متن کامل خطبه نماز جمعه ۱۰/۱۲/۹۷
استان البرز، شهرستان کرج
توسط آیت‌الله حسینی همدانی
بسم‌الله الرحمن الرحیم
الحمدالله رب‌العالمین والصلاه والسلام علی سید الانبیاء و المرسلین
العبد الموید والرسول المسدد ابالقاسم المصطفی محمد
و علی آله الطیبین الطاهرین المعصومین سیما بقیه الله الاعظم فی الارضین
واللعنه الدائمه علی اعدائهم اجمعین من الان الی قیام یوم الدین
عبادالرحمان أوصیکم و نفسی بتقوى اللَّه. اهل تقوا اهل مواسات و برادری و کمک به دیگران هستند و در فرصتهای مناسب از خدمت رسانی به مومنین غفلت نمیکنند. در ادامه مباحث اقتصادی رسیدیم به تعاون و همکاری که در جامعه اسلامی مومنین نسبت به هم دارند. جامعه مورد نظر اسلام جامعه ای است عزتمند و بی نیاز که افراد آن برادرانه با وحدت و انسجام زندگی و در عرصه های مختلف به هم کمک میکنند و اجازه از هم بریدن و قطع رابطه ندارند.
اسلام با هر عاملی که جامعه را به سمت خودخواهی و اختلاف طبقاتی و نیازمندی به دیگران بکشاند مخالف است و تلاش میکند با وضع دستورات و بیان قوانینی، عزت نفس و علو همت مسلمان را از بالا ببرد؛ بنابراین از آنجا که به مسئله وحدت اجتماعی و مواسات و برادری بسیار اهمیت میدهد، راههای فراوانی برای ایجاد اخوت اسلامی، تعاون و برانگیخته شدن روحیه همیاری را طراحی کرده است تا با انجام آنها جامعه سالم و آرام باشد.
مثلاً در گرفتاریهای مالی تشویق به قرض دادن کرده است و این وام را، با بیانی که شخص را به این کمک کردن برانگیخته کند فرموده است که کیست به خدا قرض بدهد. در آیه ۱۱ از سوره مبارکه حدید فرمود: «مَنْ ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَیُضاعِفَهُ لَهُ، وَ لَهُ أَجْرٌ کَرِیمٌ» کیست آن کس که به صورتى نیکو به خداوند وام (قرض الحسنه) بدهد تا آن را براى او دو چندان کند و مزدى کریمانه بهره او شود؟
این بیان انسان را سوق میدهد به روش کریمانه قرض حسن؛ و چه گرفتاریها و سختیها را که این کار پسندیده، حل نمیکند. یا برای تشویق به کسانیکه از دیگران طلب دارند و مهلت نمیدهند در قسمتی از آیه ۲۸۰ سوره مبارکه بقره فرمود: «وَ إِنْ کانَ ذُو عُسْرَهٍ فَنَظِرَهٌ إِلى مَیْسَرَهٍ …» (بقره/ ۲۸۰) اگر (وامگیرنده) گرفتار سختى و تنگدستى باشد، باید به او مهلت دهند تا برای او گشایشی شود …
باز همین را هم میبینیم متاسفانه در جامعه جور دیگری عمل میشود؛ که اگر همه با هم این امور را رعایت کنیم زندگی زیباتر خواهد بود. در کتاب ثواب الاعمال از رسول خدا نقل میکند که حضرت فرمودند: هر کس به ستمدیدهاى وام دهد و در مطالبه آن خوشرفتارى کند، اعمال خویش از سر گیرد (که خداوند گذشته او را آمرزیده است)؛ و خدا در برابر هر درهم او هزار قنطار «پوست گاو پر از طلا» از بهشت به وى خواهد بخشید.
زندگیها سخت است و کسیکه فرصت میخواهد تا بدهیاش را جبران کند باید مهلت داد که پاداش فراوان دارد. در وسائل الشیعه از قول امام صادق –علیه السلام- نقل میکند که روزی رسول خدا –صلی الله علیه و آله- روزى بر منبر بالا رفت و به حمد و ثناى خدا پرداخت و فرمود: «اى مردم! حاضران شما به غایبان خبر دهند که: آگاه باشید! هر کس وامدارِ تنگدستى را مهلت دهد، خداى متعال براى هر روزى که به وامدار مهلت داده است، صدقه اى به اندازه تمام آن مال در حق او بنویسد تا آن روز که وام بتمامى پرداخته شود».
