متن کامل خطبه نماز جمعه ۱۴۰۳/۰۶/۰۲
استان البرز، شهرستان کرج
توسط آیت الله حسینی همدانی
بِسمِ الله الرَّحمَنِ الرِّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّ العالَمینَ وَالصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ
اَلعَبدِ المُوَیَّد وَالرَّسولِ المُسَدَّد اَباالقاسِمِ المُصطَفی مُحَمَّد
وَ عَلی آلِه الطَّیِبینَ الطّاهِرینَ المَعصُومِینَ سِیَّما بَقِیَّهِ اللهِ الاَعظَم فِی الاَرَضِینَ
وَاللَعنَهُ الدّائِمَه عَلی اَعدائِهِم اَجمَعینَ مِنَ الآنِ اِلَی قیامِ یَومِ الدّین
عباد الرحمن اوصیکم و نفسی بتقوی الله. اهل تقوا اهل تلاش و کوشش و کار در راه خدا هستند؛ و کوتاهی نمی‌کنند. بحث ما رسید به درب ششم جهنم که به این در هاویه می‌گویند؛ که جایگاه منافقان است. این اسم از آیات مبارکه سوره قارعه گرفته شده و اقتباس شده که فرمود: «وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِینُهُ فَأُمُّهُ هَاوِیَهٌ وَمَا أَدْرَاکَ مَا هِیَهْ».
بر در ششم هم سه جمله نوشته شده است. درهای بهشت همه چهارجمله‌ای بود؛ درهای جهنم سه‌جمله‌ای است. «وَ عَلَى اَلْبَابِ اَلسَّادِسِ مَکْتُوبٌ أَنَا حَرَامٌ عَلَى اَلْمُجْتَهِدِینَ أَنَا حَرَامٌ عَلَى اَلْمُتَصَدِّقِینَ أَنَا حَرَامٌ عَلَى اَلصَّائِمِینَ» بر روی در ششم نوشته شده: من بر تلاشگران در راه خدا حرام هستم و حرام هستم بر صدقه دهندگان و حرام هستم بر روزه‌داران.
هر وقت در روایات کلمه مجتهد آمده منظور کسانی هستند که در راه خدا و دین تلاش می‌کنند. یا اهل تهجد و شب‌زنده‌داری و تزکیه نفس هستند. منظور اجتهاد اصطلاحی و فقاهت نیست. ولو برای رسیدن به مدارج بالای علمی هم انسان باید جهد و تلاش و سعی داشته باشد که به آن اجتهاد می‌گویند اما در روایات منظور این نیست. در روایات برای آن کلمه فقه و فقاهت به‌کاربرده می‌شود. اجتهاد را به کار نمی‌برند.
برای تلاش خودسازی از واژه اجتهاد و جهاد اکبر هم نام‌برده شده است؛ و زیاد شنیدید و فراوان هم تأکید شده است.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند: به طاعت و بندگی خدای سبحان دست نیابد مگر اینکه تلاش کند و نهایت کوشش خود را به کار گیرد؛ یعنی اهل اجتهاد باشد.
امام صادق علیه‌السلام فرمود: بدانید که میان خدا و بندگانش نه فرشته مقربی واسطه شود نه پیامبر مرسلی و نه هیچ‌کس دیگر مگر طاعتشان از خداوند؛ پس در اطاعت خدا بکوشید؛ «فَاجْتَهِدُوا فِی طَاعَهِ اَللَّهِ».
بنابراین کسی که درراه اطاعت و بندگی خدا تلاش می‌کند جهنم اعلام کرده است که بر این شخص حرام هستم. این اهمیت اهتمام به بندگی خدا را می‌رساند.
مورد دیگری که در همین رابطه بیان می‌شود تلاش در ترک گناه است. رسول خدا صلی‌الله علیه و آله و سلم فرمودند: «أشَدُّ النّاسِ اجْتِهادا مَن تَرَکَ الذُّنوبَ». سخت‌کوش‌ترین مردم کسی است که گناهان را فروگذارد. اینجا برای ترک گناه کلمه اجتهاد به کار رفته است.
