متن کامل خطبه نماز جمعه ۱۴۰۳/۰۴/۱۵
استان البرز، شهرستان کرج
توسط آیت الله حسینی همدانی
بِسمِ الله الرَّحمَنِ الرِّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّ العالَمینَ وَالصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ
اَلعَبدِ المُوَیَّد وَالرَّسولِ المُسَدَّد اَباالقاسِمِ المُصطَفی مُحَمَّد
وَ عَلی آلِه الطَّیِبینَ الطّاهِرینَ المَعصُومِینَ سِیَّما بَقِیَّهِ اللهِ الاَعظَم فِی الاَرَضِینَ
وَاللَعنَهُ الدّائِمَه عَلی اَعدائِهِم اَجمَعینَ مِنَ الآنِ اِلَی قیامِ یَومِ الدّین
یا ایها المومنون و المومنات اوصیکم و نفسی بتقوی الله. متقین تا جایی که توان دارند به نیازمندان و گرفتاران کمک می‌کنند. عرض کردیم جهنم هفت در دارد که برای درهای آن هم نام‌هایی گذاشته شده، مثلاً درب دوم به نام سَقَر یعنی دوزخ است که درآیات ۲۷ تا ۳۰ از سوره مبارکه مدثر فرمود: «وَمَا اَدْرَاکَ مَا سَقَرُ» و تو نمیدانی دوزخ چیست؟ «لَا تُبْقِی وَلَا تَذَرُ» (آتشی است که) نه چیزی را باقی می‌گذارد و نه چیزی را رها میسازد. «لَوَّاحَهٌ لِّلْبَشَرِ»، پوست تن را به کلی دگرگون می‌کند. «عَلَیْهَا تِسْعَهَ عَشَرَ»، نوزده نفر (از فرشتگان عذاب) بر آن گمارده شده‌اند.
روایات این باب متعدد است اما آنچه بر سر درب دوم جهنم نوشته شده است این است که: «من اَراد اَن لا یکون عریانا یوم القیمه…» هر کس می‌خواهد در روز قیامت برهنه و عریان نباشد باید بدن‌های عریان و برهنه مستمندان را در دنیا لباس بپوشاند.
«من اَراد اَن لا یکون عطشانا یوم القیمه…» هرکس می‌خواهد در روز قیامت عطشان و تشنه نباشد باید مردم تشنه را در دنیا آب دهد.
«من اَراد اَن لا یکون یوم القیمه جآئعا…» هر کس می‌خواهد در روز قیامت گرسنه نباشد باید شکم‌های گرسنه را در دنیا طعام دهد.
به سه مورد عریانی و تشنگی و گرسنگی روز قیامت اشاره کرده است؛ و برای رهایی از این سه گرفتاری سه راه‌کار در دنیا بیان فرموده است؛ و آن اینکه باید به مستمندان در دنیا رسیدگی کرد و وضعیت خوراک و پوشاک آن‌ها را در نظر داشت.
اینکه انسان در روز قیامت گرسنه و تشنه و عریان است از آیات و روایات فهمیده می‌شود. مثلاً درباره حکمت روزه گرفتن فرمودند برای این است که براثر فشار گرسنگی و تشنگی به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت باشید. پس در قیامت این دو وجود دارد که باید به یادشان باشیم؛ «واذْکُرُوا بِجُوعِکُمْ وَ عَطَشِکُمْ فِیهِ جُوعَ یَوْمِ الْقِیَامَهِ وَ عَطَشَهُ».
در بعض آیات کریمه تعبیر اطعام مسکین آمده و تهدید کرده که چرا نسبت به زندگی فقرا بی‌توجهی هست و غفلت می‌شود. از آیه ۴۰ تا ۴۴ سوره مبارکه مدثر فرمود: «یَتَسائَلُونَ* عَنِ‌الْمُجْرِمینَ* ما سَلَکَکُمْ فى‌سَقَرَ* قالُوا لَمْ نَکُ مِنَ المُصَلّینَ* وَلَمْ نَکُ نُطْعِمُ الْمِسْکین». از بزهکاران پرسیده مى‌شود که چه چیز شما را به جهنم در انداخت و آن‌ها در پاسخ مى‌گویند: ما نمازخوان نبودیم و نیازمندان را اطعام نکردیم.
و یا در مذمت عده‌ای در آیه ۱۸ سوره مبارکه فجر خبر می‌دهد: «وَ لا تَحَاضُّونَ عَلى طَعامِ الْمِسْکین»؛ و بر اطعام نیازمندان، یکدیگر را ترغیب نمی‌کنید.