این دستور اسلام و رسول اکرم است آن وقت ما در بازار و در بین دوستان و نزدیکان چگونه عمل میکنیم رسول خدا فرموده برای هر روز چه مقدار ثواب دارد. آن وقت توی قراردادها برای هر روز جریمه تاخیر مینویسند. همین کاری که در بانکها میکنند و حرام است. روایتی است که اسحاق بن عمار از امام صادق –علیه السلام- نقل میکند و در وسائل الشیعه هست.
میگوید به امام صادق عرض کردم: شخص تا چه اندازه مىتواند بر بدهکار نادار خود سختگیرى کند؟ فرمود: هیچ اندازه! خدا به او مهلت داده است. به هر تقدیر قرض و وام دادن و بعد مهلت دادن برای باز پرداخت ثواب فراوان دارد و اساساً قرض دادن بهتر از صدقه دادن هست.
در کتاب وسائل الشیعه از قول رسول خدا نقل میکند: (پاداش) صدقه ده برابر و وام دادن هجده و کمک به دوستان بیست و کمک به ارحام بیست و چهار است. برآوردن نیاز نیازمندان یکی دیگر از موارد همیاری و تعاون است؛ که البته تا وقتی در دنیا هستیم فرصت خدمت و کمک داریم.
در قسمتی از آیه ۱۰ سوره مبارکه منافقون فرمود: «وَ أَنْفِقُوا مِنْ ما رَزَقْناکُمْ، مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ …» پیش از آن هنگام که مرگ هر یک از شما فرا رسد، از آنچه روزى شما کرده ایم به دیگران (و نیازمندان) بدهید. هم روزی مصادیق فراوان دارد و هم نیازمندان نیازهای مختلفی دارند.
در وسائل الشیعه از امام سجاد –علیه السلام- نقل میکند: هر کس که لباس زیادى دارد و مىتواند آن را به مؤمنى نیازمند بدهد و ندهد، خدا او را در روز قیامت به رو به آتش مىاندازد. یا آن روایتی که از اصول کافی از قول امام کاظم –علیه السلام- به روایت برادر بزرگوارشان علی بن جعفر خواندیم که فرمودند: هر کس که یکى از برادرانش براى رفع نیازى به او پناه برد و او را در پناه نگیرد (و نیاز او را برآورده نکند) و بر این کار توانایى داشته باشد، ولایت خداى متعال (و پیوستگى میان خود و خدا) را قطع کرده است.
یکی دیگر از موارد تعاون و همیاری که قبلاً بیشتر از الآن بود، امانت دادن وسائل، بخصوص اسباب منزل بود. به عنوان مذمت در آیه ۷ سوره مبارکه ماعون فرمود: «وَ یَمْنَعُونَ الْماعُونَ» از عاریه دادن اسباب خانه خوددارى مىکنند؛ و در همین رابطه در وسائل الشیعه از قول رسول خدا نقل میکند: هر کس که از عاریه دادن اسباب خانه به همسایهاش (که به آن نیاز دارد) خوددارى کند، خدا در روز قیامت او را از فضل خویش محروم سازد و به خودش واگذارد؛ و هر کس که خدا او را به خود واگذاشت هلاک خواهد شد و خداى بزرگ عذرى از او قبول نخواهد کرد.
باید این امور را زنده کرد و روابط اجتماعی را تقویت کرد البته محدودیتها و شرائط را هم در نظر گرفت.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
والعصر ان الانسان لفی خسر الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین الصلاه و السلام علی سید الانبیاء و المرسلین ابالقاسم محمد
و صل علی امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب و علی فاطمه الزهرا سیده نساء العالمین
و علی الحسن و الحسین سیدی شباب اهل الجنه و علی علی بن الحسین و محمد بی علی
و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد
والحسن بن علی والخلف القائم الحجه حججک علی عبادک و امنائک فی بلادک
خودم و همه ی شما نمازگزاران محترم را به رعایت و تقویت و تسدید تقوای الهی دعوت میکنم. متفین اهل جود و سخا هستند به هر اندازه ای که توان دارند در این مسیر قیام و اقدام دارند. امیرالمؤمنین -علیه السلام- در حکمت ۶۴ از حکم نهج البلاغه فرمودند: لَا تَسْتَحِی مِنْ إِعْطَاءِ الْقَلِیلِ فَإِنَّ الْحِرْمَانَ أَقَلُّ مِنْهُ. از بخشیدن کم خجالت نکش، زیرا کسی را نا امید و محروم کردن از آن کمتر است.
