سیل چهره منحوس آمریکا و استکبار را برای دنیا روشن کرد

متن کامل خطبه نماز جمعه ۱۶/۱/۹۸

استان البرز، شهرستان کرج

توسط آیت‌الله حسینی همدانی

بسم‌الله الرحمن الرحیم

الحمدالله رب‌العالمین والصلاه والسلام علی سید الانبیاء و المرسلین

العبد الموید والرسول المسدد ابالقاسم المصطفی محمد

و علی آله الطیبین الطاهرین المعصومین سیما بقیه الله الاعظم فی الارضین

واللعنه الدائمه علی اعدائهم اجمعین من الان الی قیام یوم الدین

ایهاالناس أوصیکم و نفسی بتقوى اللَّه. رعایت تقوا در نوع رفتار ما در زندگی شخصی و اجتماعی و سبک زندگی خود را نشان می­دهد. سبک زندگی انسان متقی با بقیه فرق دارد. جلسه قبل به سلام کردن اهل ایمان در هنگام ملاقات با یکدیگر اشاره کردم که باید قبل از هر کلامی اقدام به سلام کنند بعد، اقدام به سخن گفتن کنند؛ که به چند روایت هم به عنوان شاهد مطلب اشاره کردم.

ما اموری را طبق عادت انجام می­دهیم که منشأ بسیاری از آنها را نمی­دانیم یا حتی چه مقدار فضیلت و ثواب دارد را نمی­دانیم که خوب است بدانیم تا با انگیزه بهتری انجام دهیم. بعضی اعمال قرب انسان را به خدای تعالی بیشتر میکند و ثواب فراوانی دارد.

بعد از سلام دادن یکی از کارهایی کخ مستحب است و ثواب دارد مصافحه کردن است. مصافحه کردن و دست دادن با یکدیگر که یکی دیگر از وظائف و احترامی است که در ملاقات با هم رعایت می­کنیم. وقتی مؤمنین به هم میرسند خوب است به هم دست بدهند و فرقی نمی­کند که دوست هم را بگیرند یا یک دست را. ­کمترین خاصیت آن ایجاد الفت، محبت و تحکیم دوستی است. حتی رذائلی مثل خشم و غضب اگر کسی مبتلا شد، اگر انسان دست او را بگیرد خشم او فروکش میکند. در این بخش هم روایات فراوانی داریم که به تعدادی از آنها اشاره می­کنم.

جابر از امام باقر -علیه ­السلام- نقل کرده است که فرمود رسول‌ خدا فرموده است: وقتی به برادر دینی رسیدید باید سلام کنید و مصافحه کنید؛ زیرا به خاطر همین عمل خداوند به ملائکه کرامت داده است. پس شما همان کاری که ملائک کرده ‌اند را انجام دهید.

و در روایت دیگری شبیه همین روایت، در ادامه دارد هنگام جدا شدن از یکدیگر برای هم طلب مغفرت کنید.

درباره فضیلت مصافحه کردن باز روایتی است از امام باقر -علیه ­السلام- به نقل از امیرالمؤمنین که حضرت فرمودند: وقتی دو برادر دینی به هم می‌رسند و مصافحه می‌کنند خداوند دستش را بین دست­های آن دو قرار می‌دهد. این­ که فرمودند دست خدا بین این دو دست است این تعبیر است. چون خدا که دست ندارد. یعنی رحمت الهی در بین قرار می­گیرد. به طوری­که این رحمت را لمس می­کنند و حس می­کنند.

و در این بین آن کس که نسبت به برادر ایمانی خود ابراز محبت بیشتری داشته باشد از نهایت رحمت الهی که ریزش گناهان شخص است بهره­مند می­شود. آنهم با این تعبیر که فرمودند مثل ریختن برگ درختان گناهانش می­ریزد. خب در پائیز که برگ ریزان است دیدید که چگونه برگ­ها ریخته می­شود؟ خداوند چنین نگاه ویژه­ای دارد به آنکه محبت بیشتری دارد؛ که در بعض روایات داریم به هردو مومن این نگاه مخصوص را دارد.

بیائیم بعد از یاد گرفتن این دستورات و راهنمائی­ها به آنها عمل کنیم؛ و روش خود رسول گرامی اسلام هم همین بود که دست خودشان را تا طرف مقابل رها نمی­کرد رها نمی­کردند. باز شبیه همین روایت در بیان دیگری امام امام باقر -علیه ­السلام- فرمودند: وقتی دو مومن با یکدیگرمصافحه می‌کنند آنکه ملازم باشد و دیرتر دست خود را بکشد اجر و پاداشش بیشتری می­برد و بعد از این عمل تمام گناهان آن دو ریخته می‌شود به گونه‌ای که هیچ گناهی باقی نمی‌ماند.

