متن کامل خطبه نماز جمعه ۱۳/۰۱/۱۴۰۰
استان البرز، شهرستان کرج
توسط آیتالله حسینی همدانی
سلامعلیکم و رحمهالله.
بِسمِالله الرَّحمَنِ الرِّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّالعالَمینَ وَالصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ
اَلعَبدِ المُوَیَّد وَالرَّسولِ المُسَدَّد اَباالقاسِمِ المُصطَفی مُحَمَّد
وَ عَلی آلِه الطَّیِبینَ الطّاهِرینَ المَعصُومِینَ سِیَّما بَقِیَّهِ اللهِ الاَعظَم فِی الاَرَضِینَ
وَاللَعنَهُ الدّائِمَه عَلی اَعدائِهِم اَجمَعینَ مِنَ الآنِ اِلَی قیامِ یَومِ الدّینِ
عبادالرحمن اوصیکم و نفسی بتقوی الله . یکی از مراقبت های متقین رعایت همسایه است. این مباحثی که از اهل بیت به ما رسیده اگر مد نظر قرار گیرد و بکار گرفته شود جامعه سالم خواهد شد. دستور العمل رفع مشکلات فراوانی که در تعاملات بین افراد در اجتماع وجود دارد که نمی توانند با مسالمت باهم زندگی کنند همین عبارات است. اگر دقت شود آرامش و آسایش را به دنبال دارد. همسایه یعنی دو چیزی که بر روی هم سایه می اندازند و درکنار هم هستند لذا شامل همکاران و همکلاسان و همسایه های اصطلاحی و امثال اینها و اگر گسترده تر دیده شود دو کشور همجوار هم می شود. و لذا در این بحث کلامی از هم عقیده و هم دین بودن و اهل ایمان بودن نیست بلکه تکلیفی است که فرد مسلمان نسبت به همسایه اش دارد هر که باشد.
رسول خدا فرمودند: همسایه ها سه گروه هستند؛ گروه اول همسایگانى که بر همسایه یک حق دارند؛ گروه دیگر دو حق بر همسایه دارند؛ و گروه سوم بر همسایه سه حق دارند. آن همسایه که سه حق دارد، کسى است که حق همسایگى و حق قوم و خویشى و حق مسلمانى و هم کیشى دارد؛ (یعنی همسایه شما هم پسرعموی شماست هم مسلمان است پس هم حق خویشی دارد، هم حق همسایگی دارد هم حق مسلمانی)؛ اما آن که دو حق دارد، آن است که هم مسلمان است و هم همسایه ؛ یعنى هم حق اسلام دارد و هم حق همسایگى؛ اما آن که یک حق دارد همسایه مشرک و غیر مسلمان است ؛ نه قوم و خویش است و نه مسلمان .
یکی از معیارهای شناخت ایمان همسایه این است که به دیگران آزار و اذیت نرساند و موجبات تکدر خاطر را فراهم نکند و از شر او در امان باشند. ایذاء همسایه اعمال صالح انسان را نابود می کند. اذیت هم که گفته می شود، دنبال مزاحمت های سخت و کلان نباشید، بلکه کوچکترین عملی که باعث ناراحتی شود را هم شامل می شود. در روایت از رسول خدا است که فرمودند: اگر سگ همسایه را سنگ بزنى، آزار او به حساب مى آید. اینجا کسی سوء استفاده نکند این سگ که گفته می شود سگ گله و سگ حافظ خانه و امثال اینها بوده. گاهی نگهداری خود آن سگ عامل مزاحمت و اذیت همسایه است.
به هر تقدیر جنبه حق الناسی پیدا می کند که حساب سخت دارد. مولانا سجادعلیه السلام دررساله حقوق به بعض ازحقوق همسایگان اشاره فرموده اند: «وَ اَمّا حَقُّ الجَارِ، فحِفظُهُ غَائِباً» و اما حق همسایه، حفظ او است در غیبت و پنهان. یک معنایش این است که وقتى او در خانه نیست، خانه و مال او را از تعرض دیگران حفظ کنى. بعضی وقتها میگویند به من چه و در باز است و می آیند دزدی و او توجهی نمیکند.
