متن کامل خطبه نماز جمعه ۱۴۰۲/۰۳/۰۵
استان البرز، شهرستان کرج
توسط آیت‌الله حسینی همدانی
بِسمِ‌الله الرَّحمَنِ الرِّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ وَالصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ
اَلعَبدِ المُوَیَّد وَالرَّسولِ المُسَدَّد اَباالقاسِمِ المُصطَفی مُحَمَّد
وَ عَلی آلِه الطَّیِبینَ الطّاهِرینَ المَعصُومِینَ سِیَّما بَقِیَّهِ اللهِ الاَعظَم فِی الاَرَضِینَ
وَاللَعنَهُ الدّائِمَه عَلی اَعدائِهِم اَجمَعینَ مِنَ الآنِ اِلَی قیامِ یَومِ الدّین
بندگان خدا اوصیکم و نفسی بتقوی الله. اهل تقوا می‌دانند که خداوند حکیم برای اداره عالم، نظامی دارد. پس به هرآنچه که قرآن و اهل‌بیت فرموده‌اند عمل می‌کنند. بحث ما پیرامون یک خواست فطری در بشر بود یعنی فرزند آوری و طلب فرزند که ادامه زندگی و استمرار و پایندگی خانواده از آثار اوست؛ و در سال‌های اخیر به‌عناوین‌مختلف جلوی فرزند آوری گرفته شد که نتیجه آن پیری جمعیت و تبعات فرهنگی اجتماعی متعدد بود که اگر لازم شد در ضمن بحث اشاره خواهد شد.
عده‌ای گفتند چون منابع محدودی داریم اگر جمعیت زیاد شود به همه نمی‌رسد پس باید از موالید جلوگیری و کنترل کرد؛ که بنده بحث را به سمت جهان‌بینی و خداشناسی بردم که اگر کسی بفهمد و اعتقاد پیدا کند که خدای تعالی حکیم است و حکیم کار بیهوده و عبث نمی‌کند و خودش در قرآن و همچنین توسط انبیاءش از مردم خواسته که چرخه فرزند آوری را به بهانه‌های واهی مثل کمبود آذوقه و مایحتاج و محدود بودن پهنه زمین و مواد خوراکی و آشامیدنی و امثال ذالک رها نکنند.
در آیه ۱۹۰/۱۹۱ سوره مبارکه آل‌عمران فرمود: «إِنَّ فِى خَلْقِ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَ اخْتِلاَفِ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ لآیَاتً لأُولِى الأَلْبَابِ، الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیَاماً وَ قُعُوداً وَ عَلَى جُنُوبِهِمْ وَ یَتَفَکَّرُونَ فِى خَلْقِ السَّمَوَاتِ وَ الأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلاً سبحانَکَ فَقِنا عذابَ النَّارِ». همه موجودات عالم سر سفره خدای تعالی نشسته‌اند اما طبق نظام علت و معلول و سبب و مسبب؛ بنابراین اگر در مسئله تکثیر جمعیت، شک کنیم که آیا عواملی مثل تأمین هزینههاى زندگى و نیازهاى ضرورى و موارد متعدد دیگر مانعیت دارند، اصل اولى طبق بیان قرآن این است که خداوند رازق است و چنین مشکلى پیش نمی‌آید.
خدای تعالی برای روزی افراد تفاوت قرار داده است بااین‌حال همه به الهام الهی از روزی خود بهره می‌برند؛ و کسی هم راضی نیست از چیزی که دارد به دیگری بدهد تا همه مثل هم شوند. در آیه ۷۱ سوره مبارکه نحل فرمود: خداوند بعضی از شما را ازنظر استقلال مالی بر بعض دیگر برتری داده است و این‌ها حاضر نیستند که از حقشان به زیردستان خود بدهند تا همه ازنظر مالی مساوی شوند. «وَاللَّهُ فَضَّلَ بَعْضَکُمْ عَلَى بَعْضً فِى الرِّزْقِ فَمَا الَّذِینَ فُضِّلُوا بِرَادِّى رِزْقِهِمْ عَلَى مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُمْ فَهُمْ فِیهِ سَوَاءٌ…» یعنی در بهترین نظام اقتصادی هم که باشیم باز تفاوت مادی و معنوی وجود دارد.
بنابراین این‌طور نیست که تکثیر جمعیت، اغنیا را فقیر کند و کم کردن جمعیت، فقرا را غنى کند. سیاست‌ها و مدیریت‌ها و تدبیر خود افراد است فقر و غنا درست می‌کند. این‌همه روایات که در وسعت رزق و روزی آمده در هیچ‌کدام نگفته جمعیت خود را کم کنید تا رزق و روزی شما زیاد شود. بلکه گفتند به پدر و مادر نیکی کنید، صله‌رحم کنید صدقه بدهید نماز شب بخوانید حسن خلق داشته باشید از دستورات خدا و پیغمبر اطاعت کنید تا وفور نعمت و رزق فراوان داشته باشید. آیات فراوانی هم داریم که اگر از کتب آسمانی تبعیت کنید و یا اهل تقوا باشید برکات الهی بر شما نازل می‌شود.
