى نکردیم؛ ما گفتیم طرف، یک تحریم ظالمانهاى را تحمیل کرده است، ما مىخواهیم این تحریم برداشته بشود؛ خیلى خب، این‌یک بده بستان است، حرفى نداریم که در این زمینه یک‌چیزی بدهیم، یک‌چیزی بستانیم تا تحریم‌ها برداشته بشود؛ امّا صنعت هستهاى متوقّف نباید بشود، (ببینید بزنگاه مطلب این بود) لطمه نباید بخورد؛ این حرف اوّل است؛ از اوّل این حرف را زدیم و دنبال کردیم».
بااینکه رهبری و دلسوزان مکرر تأکید کردند که به دشمن دروغ‌گوی خائن نباید اعتماد کرد، گوش ندادند. حتی حضرت آقا صریحاً در نامهاى به رئیس‌جمهور و رئیس شوراى عالى امنیت ملى، در ۲۹ مهرماه ۹۴ با تأکید بربندهای نهگانهى قانون مجلس و ملاحظات دهگانهى ذیل مصوّبهى شوراى عالى امنیّت ملّى، با طرح ۹ شرط، اجراى آن را تأیید کردند. که اگر این شروط رعایت شده بود، مشکلات امروز را نداشتیم.
بنای اول این بود: برجام باید موجب لغو جامع کلیه تحریمهاى شوراى امنیت سازمان ملل متحد و همچنین تحریمهاى چندجانبه و ملى مرتبط با برنامه هستهاى ایران و نیز شامل گامهایى براى ایجاد دسترسى در حوزههاى تجارت، فناورى، مالى، و انرژى مىشد، که نشد.
اما تحلیل همان بود که داشتند و هر دو مطلبشان درصحنه بیرونی و واقعی غلط و با چالش روبرو بود که مصادیق آن فراوان است مثل ارز و نظام پولی و امثال این‌ها که وقت را نمی‌گیرم. و عمده‌ترین مشکل اعتماد به پلیدترین کشورهای دنیا بود. آمریکا یک‌جانبه خارج شد و کشورهای اروپائی هم به تعهدات خودشان پای بند نبودند، و همه این‌ها باسابقه‌ای که داشتند قابل پیشبینى بود.
تجربه توافق هسته‌ای خیلی گران و پرهزینه بود و باید درس عبرت بزرگی باشد برای مردم و مسئولین که به سنت قطعی خدای تعالی ایمان داشته باشند و بدانند که عمده‌ی مشکلات اقتصادی کشور در داخل درست می‌شود و اثرگذاری عوامل خارجی در مقابل اقدامات داخلی بسیار ناچیز است. و باید این تفکر تقویت شود که هرگز به دشمن بدعهد نباید اعتماد کرد و در مقابلش نباید انعطاف داشت. مردم خوب فهمیدند که مذاکره تحریم‌ها را از بین نمی‌برد. ای‌کاش بعض از مسئولین هم بفهمند. همان‌طور که آقا فرمودند با استحکام درونی می‌توانیم تحریم‌ها را بی‌اثر کنیم.
به‌هرتقدیر بیش از چهل سال است خواستند با قهرو غلبه و تطمیع و ارعاب و ترور و جنگ مباشره و نیابتا و نهایتا با تحریم اقتصادی ایران اسلامی را زمین‌گیر کنند قوتش را عزتش را صلابتش را بگیرند مردم را خسته کنند نتوانستند بعدازاین هم نخواهند توانست.
حالا بازهم ساده لوحانه اگر نخواهم کلمه دیگری بگویم عده‌ای از توبه آمریکا سخن میگویند که آمریکا می‌خواهد توبه کند. آمده برای توبه. تمام کلماتشان و سخنرانی‌های آمریکایی‌ها را در این مدت نگاه کنید. هم رئیس‌جمهور آمریکا هم اطرافیانشان. برای همین وضعیت تغییری نخواهد کرد بلکه توان موشکی و قدرت و سلطه منطقه‌ای که ایران دارد موردنظر و توجهشان است. نه‌تنها آن کار را انجام نخواهند داد مطالبات دیگری دارند. شما چرا حرف از توبه میزنید؟ کجا توبه دارند؟ هرگز این‌طور نیست. آنچه مردم می‌خواهند و مکرر هم گفتند و رهبر معظم انقلاب هم تأکید بران دارد و ما هم بر همان تأکید می‌کنیم و مطالبه داریم لغو همه تحریم‌ها و راستی آزمایی است که حرف اول و آخر همه مردم است.