یعنی کم ارزشتر است. در این بیان حضرت به بخشش و سخاوت سفارش میکنند؛ و اینکه از کم بودن بخشش، عذرخواهی شود. البته نباید خجالت بکشد ولی عذرخواهی اش خوب است؛ و انسان از اینکه نتوانسته بیشتر خدمت کند شرمگین باشد اشکالی ندارد… و اگر کسی را که میتوانست کمک کند و نکرد از این هم باید شرمگین باشد. به هر تقدیر حضرت می فرمایند از بخشیدن کم خجالت نکش، چون آنچه میخواهی نبخشی ارزشش کمتر است. خدای تعالی همه ما را از متقین قرار بدهد.
مطالبی که در هفته گذشته بود جلساتی بود که رهبر معظم انقلاب داشتند و مطالبی را در این جلسات مطرح کردند که هر کدام از آنها اهمیت خاص خودش را دارد. در جلسه درس خارج خودشان به عاقبت اندیشی و نشاط در کارها اشاره فرمودند و این سیره رسول خدا و دستور نبوی را طلب کردند که هر کسی مسئول هر کاری هست باید کارش را محکم انجام دهد.
همه ما در همه امورمان باید کار را محکم و مستحکم انجام دهیم. هر کسی هر کاری به عهده دارد و هر مسئولیتی به عهده دارد باید با کمال توان و قدرت انجام دهد. حتی اگر مسئولیت اداره منزل را دارد. درس می‌خواند و مطالعه دارد و دانشجوست. طلبه و دانش آموز و کارمند اداره است. هر کسی هر جایی که هست باید کارش را محکم و با صلابت انجام دهد.
و از مسئولین خواستند بی حوصلگی و ناامیدی را از خودشان دور کنند. تاکید ایشان بر عاقبت اندیشی مسئله مهمی است. نیاز دائمی کشور در تصمیم‌گیری‌ها مسئله عاقبت اندیشی است. برای خود ما هم همین طور است. در مسائل فردی و خانوادگی باید اهل تدبیر باشیم. عاقبت و پشت کار را ببینیم.
مسئولین عالی به خصوص دائماً با مسائل گوناگون داخلی و خارجی روبرو هستند، باید تصمیم بگیرند، باید کاری را تصویب کنند یا کاری را رد کنند، اگر غفلت کنند و حرکت های دشمن را پیش‌بینی نکنند و رصد نکنند و آینده را نبینند و عاقبت کار را نبینند گرفتار شدن کشور قطعی است.
لذا هم باید با حوصله بود، هم با نشاط بود، هم عاقبت اندیش بود، هم پرکار بود. اینها وظیفه آحاد جامعه است. مسئله مهم این روزها که عاقبت اندیشی و حوصله و سعه صدر را می‌طلبد، مسئله این لوایحی است که مطرح است. من چون زیاد راجع به این لوایح صحبت کردم و اول کسی که در بین ائمه جمعه موضع گرفته درباره اف ای تی اف بنده بودم دیگر بنای صحبت نداشتم؛ اما به ذهنم رسید با توجه به مسئله ای که پیش آمد نکته دیگری را مطرح کنم.
به خصوص بحث هایی که مطرح شد. بعضی نسبت ها به رهبر معظم انقلاب داده میشود که درست نیست. جفا و ظلم است. خطاهای خودتان را بیشتر نکنید. امید مردم را از بین نبرید. برخلاف مصالح ملی سخن نگویید. من برای تنویر افکار عمومی قسمتی از مسائل را مرور می کنم تا ببینید که بعضی از این حرفها چقدر مضر است به حال اجتماع و به حال سیاست اداره کشور.
چون در تریبون عمومی مطرح شده است و منتشر شده است و شاید بعضی از اذهان مطلب را جور دیگری متوجه شوند از جهت روشنگری در اینجا عرض می کنم. اول چند بیان از رهبری را برای شما می خوانم. بعد نکته ای را که می خواهم بگویم خواهم گفت.