به‌هرتقدیر رازق خداست و گنجینه همه مایحتاج در اختیار خداوند علیم و قادر و حکیم است و اگر کمبودی و احتیاجی به وجود می‌آید اگر بررسی شود معلوم می‌شود که بخش عمده آن مربوط به سوء تدبیر و مدیریت نادرست منابع است که بخشی از آن به دولت‌ها و مسئولان مربوط می‌شود و بخشی به خود خانواده‌ها و نوع مصرفی که دارند. مثلاً ما مجموعه‌ای از روایات داریم که به ما نحوه مصرف کردن و استفاده از نعم الهی را تذکر می‌دهد.
البته مخالفین فرزند آوری و تکثیر نسل گاهی با بد معنا کردن روایات به نفع خودشان استدلال می‌کنند. به چند موردتوجه بفرمائید. رسول خدا فرمودند: از دین‌شناسی تو این است که با مدارا و ملاحظه زندگى بکنى؛ و یا فرمودند: برنامه‌ریزی نیمى از زندگى است. یا امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند: انسان خردمند، در امروز مراقب فرداى خویش است و از هم‌اکنون آنچه در پیش دارد، مى‌بیند؛ و فرمودند: کج‌اندیشی و بدى مدیریت، کلید فقر است و فرمودند: بلاى زندگى، برنامه‌ریزی نادرست است. یا امام صادق علیه‌السلام فرمودند: خداوند، بر شما روا شمرده: خوردن، آشامیدن و ازدواج، به‌اندازه…
این روایات و شبیه این‌ها بیشتر به جهات مالی و درآمدی اشاره دارند و به ما تذکر می‌دهند آنچه در اختیار داری را مدیریت کن اهل اسراف و تبذیر و خرج اضافی و بی‌مورد در زندگی نباش و بین خرج و برج خود فرق بگذار و برای خودت هزینه‌های اضافی درست نکن که بعد به علت اینکه نمی‌توانی آن هزینه‌ها را فراهم کنی پس صورت‌مسئله را پاک کنی و اصلِ فرزند آوری را محدود کنی.
هیچ فقیهی هم به‌طور مطلق و بدون قید و شرط اجازه بر عقیم‌سازی موقت و دائمی نداده است. همه قید آورده‌اند مثلاً گفته‌اند اولاً چند تا بچه داشته باشند بعد اقدام کنند. تحمل فرزندان زیاد بر آنان حرجی باشد. هر دو راضی باشند و آسیب به جسم نداشته باشد و امثال این‌ها. باید بدانید وقتی گفته می‌شود جایز است یعنی اگر انجام دادی با شرایطی که گفته‌شده، کار حرامی صورت نگرفته نه اینکه باید بروی و انجام بدهی.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿۲﴾ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ اَلصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ اَبَالقاسِمِ مُحَمَّد
وَ صَلِّ عَلَی اَمیرِالمُؤمِنینَ عَلیِ بنِ اَبی طالِب وَ عَلَی فاطِمَهَ الزَّهرا سَیِّدَهِ نِساءِ العالَمینَ
وَ عَلَی الحَسَنِ وَ الحُسَینِ سَیِّدَی شَبابِ اَهلِ الجَنَّه وَ عَلَی عَلیِ بنِ الحُسَینِ وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلی
وَ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّد وَ موسَی بنِ جَعفَرِ وَ عَلیِ بنِ موسی وَ مَحَمَّدِ بنِ عَلی وَ عَلی بنِ مُحَمَّد
وَالحَسَنِ بنِ عَلی وَ الخَلَفِ القائِم الحُجَّه حَجَجِکَ عَلی عِبادِک وَ اُمَنائِکَ فِی بِلادِکَ
خودم و همه شما خواهران و برادران ایمانی را نمازگزاران محترم و محترمه این خانه خدا را به رعایت تقوا، تقویت و تسدید آن دعوت می‌کنم. اهل تقوا خیلی پرکار هستند و درعین‌حال مخارج زندگی آن‌ها کم است؛ یعنی کم‌مصرف هستند. پرکار و کم‌مصرف. اهل قناعت هستند. امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حکمت ۲۳۷ از حکم نهج‌البلاغه فرمودند: «إِذَا کَثُرَتِ آلْمَقْدِرَهُ قَلَّتِ الشَّهْوَهُ» هر وقت توانمندی زیاد شود خواسته کم می‌شود.