و کسی که در این راه مجاهده و جهاد داشته باشد به یک توفیقاتی می‌رسد و این جهاد برای او ثمراتی دارد قطعاً. رسول خدا فرمودند: با خواهش‌های نفس خود مبارزه کنید دل‌هایتان را حکمت فرامی‌گیرد. نتیجه این جهاد حکمت است که از علم بالاتر و برتر است.
ثمره این جهاد را اگر بخواهید بدانید، امیرالمؤمنین سلام‌الله‌علیه فرمودند: با خواهش نفس خود جهاد کن، بر خشمت چیره شو، با عادت‌های بد خود مخالفت نما تا نفست پاکیزه شود و خردت کمال یابد و از پاداش پروردگارت بهره کامل ببری.
بالاخره انسان باید بر نفس خودش غلبه کند و این بدون مبارزه دائمی محقق نمی‌شود. این دشمنی است که همراه ما هست و این مبارزه هم همیشگی است؛ بنابراین انسان تا زمانی که زنده است مشغول جنگ است و هر مبارزه‌ای قطعاً سلاح مخصوص خودش را دارد. حالا سلاح این جنگ چیست؟ در مبارزه با شیطان لعین که جهاد و بزرگ است یا باید اهل دعا و مناجات با خدا و گریه بود یا اهل سجده بود.
باید به درگاه خدای تعالی ناله زد و گریه کرد و ضجه کرد. ضجه و گریه سلاح مؤمن است. در دعای کمیل خوانده‌اید که اسلحه انسان مؤمن گریه اوست؛ «وَ سِلاحُهُ الْبُکاءُ» در این مبارزه دائمی و همه‌گیری که داریم تا قیامت باید اهل مبارزه با نفس باشیم و اسلحه‌مان گریه است.
اگر انسان مسلح به این سلاح نباشد در مقابل هجوم لشکر غضب و لشکر شهوت نمی‌تواند خودش را حفظ کند و تسلیم می‌شود. امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: «أفْضَلُ الجِهادِ جِهادُ النَّفْسِ عنِ الهَوى». برترین جهادها مبارزه کردن با هوای نفس است. جهاد مهریه بهشت است؛ امیرالمؤمنین فرمود.
دشمن ما تلاش می‌کند که ما را از این اسلحه خلع سلاح کند. در آیه ۱۰۲ سوره نساء: «وَدَّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِکُمْ وَأَمْتِعَتِکُمْ فَیَمِیلُونَ عَلَیْکُمْ مَیْلَهً وَاحِدَهً» البته این درباره جنگ سخت است که دشمن تلاش می‌کند شما حواستان به اسلحه‌تان نباشد تا یک‌مرتبه شما را بگیرد.
فرقی نمی‌کند در جهاد نرم هم همین‌طور است؛ در جنگ با درون هم همین‌طور است. در جنگ فرهنگی و جنگ با درون هم مصداق پیدا می‌کند. شیطان تلاش می‌کند ما این اسلحه را کنار بگذاریم؛ ضجه و گریه و دعا و توسل و ذکر را کنار بگذاریم. اگر از شیطان غفلت کنیم خلع سلاح ما حتمی خواهد بود.
جمله بعدی که روی در جهنم نوشته شده راجع به صدقه دهنده‌ها بود که راجع به فضیلت صدقه دادن از آن چیزهایی که خدای تعالی رزق انسان کرده قبلاً مفصل به مناسبت مطالبی را عرض کردم؛ اما در این نوبت تبرکاً حدیثی را نقل می‌کنم.
رسول خدا فرمودند: زمین قیامت یکپارچه آتش است به‌جز سایه مؤمن؛ زیرا صدقه‌اش بر او سایه می‌افکند. در آن روزی که گرما شدید است مؤمن زیر سایه ایستاده است؛ و ریشه این سایه صدقه‌ای است که داده است و صدقه فقط مالی نیست؛ «وَمِمَّا رَزَقنَهُم یُنفِقُونَ». یک‌وقت علم است؛ یک‌وقت آبرو است و … امیرالمؤمنین فرمودند: روزی خود را با صدقه فرود آورید.