«وَ کَرَامَتُهُ شَاهِداً» و تکریم و بزرگداشت او است در حضور و عیان؛ یعنى وقتى با هم برخورد مى کنید، یا با هم در یک جمع دوستانه شرکت دارید، او را اکرام کنید و مقام او را پاس دارید. «وَ نُصْرَتُهُ وَ مَعُونَتُهُ فِی الْحَالَیْنِ جَمِیعاً» و یارى و معاونت اوست در هر حال. دو کلمه نصرت و اعانت معانی متعددی را القاء می کند. می تواند اعانت در امور مادى و نصرت درامور معنوى باشد یعنی همسایه وظیفه دارد کمکِ مادی و معنوی همسایه خود باشد. مثلاً وقتی امام صادق علیه السلام از رسول خدا نقل می کنند که اگر کسى شب بخوابد و همسایه اش گرسنه باشد، به من ایمان نیاورده است؛ یعنی وظیفه داریم کمک مادی داشته باشیم. نصرت هم همینطور که در امور معنوی است.
«لَا تَتَبَّعْ لَهُ عَوْرَهً» نباید به دنبال عیب او باشى. «وَ لَا تَبْحَثْ لَهُ عَنْ سَوْءَهٍ» و بدى هاى او را جستجو نکنى. «لِتَعْرِفَهَا» تا به بدى در او دست یابى. «فَإِنْ عَرَفْتَهَا مِنْهُ عَنْ غَیْرِ إِرَادَهٍ مِنْکَ، وَ لَا تَکَلُّفٍ کُنْتَ لِمَا عَلِمْتَ حِصْناً حَصِیناً وَ سِتْراً سَتِیراً» و اگر ناخواسته بر بدى و عیبى از او آگاه شدى، مانند دژى نفوذ ناپذیر و پرده اى ضخیم آنها را در دل خود نگهدار. «و لَوْ بَحَثَتِ الْأَسِنَّهُ عَنْهُ ضَمِیراً لَمْ تَتَّصِلْ إِلَیْهِ لِانْطِوَائِهِ عَلَیْهِ» طورى که اگر با نیزه، براى یافتن آن عیوب درونت شکافته شود، بدان نرسند. یعنی برای خودت هم دیگر تکرار نکن. جوری که خودت هم یادت نباشد.
اینجا امام علیه السلام به نکته ای اشاره فرموده اند که باید به دقت رعایت شود و آن مساله رازداری است. چون معمولاً همسایه ها از مسائل مختلف هم با خبر می شوند پس باید چشم از عیوب هم بردارند و رازدار باشند. و چقدر مذمت شده انسان پستی که نه تنها رازداری ندارد بلکه می گردد تا عیبی پیدا کند و برملا کند. تاکید روایات بر این است که عیب جوئی مطلقاً بد است و اگر شخص مومن باشد شدت نهی دارد. امام علیه السلام فرمودند: «لا تتَّبع لَه عَوره» هرگز بدی های او را جستجو نکن. چون چنین کسی به تعبیر امیرالمومنین از اشرار است. «الْأَشْرَارُ یَتَّبَّعُونَ مَعَایِبَ النَّاسِ فَیَنْشُرُونَهَا وَ یَکْتُمُونَ مَحَاسِنَهُمْ وَ یَدْفِنُونَهَا» کار اشرار این است که بدنبال عیوب دیگرانند تا منتشر کنند و خوبى هاى آن ها را کتمان و دفن می کنند. بعضی وقتها افراد ظاهر الصلاح هم می شوند یعنی با ظاهر خوبی و بیان لطیفی با قیافه حق به جانبی عیب جویی میکنند و بعد برملا میکنند . اینها دیگر شر الاشرار هستند.
و درباره همسایه، امام عسکرى علیه السلام فرمودند: از بدى هائی که کمر انسان را مى شکند، همسایه بد است که خوبى هاى تو را پنهان مى کند و اگر از تو زشتى و بدى دید، آن را افشا مى کند. اینها درس است. شما میروید سراغ بزرگان و میگویید دستور العمل بدهند. خب اهل بیت دارند به ما دستور العمل میدهند. این دستور العمل است که این کار را بکنید تا آرامش پیدا کنید. بعد امام علیه السلام به یک مورد از بدی ها که استراق سمع است اشاره فرمودند که: «لَا تَسْتَمِعْ عَلَیْهِ مِنْ حَیْثُ لَا یَعْلَمُ» مبادا از جایى که او بى خبر است، سخنان او را بشنوى.