اولاً حضرت آقا همیشه تأکید بر طی شدن روال قانونی را دارند. در مسائل با هر موضوعی که برخورد میکنید دیده اید که ایشان میگویند قانون. درست مطلب هم همین است. تکیه گاه هست و همه باید در مقابل یک چیز تسلیم باشند و آن قانون است. درباره لوایح هم نظرشان همین است. این قانون چه چیزی را بیان میکند. روال قانونی باید طی شود. اگرچه مخالفت خودشان را از پیوستن به کنوانسیون ها مطرح کردند اما با این حال فرمودند روال قانونی آن طی شود؛ که عرض می کنم یعنی چه.
برای توضیح مطلب من کلمات ایشان را میخوانم. در یک بیانی فرمودند: من انقلابی ام و حرفم را صریح و صادقانه می گویم. دیپلمات یک کلمه ای را می گوید و معنای دیگری را اراده می کند. ما صریح و صادقانه حرف خودمان را میزنیم. ما قاطع و جازم حرف خودمان را میزنیم. یعنی دو پهلو و یکی به میخ یکی به نعل نیست. هرچه که گفتم صریح هست.
چون بالاخره ایشان عادل و با تقواست. امام جامعه است. نمی شود چیزی گفت و چیز دیگری را اراده کرد و نباید هم به چیز دیگری حمل کنیم. همه حرف ایشان آن است که آنچه را در دل دارد بیان میکند و نظرشان را می گویند. این که بخواهد در ظاهر چیزی بگوید و در خصوصی مطلب دیگری را بگوید قابل قبول نیست.
در سال ۸۶ در یک بیانی فرمودند: حرف من همانیست که دارم می گویم. آنچه را که بر طبق مصلحت کشور و مصلحت نظام نباید گفت نمی‌گویم. نه اینکه خلاف آن را بگوییم و بعد در یک جلسه خصوصی مثلاً فرض کنید آن خلاف گفته را تصحیح کنیم. بلاشک نباید برخی مطالب را گفت؛ اما آنچه را که نباید گفت، نباید گفت. نه اینکه خلاف آن را گفت و در اذهان شوب ایجاد کرد؛ حرف ما همانی است که از ما می‌شنوید، چه در نماز جمعه، چه در دیدارهای عمومی، چه در دیدارهای دانشجویی و دیدارهای گوناگون اختصاصی دیگر.
در مرداد ۸۹ فرمودند: مبادا کسی تصور کند که رهبری یک نظری دارد که برخلاف آنچه که به عنوان نظر رسمی مطرح می شود، در خفا به بعضی از خواص و خلّصین، آن نظر را منتقل می کند که اجراء کنند؛ مطلقاً چنین چیزی نیست. اگر کسی چنین تصور کند، تصور خطائی است؛ اگر نسبت بدهد، گناه کبیره‌ای انجام داده. نظرات و مواضع رهبری همینی است که صریحاً اعلام می شود؛ همینی است که من صریحاً اعلام می کنم… نه جایز است، نه شایسته است که مواضع دیگری غیر از آنچه که رهبری به صورت علنی و صریح به عنوان مواضع خودش اعلام می کند، وجود داشته باشد.
شبیه این بیان زیاد داریم که آقا فرمودند حرفی را که از من می‌شنوید که در جلسات رسمی با مردم میگویم خصوصی هم همان را میگویم. مطلب دومی بر خلاف نیست. البته خصوصی شاید یک مقدار تندتر بگویم. با شدت بیشتری بگویم یا مطالب بیشتری بیان شود؛ اما اصل مطلب نظر من همان است که شما می‌شنوید.
آخرین مطلبی را هم که ایشان فرمودند را میگویم در ۳۰ خرداد امسال فرمودند: بنده هم در مورد همین چیزهایی (کنوانسیون هایی) که اخیراً در مجلس مطرح شد در این چند ماه اخیر، گفتم مجلس مستقلّاً خودش قانون بگذراند. فرض کنیم [موضوع] مبارزه‌ی با تروریسم یا با پولشویی است؛ (دیگر واضح تر از این؟! ببینید چه زیبا گفتند) خیلی خب، مجلس شورای اسلامی یک مجلس رشید و عاقل و بالغی است و پشتوانه‌های کاریِ خیلی خوبی هم دارد؛ بنشینند یک قانون بگذرانند؛ این قانون، قانون مبارزه‌با پولشویی است، هیچ مشکلی هم ندارد، شرایط زیادی‌ای هم ندارد و همان کاری که خود شماها می خواهید بکنید، در این قانون مندرج است؛ این مهم است. هیچ لزومی ندارد که ما برویم چیزهایی را که نمی دانیم تَه آن چیست یا حتّی می دانیم که مشکلاتی هم دارد، به‌خاطر آن جهاتِ مثبت و جنبه‌های مثبت، قبول بکنیم.