سؤال: چرا یک عده‌ای این حالت بی‌تفاوتی را نسبت به نیازمندان دارند؟ قرآن کریم می‌فرماید، چون این‌ها از روی بى‌اعتقادى، روز قیامت را تکذیب کردند. در آیات سوره مبارکه ماعون فرمود: «اَ رَاَیْتَ الَّذی یُکَذِّبُ بِالدِّین* فَذلِکَ الَّذی یَدُعُّ الْیَتیمَ* وَلایَحُضُّ عَلى طَعامِ الْمِسْکین» آیا مى‌بینى آن کس را که دین را تکذیب مى‌کند، پس او همان است که یتیم را به حال خود می‌گذارد و بر غذا دادن به مسکین ترغیب نمی‌کند.
پس می‌بینید که اطعام یک شخصی که نیازمند است و گرسنه، در روز قیامت چه مقدار ارزشمند است و کسی که به این وضعیت بی‌توجه است، خشم خدا را به‌شدت برمى‌انگیزد.
درباره تشنگی روز قیامت هم همین است، در آیه ۱۰ سوره مبارکه احزاب فرمود: آن روزی که جان‌ها به لب می‌رسد، «بَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَناجِرَ». به تعبیر امام صادق علیه‌السلام: «نَضَجَتِ الاکْباد». جگرها از فرط تشنگى می‌پزد. روز سختی است و قابل توصیف نیست که چگونه از هر طرف، گرفتارى و عذاب مى‌بارد.
پوشش و لباس در قیامت چگونه است؟ روایات مختلف است. چون لخت و عریان بودن یک حالت ذلت برای انسان دارد در دعای ابوحمزه به خدای تعالی عرض می‌کند: «اَبْکی لِخُرُوجی مِنْ قَبْری عُرْیاناً ذَلیلاً». برای عریان بودن در آن روز گریه می‌کند و نگران است. این فراز بیان می‌کند که افراد، عریان محشور می‌شوند.
روایات مختلف است. بخشی به‌طور مطلق دارد که همه عریان و برهنه محشور می‌شوند؛ اما در دسته‌ای دیگر دارد که مردم با کفن‌هایشان محشور می‌شوند و بدن‌ها پوشیده است. آنچه از روایات در جمع این دودسته به دست می‌آید این است که اهل ایمان و صالحان درصحنه قیامت مستورند و پوشیده. مثل روایتی که از رسول خدا نقل است که حضرت فرمود: مردم در روز قیامت عریان و برهنه محشور می‌گردند، مگر شیعیان علی بن ابی‌طالب.
یا در بیان دیگری فرمود: شیعیان علی علیه‌السلام کسانی هستند که بالباس‌های سفید در قیامت از قبرها برانگیخته می‌شوند. این لباس‌های سفید یا همان کفن‌ها است و یا اینکه به‌قدری نور آن‌ها را فراگرفته که بدن آن‌ها قابل‌دیدن نیست؛ و از امام صادق علیه‌السلام نقل است که شیعیان ما از قبور برانگیخته می‌شوند درحالی‌که بدن آن‌ها مستور و پوشیده هستند.
پس یکی از راه‌های ستر و پوشش در قیامت این است، گذشته از تقوا که بهترین لباس است، رابطه ولائی خود را با ائمه بیشتر کنیم و در ردیف این شیعیان قرار بگیریم؛ و یکی از راه‌های پوشش همین تکریم از مستمندان است که بر سرِ درِ دومِ جهنم نوشته است.
تذکر؛ این‌ها که عرض شد مربوط به روز قیامت و صحنه محشر است و الا اهل دوزخ و اهل بهشت هردو لباس دارند که بحث خودش را دارد. فقط برای هرکدام اشاره‌ای کنم. لباس جهنمیان برای پوشش و زیبایی نیست، آن پوشش، خود عذابی دردناک است که در آیه ۱۹ سوره مبارکه حج فرمود: «… فَالَّذینَ کَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِیابٌ مِنْ نارٍ …» کافران را لباسی از آتش دوزخ به قامت بریده‌اند.
