عهد یکی از مباحث مهم اسلامی است؛ و قرآن انسان در برابر تعهداتش مسئول می‌داند. خدای تعالی خودش اهل عهد و وفاست؛ و می‌گوید بندگانم هم باید وفادار باشند

ازآنجا‌که از خدای تعالی غیر از خیر چیزی صادر نمی‌شود، همه آنچه که درباره ما به وجود می‌آید چه عطا باشد و چه بلا باشد همه به سود ماست. مثلاً سیل و زلزله می‌آید؛ انسان مصیبت‌زده می‌شود؛ به‌ظاهر ضرر می‌کند؛ اما آنچه خدا برای ما در بطن آن نوشته خیر است

در بینش توحیدی شخص موحد چیزی به اسم اتفاق و شانس و تصادف و امثال این‌ها وجود ندارد. چون همه این امور به تقدیر الهی واقع می‌شود.

منطق اهل صبر «إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ» است. همین باور است که شخص را پیروز میدان‌های مختلف می‌کند؛ چون هرچه به انسان داده می‌شود را از طرف خدا می‌داند و یقین دارد که همه به سمت خدا حرکت می‌کنند؛ لذا این انسان ناامیدی ندارد؛ و چون خداباور است مغرور نمی‌شود

عاشورا و انتظار رابطه‌ای جدی باهم دارند؛ و امروز این رابطه را ما باید خوب درک کنیم. آن چیزی که در انتظار او هستیم از تمدن نوین ریشه‌اش در عاشوراست. تا درست نفهمیم محتوای بلند و محکم عاشورا را نمی‌توانیم منتظر خوبی باشیم؛ و امام را تنها می‌گذاریم.