یکی از نگرانی‌هایی که همیشه برای کسانی که به خواسته‌هایی که دارند دیر می‌رسند وجود دارد این است که اگر چیزی نصیبشان شد آیا می‌توانند آن را نگهداری کنند یا نه! بنابراین همیشه در خوف هستند. سعی می‌کنند تا می‌توانند به دست بیاورند که اگر از بین رفت هم چیزی در اختیار آن‌ها باشد.
اگر هم شخص از توان لازم برخوردار بود و می‌توانست هرزمانی که خواست و در هر موقعیتی خواسته‌هایش را برای خودش فراهم کند چنین کسی دیگر نگرانی ندارد که به خواسته‌اش می‌رسد یا نمی‌رسد. پافشاری برای به دست آوردن خواسته‌هایش ندارد. درنتیجه اشتهای او کم می‌شود؛ «قَلَّتِ الشَّهْوَهُ» کسی که می‌تواند هر وقت هر چه خواست به دست بیاورد فقط به‌اندازه خواسته‌هایش طلب می‌کند. بیان قشنگی است دقت در آن داشته باشید.
هشتمین خورشید آسمان امامت و ولایت حضرت علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیه و الثنا در ۱۱ ذی‌القعده سال ۱۴۸ قمری در مدینه طلوع کرد و قلوب اهل ایمان و موالیان اهل‌بیت را روشن کرد. این روز فرخنده و مبارک و نورانی را به همه شما تبریک عرض می‌کنم. خدای تعالی زیارت مضجع شریف آن حضرت را رزق و روزی همه ما مکرر در مکرر قرار بدهد.
در روایت دارد امام صادق علیه‌السلام فرمودند: زیارت امام رضا علیه‌السلام ثواب زیارت رسول گرامی اسلام را دارد. راجع به ثواب زیارت حضرت رضا توفیقی باشد در یک نوبتی عرض خواهم کرد.
در این نوبت نکته‌ای راجع به روش علمی امام علیه‌السلام و تبیین معارف الهی عرض می‌کنم؛ و آن یکی از آموزش‌های عملی در تحکیم مبانی اسلامی و انقلابی است؛ که امروز به آن کرسی آزاداندیشی میگوییم.
بحث کردن و مناظره و احتجاج کردن از قدیم‌الایام و حتی در صدر اول در بین مسلمان‌ها رواج داشته. بحث جدیدی نیست؛ مسلمین با یهود و نصارا در مقابل پیغمبر اکرم می‌نشستند و بحث می‌کردند. حضرت هم گوش می‌دادند و بعضی وقت‌ها وارد می‌شدند. البته مناظره باید مدیریت شود و بر اساس اصول صحیح انجام شود و الا مضر است و اثر عکس خواهد داشت.
در زمان شیخ مفید رضوان‌الله‌علیه آخر قرن چهارم این روش خاص علمی به‌طور گسترده مطرح بود. خود شیخ مفید هم در این زمینه ید طولایی داشت؛ و در نقد نظریات مخالف و نظریات مختلف کتاب‌هایی نوشتند: مثل تصحیح الاعتقاد و الفصول المختاره که کتاب جالبی در همین زمینه است.
اهل‌بیت علیهم‌السلام خودشان این روش را مناظره را قبول داشتند و تشویق می‌کردند و جلسه برگزار می‌کردند. روایاتی هم در این زمینه آمده. در قرون بعد از قرن چهارم هم این احتجاجات بود و ادامه پیدا کرد. برای همان‌ها هم کتاب‌هایی نوشته شد مثل الإحْتِجاجُ عَلی أهْلِ اللّجاج.
البته در صدر اول اسلام بخشی از احتجاج و مناظره به‌صورت خطبه بوده؛ مثل خطبه رسول خدا در غدیر یا خطبه صدیقه طاهره در بحث فدک؛ این‌ها مناظره و احتجاج بود اما به‌صورت خطبه بود. بعدها به‌صورت نامه درآمد؛ نامه می‌نوشتند و در آن احتجاج می‌کردند. بعد به‌صورت توقیع مطرح شد.
شکل امروزی آن شد کرسی آزاداندیشی. البته از مطالبات جدی‌ای است که رهبر معظم انقلاب دائماً بر برگزاری این جلسات تأکید دارند. تا امروز هم رونق حسابی نداشته. بوده اما حسابی نبوده. در یک بیانی ایشان فرمودند: «فکر کنید، بگویید، بنویسید، در مجامع خودتان منعکس کنید. آن کرسی‌های آزاداندیشی را که من صدبار با کم‌وزیاد تأکید کردم را راه بیندازید و این‌ها را آنجا بگویید. این می‌شود یک فضا؛ وقتی فضای گفتمانی به وجود آمد همه در آن فضا فکر می‌کنند، همه در آن فضا جهت‌گیری پیدا می‌کنند، همه در آن فضا کار می‌کنند».