و جمله بعدی این است که من بر روزه‌داران حرام هستم. این فقط مربوط به ماه مبارک رمضان نیست بلکه هرکسی در طول سال روزه بگیرد روزه خاصیت را دارد. همان‌طور که در روایت دارد از زبان رسول خدا که فرمود: خداوند عده‌ای از فرشتگان را مأمور کرده است تا برای روزه‌داران دعا کنند. (نگفته فقط روزه‌داران ماه مبارک) جبرئیل خبر داد که پروردگار می‌فرماید هرگز فرشتگانم را امر به دعا نکردم جز آنکه دعای آنان را مستجاب نمودم.
رسول خدا فرمودند هر چیزی زکاتی دارد و زکات بدن روزه است. روزه بگیرید تا سالم بمانید. روزه سپر از آتش است.
ثواب روزه گرفتن هم فراوان است. ماه مبارک رمضان که واجب است؛ غیرازآن هم در وقت‌های دیگر فراوان است.
رسول خدا فرمودند: هر کس یک روز داوطلبانه روزه بگیرد اگر به‌اندازه زمین طلا به او داده شود اجر خود را کامل دریافت نکرده است؛ تا آنکه روز حساب اجر کامل خود را دریافت کند. این‌ها تشویق است و الا طلا که آن دنیا ثمره‌ای ندارد. می‌خواهد مقدار پاداش را بگوید.
امام صادق علیه‌السلام فرمود بهترین جهاد روزه گرفتن در هوای گرم است؛ که این هم همان اجتهاد است که اول بحث عرض کردیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿۲﴾ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّالعالَمینَ اَلصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ اَبَالقاسِمِ مُحَمَّد
وَ صَلِّ عَلَی اَمیرِالمُؤمِنینَ عَلیِ بنِ اَبی طالِب وَ عَلَی فاطِمَهَ الزَّهرا سَیِّدَهِ نِساءِ العالَمینَ
وَ عَلَی الحَسَنِ وَ الحُسَینِ سَیِّدَی شَبابِ اَهلِ الجَنَّه وَ عَلَی عَلیِ بنِ الحُسَینِ وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلی
وَ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّد وَ موسَی بنِ جَعفَرِ وَ عَلیِ بنِ موسی وَ مَحَمَّدِ بنِ عَلی وَ عَلی بنِ مُحَمَّد
وَالحَسَنِ بنِ عَلی وَ الخَلَفِ القائِم الحُجَّه حَجَجِکَ عَلی عِبادِک وَ اُمَنائِکَ فِی بِلادِکَ
شما نمازگزاران را به تقویت و تسدید تقوای الهی دعوت می‌کنم. متقین اگر گناهی داشته باشند بلافاصله از آن خطا و لغزش توبه می‌کنند و از درگاه ربوبی طلب مغفرت دارند.
مولای ما امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حکمت ۲۹۱ از حکم نهج‌البلاغه فرمود: «مَا أَهَمَّنِی ذَنْبٌ أُمْهِلْتُ بَعْدَهُ، حَتَّى أُصَلِّیَ رَکْعَتَیْنِ وَ أَسْأَلَ اللَّهَ الْعَافِیَهَ» آن گناهی که پس‌ازآن فرصت یافتم دو رکعت نماز بخوانم و از خداوند عافیت بخواهم مرا غمگین نساخت.
انسان باید گناه که می‌کند غمناک شود که چرا باید مبتلا به این ضرر شده است؛ ولی حضرت می‌فرماید چون قابل جبران است غم ندارم؛ یعنی بدانید که اولاً نماز باعث بخشش گناهان است و نباید از این از بین برنده گناه و آثار گناه غفلت کنیم.