اگر روش­های ایجاد مودت و محکم کردن محبت بین اهل ایمان شایع شود و به فرهنگ عمومی تبدیل شود برکات فراوانی را به همراه دارد. در چنین جامعه ­ای غیبت و تهمت و دشمنی و خیانت از بین می­رود و وقتی افراد به هم محبت کردند خداوند هم به آنان محبت می­کند.

در اهمیت مسئله ببینید که در روایت می­گوید اگر بین شما و دوستتان به اندازه درختی هم فاصله شد و باز همدیگر را دیدید مصافحه کنید؛ یعنی سوال این است که آیا برای مصافحه کردن حد زمانی وجود دارد که مثلاً اگر در روز یک بار همدیگر را دیدیم دیگر برای آن روز کافیست وامثال ذالک.

«عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِاللَّهِ علیه ­السلام قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ حَدِّ الْمُصَافَحَهِ فَقَالَ دَوْرُ نَخْلَهٍ» هشام بن سالم می­گوید از امام علیه ­السلام از حد مصافحه پرسیدم. فرمودند: حد یک شجر است؛ یعنی اگر دو نفر با هم راه می‌روند به یک درخت رسیدند و درخت ما بین آنها فاصله و از دو طرف درخت عبور کردند بعد از رد شدن از درخت و رسیدن به هم مصافحه جواز دارد.

تا جائی­که در بعض روایات دارد در بعض جنگها که بواسطه درختان بین یاران فاصله می­افتاد وقتی به هم میرسیدند با هم مصافحه می­کردند. روایتی است که شبیه روایات قبل با اضافه ­ای. ابوعبیده حذاء که یکی از روات احادیث است می‌گوید؛ من در یک سفری از مدینه به مکه همراه امام باقر علیه السلام بودم.

روش امام این بود که در سوار شدن بر محمل می‌ایستادند کنار و می‌گفتند برو سوار شو و من ابتدا سوار می‌شدم سپس امام سوار می‌شدند و در پیاده شدن هم به عکس بود. شاید جهت آن این بود سوار و پیاده شدن از محمل برای کسی که اول سوار می­شود و دوم پیاده می­شود راحتر بود. چون طرف محمل سبک است و به آسانی پائین می­آید.

راوی می‌گوید وقتی هردو می‌نشستیم در محمل امام سلام می‌کردند و به گونه ‌ای مصافحه و احوال‌پرسی می‌کردند که گویا تا بحال مرا ندیده ‌اند؛ و موقع پیاده شدن هم امام قبل از من پیاده می‌شدند و وقتی هردو روی زمین می‌ایستادیم باز امام سلام می‌کرد و مثل اینکه تازه یکدیگر را دیدیم مصافحه و به گونه ‌ای احوال‌پرسی می‌کردند که گویا تا بحال مرا ندیده‌اند.

این احوال برای راوی تازگی داشت و لذا برایش سوال پیش آمد که شما با من به گونه‌ای برخورد می‌کنید که ندیدم هیچکس قبل از این با من این‌گونه برخورد داشته باشد راوی ادامه داد که (در دیار ما) اگر کسی حتی یک دفعه اینکار را می‌کرد می‌گفتیم کار مناسبی نیست و این فرد زیاد احوال پرسی می‌کند.

امام فرمود: آیا نمی‌دانی که چه مقدار پاداش در مصافحه است دو مومنی که بهم می‌رسند و مصافحه می‌کنند گناهانشان می‌ریزد مثل اینکه در فصل پاییز برگ درختان می‌ریزد و خداوند هم نظر رحمت به آنان می‌کند تا از هم جدا شوند. حال که این کار تا این اندازه پاداش دارد چرا مرتب انجام ندهیم؟ مصافحه ایجاد محبت می‌کند و کدورت ها را از بین می­برد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

والعصر ان الانسان لفی خسر الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین الصلاه و السلام علی سید الانبیاء و المرسلین ابالقاسم محمد

و صل علی امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب و علی فاطمه الزهرا سیده نساء العالمین

و علی الحسن و الحسین سیدی شباب اهل الجنه و علی علی بن الحسین و محمد بی علی

و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد

والحسن بن علی والخلف القائم الحجه حججک علی عبادک و امنائک فی بلادک

خودم و همه­ شما نمازگزاران محترم را به رعایت و تقویت و تسدید تقوای الهی دعوت می­کنم. اهل تقوی در بیان مطلب دقت لازم را داشته چون از عقل کاملی برخوردار هستند. بسیار کم گو بوده کم حرف می­زنند اما بجا.