و اهل بهشت لباس‌های زیبا نظیر حریر می‌پوشند. سوره انسان آیه ۲۱ فرمود: «عالِیَهُمْ ثِیابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَ اِسْتَبْرَقٌ…» بر اندامشان لباس‌هایی از حریر نازک سبزرنگ و دیبای ضخیم است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿۲﴾ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّالعالَمینَ اَلصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ اَبَالقاسِمِ مُحَمَّد
وَ صَلِّ عَلَی اَمیرِالمُؤمِنینَ عَلیِ بنِ اَبی طالِب وَ عَلَی فاطِمَهَ الزَّهرا سَیِّدَهِ نِساءِ العالَمینَ
وَ عَلَی الحَسَنِ وَ الحُسَینِ سَیِّدَی شَبابِ اَهلِ الجَنَّه وَ عَلَی عَلیِ بنِ الحُسَینِ وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلی
وَ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّد وَ موسَی بنِ جَعفَرِ وَ عَلیِ بنِ موسی وَ مَحَمَّدِ بنِ عَلی وَ عَلی بنِ مُحَمَّد
وَالحَسَنِ بنِ عَلی وَ الخَلَفِ القائِم الحُجَّه حَجَجِکَ عَلی عِبادِک وَ اُمَنائِکَ فِی بِلادِکَ
خودم و همه‌ی شما نمازگزاران محترم را به رعایت و تقویت و تسدید تقوای الهی دعوت می‌کنم. متقین در هیچ حالی صبوری خود را از دست نمی‌دهند. امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حکمت ۲۸۳ از حکم نهج‌البلاغه اشعث بن قیس را به خاطر مرگ فرزندش تسلیت داد و فرمود: اى اشعث اگر به حال پسرت غمگینى، این اندوه به خاطر خویشاوندى، کار شایستهاى است؛ امّا اگر صبر کنى، در نزد خدا هر مصیبتى پاداشى دارد. اى اشعث اگر صبر کنى که قضا و قدر در مورد تو جارى شود، تو به اجرت مىرسى و اگر بىتابى کنى حکم الهى بر تو جارى مى‌شود و تو گنه‌کار خواهى بود.
بعد فرمود: «یَا اَشْعَثُ ابْنُکَ سَرَّکَ وَ هُوَ بَلَاءٌ وَ فِتْنَهٌ، وَ حَزَنَکَ وَ هُوَ ثَوَابٌ وَ رَحْمَهٌ». اى اشعث پسرت باعث شادمانى تو بود و درعین‌حال گرفتارى و بلا بود، باعث غم تو شد، درحالی‌که پاداش و رحمت نیز هست. در اینجا امام صبوری بر مصیبت را ستایش کرده و دارای پاداش دانسته و بعد بی‌تابی و غم را نکوهش کرده و شادی زیاد نسبت به فرزند را هشدار داده که مواظب باشد او را مبتلا به رذایلی چون فرار از جهاد نکند. خداوند تقوا را در ما زیاد بگرداند.
در این نوبت هم باز لازم است تذکر دهم اقدام به رأی کنید و دیگران را هم تشویق کنید؛ و ان‌شاءالله شاهد مشارکت بالاتری باشیم. خیلی امید به این داشتیم که مشارکت نوبت اول گسترده‌تر باشد با آن هجمه اولیه هم که شد، اما این نوبت ان‌شاءالله بیشتر باشد.
همان‌طور که در نوبت قبل گفتم نتیجه انتخابات ایران در صورت مشارکت بالا دل دوستان را شاد و دشمنان را ناکام می‌کند. قدرت تعامل داخلی و خارجی رئیس‌جمهور را بالا می‌برد. رأی بالا برای رئیس‌جمهور هرکسی که باشد مهم است.
ناراحت و نگران بودن افراد، چاره‌اش رأی ندادن نیست. با هر فکر و عقیده‌ای که هستید برای اقتدار و امنیت و عزت کشور هم خودتان و هم دیگران فعالانه در این عرصه وارد شوید و به اصلح رأی دهید. اگر تا حالا رأی دادید که طوبی‌لکم اگر رأی ندادید کار خیر است و عجله کنید و فعالانه شرکت کنید.
یکشنبه ۱۷ تیر مصادف با اول محرم و آغاز سال ۱۴۴۶ قمری و آغاز دهه امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر است. این ایام حزن و اندوه را به همه شما تسلیت عرض می‌کنم؛ و امیدوارم نام همه ما در زمره سوگواران سیدالشهدا ثبت شود.
محرم و عاشورای امام حسین علیه‌السلام یک مکتب انسان‌ساز است. هرسال پرشورتر از سال قبلش دگرگونی ایجاد می‌کند. انسان‌های زیادی به‌واسطه محرم متحول شدند. از همان روز عاشورا که حر تغییر کرد تا امروز میلیون‌ها نفر به‌واسطه امام حسین مسیر زندگی‌شان متحول شده و سعادتمند شده‌اند؛ و دراین‌باره کتاب‌های فراوانی نوشته‌شده که چگونه شد که من مسلمان شدم که خواندنی است.