حضرت می‌گوید وقتی به من فرصت می‌دهند که دو رکعت نماز بخوانم و بعدش دعا کنم دیگر ناراحتی ندارم. وقتی خدای تعالی فرصت داده تا نماز بخوانی پس این را غنیمت بشمار و غمگین از گناه نباش که خود همین نماز موجب بخشش خطا است و در ضمن فرصت این را پیدا می‌کنی تا توبه کنی و بخشیده شوی.
اینکه می‌فرماید غمگین نباش نه اینکه از گناهی که کردی غمگین نباش حواستان باشد! چون می‌توانی آثارش را برطرف کنی و جبران کنی غمگین نشو. خدای تعالی همه ما را مورد رحمت و مغفرت خودش قرار دهد.
در روزهای اشک و غم و معرفت و محبت قرار داریم. به اربعین شهادت حسین علیه‌السلام نزدیک می‌شویم. دل ما همراه سیل خروشان عشاق حسین علیه‌السلام با حسرت در کربلاست. این ایام را به همه شما تسلیت عرض می‌کنم؛ و از خدای تعالی طلب می‌کنم همان‌طور که در روایات هم وعده داده شده اجر و پاداش زیارت برای همه ما نوشته شود چون دل ما هم آنجاست. در روایت دارد هر کس که دلش زیارت بخواهد پاداش زائر به او داده می‌شود؛ خصوصاً همین‌که به‌قصد زیارت بگوید السلام علیک یا اباعبدالله. گفتن یک بارش انسان را زائر می‌کند و ثواب زیارت را خواهیم برد ان‌شاءالله.
به حمدالله امسال هم در میانه شیطنت‌های پی‌درپی و ترکیبی دشمن علیه این حرکت عظیم چه در خارج و چه توسط عوامل مفلوک داخلی دشمن شکست خورد؛ و حماسه حضور مردم در این عرصه تا امروز قابل وصف نیست. باید از همه مسئولین محترم که مقدمات را به‌خوبی فراهم کردند تا زائران بزرگوار ما به‌راحتی این مسیر را طی کنند و تشکر کنیم. من به‌نوبه خودم تشکر می‌کنم.
البته همه ما باید تلاش کنیم که اربعین مردمی اداره شود و دولت‌ها باید تسهیلگر باشند و مسیر را هموار کنند. تا امروز هم البته همین‌طور بوده است. هرسال هم استان البرز در اعتاب مقدسه کار را خوب انجام داده. مسئولین استانی و دستگاه‌هایی که باید کمک کنند موکب‌هایی که آنجا برقرارشده و برقرار می‌شود کارهای خوبی را انجام می‌دهند. امسال هم به حمدالله تا امروز که این‌طور بوده.
و چند سالی هم هست که از طرف مصلای کرج یک کار فرهنگی را ما آنجا دنبال می‌کنیم. موکب سیاری را راه انداختیم و دوستان آنجا در بین عمودها حرکت می‌کنند و بسته‌های فرهنگی که تعداد آن هزارتا و ۲۰۰۰ تا کم‌وبیش است و در آن پیامی هم قرار داده‌شده در اختیار کودکان و نوجوانانی که در آن مسیر هستند قرار می‌دهند. امسال هم این کار دنبال شده و طبق گزارشی که داریم به حمدالله خوب استقبال شده است.
می‌خواهم کمی بیشتر راجع به اربعین سخن بگویم. به این پدیده عظیم می‌توان از زوایای مختلف توجه کرد؛ و از آثار آن بهره‌مند شد. چون حماسه عاشورا به طراحی الهی به‌گونه‌ای است که هرچه از آن می‌گذرد ابعاد جدیدتر و برکات تازه‌تری از او برای انسان روشن می‌شود. مثلاً اگر فقط به خودمان توجه داشته باشیم و به فکر معنویت فردی و خودسازی و کسب ثواب باشیم زیارت اربعین حسین علیه‌السلام پر است از این فضائل. حتی عرض کردم کسانی که دوست داشتند شرکت کنند و به هر دلیلی نتوانستند بروند بازهم ثواب دارد. در روایت دارد کسی که به هر علتی نتواند به زیارت حسین علیه‌السلام برود اما شخص دیگری را با هزینه خود به کربلا بفرستد به ازای هر درهمی که خرج کند خداوند همانند کوه احد برای او حسنه می‌نویسد؛ و چندین برابر آنچه هزینه کرده را به او برمی‌گرداند و بلاهایی را که فرود آمده تا به او برسند از او برمی‌گرداند و از وی دور می‌کند و مالش را حفظ می‌کند.