اینها مباحث فقهی دارد . مثلا بعضی ها از سوراخ کلید به خانه همسایه نگاه میکنند. یا آمد در بالکن ایستاد و حیاط را دید. بعد همسایه با تیر زد چشم او را کور کرد. در این حالت دیه و قصاص ندارد. بحث های فقهی جای خود. بحث ما فعلا اخلاقی و تربیتی است.
اشراف بر خانه همسایه با نگاه کردن یا با گوش دادن به سخنان باشد به شدت نهی شده. امام صادق علیه السلام فرمودند: خداوند نهى فرموده است که انسان بر خانه همسایه اش اشراف و اطلاع پیدا کند، (بگذریم از خانه هایی که انقدر بلند است که تا انتهای خانه های دیگر معلوم است) اگر کسى به دنبال یافتن اسرار برادر مسلمانش یا دیگران باشد، خداوند او راهمراه با منافقان وارد جهنم مى کند. آنها کسانى اند که دنبال یافتن بدى هاى مردمند. از دنیا خارج نمى شوند تا این که خداوند آنان را مفتضح و رسوا مى کند، مگر این که توبه کنند. یعنى اثروضعى اش این است که در این دنیا، قبل از مرگ، مکافات عمل خود را خواهند دید و آبرویشان در معرض خطر قرار خواهد گرفت ، مگر این که توبه کنند.
«لَا تُسْلِمْهُ عِنْدَ شَدِیدَهٍ» به هنگام سختى او را رها نکنى. این از حقوق همسایگی است. «وَ لَا تَحْسُدْهُ عِنْدَ نِعْمَهٍ» و در نعمتى بر او حسادت نورزى. «تُقِیلُ عَثْرَتَهُ وَ تَغْفِرُ زَلَّتَهُ» از خطاى او درگذرى و گناهش را بر او ببخشایى. بالاخره همسایه است سر و صداست می آیند عذرخواهی میکنند؛ ببخشید. «وَ لَا تَدَّخِرْ حِلْمَکَ عَنْهُ إِذَا جَهِلَ عَلَیْکَ» و اگر نادانى از او سرزد، از حلم و بردبارى دریغ نفرمایى. بالاخره فضا آپارتمان نشینی شده خانه ها هم آنقدر نازک ساخته شده که کوچکترین سرو صدایی می آید. حالا برای همسایه مهمان آمده بچه کوچک هم دارند. خب سرو صدا می شود. یکی دو ساعت است باید تحمل کرد.
«وَ لَا تَخْرُجْ أَنْ تَکُونَ سِلْماً لَهُ» و از راه مسالمت خارج نگردى. «تَرُدُّ عَنْهُ لِسَانَ الشَّتِیمَهِ» بدگویى دیگران را از او دفع کنى. «وَتُبْطِلُ فِیهِ کَیْدَحَامِلِ النَّصِیحَهِ» و اگر کسى در لباس ناصح با او حیله مى کند، جلوگیرى کنى. «وَ تُعَاشِرُهُ مُعَاشَرَهً کَرِیمَهً» با او بزرگوارانه و از سر کرامت معاشرت نمایى. «و لا حول ولا قوَّهَ الَّا بالله».
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿۲﴾ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾
خطبه دوم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّالعالَمینَ اَلصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ اَبَالقاسِمِ مُحَمَّد
وَ صَلِّ عَلَی اَمیرِالمُؤمِنینَ عَلیِ بنِ اَبی طالِب وَ عَلَی فاطِمَهَ الزَّهرا سَیِّدَهِ نِساءِ العالَمینَ
وَ عَلَی الحَسَنِ وَ الحُسَینِ سَیِّدَی شَبابِ اَهلِ الجَنَّه وَ عَلَی عَلیِ بنِ الحُسَینِ وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلی
وَ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّد وَ موسَی بنِ جَعفَرِ وَ عَلیِ بنِ موسی وَ مَحَمَّدِ بنِ عَلی وَ عَلی بنِ مُحَمَّد
وَالحَسَنِ بنِ عَلی وَ الخَلَفِ القائِم الحُجَّه حَجَجِکَ عَلی عِبادِک وَ اُمَنائِکَ فِی بِلادِکَ.