دوستان توجه دارید یکی از مهم‌ترین عوامل مانایی نهضت امام حسین علیه‌السلام نقش تبیینی امام سجاد و زینب کبری سلام‌الله‌علیهما بود که در مقاطع مختلف با توجه به شرایط خطبه‌های خاص خواندند. در کوفه که مرکز خلافت امیرالمؤمنین علیه‌السلام بود و همه، خاندان عصمت و طهارت را می‌شناختند و احتیاج به معرفی نبود، با احتجاج و استدلال رفتار کوفیان را محکوم و احساسات آنان را درگیر و از کرده پشیمان کردند؛ اما در شام که سالیان سال با اسلام و اهل‌بیت فاصله داشتند و مردم اسلام را با حکومت اموی و با معاویه می‌شناختند. آنجا اهل‌بیت خودشان را معرفی کردند. خلاصه جهات تبیینی را کاملاً رعایت کردند؛ این‌ها درس است برای کسانی که وارد عرصه تبیین می‌شوند که باید این نکات را دقت داشته باشند.
مردم را در زمینه‌های مختلف قیام امام حسین علیه‌السلام آگاه کردند. اگر تبیین نبود قیام امام از بین رفته بود. اینکه امروز حضرت آقا روی تبیین تأکید دارند جهات مختلف دارد که یکی همین است. اگر تبیین درست صورت نگیرد و آگاهی مردم بالا نرود و سؤالات آنان پاسخ داده نشود، نتیجه‌اش در انتخابات معلوم می‌شود. بخش زیادی از عدم حضور برای تبیین نکردن مسائلی است که بوده؛ چون سؤال دارد و جواب نگرفته و خودش هم نتوانسته مسائل را تحلیل کند، افراد رندی هم وارد عرصه می‌شوند و با بیان روایت‌های مخلوط و نادرست و عوض کردن جای شهید و جلاد کاری می‌کنند افراد انتخاب درستی نداشته باشند.
مردم کوفه حالا غیر از خصوصیات ذاتی که داشتند دچار جنگ شدید روایت‌ها و نداشتن تحلیل درست و خواص کج‌فهم و بدفهم بودند. نتیجه این شد که ریحانه رسول را به همراه فرزندان و اصحابش اربا اربا کردند و هلهله کردند کف و سوت هم زدند.
جهاد تبیین را اهمیت بدهیم. اگر اهمیت ندهیم عده‌ای فرصت پیدا می‌کنند تا با بی‌ادبی تمام سردار ملی را که دنیا و حتی دشمنان به او احترام می‌گذارند را بی‌احترامی کنند. نسبت به نائب‌الامام بی‌ادبی می‌کنند و دل اهل ایمان را به درد می‌آورند.
من الان معذورم به خاطر انتخابات که سوءاستفاده‌ای نکنند مطلبی را وارد شوم و الا از مسئله به‌سادگی عبور نمی‌کردم. مطالب بدی بیان شد. حرکات بدی از افراد دیده شد.
اگر تبیین نباشد خدمات گسترده دولت شهید رئیسی زیر سؤال می‌رود و دوره عزت را دوره ذلت و نکبت می‌گویند. چه کسانی؟ آن‌ها که دوران دولتشان دوره عبرت بود. حضرت آقا چند مرتبه تذکر دادند که باید خدمات را برای مردم بیان کرد تا زیر غبار گرانی‌هایی مثل گوشت و مسکن آن خدمات گم نشود. کار درست رسانه‌ای صورت نگرفت. لذا افراد می‌توانند سوءاستفاده کنند.
به‌هرتقدیر در همه مسائل مثل نهضت کربلا احتیاج به تبیین داریم. در کربلا مسائل گوناگونی مطرح بود، درس‌های متفاوت اخلاقی و سیاسی و نظامی و اجتماعی و خانوادگی به همه انسان‌های عالم بخصوص آزادی‌خواهان و ظلم‌ستیزان ارائه شد. قیام امام به ما یاد داد مواظب باشید، اگر حواس خودتان را جمع نکنید شما را نابود می‌کنند.
امام علیه‌السلام قیام کرد تا جلوی استحاله فرهنگی انقلاب اسلامی رسول خدا را بگیرد. بعد از ۵۰ سال چیزی از انقلاب پیامبر نمانده بود. فقط اسم اسلام بود. نظام امامت و امت تبدیل شده بود به سلطنت و پادشاهی و موروثی بودن. ریشه‌اش هم دنیاطلبی و اشرافی گری، خودخواهی و ریاست‌طلبی و غفلت از آرمان‌ها و ارزش‌هایی بود که رسول خدا آورده بود. اختلاف طبقاتی شدید و مسائل دیگری که اوضاع را به‌هم ریخته بود.