لذا در روایت دارد امام صادق علیه‌السلام بعد از نماز و در حال سجده برای این افراد دعا می‌کند. دعای مفصلی است که من بخشی از آن را برای شما می‌خوانم. «خدایا من را بیامرز و برادرانم و زائران قبر اباعبدالله الحسین را بیامرز. آنان که برای محبت به ما، اطاعت از ما و رضایت ما و به غیظ آوردن دشمنان ما، مال و جانشان را می‌دهند تا خوشنودی تو را به دست آورند». حضرت صادق سجده می‌رود و برای کسانی که به زیارت حسین علیه‌السلام می‌روند یا کمک می‌کنند دیگری به زیارت برود دعا می‌کنند.
گاهی به اربعین از جهات فرهنگی و آثار اجتماعی که دارد توجه می‌کنیم که بالاتر از نگاه فردی است. جمعیتی بالغ‌بر ۲۰ میلیون نفر زن و مرد و کودک و بزرگ‌سال و میان‌سال و پیر با زبان‌ها رنگ‌ها و افکار مختلف قریب به ۴۰ ملیت، دین و مذهب و اقوام گوناگون از سراسر دنیا در یک نقطه زمین جمع می‌شوند و به سمت مقصدی مشخص بر مبنای معرفت و محوریت آرمان‌های حسینی در حال حرکت هستند و هیچ سازمان و دستگاه و نهادی هم متکفل اداره این اجتماع عظیم انسانی نیست. خودشان خودشان را اداره می‌کنند. بی‌نظیرترین فضائل اخلاق انسانی را در اوج رأفت و مهربانی از خودشان نشان می‌دهند. همه آن‌ها عشق و ارادت به امام حسین علیه‌السلام را دارند و این عشق آن‌ها را دور خودش جمع کرده است.
اربعین آموزش و نمایش سخاوت و مهربانی و ایثار و خضوع و خشوع و حلم و صبر و ده‌ها فضیلتی است که رسانه‌های بیگانه در طول سال به گوش دنیا می‌کنند که مسلمین و شیعیان افراد خشن و ترسناکی هستند که هیچ‌کدام از این فضایل را ندارند؛ اربعین همه این‌ها را یکجا خنثی می‌کند.
جامعه‌شناسی این حرکت مهم است. مردمی در طول سال پس‌انداز می‌کنند تا به‌قدر وسع از مهمان امام پذیرایی کنند؛ ولو به خواهش و التماس و به این میزبانی هم افتخار می‌کنند. باید بررسی شود که چگونه شده انسان الهی در یک حماسه بی‌نظیر صدای مظلومیتش بلند شود و فریاد بزند هل من ناصر ینصرنی! و ۱۴۰۰ سال بعد میلیون‌ها انسان می‌گویند لبیک؛ و خود را همراه تفکر و آرمان‌های او می‌کنند. اینجاست که استکبار را به وحشت می‌اندازد.
تلاش می‌کنند تا اربعین دیده نشود. سرمایه‌های کلان را به مصرف می‌رسانند تا مسلمین و به‌خصوص جوان‌ها از این حرکت و حماسه فاصله بگیرند؛ چون می‌دانند اربعینیان شعارشان این است که «مثلی لا یبایع مثله»؛ مثل من با مثل شما بیعت نمی‌کند. یا «حرب لمن حاربکم و عدو لمن عاداکم»؛ شعارشان این است و در مقابل دشمنان خودشان کوتاه نمی‌آیند تا نابودی کامل ظلم و کفر و جاهلیت پیشرفته امروز از پا نمی‌نشینند.