خودم و همه ی شما نمازگزاران محترم را به رعایت و تقویت و تسدید تقوای الهی دعوت می کنم. متقین صبورند و در مشکلات جزع ندارند. مولانا امیرالمومنین علیه السلام در حکمت ۱۳۶ از حکم نهج البلاغه فرمودند: «یَنْزِلُ الصَّبْرُ عَلَى قَدْرِ الْمُصِیبَهِ وَ مَنْ ضَرَبَ یَدَهُ عَلَى فَخِذِهِ عِنْدَ مُصِیبَتِهِ حَبِطَ أَجْرُهُ» صبر و پایدارى به اندازه مصیبت مىرسد، و هر کس در هنگام مصیبت دست بىتابى بر زانو زند یعنی جزع کند اجر و پاداش خود را تباه کند. صبر از کمالات انسان و یکی از مقامات معنوی است که آثار فراوان دنیایی و آخرتی دارد به طوری که خدای تعالی صابران را بشارت داده و بحث مفصلی دارد که در جایش باید مطرح شود. در مقابل آن بی تابی و جزع است امام علیه السلام بر اقل و کمترین حد جزع که دست بر روی پا زدن است اشاره فرموده که این کار اجر را از بین برده، عمل را نابود می کند. خدای تعالی قبل از این که مصیبتی به کسی وارد کند تحمل و توان آن را می دهد و البته انسان باید خود را در همان مسیر تربیت کند و تلخی آن مصیبت را تحمل کند. اگر کسی این حالت را در خود بوجود بیاورد که در مقابل مصیبت ها ولو در ظاهر جزع نداشته باشد، این وارد اولین مرحله صبر شده است که مراحل بالاتر نه تنها جزع ندارد و در درون ناراحت نیست بلکه همه مصائب را جمیل می بیند و می گوید و «ما رَاَیتُ الّا جَمیلا» خداوند همه ما را از صابران قرار دهد.
چند مطلب را امروز به عرضتان می رسانم. اول اینکه همه ما باید امانتدار سرمایه ها و نعم الهی باشیم. امروز روز طبیعت نامگذاری شده، یعنی هنگام بهره بردن از محیط زیست به خصوص آب و خاک و گیاهان؛ به آنها آسیب نرسانیم. ضمن استفاده باید آنها را حفظ کرد تا زندگی از شادابی لازم برخوردار باشد. امام صادق علیه السلام فرمودند: زندگی با سه چیز خوش است؛ هوای پاک، آب فراوان و گوارا و زمین نرم و آماده کشاورزی. که به فضل الهی در این منطقه هر سه فراهم است و با همت می توان بهره وری را بیشتر کرد. استفاده از طبیعت و گردش در آن برای آرامش اعصاب لازم است. قسمتی از بیان امام کاظم علیه السلام این است که نگاه به سبزه و نگاه به آب روان به دیده روشنی می بخشد. حفاظت از طبیعت شعار و روش ما باشد ان شاء الله.
همه ساله در دهه آخر ماه شعبان المعظم و در آستانه و استقبال از ماه مبارک رمضان، از خانه های خدا یعنی مساجد غبار روبی می کنیم. خوب است که همه مردم در آماده سازی مساجد برای ورود به ماه مبارک رمضان اقدام داشته باشند. البته شرائط زمان و وضعیتی که داریم را هم باید در نظر گرفت. باید در این شرائط با ابتکار و خلاقیت و برنامه ریزی دقیق، بهترین استفاده را جهت تعالی و رشد معنویتِ جامعه از مسجد که نهاد انسان سازی است برد.
ایمان و عقیده سالم و بصیرت دینی و تعهد و تفکر واخلاق جوانانِ آینده سازِ کشور و تمدن نوین اسلامی، درمسجد درست می شود. زیرا از مهمترین ارکان تحققِ تحولاتِ بنیادین و تمدن ساز بر مبنای اندیشه اسلام، احتیاج به نیروی انسانی مومن و معتقد به آرمان ها دارد که این افراد در مسجد ساخته می شوند. امروز همانطور که در تمام دنیا دیده می شود، نمی شود بدون سرمایه انسانی یعنی نیروی متخصص و کارآمد و مومن که از سرمایه مادی هم نقش مهمتر و موثرتری دارد، به اهداف بلند انسانی و الهی رسید. لذا مهمترین پایگاهى که توانائی تربیت چنین نیروى انسانى را دارد، مسجد است.