ببینید ایشان می‌گوید من صدبار با کم‌وزیاد گفتم؛ یعنی در طول سالیان گفتند ولی کسی انجام نداده یا کم انجام داده. اگر با روشی صحیح از شیوه احتجاج و از کرسی آزاداندیشی در تبیین مبانی دین و انقلاب استفاده شود، تحول اساسی به وجود می‌آید.
بخشی از این فعالیت‌ها توسط علمای بزرگوار ما قبلاً انجام شده؛ مرحوم علامه طباطبایی، علامه مطهری، علامه جعفری، علامه مصباح و امثال این بزرگواران انجام دادند؛ آیت الله بهشتی رضوان الله علیهم؛ و شاگردانی را هم در این زمینه تربیت کردند ولی باید ادامه داشته باشد.
من برای اینکه بیشتر به شیوه امام رضا آشنا شویم یکی دو مورد را اشاره می‌کنم؛ برای شما خوب هم است که بشنوید چون کمتر مطالعه می‌کنید و اینجا به بهانه خطبه لااقل بشنوید.
اولاً خود احتجاج در لغت به معنای دلیل و حجت آوردن است. میگوییم دلیلت برای حرفی که می‌زنی چیست؟ او هم باید ادله بیاورد. در اصطلاح هم به دلیل آوردن برای اثبات یا رد یا ابطال یک نظریه و عقیده گفته می‌شود. من یک نظری دارم برای آن نظر ادله می‌آورم؛ به این می‌گویند احتجاج. شما یک نظری دارید من می‌خواهم رد کنم؛ دلیل می‌آورم؛ این می‌شود احتجاج.
یکی از کسانی که به این موضوع خیلی دقیق پرداخت و وارد میدان مناظره و احتجاج شد حضرت رضا علیه‌السلام است. حضرت بهترین استفاده را از فرصت سه ساله ولایتعهدی خودشان نسبت به این مهم انجام دادند و به‌وسیله همین جلسات آزاداندیشی بنیان دین و تشیع را تحکیم کردند.
و ما از روش امام علیه‌السلام می‌توانیم اصول حاکم بر این جلسات را استفاده کنیم؛ یعنی بنشینیم بر اساس روشی که امام رضا علیه‌السلام داشت برنامه عملیاتی بنویسیم و بگوییم در این جلسات باید این مسائل رعایت شود. خیلی دقیق از روش امام می‌توانیم این‌ها را به دست بیاوریم.
اصولی نظیر میدان دادن به طرف مقابل که هر جور می‌خواهد سؤال خودش را مطرح کند و بپرسد. ما معمولاً نمی‌گذاریم طرف سؤال کند. امام اجازه می‌داد می‌گفت هر چه دلت می‌خواهد بپرس و هر جور دلت می‌خواهد بپرس. همه این‌ها نمونه دارد من دیگر نمونه‌ها را نمی‌گویم. البته آن کسی که می‌خواهد بنشیند پاسخ بدهد به این سؤالات باید از آگاهی‌های لازم برخوردار باشد.
یک اصل دیگر انصاف داشتن است. طرفین در مناظره و احتجاج نباید از مرز انصاف خارج شوند. هرکدام از این‌ها توضیحاتی دارد که فرصت خطبه اجازه نمی‌دهد.
یکی از آن اصل‌های خیلی مهم حوصله و سعه‌صدر داشتن است. چون طرف مقابل یک‌مرتبه یک‌چیزی می‌گوید سعه‌صدر آدم به هم می‌خورد. یک نمونه بگویم. وقتی یکی از روسای واقفیه یعنی هفت‌امامی‌ها به نام حسین بن قیاما آمد خدمت امام رضا علیه‌السلام، با بی‌ادبی گفت تو امامی؟ حضرت فرمودند بله من امامم. گفت به‌راستی من خدا را شاهد می‌گیرم که تو امام نیستی. حضرت ناراحت نشدند. سرشان را انداختند پایین بعد رو کردند به این حسین و گفتند: چه کسی به تو تعلیم داده و گفته که من امام نیستم؟ گفت از امام صادق روایت شده که امام عقیم نیست ولی تو به این سن رسیدی هنوز اولاد نداری؛ چون امام رضا علیه‌السلام دیر اولاد دار شدند. امام جواد علیه‌السلام را خدا دیر به حضرت داد. راوی می‌گوید امام رضا علیه‌السلام سرشان را پایین انداختند و بیشتر از قبل تأمل کردند و بعد سر برداشتند و فرمودند: خدا را شاهد می‌گیرم که شب و روزهای زیادی نخواهد گذشت مگر آن‌که خدای تعالی فرزندی روزی من خواهد کرد. عبدالرحمان بن ابی نجران هم می‌گوید کمتر از یک سال نگذشت که خدای تعالی امام جواد را به حضرت رضا عنایت کرد.