اینها را من شاهد میآورم تا بدون دلیل حرفی نزده باشم. مسیری که تا الان لوایح طی کرده است: اولاً در مجلس مطرح شد با ایرادات شورای نگهبان به مجمع تشخیص مصلحت رفت برای رسیدگی که در حال بررسی است.
لذا باید فرصت داد بدون شانتاژ و تحت فشار قرار دادن مجمع کارش را بکند. مجمع هم قانونی است و وظایفی بر عهده دارد و باید کارش را انجام دهد حالا ما در این فضا بگوییم که رهبری چیز دیگری میگوید مجلس پذیرفته است شورای نگهبان که پذیرفته است رهبری هم که پذیرفته است چرا دیگران ان قلت میکنند؛ و بخواهیم تشخیص مصلحت نظام را در فشار بگذاریم در محذوری قرارش بدهیم.
خیلی جای تعجب و تاسف دارد که بعضی که ادعاهایی هم دارند با استدلال غلط و ضعیف موضع گیری بر خلاف مسیر حقوقی و قانونی داشته باشند. آقا پیوستن به این کنوانسیون را جایز ندانستند اما تاکید کردند مسیر قانونی باید طی شود. اینکه رهبری مخالفت نمیکنند که بررسی شود خیلی فرق دارد با اینکه بگویند قبول دارم و مخالف نیستم.
حالا کار رسیده به مجمع خوب چرا جوسازی میکنید و به خلاف واقع گوئی که منظورم همان دروغگوئی است، مبتلا میشوید. کسی که دروغ بگوید و اصرار بر آن داشته باشد از عدالت خارج است. چرا صحبتهای دور از واقع و عوام پسند میزنید؟ شما باید پاسخ دهید و یا تضمین دهید که بعد از قبول این لوایح چه اتفاقی می افتد که اگر مثل تضمینی که در برجام دادید باشد، مصیبت دوچندان خواهد بود.
این چه حرفی است که اگر ما زیربار زیاده خواهی های گروه اقدام مالی نرویم (fatf) خود تحریمی کرده ایم؟ وزیر خارجه در مجلس با فریاد گفت که همه بشنوند با پذیرش لوایح مشکلات اقتصادی کشور حل نمیشود.بعد رئیس جمهور ادعا میکند که اگر خواسته های اف ای تی اف پذیرفته شود مشکلات بانکی حل میشود؛ و اگر دستورات دشمن را نپذیریم مثل دیوار کشیدن دور مرزهاست. این تناقض گویی است. وزیر شما چیزی میگوید خود شما چیز دیگری میگویید.
در برجام هم همین بلا را بر سر کشور درآوردید. رهبری گفت، دلسوزان نظام گفتند، مردم مطالبه کردند، گوش ندادید کشور را معطل کردید. وضعیت اقتصاد را به این روز انداختید. امروز هم همان مسیر کج گذشته را دارید با یک بیان دیگری بلکه با همان بیان قبل تکرار میکنید. وقتی تضمینی وجود ندارد پس چه اصراری به پذیرش لوایح دارید؟
سالیان سال است کشور بدون اف ای تی اف مبادلات مالی را انجام داده، چرا نشانی غلط میدهید که اگر قبول نکنیم مبادلات بانکی مختل میشود؟ ببینید دبیر اجرائی اف ای تی اف در مصاحبهاش با بیبیسی چه میگوید لااقل این حرفها را بشنوید آنها مسئولین اجرایی این کار هستند: تضمینی برای خروج ایران از لیست سیاه وجود ندارد و حتی گروههائی را که استثناء کرده باید بردارد.
یعنی حق شرط را هم قبول نمیکنند. چون دوستان در حرف‌هایشان میگویند که ما در مجلس تصویب کردیم که حق شرط داریم می‌توانیم بعضی از گروه‌ها را که نمی‌خواهم اسم ببرم استثنا کنیم.
آنها میگویند و دائماً تاکید میکنند که ولو همه خواسته ها انجام شود، تضمینی برای حل مشکل وجود ندارد. نشست هفته گذشته در شهر پاریس را دنبال کنید در بیانیه ای که دادند تصریح میکنند: اگر دولت ایران بخواهد نظر اف ای تی اف را تامین کند باید آنچه را مجلس تائید کرده را دوباره به مجلس ببرد و نظر ما را تائید کند.