مولانا امیرالمؤمنین علیه ­السلام درحکمت ۶۹ از حکم ­نهج ­البلاغه فرمودند: «الدَّهْرُ یُخْلِقُ الْأَبْدَانَ وَ یُجَدِّدُ الْآمَالَ وَ یُقَرِّبُ الْمَنِیَّهَ وَ یُبَاعِدُ الْأُمْنِیَّهَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ نَصِبَ وَ مَنْ فَاتَهُ تَعِبَ» روزگار بدنها را فرسوده و آرزوها را تازه مى­کند و مرگ را نزدیک و خواهش­هاى دل را دور مى‏سازد هر کس بر زمانه غلبه کرد، اندوهگین شد و هر کس بر روزگار دست نیافت، به رنج افتاد.

این بیان امیرالمومنین درباره بعض ویژگی­های دنیا و دنیازدگی است؛ که هرکس به دنیا اعتماد کرد خوار و رسوا شد. بدن انسان با مرور زمان، گذشت ایام و تحمل سختی ها و مرارت­ها پیر و فرسوده می­شود؛ و در عین حال با اینکه انسان می­بیند به سمت مرگ در حرکت است اما آرزوهایش زنده می­شود که این فریب دنیاست؛ که شخص فرسوده را با آرزوهای طولانی آماده می­کند که براى تحصیل دنیا تلاش کند. در این حال برنده کسی است که از نعم الهی بهره ببرد و با آن آخرت خود را آباد کند و عمر خود را تباه نکند. اعاذناالله من شرور انفسنا و سیئات اعمالنا. خداوند توفیق بندگی تا پایان عمر نصیب همه ما بگرداند.

امروز آخرین جمعه ماه رجب المرجب است؛ این ماه پر برکت با تمام خوبی و مزایا که داشت به پایان رسید و ما فرصت دیگری را از دست دادیم و معلوم نیست باز اجازه درک این ماه را داشته باشیم یا نه از خدا میخواهیم این رجب را آخرین ماه رجب ما قرار ندهد.

هر کس به اندازه توان و معرفتش کسب کرد خوشا بحالش و اگر غفلت کرد و این گنجینه پر بها را از دست داد، فرصت شعبان المعظم که در پیش روست را از دست ندهد. شعبان با اعیاد بزرگی که در آن قرر دارد پیش روست. ماهی که به رسول خدا نسبت داده شده، ماه ذکر و دعا و انابه و روزه که بسیار فضیلت دارد و اگر کسی توان و قدرت دارد انجام دهد. مگر چندتا شعبان را درک می­کنیم؟ بعضی وقت ها شعبان رو درک هم میکنیم اما دیگر توان روزه گرفتن نداریم.

اگر کسی بخواهد رمضان المبارک را درک کند نباید از شعبان غافل باشد. رجب و شعبان باب الرمضان هستند. روزه در این ماه فضیلت فراوان دارد. امیرالمؤمنین -علیه  السلام- فرمودند: از آن روز که پیام رسول خدا را درباره شعبان شنیده‏ ام هرگز روزه آن ماه را از دست نداده‏ ام و اگر خدا بخواهد هرگز نیز آن‏را از دست نخواهم داد.

یا در بیانی رسول خدا فرمودند: هر کس روز دوشنبه و پنجشنبه شعبان را روزه بگیردد حق تعالى ۲۰ حاجت دنیوى و ۲۰ حاجت اخروى او را برآورده مى‏سازد. امیدوارم همه ما از برکات ماه رسول خدا بهره­مند باشیم، ان شاءالله.

سوم شعبان روز ولادت نورانی سرور و سالار شهیدان امام حسین -علیه ­السلام- است؛ که به روز پاسدار نامگذاری شده است. تا مسیر حرکت انقلاب اسلامی و روحیه پاسداران آن را بیان کند. اگر به وجوه مشترک پاسداری در انقلاب حسینی و انقلاب مردم ایران توجه کنیم، آنچه خیلی خودنمائی دارد نابرابری و مظلومیت جبهه حق در مقابل باطل جنایت­کار تا دندان مسلح آن روزگار و این روزگار است. این وجه مشترک پاسدارن حسینی و پاسداران انقلاب اسلامی است.