اینجا در آن جلسه شما تصور کنید به امام معصوم می‌گوید تو امام نیستی چون عقیمی! چه صحنه سنگینی است! این تحمل کردن و حوصله داشتن و صبر کردن در این جلسات مهم است.
اصل دیگر احتجاج این است که باید با زبان طرف مناظره هماهنگ باشد. امام با هر قومی که مناظره می‌کرد به زبان همان قوم صحبت می‌کرد. این هم خیلی زیباست و نمونه‌هایی دارد.
همچنین شیوه مناظره باید به طریق جدال احسن باشد. گاهی طرف مقابل مطالبی را در باطن خودش قبول دارد و حاضر نیست آن‌ها را به زبان بیاورد و اعتراف کند. اهل مناظره همان چیزهایی که در درون آن شخص هست را حاضر می‌کنند و از آن استفاده می‌کنند و با داشته‌های خود آن شخص او را مجاب می‌کنند؛ که خودت این‌ها را قبول داری پس بر اساس قبول داشته‌های خودت باید بقیه را هم قبول کنی. امام رضا علیه‌السلام در استفاده از این روش استاد تمام است. موارد فراوانی داریم یک نمونه برای شما بگویم.
حضرت به جاثلیق که نصرانی بود فرمود: ای مسیحی به خدا قسم ما ایمان به عیسایی داریم که به محمد ایمان آورده و ایرادی هم بر عیسای شما نداریم جز اینکه عیسای شما کمی روزه گرفتن و نمازخواندن به نظر دارد. جاثلیق گفت به خدا سوگند علمت را فاسد و امرت را ناتوان کردی. به امام رضا گفت من تو را آدم عالمی می‌دانستم. من گمان داشتم که تو داناترین مسلمانان هستی. این چه حرفی بود زدی؟ حضرت گفت مگر چه گفتم؟ او پاسخ داد: گفتی عیسی ضعیف و کم روزه و کم نماز بود. حضرت عیسی یک روز هم افطار نکرد. شب هرگز نخوابید. همیشه روزه‌دار و شب‌ها در حال نماز بود و بیدار بود. حضرت فرمود همین؛ اگر عیسی خدا است، برای چه کسی نماز می‌خواند و برای چه کسی روزه می‌گرفت؟ جاثلیق لال شد و منطقش قطع شد. این را می‌گویند جدال احسن؛ چیزی را که قبول دارد بگویی و بعد عذر او را قطع کنی.
آن چیزی که لازم است بگویم این است که امروز باید این شیوه را در فضای حقیقی و مجازی گسترش بدهیم. با استفاده از فضای مجازی و هوش مصنوعی که این روزها دارد توسعه پیدا می‌کند با حضوری گسترده‌تر معارف اهل‌بیت را منتشر کنیم. فرهنگ ناب شیعی و انقلابی را برای مردم خودمان و جهان تبیین کنیم. در جهاد تبیین می‌توان از این شیوه بهترین استفاده را برد. اهتمام حوزویان و دانشگاهیان باید بیشتر باشد. باید افرادی را برای مناظره و احتجاج با توجه به نیازهای امروز دنیا تربیت کرد. البته باید مواظبت و کنترل کرد که در این جلسات افرادی فضا را سیاسی و مسموم نکنند.
۷ خرداد ۱۳۵۹ اولین دوره مجلس شورای اسلامی افتتاح شد؛ و این روز به نام روز قانون و بعد هفته مجلس نام‌گذاری شد. این روز را به نمایندگان محترم و به‌خصوص نمایندگان استان خدا قوت و تبریک عرض می‌کنم؛ و امیدوارم همان‌طور که حضرت آقا عملکرد مجموعه مجلس (کل مجموع بما هو مجموع) را تائید و مثبتاتی را بیان فرمودند، عزیزان، روزهای باقیمانده از این دوره نمایندگی را که خیلی با سرعت هم سپری می‌شود قوانین مهمی که کشور به آن‌ها احتیاج دارد تا مشکلاتش را با سرعت حل کند مثل تبدیل کردن سیاست‌های کلی نظام به قانون که ازاین‌جهت کمتر موردتوجه مجلس بوده که آقا هم تأکید کردند و برنامه هفتم را در کارنامه خود ثبت کنند.