و البته تلاش های فراوانی برای تعطیلی این پایگاه رفیع صورت گرفته که قرآن کریم کسانىکه سعى در تعطیلى مسجد و از کار افتادن آن دارند را از ستمکارترین مردم می داند در آیه ۱۱۴ سوره بقره فرمود: «وَ مَن أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَساجِدَ اللَّهِ أَنْ یذْکرَ فِیهَا اسْمُهُ وَ سَعى فِى خَرابِها أُولئِک ما کانَ لَهُمْ أَنْ یدْخُلُوها إِلَّا خائِفِینَ لَهُمْ فِى الدُّنْیا خِزْى وَ لَهُمْ فِى الْآخِرَهِ عَذابٌ عَظِیمٌ» و چهکسانى ستمکارتر از کسانى مىباشند که از بردن نام خدا در مساجد خدا جلوگیرى کردند و در خرابى آنها کوشیدند؟ آنان را شایسته نیست که در آن درآیند، جز در حال ترس از خدا. براى آنان در دنیا خوارى و زبونى است و در آخرت عذابى بزرگ است.
باید از مساجد غبارروبی کرد اما نه فقط گرد و خاک، بلکه غبار تنگ نظری ها و خودخواهی ها و کم ظرفیتی ها و تکبرها تا مساجد زنده شوند. وقتی دشمنان سعى می کنند با انواع برنامههای ضد ارزشی جوانان را از کانونهاى دینى و معنوی دور نموده و با ترویج ارزشهاى مادى غرب، آنان را از دین گریزان کنند، یکی از ظرفیتهاى مساجد، آماده سازى و تربیت نوجوانان و جوانان براى مقابله با همین تهاجم فرهنگى و جنگ نرم دشمن خواهد بود. باید دوباره اهل مسجد بودن را تقویت و شعار کرد. در مسجد است که انسان های صالح و کارآمد تربیت می شوند.
یکی از نشانه های ایمان همین رفت و آمد به مساجد است. رسول خدا فرمود: اگر شخصى را دیدید که مرتب به مسجد رفت و آمد مىکند، به ایمان وى شهادت دهید، زیرا خداوند متعال مىفرماید: مساجد خدا را تنها کسى آباد مىکند که ایمان به خدا و روز قیامت آورده و نماز را برپا دارد و زکات را بپردازد. چون کسی که به مسجد رفت و آمد دارد در حقیقت دارد آن را آباد میکند. آبادانی مساجد ساخت و ساز و سازه های گرانقیمت نیست. میدانید که بخشی از مساجد ما هر یک سانتش قیمت خیلی زیادی دارد. چون با بهترین مواد و کاشی کاری ها ساخته میشود. مکان قیمتی است اما در طول شبانه روز دو ساعت باز است. بهره برداری درست از آن نمی شود. آبادی مسجد به مزخرف کردن آن نیست مزخرف به طلاکاری میگویند. آبادانی مسجد به نمازگزار مسجد است. مسجد محل نشر دین و معرفت و بصیرت و علم و آگاهی باید باشد. مردم باید همه چیز را در مساجد یاد بگیرند. دانشگاه باید باشد . باید محل آموزش و تربیت باشد.
حضرت آقا هم دائره را گسترده کردن و تا تمدن سازی پیش بردند که از اول اسلام هم همین بود. مسجد محور تمدن سازی بود. وقتی پیغمبر آمدند یثرب بعد از اینکه مسجد را ساختند شد مدینه و الا اصلش یثرب بود. بعد از اینکه مسجد آمد و خانه ها دور مسجد ساخته شد، متمدن شدند و شد مدینه. حضرت آقا فرمودند: مسجد باید پایگاه انسانسازى، عمران دل و دنیا، مقابله با دشمن، بصیرتافزایى و زمینهسازى براى ایجاد تمدن اسلامى باشد.
امروز لازم است که هر مسجد، پایگاهی باشد برای مبارزه با نفوذ فرهنگی و فکری دشمن و این خاکریز فرهنگی تقویت شود و البته نقش اصلی را امامان محترم مساجد به عنوان فرمانده فرهنگی مسجد و محله به عهده دارند، که اگر کسی توان نداشته باشد این سنگر مهم را تدارک کند بهتر است واگذار کند.
از مهمترین کارکردهای مساجد که مسئولان باید به این امر دقت بیشتری کرده و باور کنند قدرت نرم مساجد در مهار آسیب های اجتماعی است. بررسی کنید ببینید آسیب های اجتماعی از چه زمانی در کشور رو به رشد گذاشت؟ وقتی که در کنار مساجد، بدل سازی کردند و آن را ازکار و اثر بخشی انداختند. و الا سابقه درخشان مساجد را در سال های ۵۰ و ۶۰ کسی فراموش نکرده است.