یعنی حق شرطها را بردارد یعنی در آینده باید بگوید سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یک گروه تروریستی است باید این را قبول کند و باید کمک کردن به حزب‌الله و مظلومان دنیا و گروه‌های ستمدیده دنیا را که جزو آرمان‌های انقلاب ماست که به آنها خدمت کنیم دست از همه آنها بردارد.
رئیس اف ای تی اف که دستیار معاون وزیر خزانه دارى آمریکا هم هست و وظیفهاش پیگیرى تحریمهای ایران است تصریح مىکند که در حال اعمال فشار بر ایران هستیم تا قوانین مناسب در زمینه مقابله با پولشویى و تأمین مالى تروریسم را ایجاد کند. ان شاءالله تشخیص مصلت نظام به وظیفه شرعی و قانونی خودش در این مقطع حساس تاریخی عمل کند؛ و روسفید از این جریان پیش رویش بیرون بیاید.
دیدار با بشار اسد هم از مسائل مهم هفته گذشته بود حضرت آقا بشار اسد را قهرمان جهان عرب نامیدند. در دهه ۶۰ میلادی جمال عبدالناصر را به این عنوان میشناختند به خاطر مبارزه با اسرائیل. ولی ایستادگی ۸ ساله بشار اسد در مقابل آمریکا و اسرائیل و ارتجاع تکفیری ملقب به این لقب شد.
سفر او به ایران پیامهای شفاف و روشنی برای دنیا داشت. یک پیروزی بزرگ برای جبهه مقاومت بود و زمینههای توطئه های آینده را برای مدت طولانی از بین برد. سفر اسد نشست شرم الشیخ بر علیه سوریه را بی اثر و خنثی کرد و در عین حال هژمونی، قدرت منطقه ای و اقتدار ایران را به دنیا نشان داد.
امروز سفر بشار به ایران، تلاش سیاسی که دشمنان مقاومت برای منزوی کردن سوریه و قطع رابطه با دنیا انجام میدادند را خنثی کرد. این دیدار آنقدر اهمیت منطقه ای و جهانی داشت که به خبر اول تمام خبرگذاریهای دنیا تبدیل شد و حتی عملکرد دشمن شاد کن بعضی افراد برای از اهمیت انداختن این رویداد مهم، او را از اثر نینداخت و اثر او کماکان با قی است.
بلکه بر عکس باعث شد معلوم شود که اقتدار و شوکت نظام در نزد بعض افراد چقدر ارزش دارد. چرا باید اینقدر شیفته غرب بود که حتی برای استعفاء دادن هم به روش بیگانگان عمل کرد و از سیستم رسمی کشور فاصله گرفت و تئاتر بازی کرد.
وزیر خارجه که نباید در این مقطع حساس دولت را تنها بگذارد. باید بایستاد و از عملکرد خودش دفاع کند و به مردم پاسخگو باشد و خود را آماده پاسخگوئی یوم الحساب کند. ببینید این اقتدار و عزتی که به برکت خون شهیدان برای کشور فراهم شده است، تعابیر رهبری را در دیدار بار اعضای کنگره شهدا کرمان در هفته گذشته ببینید: یاد شهدا به انسان قدرت میدهد برای کارهای بزرگ و اساسی که نتیجهاش اقتدار و پیروزی است.
این توان را با اسلحه و تجهیزات بدست نیاوردیم، بلکه با ایمانمان با استکبار ستیزیمان با حمایت از مظلومان و مستضعفان و با همت بلندمان و توکل به خدای تعالی و انجام رهنمودهای رهبرمان بدست آوردیم لذا آمریکا و اذنابش را عصبانی و پریشان کردهایم،
دشمنان ایران و اسلام و انقلاب بدانند تربیت شدگان مکتب حسین و فاطمه -علیهماالسلام- راه نفوذی برای آنان نگذاشته در مسیر رسیدن به اهداف بلندش هرگز ترس و اندوه و یاس به خودش راه نمیدهد.
چرا دشمنان ما اینقدر بر ما سخت میگیرند و فشار میآورند تا ما بترسم و مایوس شویم؟ چون اقتدار و نفوذ و دست برتر ما را در منطقه و نقاط مختلف جهان میبینند، آقایان جوری عمل نکنند و سخن نگویند که در آمریکائیها و اروپائیها این تصور پیدا شود که اگر فشار را بیشتر کنند به اهداف خودشان میرسند و ایران را در منطقه و مسائل مختلف مهار خواهند کرد.