می‌دانند اگر گفتمان حسینی توسعه پیدا کند طاغوت و ظالم و استکبار جهانی و صهیونیسم بین‌الملل باقی نمی‌ماند؛ و این را این روزها خوب درک کردند؛ وقتی می‌بینند که محور مقاومت چگونه تمام دنیای آن‌ها را به خطر انداخته، وقتی می‌بینند موج اسلام‌خواهی به‌سرعت در اروپا و غرب در حال گسترش است، وقتی می‌بینند در قلب شیکاگو و دیگر مناطق آمریکا باید برای جنایتشان در غزه هزینه بپردازند، وقتی می‌بینند مردم آزاده جهان و دانشجویان آزاده در داخل آمریکا به زبان فارسی همان شعاری را می‌دهند که همه مردم ایران و نمازگزاران کرجی هر هفته سر می‌دهند.
وقتی این‌طور شد تلاش می‌کنند تا تضعیف کنند و تحریف کنند و مسکوت بگذارند و خبرش را منتشر نکنند؛ اما به فضل خدای تعالی هرساله ایام اربعین که می‌شود روز مفتضح شدن و شکست سیاست‌های دشمنان اسلام است؛ و امسال در مسیر نجف تا کربلا برای غزه و همراهی با فلسطین حرکت‌های عالی انجام گرفت و شعار حرکتشان هم الاقصی و فلسطین و این‌ها بود.
پس گاهی نگاه به اربعین فردی است و گاهی اجتماعی. گاهی هم نگاه به اربعین بالاتر از این حرف‌هاست. نگاه بزرگتر و وسیع‌تری داریم و آن جنبه تمدنی اربعین است. اربعین خط اصلی و محوری بیانیه گام دوم که حرکت به سمت خورشید ولایت عظمی و تمدن نوین اسلامی است را فراهم می‌کند. مقدمات جهانی‌شدن مکتب اهل‌بیت علیهم‌السلام و پیام انقلاب را فراهم می‌کند. آزادگان عالم اگر دنبال الگو باشند آن را در حسین بن علی می‌بینند. اربعین رابطه مستقیم با مهدویت و نگاه تمدنی اسلام دارد.
اربعین نماد امید به آینده است؛ که توضیحش را می‌گذارم برای فرصت دیگری که چگونه اربعین امیدآفرین است و نگاه آینده ما و امید ما را تکمیل می‌کند.
اربعین توجه است. اربعین لبیک به حجت خدا و امام عصر ارواحنا فدا است. توجه و لبیک به همه فضیلت‌هایی است که امام حسین علیه‌السلام احیا کرد. اربعین دل‌ها را به هم نزدیک کرد. و این همان است که حضرت ولیعصر ارواحنا فداه فرمودند: اگر شیعیان ما دل‌هایشان به هم برسد و الفت قلبی بین آن‌ها پیدا شود دیری نخواهد شد که به دیدار ما نائل خواهند شد.
اربعین حسینی و این کنگره عظیم، دل ملت‌های مسلمان را از شرق و غرب عالم به هم نزدیک و متصل کرده و این ظرفیت را فراهم می‌کند که در آینده نزدیک امت واحده اسلامی شکل بگیرد؛ لذا اربعین مقدمات فراهم شدن و ظهور و تثبیت اعزهٍ علی الکافِرین است.