امروز اعتقاد ما این است مساجد مهمترین نقش را در کاهش آسیب های اجتماعی دارند به شرط آنکه متولیان امر بگذارند که مساجد در این امر محوریت داشته باشند. آسیب ها را بررسی کنید ببینید کدامیک از آنها را نمی توان با توانمند سازی مساجد در محلات بر طرف کرد. همه را می شود. اخیراً هم که رهبر معظم انقلاب مساجد را یکی از ارکان برطرف کننده مشکلات اقتصادی دانستند که اگر فضا فراهم شود و ائمه مساجد همت کنند می شود در بحث پشتیبانی و رفع موانع تولید برنامه های مفید و فوری داشت.
نکته دیگر راجع به تعطیلی در زمان کرونا و دستور ستاد ملی کروناست و اینکه تا امروز اهل ایمان و مسجدی ها به خوبی رعایت کرده اند و باز هم می کنند. دستور رسیده رهبر معظم انقلاب هم فرمودند رعایت کنیم ما هم اطاعت میکنیم. همه باید تابع باشیم. اما مسئولین محترم ستاد پاسخگو باشند که چرا وقتی به گفته خودتان، افرادی به مسافرت می روند و رعایت نمیکنند یا در صفوف متراکم و طولانی خرید و اماکن شلوغ حضور دارند، مساجد را که تمام قوانین را رعایت می کنند و اقل زمان و ازدحام را دارند بیانیه میدهید که تعطیل شوند؟ این را ما نفهمیدیم یعنی چه!
نماز جمعه هم همینطور هفته ای یک بار است و فضای آن طبق نظر کار شناسان تهویه هوا و سقف بلند و فاصله گذاری مناسب دارد و مدت نماز محدود با افراد محدود، چرا باید تعطیل باشد؟ البته من برای جلساتی که برگزار کردم با ستاد کرونا هماهنگ کردم. بر خلاف دستور عمل نکردم. اگر اصرار میکردند که انجام ندهید انجام نمیدادیم. من گفتم به من بگویید کجای کار ایراد دارد تا انجام ندهم. بعلاوه شارع مقدس در امر برگزاری نماز جمعه اقل افراد برای شرکت را با امام ۵ نفر دانسته یعنی همه شرائط مد نظر بوده یعنی اگر هم خیلی قصه بحرانی شد با کمترین تعداد افراد می توان نماز را برقرار کرد. چرا اصلش را تعطیل کنیم؟ صد نفر در این فضای به این بزرگی بنشینند با فاصله بنشینند و نماز خوانده شود. و جالب است دستور بستن مساجد و مصلی را که می دهند که همان دیروز بیانیه دادند که سینماها از امروز باز است. این را دیگر نمیفهمیم. می شود کوسه ریش پهن. به نظر می رسد آقایان باید تجدید نظر جدی کنند.
نکته ای راجع به سند همکاری ایران و چین عرض کنم که عده ای خیلی برافروخته شده اند و چون آمریکا و اسرائیل ناراحتند اینها هم خیلی ناراحتند. این اقدام را بر خلاف منافع ملی و وابستگی به شرق می دانند. میگویند مستعمره شرق شدیم. اولاً خوب است رابطه ایران با چین را از قبل بررسی کنند که نوع تعاملات و مناسبات چگونه بوده. ثانیاً ایران بنا دارد از ظرفیتهاى کشورهاى جهان و همسایه هایش از هند و روسیه برای رشد و توسعه اقتصاد و فرهنگ و سیاست استفاده کند و این سند اولین قدم است. ثالثاً آنچه در سند تا همین مقدار که مطرح شده با توجه به این که وسط جنگ اقتصادی هستیم و نمی شود مطالب را شفاف بیان کرد. در جنگ که اسرار را هویدا نمیکنند. با توجه به آنچه می شود بیان کرد و اسرار را لو نداد، بررسی کنید و بگوئید کجای آن برای کشور مشکل ایجاد می کند.
بعضی ها که فرق تعهدنامه و توافق نامه و قرارداد و سند را نمی دانند اظهار نظر می کنند و نمی دانند ماهیت این سند، راهبردی و نقشه راه است. اسکلت همکاری دراز مدت طرفین را بر اساس منافع مشترک ترسیم می کند تا در زمان مشخص شده قراردادهای لازم را -که اگر تعهد آور است بیاید مجلس طبق اصل ۷۷ قانون اساسی بررسی شود- منعقد کنند. بعلاوه صلح و ثبات منطقه در آن لحاظ شده و مطلبی راجع به مداخله در امور کشورها که بعضی ادعا کرده اند را ندارد.