لازمه مقاومت و پیروزی در نبرد با چنین دشمنی که خونخوار است و تا دندان مسلح است؛ داشتن ایمان قوی و اطمینان راسخ به هدف و برخوردای از روحیه تکلیف­ گرا و آماده بودن برای جانفشانی و ایثار است؛ که همگی در فرهنگ حسینی آموخته می­شود.

رمز موفقیت سپاه در تمام این سال­ها اتصالش به قیام حسینی و حرکت عاشورائی­اش بوده است. روز پاسدار؛ یعنی روز گرامی­داشت جان نثارى و ایثار در راه دین و ارزش‏هاى الهى‏. لذا این عنوان برای تمام کسانی که اینگونه عمل میکنند؛ یعنی جان نثاری در راه دین، اینگونه فکر میکنند و عمل میکنند ولو لباس و عنوان پاسداری نداشته باشند، هست.

آمریکایى‏ها، صهیونیست‏ها، بعض از کشورهای اروپایى­، شیوخ عقب مانده ووابسته کشورهای منطقه وجریان‏هاى ضد انقلاب، وقتی عامل اصلی شکست­های خود در منطقه و مقابله با نظام اسلامی را از یک طرف و از طرف دیگر قدرت برتر منطقه ­ای، شکل‏دهى به جبهه مقاومت و بیدارى اسلامى‏ و ده ها موفقیت دیگر را؛ سپاه می­بینند، از همه امکانات خود و با هزینه کرد مخارج فراوان تلاش می­کنند تا چهره سپاه این نهاد انقلابی و راهبردی و یکی از ارکان انقلاب را نزد مردم ایران تخریب و تضعیف کنند.

این نهاد انقلابى در هر عرصه‏ اى که تا امروز نیاز کشور بوده، به اقتضاى شرایط، ماهیت‏هاى نظامى، امنیتى، سیاسى، فرهنگى، اقتصادى ‏و … وارد میدان شده است. همانطور که برای رفع محرومیت و مشکلات مردم تلاش کرده در پروژه­ های بزرگ عمرانی و ساختاری کشور هم بصورت جهادی حضور داشته و خدمت کرده.

نزدیک­ترین خدمت او در همین سیل گسترده اخیر که قریب به چهارصد شهر و روستا را درگیر کرد همه دیدید که با کمک دیگر نیروهای مسلح وارد عرصه خدمت شدند و از فرمانده تا نیروهای عادی همه خدمت به مردم را افتخار خود دانستند.

روز پاسدار فرصت مناسبی است تا در آستانه گام دوم انقلاب اسلامی و آغاز دهه پنجم، رسالت این نهاد انقلابى، از جهت ماهیت، نقش‏ها و عملکردها براى مردم و به‏ ویژه جوانان بیشتر شناسانده شود.

جا دارد همین­جا بار دیگر از همه کسانی­که قیام و اقدام داشتند برای تسکین آلام عزیزان هموطن سیل زده تشکر کنم و از عزیزانی که از این استان در نوبت­های مختلف به خوزستان و لرستان و گلستان کمک کردند تشکر کنم.

از استان ما اقلام قابل‌توجهی از خدمت و خدمات به این مناطق گسیل داده شدکه تشکر میکنم. امیدوارم که این مسیر ادامه داشته باشد. این‌طور نباشد که یک نوبت و دو نوبت کفایت کند. گرفتاری‌های آن‌ها بیش از این حرف‌هایی است که در تصویر نشان داده می‌شود. این اوضاع به کمک مستمر نیاز دارد. ان شاء الله باز این کمک‌ها سازمان‌دهی شده انجام خواهد گرفت.

 توصیه کنم به تذکراتی که امام المسلمین به مسئولین در باره سیل دادند توجه شود. در این امتحان الهی عده­ای سربلند بیرون آمدند، مردم و مسئولین و نهادهائی که با همدلی و وحدت جلوه ­های ماندگار خلق کردند همه روسفیدند؛ و عده­ای هم روسیاه و باید عندالله پاسخگو باشند. من در اینجا به جای مسئولانی که باید از خدمات ارائه شده و زحمات کشیده شده تشکر می­کردند ولی حتی یک خداقوت هم نگفتند و متاسفانه گاهی مذمت هم کردند، از همه کسانی که کار کردند تشکر می­کنم.