امام صادق علیه‌السلام فرمود: هیچ‌چیز از چشمی که برای حسین گریه کند و اشکی که برای امام حسین بریزد، نزد خدا محبوب‌تر نخواهد بود. هیچ‌کس برای امام حسین گریه نمی‌کند، مگر اینکه به فاطمه و به پیامبر خدا خواهد رسید و حق ما را ادا خواهد کرد. هر بنده‌ای فردای قیامت محشور شود چشمانش گریان است، مگر آن چشم که برای جدّم حسین گریان باشد؛ زیرا او در حالی محشور می‌شود که چشمش روشن است. به او بشارت داده می‌شود و آثار سرور در صورتش نمایان است. مردم در فزع و ناراحتی هستند ولی این‌ها از هر غم و محنتی در امان هستند. مردم متفرق و پراکنده و مضطرب هستند ولی این‌ها در زیر عرش و سایه آن به یاد حسین علیه‌السلام هستند؛ و درباره آن جناب به گفتن حدیث مشغول‌اند. از ناملایمات و ناراحتی‌های روز حساب هیچ خوف و هراسی ندارند. به ایشان گفته می‌شود داخل بهشت شوید ولی آن‌ها از ورود به بهشت امتناع می‌ورزند و مجلس ذکر حسین علیه‌السلام را برپا می‌کنند. فرشتگان و حورالعین به آن‌ها پیغام می‌دهند که ما با جمیع خدام مخلد مشتاق شما هستیم ولی آن‌ها از فرط سرور و نشاطی که در مجلسشان دارند سرشان را بالا نکرده و به آن‌ها نمی‌نگرند. در جای دیگر روایت می‌گوید وقتی به آن‌ها خبر می‌دهند که نزدیکی امام حسین علیه‌السلام هستید شوقشان زیاد می‌شود و از شعف دل می‌گویند حمد می‌کنیم حق‌تعالی را که ما را از فزع اکبر و وحشت‌های قیامت در امان نگه داشت و ازآنچه هراس داشتیم نجات داد. این‌ها برای زائر و گریه کنندگان و توجه کنندگان به حسین علیه‌السلام است.
اولین اربعین را جابر بن عبدالله انصاری به همراه عطیه عوفی که به همراه او بود که از محدثین شیعه است رسیدند به کربلا. طبق بعضی از روایات دارد که هم‌زمان حضرت زینب کبری و امام سجاد علیه‌السلام هم همراه با ۸۴ نفر از باقیماندگان فاجعه کربلا به کربلا رسیدند؛ که شد منشأ اربعین؛ اما این دو زائر هرکدامشان دو حالت دارند. جابر غسل کرد و به خودش عطر زد و با قدم‌های کوتاه آمد و خودش را انداخت روی قبر حسین علیه‌السلام و با امام حسین علیه‌السلام شروع کرد به مویه کردن و سلام داد و گفت چرا جواب سلام دوستت را نمی‌دهی؟! بعد خودش گفت چگونه جواب سلام دهد کسی که بین سر و بدن او فاصله افتاده. بعد دارد که زینب کبری آمد و خودش را انداخت روی قبر برادر. شروع کرد گزارش سفر دادن. از کوفه بگویم! از شام بگویم!
از دوم تا هشتم شهریور هفته دولت نام‌گذاری شده است. ۸ شهریور سال ۶۰ منافقان دفتر ریاست جمهوری را منفجر کردند و رئیس‌جمهور خدوم و مردمی شهید بزرگوار رجایی و نخست‌وزیر مجاهد و بصیرش دکتر باهنر را به شهادت رساندند.
ششم شهریور امسال ۱۰۰ روز از شهادت دکتر رئیسی که گفتمان انقلاب و شهید رجایی را در خدمت صادقانه به مردم زنده کرد می‌گذرد. یاد و خاطره این بزرگواران را گرامی می‌داریم و از خدای تعالی برای آن‌ها علو درجه و رفعت مقام را خواهانیم.
شهید رجایی حدود یک ماه رئیس‌جمهور بود؛ اما به همراه شهید باهنر طوری عمل کردند که بعد از چهار دهه و ۴۰ سال هنوز حلاوت و شیرینی او باقی است؛ و هر کس که خدمتگزاری مردم را می‌کند او را با شهید رجایی می‌سنجند که مثل او است.