مزید اطلاع آن عده از غرب پرستان که در عالم کشوری غیر از آمریکا و سه کشور اروپائی و ظلم سال های متمادی این کشورها بر علیه ایران را نمی بینند و نگران این هستند که نکند ایران وابسته به چین شود عرض می کنیم که در این سند انتقال دانش انتقال فن آوری، کم اثر شدن تحریم ها و آورده های دیگر با توجه به عدم وابسته شدن لحاظ شده است. البته قطعاً عزیزان توجه دارند که نباید منفعلانه حرکت کنند و از تمام فرصت های همکاری به نفع ایران با دقت در چالش هائی که ممکن است وجود داشته باشد استفاده می کنند. دقت هم داشته باشند که در چالش نیوفتند. اما اصل مطلب، مطلب غلطی نیست. به کوری چشم معاندان خارجی و داخلی، ایرانِ قوی به سرعت به سمت قوی تر شدن در حال حرکت است و آمریکای به گل نشسته و اذناب پلیدش توان جلوگیری از ایران را ندارند.
نکته دیگر اینکه مسئولین محترم اجرایی در این ماه های پایانی بیشتر به فکر خدمت کردن به مردم باشند و صادقانه و راست، تاکید میکنم صادقانه و راست گزارش دهند وعده هائی که دادند را چه مقدار عملیاتی کردند و البته محل بیان مطلب را صدا و سیما و رسانه ملی انتخاب کنند تا همه مردم پاسخ آنان را بشنوند و قضاوت کنند. و الا مثل استعفاء دادن در فضای مجازی اقدام داشته باشید فرار از مسئولیت است.
نکته استانی راجع به انتخابات باید عرض کنم چه در رابطه با ریاست جمهوری و چه شوراها وظیفه ما این است که به دنبال انتخاب اصلح باشیم و برای این کار یا خودمان افراد را می شناسیم یا از افراد مطمئن و آگاه راهنمائی می گیریم. آقا در بیانی فرمودند: مردم اگر خودشان نامزدهاى انتخاباتى را نمیشناسند، از افراد بصیر و متدین در گزینشهاى انتخاباتى استفاده کنند. همه باید به این نکته توجه داشته باشیم که در نظام اسلامی باید بر اساس حجت شرعی رای داد. یعنی باید طوری ضوابط شرعی و دینی را با عقل خود و مشاوره اهل خبره رعایت کرده باشیم که توان پاسخگوئی عندالله را داشته باشیم. و این به این معنا نیست که همه به یکسان رای بدهند، آنچه مهم است داشتن معیار و ملاک برای رای دادن است و الا همه یک شخص را که انتخاب نمی کنند. تنوع انتخاب داریم.
تذکر امروز من این است که از تخریب هم اجتناب کنید. تهمت و افتراء و غیبت برای از رده خارج کردن رقیب کار خلاف اخلاق و خلاف شرع است. آبروی دیگران را بردن موجب غضب الهی است. عده ای برای اینکه شناخته هم نشوند در فضای مجازی بدون نام مشخص لجن پراکنی می کنند حتی گاهی به بنده هم مطالبی نسبت می دهند. همانطور که در گذشته هم عرض کردم الان هم می گویم؛ بنده تا امروز از هیچ فرد و یا گروه و لیستی حمایت نکرده ام در آینده هم نخواهم کرد و این معیار را هم دادم که اگر کسی فرد و افراد را به بنده منتسب کرد به همان ها رای ندهید.
خود شما الحمدلله بصیر هستید بررسی میکنید. شاخص ها در طول این مدت گفته شده. حرکتها را هم میبینید که مرموزانه بعضا کارهایی را افراد انجام میدهند. اگر فردی یا لیستی گفتند ما مورد حمایت فلانی هستیم قطعا به آنها رای ندهید. چون مورد حمایت من نیستند. خود این معیار باشد. گاهی شما افرادی را میبینید که با من ارتباط دارند و آنها دارند افرادی را نام میبرند این به من مربوط نیست، ولی اینکه منسوب بکنند کسی را به من، من زیر بار این نسبت نخواهم رفت. چندبار شفاف گفتم و پای آن هم می ایستم.