کلیت حضور این سه نماینده بزرگوار استان در مجلس و در استان و نوع فعالیت و نقشی که در کمیسیون‌ها و تصویب قوانین و نظارت بر اجرا و حضور در استان و امثال این‌ها داشتند خوب بود و اگر تصمیم به حضور دوباره داشته باشند، رأی‌دهندگان باید عملکرد هرکدام را مجزا بررسی و دقت کنند. اگر خواستند بیایند این‌طور نیست که گفتیم کلیت هر سه خوب بوده؛ شما بگویید خب حاج‌آقا تائید کرد. نه. باید خودتان بنشینید شاخص‌های نمایندگی را که حضرت آقا فرمودند و ما توضیح و شرح کردیم را مرور کنید؛ و اگر تصمیم به آمدن هم ندارند باز باید مردم ازهرجهت توجه داشته باشند به شاخص‌ها و کسانی که آن معیارهایی که به‌مرور عرض خواهیم کرد را داشته باشند و بدون حب و بغض بررسی کنند و رأی دهند.
خب جایگاه مجلس از جهات مختلف بسیار مهم است. آقا فرمودند منبر است. خیلی این عبارت جای بحث و گفتگو دارد؛ یعنی باید فریاد حق‌خواهی و استقلال‌طلبی و ضد استکباری از مجلس شنیده شود و معلم اخلاق باشند. نماینده مجلس وکیل مردمی است که تمام فکر و دغدغه آن‌ها اسلام و آرمان‌های انقلاب است. وکیل باید در تمام مدت وکالت بر اساس خواست موکل خود عمل کند و الا خائن به وکالت خواهد بود. چون مدت وکالت کم است حتماً باید توجهشان به اولویت‌ها و مسائل اصلی و کلیدی کشور باشد. باید سمت‌گیری قوانین برای رفع استضعاف و رشد امور فرهنگی و اقتصادی و برطرف شدن مشکلات اجتماعی، رفاه بیشتر و زندگی راحت‌تر و از بین رفتن محرومیت‌ها و تحول در نظام اداری دست‌وپاگیر کشور باشد.
لذا دیدید که حضرت آقا بر قانون و قانون‌گذاری به خاطر شأن ویژه‌ای که دارد تأکید کردند. اگر مجلس ریشه همه امور کشور است پس باید محلی برای بروز و ظهور اخلاق باشد. حرکت و رفتار و سخنان وکلای مردم باید فضائل اخلاقی و حرکت به سمت صلاح را در مردم و جامعه بیشتر کند و مردم احساس کنند که وکلا خیرخواه آنان هستند.
یکی از مهم‌ترین شاخص‌های مجلسِ تراز که مورد تأکید بود این است که با قوای دیگر همکاری صمیمی و کار راه‌انداز داشته باشند. همچنین نماینده نباید شهدا و خانواده شهدا و خدمت به این عزیزان را فراموش کرده باشد. تأکید دیگر ایشان که هم به مجلس و هم همه مردم فرمودند، حفظ آبروی افراد است که حالا به خاطر اینکه رأی برای خودش جمع کند حاضر می‌شود همه اصول اخلاقی را زیر پا بگذارد و حیثیت افراد را از بین ببرد و همچنین باید شخصیت دینی و انقلابی افراد حفظ شود. چون این‌ها سرمایه‌های اجتماعی ما هستند نباید به خاطر خارج کردن رقیب از گود رقابت، نیروها را با انگ و تهمت و افتراء کنار گذاشت. ان‌شاءالله همه ما در همه کارهایمان مشمول این دعای قرآنی که حضرت آقا هم تأکید فرمودند باشیم که: «رَبِّ اَدخِلنی مُدخَلَ صِدقٍ وَ اَخرِجنی مُخرَجَ صِدق».
بیانات حضرت آقا در دیدار با مسئولان وزارت خارجه را حتماً ملاحظه کردید. ۶ ضابطه فرمودند تا سیاست‌های خارجی دچار مشکل نشود. اصول عزت، حکمت و مصلحت را باید توجه جدی داشت در همه زمینه‌ها. تعریفی که ایشان از عزت کردند نفی دیپلماسی التماسی در کلام و در محتوا بود. شما مواردش را در دوره‌های قبل زیاد دیدید.
واقعاً عزت همان است که قرآن فرمود: نفی سبیل؛ اجازه ندهیم بیگانگان بر ما سلطه داشته باشند. زیر بار دشمن و استکبار نرفتن است از عزت؛ که هر جمعه شما برای اینکه فراموش نکنیم دشمن داریم و دشمنی دارد و فراموش نکنیم که ملت امام حسین هستیم و زیر بار ظلم نمی‌رویم با صلابت و قدرت بر مستکبرین عالم به‌خصوص آمریکای جنایتکار مرگ می‌فرستیم.