در پایان این بخش بیان حضرت امام روح‌الله را برای شما می‌خوانم: «من بارها گفته‌ام و هم‌اکنون اعلام می‌کنم که ایران باید تا قطع تمام وابستگی‌های سیاسى، نظامى، اقتصادى و فرهنگى خود از آمریکا، به مبارزات قاطع خود علیه این جهان خوار بی‌رحم ادامه دهد و بعد درصورتی‌که ملت بیدار و شریف ما اجازه دهد، ارتباط بسیار عادى خود را در حد سایر کشورها با آمریکا برقرار می‌کند. لذا تا رسیدن به این زمان ما شعار همیشگی خود را تکرار می‌کنیم که مرگ بر آمریکا.
۲۰ فروردین روز هنر انقلاب اسلامی، قطع رابطه سیاسی با آمریکا،۲۱ فروردین روز تأسیس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی سال ۵۸ به دستور امام، این مطالب بماند.
مسئولین مواظب باشند از حرف رهبری راجع به ورود واکسن آمریکائی و انگلیسی عدول نکنند. شنیدم که دارند وارد می‌کنند. توجه داشته باشید که بیان ایشان واکسن انگلیسی است هر جا که ساخته شود. نه اینکه فقط در انگلیس ساخته شود. امکان دارد که این واکسن در کشور دیگر ساخته شود. نیایند بگویند که ما آن را از فلان کشور وارد کردیم. این واکسنی که اخیراً وارد کردند علی‌الظاهر انگلیس‌ها در جای دیگری ساختند و آقایان هم وارد کردند.
نکته استانی: اما آنچه راجع به انتخابات عرض می‌کنم این است که اسلام و عرف و اخلاق با هرگونه فریب مردم به اسم تبلیغات انتخاباتى مخالف و این کار خلاف شرع است. تهمتزنى نسبت به کاندیداى رقیب قطعاً حرام است. کاندیداها خودشان را با فریب و دروغ بزک نکنند. در تبلیغاتشان ارزشهاى نظام را نادیده نگیرند. یکدیگر را تخریب نکنند. باکمال صداقت با مردم حرف بزنند. توانایی‌هایشان را بگویند. دروغ نگویند.
مسئله هزینه کردن‌ها هم برای شما ملاک باشد. از کجا آورده‌اند و چرا این مقدار خرج می‌کنند؟ یکی از بدترین کارها که در بعض مناطق دیده شد در سال‌های گذشته خریدوفروش روی است که هم خلاف اخلاق است هم خلاف قانون. که متولیان امر روی این موضوع دقت و تمهیدات لازم را داشته باشند.
مردم هم توجه داشته باشید که برای تحت تأثیر قرار دادن انتخابات ریاست جمهوری که شورای شهر و روستا هم هم‌زمان برگزار می‌شود درواقع برای اصل انتخابات یکی از کارهایی که دشمنان انجام می‌دهند نشر اخبار خلاف واقع و کذب است و اخبار دروغ هم به‌سرعت پخش می‌شود. لذا تحت تأثیر اخبار متعددی که این روزها منتشر می‌شود قرار نگیرید و تا از خبری مطمئن نشدید و یقین به منبع خبر پیدا نکردید بازنشر ندهید. بازنشر کردن خبر دروغ خودش خلاف است. دروغ فقط گفتن که نیست. به نوشتن هم هست. به‌دروغ دیگری را هم‌نشر دادن هم هست. دایره‌اش وسیع است. مواظب باشید در این چرخه کذب و شایعه و دروغ قرار نگیرید.
نکته آخر اینکه اجازه بدهید مسئولین استعلام و نظارت و اجرایی که در انتخابات شوراهای شهر و روستا دارند فعالیت می‌کنند کار خودشان را انجام بدهند. چرا بعضی‌ها این عزیزان را تحت‌فشار قرار می‌دهند؟ کسانی که صلاحیت‌هایشان محل اشکال و شبهه است یا محل قطعی است. یک‌وقت هست که شبهه است و بررسی می‌کنند و قطعی می‌شود. اما یک‌وقت هم قطعی است و طرف تخلفاتی دارد و اسنادش موجود است و این سندها هم در اختیار است. بعد بعضی‌ها به این دوستان فشار می‌آورد که فلانی آبرو داشته و کذا و کذا. بگذارید این دوستان کار خودشان را دقیق انجام دهند تا آن چیزی که مرضی خداست واقع شود.
