با توجه به فرارسیدن ماه رمضان، ماه شناخت و بهره‌برداری فکرى و عملى از قرآن، حضرت آیت‌الله حسینی همدانی در ایام ماه مبارک رمضان هرروز به تفسیر و شرح یک آیه از کلام‌الله مجید می‌پردازند که قسمت یازدهم آن به شرح ذیل است:
آیه ۴۰ سوره نبأ
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
إِنَّا أَنْذَرْنَاکُمْ عَذَابًا قَرِیبًا یَوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ یَدَاهُ وَیَقُولُ الْکَافِرُ یَا لَیْتَنِی کُنْتُ تُرَابًا
ترجمه فارسی آیه
به نام خداوند بخشنده مهربان
ما شما را از عذابى نزدیک هشدار دادیم: روزى که آدمى آنچه را با دست خویش پیش فرستاده است بنگرد؛ و کافر گوید: «کاش من خاک بودم.»
تفسیر آیه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ.
آیه‌ی چهلم از سوره‌ی مبارکه‌ی نبأ. چقدر این آیات برای روح ما سازندگی دارند؛ موعظه هستند. گاهی می‌خواهیم از بزرگی که ما را موعظه کند، آیا از خدای تعالی بزرگ‌تر داریم؟ او موعظه می‌کند؛ این آیات همه‌اش موعظه هست؛ هشدار می‌دهد به‌روزی که انسان منتظر دیدن جزای اعمالش هست؛ آن اعمالی که در دنیا انجام داد و پیش پیش فرستاد.
تمام کینه‌ها و حسدها و ریاست‌طلبی‌ها و ریاها و خیانت‌ها و امثال این‌ها، همه را در آن صحنه حاضر می‌بیند؛ صدایش بلند می‌شود که ای‌کاش مثل خاک بی‌شعور و بی‌اراده بودم؛ کاش آفریده نشده بودم.
هشدار و انذار خدای تعالی از نزدیک بودن عذاب هست. عمر دنیا در مقابل عمر هستی و آخرت خیلی کوتاه است ولو به‌ظاهر دور می‌آید اما خیلی به ما نزدیک است.
آیه‌ی شریفه اشاره به تجسم اعمال دارد، در قیامت حقیقت اعمال برای ما مجسم می‌شود؛ باعث شادی ما می‌شود یا گاهی هم وحشت ما را به همراه خواهد داشت.
روایاتی هم در این باب داریم از ابن عباس راجع به کنیه‌ی حضرت علی علیه‌السلام که ابو تراب هست فرمودند که چون حضرت صاحب زمین و حجت خدا بر اهل زمین بعد از رسول خدا است و از وجود امیرالمؤمنین زمین باقی و آرام است؛ شنیدم از رسول خدا که می‌فرمود در وقتی‌که روز قیامت شود کافران می‌بینند آن چیزی که خدا برای شیعیان علی مهیا کرده از ثواب و تقرب و کرامت و امثال این‌ها در آن لحظه این‌ها می‌گویند که «یا لَیتَنی کُنتُ تراباً» یعنی ای‌کاش ما از شیعیان ابو تراب بودیم؛ این هم یک روایتی است که ذیل این آیه‌ی شریفه آماده است.
خدای تعالی همه‌ی ما را از شیعیان امیرالمؤمنین قرار دهد.
واَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ.
