با توجه به فرارسیدن ماه رمضان، ماه شناخت و بهره‌برداری فکرى و عملى از قرآن، حضرت آیت‌الله حسینی همدانی در ایام ماه مبارک رمضان هرروز به تفسیر و شرح یک آیه از کلام‌الله مجید می‌پردازند که قسمت سوم آن به شرح ذیل است:
آیه ۵۳ سوره زمر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
ترجمه فارسی آیه
به نام خداوند بخشنده مهربان
(ای رسول رحمت) بدان بندگانم که (به عصیان) اسراف بر نفس خود کردند بگو: هرگز از رحمت (نامنتهای) خدا ناامید مباشید، البته خدا همه گناهان را (چون توبه کنید) خواهد بخشید، که او خدایی بسیار آمرزنده و مهربان است.
تفسیر آیه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ.
آیه‌ی پنجاه و سوم از سوره‌ی مبارکه‌ی زمر همه‌ی ما را متوجه این نکته می‌کند که مأیوس بودنِ از رحمت خدای تعالی و ناامید بودنِ از او جزء گناهان بزرگ است؛ حتی آن‌کسانی که قرق الهی را شکستند؛ نسبت به خدای تعالی تمرد و سرپیچی داشتند؛ اطاعت و بندگی او را کنار گذاشتند و نسبت به او جفا کردند؛ خدا اهل وفاست. نباید از او مأیوس بود؛ نباید بی‌توجه به مراتبِ رحمت الهی که بر انسان‌ها سیطره دارد و جاری است، بود.
در بعضی از روایات دارد به اینکه از امیرالمؤمنین سلام‌الله‌علیه پرسیدند بزرگ‌ترینِ کَبَائِر (گناهان کبیره) کدام است؟ حضرت در جواب فرمودند این است که انسان مأیوسِ از خدا و ناامید از رحمت الهی باشد. آیه‌ی شریفه اگر با توجه و با دقت به آن بپردازید می‌بینید که چقدر زیبا انسان را امیدوار و نسبت به آینده‌ی خودش از یأس خارج می‌کند.
به‌هرتقدیر اگر کسی تمرد الهی را کند، بر جان خودش اسراف کرده. می‌فرمایید به اینکه اگر اسراف‌کار بودید مأیوس نباشید، با یک بیان لطیف هم بیان می‌کند، «یَا عِبَادِیَ» ای بندگان من، یعنی شما غیر از درگاه من جای دیگری را ندارید بنابراین مأیوسِ از کمک و رحمت من نباشید.