جلوه دیگر سیل این بود که چهره منحوس استکبار را برای دنیا روشن­تر کرد. کسانی­که دم از انسان دوستی و بعضا حیوان دوستی می­زنند و دیده اید برای حیوانی که در گل گیر کرده است چه کارهایی میکنند و چه تبلیغاتی می کنند و برای کارهای نکرده خیمه شب بازی راه می­اندازند، جلو خدمت رسانی به انسان­های بی پناه را گرفتند.

مگر شما نمی­گوئید به قوانین بین المللی پایبند هستید و کشورهای دیگر را هم دعوت به آن می­کنید؟ خوب بر اساس قوانین بین‏المللى، هرگونه اقدامى که جان انسان‏ها را به خطر بیاندازد نقض قوانین جهانى است. طبق قطع نامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل که ایران به آن ملتزم است. هر تحریمی علیه ایران نقض قوانین بین­ المللی است و در نتیجه نمی­توانید مانع کمک رسانی هلال احمر باشید. اما این ممانعت را ایجاد کردید.

تحریم و اعمال محدودیت در تامین نیازهای امدادی طبق کدام قانون صورت می­گیرد؟ این است در کنار ملت ایران بودن برای رسیدن به زندگی بهتر که شعارش را می­دهید؟ شعار بشر دوستی می­دهید و اقدام بر علیه بشریت می­کنید. پلید و منفور بودید منفورتر شدید.

مردم ما خیانت­های شما در حق خودش را فراموش نمی­کند. این را بدانید که ملت رشید ایران عزیز است و هرگز دست نیاز به سمت آمریکای جنایت­کار و دشمنان قسم خورده­اش دراز نخواهد کرد.

آقایان در داخل هم دقت کنند و این حرکات را ببینند که مردم برای آنان اهمیتی ندارند و دروغ می­گویند؛ و الا نباید مانع باشند از خدمت رسانی مراکز امدادرسانی. لذا راه مبارزه و از بین بردن با این جرثومه ­های نابودگر اتحاد و یکپارچگی همه جانبه مردم و تبعیت از دستورات رهبری است.

همین روز ولادت که بیستم فروردین است روز ملی فناوری هسته ­ای است که خود این روز تو دهنی به آمریکاست. بدست آوردن این توانائی همان سخن رهبری است که به توجهتان به داخل باشد و درون زا بودن کارها. اگرچه این قدرتی که بدست آمد بعد از مدتی با برجام به خاطر عمل نکردن به شروطی که رهبری برای اجرای آن لازم می­دانستند خسارت زده شد؛ و مشکلاتی که الان داریم قسمتی مربوط به آن است. برجام تجربه­ ی سنگینی بود که ان شاءالله همه از آن درس گرفته باشند و آقایان در تعاملاتشان با اروپائی­ها این تجربیات را فراموش نکنند.

در ۲۰ فروردین سال ۵۹ رئیس جمهور وقت آمریکا جیمی کارتر دستور قطع روابط سیاسی و اقتصادی با ایران را داد و در حقیقت آنها اول اقدام به قطع رابطه کردند؛ و همین شد نقطه عطف و رشد و بالندگی کشور در عرصه های مختلف. می­خواستند ایران را منزوی کنند. نقشه ­ها کشیدند و کارها کردند که همه لمس کردیم؛ اما امروز آنها کجا هستند و ایران کجاست؟

رئیس جمهور آمریکا حتی جرات ندارد رسمی و در روز روشن به عراق سفر کند. ما با قطع رابطه با آمریکا عزیزتر شدیم، استقلال حقیقی پیدا کردیم، اقتدار امنیتی و دفاعی­مان تثبیت شد. تفکری انقلابی به کشورهای دیگر رسید و مردم جهان هم صدای استکبارستیزیشان بلند شد، قدرت آمریکا در منطقه و جهان به شدت کاهش پیدا کرد و الان چیزی جز نعره ­های از روی عجز چیزی از آمریکا نمانده است. سرسپرده­ ها و نفوذی­ های داخلی هم تلاش می­کنند هزینه درست می­کنند، اما راه به جائی نخواهند ­برد. چون ملت بزرگ ایران دشمن خودش را شناخته و تا نابودی کامل آن خستگی ناپذیر پیش خواهد رفت.

اینکه دائم بیان می شود که چیزی از آمریکا نمانده است، فرصت شود تحلیلی را با اسناد و مدارک بیان میکنیم تا ببینید گزاف نیست.

