به گزارش روابط عمومی دفتر نماینده ولی فقیه در استان البرز و امام جمعه کرج، شامگاه چهارشنبه سوم اردیبهشت‌ماه هزار و چهارصد و چهار، چهل و پنجمین جلسه درس اخلاق آیت الله حسینی همدانی، نماینده ولی فقیه در استان البرز و امام جمعه کرج که به شرح حدیث وصیت‌های رسول خدا به ابوذر اختصاص دارد، برگزار شد.
آیت الله حسینی همدانی در این جلسه به بیانی از رسول خدا اشاره کرد که مومن در نتیجه‌ی تابش نور الهی به قلبش وسعت قلب پیدا می‌کند؛ و کسی که نور خدا به قلبش تابیده شد، صاحب روحی بزرگ شده؛ و سینه‌اش گشاده می‌گردد.
وی صاحب دل‌های بزرگ را به دریا تشبیه کرد و بیان داشت: ظرف وجودی هر کسی اندازه‌ای دارد؛ بعضی‌ها به قدر یک استکان هستند که مایع درونش با یک قطره جوهر به سرعت رنگ می‌گیرد و کدر می‌شود؛ ولی کسی که دلش به قدر دریا بزرگ است؛ سعه صدر دارد و تغییر رنگ نمی‌دهد.
امام جمعه کرج سعه صدر را لازمه یک زندگی موفق دانست و گفت: در زندگی زناشویی و رابطه همسران، سعه صدر لازم است. روح‌ها باید بزرگ شود؛ باید مثل دریا شد که به سادگی رنگ نگیریم و عصبانی نشویم.
وی متذکر شد که درخصوص مسائل دینی و اخلاقی و شرعی، بی‌تفاوت بودن درست نیست؛ و باید عکس‌العمل نشان داد؛ اما در مسائل روزمره زندگی، نباید انسان به هم بریزد؛ روح باید بزرگ باشد.
نماینده ولی فقیه در استان البرز در بخش دیگر حدیث، به پرسش ابوذر از رسول خدا درباره علامت‌های نورانی شدن دل پرداخت و گفت: ابوذر از رسول خدا درباره نشانه نورانیت دل سوال کرد و پیامبر خدا در جواب سه نشانه ذکر کردند که هر سه متوجه آخرت است.
وی بیان خود را با طرح این سوال که «ما چقدر آماده مردن هستیم»؟ ادامه داد و اظهار داشت: انسانی که به دنیا تعلق ندارد؛ در اندیشه آخرت و آماده رفتن به دیار باقی است.
آیت الله حسینی همدانی گفت: وقتی انسان فهمید برای آخرت آفریده شده و دنیا فقط پلی است برای رسیدن به جهان باقی، مشتاقانه در انتظار رسیدن لحظه راهیابی به قرب الهی است؛ و بی‌صبرانه برای گذر از پل دنیا تلاش می‌کند که به مقصد برسد.
وی تأکید کرد: انسان‌های آخرتگرا، توجه به مردن دارند؛ و لذا بیکار نیستند. آن‌ها دنیا را سر پل رسیدن به آخرت قرار داده‌اند؛ و دائم در حال انجام عمل صالح‌اند چون می‌دانند که اینجا سرمایه‌ای است که باید از آن استفاده کنند.
امام جمعه کرج شوق رسیدن به مقصد را امری فطری دانست و عنوان کرد: وقتی انسان می‌داند مقصدش جای دیگری است، سعی می‌کند زودتر مسیر را طی کند؛ که تلاش برای رسیدن به مقصد هم البته یک امر عقلایی است.
وی در خاتمه گفت: بنده‌ای که دلش به نور الهی روشن و چشمش به حقایق باز شده، می‌داند که مقصدش جوار حق است؛ و دنیا هم وسیله است؛ در نتیجه از این وسیله بهترین استفاده را می‌کند تا وقتی که به مقصد و معشوق رسید بهترین بهره را برده باشد.