روز اول شهریور سال ۷۷ هم یک نمونه دیگر از افرادی که خدمت صادقانه به مردم داشتند -شهید لاجوردی- به دست منافقین به شهادت رسید. سید دیگری که در دوم شهریور به شهادت رسید شهید سید علی اندرزگو بود. فرصت نیست که من از بزرگواری‌ها و رشادت‌ها و صداقت‌ها و جهادی بودن این‌ها و کارهای بزرگی که کردند عرض کنم. شهید لاجوردی را کمتر می‌شناسند. خودش در خانه‌اش روسری می‌دوخت؛ و تمام شب تا صبح را معمولاً مشغول دوختن روسری بود که مخارج زندگی‌اش را به دست بیاورد. می‌گفت نمی‌خواهم خرج من روی دوش دولت اسلامی که تازه تأسیس شده بیفتد. این‌ها مسئولین و کارگزاران آن موقع بودند. بعضاً انسان این روزها چیزهایی را می‌شنود که تعجب می‌کند.
سوم شهریور هم که فرصت نیست به آن بپردازم روز فرار رضاخان از ایران است. بگویم که چگونه قدرت‌های بیگانه شخصیتی بی‌سواد و بدبین به اطرافیان و بددهن و فحاش و دیکتاتور و مستبد و دین‌ستیز و به‌شدت وابسته را آوردند و بردند.
اما راجع به دولت جدید یکی دو نکته عرض کنم؛ که شروع کارش با هفته دولت هم‌زمان شده که باید تبریک عرض کنیم. با رأی اعتمادی که مجلس به دولت وفاق داد سکان اداره کشور در دست دولت قرار گرفت. مجلس با کوتاه آمدن از بعضی اختیارات و با روحیه تعامل هم حرفش را زد و هم رأی اعتماد داد. امروز دولت مستقر است. و کار مجلس نظارت دقیق بر عملکرد و پیگیری اجرای قوانین است و از این وظیفه البته نباید کوتاهی کند. دیگر این مرحله با آن مرحله فرق دارد. مردم هم باید حمایت کنند و نظارت خودشان را داشته باشند.
البته در صحن مجلس بداخلاقی‌ها و هزینه‌هایی صورت گرفت؛ هم از طرف رئیس‌جمهور که باید مثل شهید خدمت سپر می‌بود و سپر می‌شد، نه اینکه جور دیگری عمل کند. و هم نمایندگان مجلس که بنا ندارم به آن‌ها بپردازم که این بداخلاقی‌ها چگونه بود.
اما باید عرض کنم بنا بر گفته خودتان اگر از تائید ضمنی رهبر معظم انقلاب برای بعضی افراد کابینه برخوردار شدید، این فرصتی است برای کار و تلاش بیشتر. اعضای کابینه را خود شما معرفی کردید و با همراهی‌ای که شده است در آینده بهانه‌ای که بعضی دولت‌ها می‌آوردند که نمی‌گذارند کار کنیم و نمی‌شود و نمی‌توانیم این‌ها دیگر پذیرفته نخواهد بود. یقیناً همان‌طور که حمایت می‌کنیم و دفاع می‌کنیم منصفانه هم نقد خواهیم کرد. دقیق رصد می‌کنیم و دقیق نقد خواهیم کرد.
لذا رئیس‌جمهور در ادامه وعده‌هایی که داده شده در روز تنفیذ و قبل از او، با فوریت، اولویت‌های مردم را که اقتصاد و معیشت از مهم‌ترین آن‌هاست سردست بگیرد؛ و با تقویت کار و تشویق حرکت‌های جهادی مسیر مبارزه با ویژه خواری و فساد و رانت و تبعیض را ادامه بدهد. نگذارد این مسیرهایی که در گذشته‌ها بوده و دولت خدمت آن‌ها را قطع کرد خدای‌نکرده شروع شود.
با پشتوانه وفاق ملی و انسجام وثیق داخلی که محقق شده، مسائل مربوط به سیاست خارجی را در استحکام اقتدار منطقه‌ای و بین‌المللی به‌خصوص تقویت گفتمان مقاومت و مبارزه با آمریکا و رژیم دروغین و سفاک صهیونیستی باصلابت دنبال کند و ادامه بدهد.
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾ اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿٣﴾ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿۴﴾