ارتباط با کشورهای دوردست را تأکید کردند که الحمدالله رئیس‌جمهور محترم در دستور کارشان قرار دادند و در این زمینه فعال هستند.
با توجه به فرصت نکته‌ای را راجع به لایحه حجاب باید عرض کنم. بعد از مدت‌ها که منتظر بودیم بعدازآنکه مجلس محترم و به‌خصوص ریاست محترم مجلس به وظیفه خودشان دراین‌باره درست عمل نکردند و ما مؤمنین و مردم متدین را به صبر دعوت کردیم؛ پیش ما می‌آمدند و قطعاً جای دیگر هم رفتند که باید چه کرد؟
ما دائم به صبر حواله دادیم که آقایان مشغول هستند و ان‌شاءالله تصمیم جدی خواهند گرفت. مخصوصاً که حضرت آقا فرمودند کشف حجاب گذشته از حرام شرعی حرام سیاسی هم هست و فرمودند مسئله این‌گونه نمی‌ماند و تمام می‌شود. بنا شد که دستگاه قضا لایحه بدهد به دولت و دولت به مجلس. ما هم در همین خطبه درخواست تعجیل داشتیم در مسئله؛ چون روند رشد ولنگاری از طرح‌ها و لایحه‌ها سرعتش بیشتر بود.
لایحه اول آمد و به دولت رفت و دولت تصویب کرد و آنچه که بیرون آمد و بنده دیدم البته نقل‌های مختلفی دیدم؛ اینکه کدام قطعی است و کدام غیرقطعی به نظرم آخرین مورد قطعی را با جستجو به دست آوردم و دیدم در آن مواردی هست که اگر اجرایی بشود بازدارندگی لازم را دارد؛ در مراحل بعدی‌اش البته. خوب دقت کنید که چه عرض می‌کنم. در مراحل ابتدایی یک مقدار ضعف دارد.
اگر درست اجرا شود بازدارندگی لازم را دارد اما روح کلی حاکم بر این لایحه آن چیزی نیست که بخواهد مبارزه کند و مقابله کند با دشمنی‌های ریشه‌داری که با ملت ایران دارند و با طرح‌هایی که قصد دارند آندلسی کنند ایران را این لایحه روح حاکمش نمی‌تواند با این مسئله مبارزه کند. نمی‌تواند جلوی فروریختن دیوار برلین را بگیرد.
البته نباید قبل از اینکه این لایحه وارد مجلس شود و عزیزان مجلس نظر بدهند و بعد به شورای نگهبان برود و تأییدیه بگیرد، قضاوت زودهنگامی داشت اما چیزی که امروز به این عنوان در اختیار قرارگرفته نقدهای فراوانی دارد. مهم‌ترین آن این است که جرائم باید بازدارنده باشد و الا کارایی ندارد و متخلف را هم جری می‌کند.
بعضی از مفاد این لایحه قوانینی که قبلاً هم بوده را از کار انداخته. مثل جرم مشهود. جرم مشهود را که می‌توانست دستگاه انتظامی خودش رأساً وارد شود از کار انداخته است.
جرائمی که وضع می‌شود جلوگیری لازم را آیا می‌تواند بکند از اینکه عفت عمومی خدشه‌دار نشود و کیان خانواده‌هایی که در معرض متلاشی شدن هستند حفظ کند؟ دشمنی شناسی هایی که لازم است که ما در مقابله با دشمنی‌ها اقدام داشته باشیم، این لایحه می‌تواند اقدامی داشته باشد؟ عزیزانی که دنبال می‌کنند و دارند تنظیم می‌کنند باید دشمنی شناسی خودشان را بالا ببرند.
اتفاقاً بعضی از همین کشف حجاب کننده‌ها را با آن‌ها صحبت کنید کما اینکه دوستانی را فرستادیم در جلسات و جاهایی که بودند چند دقیقه با آن‌ها صحبت کردند بعضاً دست کشیدند؛ اما بعضی وقت‌ها می‌بینید که با این نوع قانون‌گذاری ممکن است آن شخص را بر باطل خودش محکم کنیم. باید مواظب باشیم بازدارندگی جریمه یکی از مسائلی است که باید به آن توجه کرد.
