ایکاش رئیسجمهور محترم و اطرافیانش بهجای مذمت؛ خود را مانند ناخدائی (که وقتی کشتی دچار حادثه میشود تلاش میکند همه را نجات دهد و بعد اگر شد به فکر خودش باشد) فرض میکرد که اداره کشتی مملکتش به خطر افتاده و خود را میانداخت وسط سیل مشکلات و مانند فرمانده ای شجاع نیروهایش را تا غلبه و پیروزی بر سختیها هدایت میکرد