بعد یک عده از مدیران ترسوی غربزده همان سیاستها را دنبال کنند و از طریق فضای مجازی و حقیقی به دیگران خواسته دشمنان را القاء کنند؛ که حتماً باید قوانین مربوط به فضای مجازی را اجرائی کنید. اگر آقایان دم از قانون می‌زنند به قانون ملتزم باشند.
بعضی از مدیران ما که بزدلند و از غرب میترسند را عوض کنید، چهارتا مدیر جهادی بگذارید تا آن قسمت کار که خراب است درست شود. مدیری که به فکر جیبش است را عوض کنید. مدیری که کار بلد نیست را عوض کنید. مدیر بی حس بی انگیزه را جابجا کنید. مدیری که امروز قلقلکش بدهی یک ماه دیگر میخندد این بدرد کار نمیخورد، بی حس و حال است، عوضش کنید.
همه چیز در کشور هست. همه نوع امکانات هست. نیروی مجرب کاربلد هست. دست از ناکارآمد جلوه دادن نظام بردارید. والله مسئولید. بگذریم آنچه میگویم این است که به کوری چشم دشمنان داخلی و خارجی در این گام دوم که شروع کردهایم به فضل پروردگار با اقتدار تمام به سمت ساختن جامعه انقلابی و سپس تمدن نوین اسلامی پیش خواهیم رفت.
به هر تقدیر که ایران در ارتباط با سوریه نبایدغفلت کند. گذشته از روابط فرهنگی و کمکهای مستشاری نظامی که دارد، مسئله بازسازی سوریه است که کمک اقتصادی موثری به هردو کشور خواهد بود.
یکى از مناسبتهای مهم هفته که در تاریخ انقلاب ثبت شده، غائله ۱۴ اسفند ۵۹ بود که با طراحی رئیس جمهور وقت و کمک منافقین انجام شد و نتیجهاش رسوا شدن چهره نفاق و فرار بنی صدر شد. خوب است جوانانی که نبودند آن مقطع را به دقت مطالعه کنند که برای امروز خوب است.
۱۵ اسفند روز درختکارى و آغاز هفته منابع طبیعى؛ را گرامی میداریم و بر درختکاری و احیاء روح نباتی در اطراف خود تاکید میکنم هر کس به اندازه خودش درخت بکارد که استحباب فراوان دارد؛ و طرح سالهای گذشته را تکرار میکنم که برای هرکس که متولد میشود و یا از دنیا میرود درختی غرس شود. شهردار محترم و دستگاه مربوطه اقدام کند. بعض جاها شنیدم عمل کرده اند.
۱۴ اسفند؛ تأسیس «کمیته امداد امام خمینى»(ره) به دستور حضرت امام (۱۳۵۷ ش) و آغاز هفته احسان و نیکوکارى؛ است که پسندیده است عزیزان اقدام لازم را در این روزهای پایانی سال داشته باشند و به روایاتی که در هفتههای گذشته در فضیلت این امر گفتیم توجه داشته باشند. راجع به عملکرد کمیته امداد و نقش موثری که در محرومیت زدائی داشته باید در فرصت مستوفی عرض کنم.
دو واقعه تاریخی مهم انجام گرفته که آن را هم توصیه می کنم جوانان به تاریخ مراجعه کنند و درباره آن مطالعه کنند. یکی ۱۳ اسفند سال ۱۲۳۵ شمسی واقع شد معاهده ای بود بین پاریس و ایران و انگلستان که افغانستان از ایران جدا شد؛ و دیگری ۱۶ اسفند سال ۱۲۹۶ که بروز قحطی در ایران در جریان جنگ جهانی واقع شد که قریب به ۸ تا ۱۰ میلیون نفر از دنیا رفتند که چهل سال طول کشید تا جمعیت به حالت اولیه برگردد؛ که البته دولت انگلیس خبیث و ملعون و بعضی از حاکمان مثل احمدشاه و پادشاهان قاجار در این بلیه (مردن ۸ میلیون نفر) نقش اصلی داشتند.
دوستانی که اهل طراحی و کشیدن لوگو هستند امور مساجد خواستند که اینجا اعلام کنیم که اگر کسی بتواند طرحی را برای امور مساجد استان البرز طراحی کند و به دفتر ارائه بدهد جایزه ای دریافت خواهد کرد.