در گام دوم انقلاب که باید خودسازی و جامعه سازی کنیم و تمدن سازی کنیم، آیا این لایحه توان مقابله با دشمنی‌های مربوط به گام دوم را دارد؟ چون برای گام دوم این طرح‌ها ریخته شده و این دشمنی‌ها را می‌کنند. یک‌بخشی این است. پشت سر این قصه‌ها رگه‌های صهیونیستی و بهاییت است. ما الان موردحمله شیمیایی دشمن قرار گرفتیم. گاز خردل و گاز اعصاب را به جامعه ما منتشر کردند. آیا این لایحه با عکس گرفتن و پیامک دادن‌های ابتدایی جلوی مسمومیت جامعه را می‌گیرد؟
ما در جنگ ترکیبی دشمن قرار گرفتیم. همه هم داریم میگوییم. یک بخش آن کشف حجاب است. بحث من شل حجابی و بعضی از این موارد بدحجابی نیست. اصل کشف حجاب با این هجمه‌هایی که شروع‌شده و بعد به برهنگی و بی بند و باری های اجتماعی می‌کشد و الان می‌بینید؛ آیا این را می‌شود با چند تذکر ابتدایی و پیامک دادن و عکس گرفتن‌های این‌چنینی جلوگیری کرد؟
کاری با مراحل بعدی که گفتم بازدارندگی دارد ندارم. ابتدای کار را دارم عرض می‌کنم. در مراحل بعدی بعضی جاهای لایحه خوب است می‌شود به آن اعتنا کرد؛ اما تا به آنجا برسد جامعه مسموم شده. شخص مسموم شده. جامعه خراب شده. شما هم قدرت خودتان را از دست می‌دهید.
آقا تذکر می‌دهند که دائم باید امیدآفرینی کرد. آیا این لایحه واقعاً در دل مؤمنین و بدنه جامعه و اقشار مختلف مردم امید ایجاد می‌کند؟ مجلس محترم در امتحان سختی قرار گرفته. با توجه به جمیع جهات باید عمل کند و سربلند بیرون بیاید.
راجع به فضای مجازی چقدر حضرت آقا و دلسوزان گفتند؛ مسموع نشد. رها شد تا شد این. تمام دنیا برنامه دارند برای فضای مجازی‌شان اینجا تا می‌خواهند یک برنامه بگذارند یک عده که معلوم است به کجاها وابسته هستند سروصدایشان درمی‌آید.
مکرر در همین‌جا بنده راجع به سینمای خانگی، سینمای خانگیِ اخلاق خراب کن، جامعه فاسد کن، خانواده به هم زن، کیان اخلاق اجتماعی و خانواده به هم زن و نابود کن را حرف زدم.
به ساترا و مسئولین مربوطه میگوییم خطوط قرمز را به هم نزنید. نظارت‌ها را بر این امور بیشتر کنید. دقیق‌تر کنید. اینکه دارم میگویم نه اینکه خبری خوانده باشم. همه این‌ها را به‌دقت دنبال می‌کنم. فیلم‌ها را معمولاً می‌بینم. با دقت تمام این فیلم‌ها ساخته می‌شود برای اینکه همه‌چیز را نابود کند از اصل. معلوم می‌شود که هیچ نظارتی نیست.
مطالبی را که عرض می‌کنم و عرض کردم از باب این است که آقایان که قصد تصمیم‌گیری دارند و این تصمیمشان آثار فراوانی برای آینده کشور از جهات اخلاقی و فرهنگی دارد دچار افراط‌ها و تفریط‌ها نشوند. دچار جوسازی‌های اجتماعی و سیاسیونی که می‌خواهند بهره‌برداری سیاسی کنند نشوند. یک عده موافقت با این طرح می‌کنند اغراض خاص دارند. یک عده مخالفت می‌کنند اغراض خاص دارند.
همه این‌ها را کنار می‌گذارم میگویم خود این عزیزان با فراغ بال و با توجه تام و تمام بدون افراط‌وتفریط باید جوانب مسئله را ببینند و کاری با این مسائل پیرامونی نداشته باشند و بدانند که مردم ایران و حزب‌الله و قاطبه مردم از آن‌ها پشتیبانی می‌کنند و پشتیبان قوای سه‌گانه هستند. مردم می‌خواهند جامعه آرام و سالم باشد و در این جامعه زندگی کنند. چندین ماه است ذهن جامعه درگیر این مسئله است و الان در اختیار مجلس است. مجلس با دقت این کار را دنبال کند تا از این بلیه که باز دشمنان برای ما فراهم کرده به‌راحتی عبور کنیم که همین بحث «رَبِّ اَدخِلنی مُدخَلَ صِدقٍ وَ اَخرِجنی مُخرَجَ صِدق» اینجا می‌آید.
پرونده‌های امربه‌معروف هم که در استان تشکیل می‌شود دوستان تلاش نکنند برگردانند به نزاع شخصی و خانوادگی. امربه‌معروف معلوم است؛ شخصی هم معلوم است. بگذارید مسئله امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر در جامعه نهادینه شود که نهادینه شدن امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر در جامعه خودش یکی از معروفات است.
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾ اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿٣﴾ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿۴﴾