 ۲۰ فروردین سال ۷۲ هنرمند متعهد و بسیجى و انقلابی مرتضی آوینی به شهادت رسید؛ و این روز به نام روز هنر انقلاب اسلامی نام­گذاری شد. این روز را به همه عزیزانی که متعهدانه در عرصه هنر و بخصوص هنر انقلاب فعالیت دارند تبریک عرض می­کنم؛ و برای آن شهید سعید و دیگر شهدا علو درجه از خدای تعالی مسئلت دارم.

شهید آوینی تمام زندگی­اش را به خصوص بعد از انقلاب صرف نشر و گسترش ارزش­ها و آرمان های اسلامی در قالب هنر کرده بود و خدمات مانا و ارزشمندی از خود به جا گذاشت. مجموعه مستند روایت فتح که از عملیات خیبر تا مرصاد را به تصویر کشیده، یادگاری پرارزشی برای نسل­ها خواهد بود. راجع به هنرمند انقلابی و وظائف امروز هنر در فرصتی دیگر باید سخن گفت.

چهارم شعبان المبارک، روز ولادت باسعادت حضرت عباس بن علی، علمدار کربلا است. تربیت شده دامان مادرى شجاع و ولایت مدار و پدرى چون على بن ابی طالب و برادرانى همچون امام حسن و امام حسین بود؛ که از او شخصیتی ولایى، با بصیرت، عالم، پرهیزگار، باوفا و شجاع ساخت؛ و در تمام لحظات؛ از آغاز کودکى تا زمان شهادت در مسیر دفاع از اسلام و ولایت جانبازى‏ها و رشادت‏ها کند و به جایی رسید که در بهشت شهدا به آن غبطه مى‏خورند.

این روز با عظمت و مبارک که روز جانباز نامگذارى شده است، گرامی داشته به همه عزیزان جانباز و ایثارگر که در راه دفاع از ارزش‏هاى انقلاب اسلامى، بهترین سرمایه ‏هاى وجودى خود را ایثار کردند و جانبازى‏ ها نمودند، تبریک و تهنیت عرض مى‏نماییم و براى آن‏ها آرزوى سلامتى داریم.

جانباز یعنی علمدار؛ یعنی پرچم، یعنی هنوز در صحنه حضور دارند و راه اصیل انقلاب را نشان می­دهند. وقتی در جامعه رفت و آمد دارند یعنی این پرچم است که دارد حرکت میکند. پشتیبان ولایت و پشتوانه انقلاب بودن را دارد با همین وجود ناقص خودش تبیین میکند. جانبازان عمار انقلابند؛ یعنی دارند راه را بیان میکنند تبیین میکنند و روشن میکنند. راه آنان را حفظ کنیم و قدر این سرمایه­ ها را بدانیم.

 پنجم ماه شعبان سال­گشت ولادت امام سجاد -علیه ­السلام- است. تمام زندگی امام سجاد -علیه السلام- مبارزه با ظلم و فساد ستمگران زمانش است. از روز عاشورا که مسئولیت اداره مسلمین به عهده ­اش قرار گرفت که با اسارت و غربت شروع شد تا آخرین روز زندگی در قالب­های مختلف از دین و ارزش­های الهی حفاظت کرد و نشر داد؛ که صحیفه سجادیه معروف به زبور آل محمد، دریایى است از حقایق الهى، مکارم اخلاقى و معارف که انسان را تا قله ­های بلند انسانیت و معنویت بالا می­برد. این میلاد با سعادت را به تمامى شیعیان و محبان تبریک و تهنیت عرض مى‏کنم.

نکته پایانی من در این بخش این باشد که مسئولین محترم فرهنگی برای این ایام برنامه داشته باشند. مساجد و­ ­هیئات فعال باشند، برنامه بگیرند. جشن­ها پر محتوا باشد فقط به چراغانی و شیرینی ختم نشود. البته جشن را باید برپا کرد و آزین بندی بشود؛ اما جشن باید حرکت و تفکر ایجاد کند انگیزه ایجاد کند خدای نکرده با گناه و معصیت همراه نباشد به اسم اهل بیت -علیهم ­السلام- همه جهات را لحاظ کنید.

 از مناسبت­های دیگر این هفته شهادت شهید صدر و خواهر مکرمه­ شان هست که خدای تعالی با اجداد طاهرینش محشور بگرداند. ۲۱ فروردین تاسیس بنیاد مسکن به دستور جضرت امام سال ۵۸؛ و شهادت شهید صیاد شیرازی در ۲۱ فروردین سال ۷۸ که خداوند متعالی بر درجاتش افزوده بگرداند و با اولیاء خودش محشور بگرداند.