امام حسین علیه‌السلام فرمود: رسول خدا فرموده اگر دیدید کسی حاکم شد که دستورات دین را نادیده می‌گیرد و حلال و حرام خدا را توجه ندارد و عهد خدا را نقض می‌کند و سنت رسول خدا را مخالفت می‌کند باید قیام کنید و مسیر را به جاده اصلی برگردانید. این پیام امام حسین برای همه تاریخ است هر جا انحراف بوجود آمد قیام لازم است.
اینکه می‌بینید یکی از اصول انقلاب اسلامی این است که ظلم نکنید و زیر بار ظلم هم نروید چون وصل به مکتب امام حسین است. اینکه در مقابل ستمگران عالم کوتاه نمی‌آید و استکبارستیز است چون ریشه در مکتب حسینی دارد و ما هم تربیت‌شده حسینیم. لذا هر جمعه از دشمنانمان اعلام برائت می‌کنیم، سخن ما در مقابل پذیرش ذلت استکباری و عزت اسلامی همان است که امام حسین فرمود و ما فریاد می‌زنیم هیهات من الذله.
مگر ما ظلم آمریکا را فراموش می‌کنیم؟ از زیارت عاشورا یاد گرفتیم بر اعدا دین لعن بفرستیم و امروز آمریکا دشمن دین خداست.
از امام حسین یاد گرفتیم که نگذاریم فرهنگ دینی از بین برود. یک نگاه به دوران بعد از قاجار و مسیر استحاله فرهنگی و دینی را که پهلوی‌ها به عهده داشتند و انقلاب اسلامی آمد و دودمان آنان و نقشه‌های شومی که داشتند را برهم زد و نیمه‌کاره ماند بیندازید.
رضاخان قلدر حاکم دست‌نشانده‌ای بود که با همه احکام و مظاهر اسلامی سر ستیز داشت. اطرافیان او را فرقه منحرف گرفته بودند و دیکته می‌کردند. بخصوص در امر حجاب که بهاییت از همان زمان بلکه قبل‌تر که توسط قره‌العین کشف حجاب صورت گرفت تا امروز نقش اصلی را دارند و در ترویج بی‌عفتی در جامعه و کشف حجاب از هیچ تلاشی کوتاهی ندارند. در ۱۷ تیر سال ۱۳۱۴ مسجد گوهرشاد را به خاک و خون کشید تا دستور اربابان انگلیسی خودش را اجرائی کند.
چه کسی مخالف عفاف است؟ شیاطین جن و انس، عفاف و حجاب که ضامن سلامتی جامعه و استواری خانواده است را تضعیف و از بین می‌برند. قرآن کریم با صراحت می‌گوید که شیطان و جنودش همه کار می‌کنند تا فساد و فحشا در جامعه مؤمنین توسعه پیدا کند و امنیت اجتماعی از بین برود؛ و قرآن تصریح می‌کند اولین و مؤثرترین توطئه شیطان علیه انسان، این بود که او را برهنه کرد و لباس از تنش درآورد.
تا امروز کشف حجاب در کشورهای اسلامی به‌عنوان ابزار سلطه فرهنگی و بَعد سلطه سیاسی در دست جوامع غربی عمل کرده است. لذا به تعبیر استاد مطهری ره: مبارزه با حجاب، صرف مبارزه با یک نماد و سمبل مذهبی و سنتی نیست؛ بلکه آغاز تغییر فرهنگ، باور و اندیشه در جوامع است، به همین دلیل طرح کشف حجاب در رأس برنامه‌های آنان در کشورهایی مانند ترکیه و ایران و… قرار گرفت.
چون الان جایش هست توضیح دهم. راجع به کشف حجاب آقا تعبیر حرام سیاسی را بکار بردند. حرام یعنی چیزی که انجام آن ممنوع است؛ و می‌توان از این عنوان در مسائل مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و امثال این‌ها استفاده کرد همان‌طور که از مقابل آن که واجب هست هم می‌توان در این امور استفاده کرد.
توجه؛ واجب و حرام سیاسی در ارتباط با فرد و مسائل فردی او نیست؛ بلکه در محدوده امور سیاسی و اجتماعی و اداره کشور مطرح می‌شود؛ و ربطی به امور عبادیِ شخص هم ندارد؛ بنابراین حرام سیاسی یعنی شارع با توجه به اقتضائات و مناسبت‌های سیاسی جامعه، حکم به تحریم می‌کند. لذا ممکن است یک امری را شارع به‌واسطه اقتضائات اجتماعی و رعایت حال جامعه و مناسبات حکمرانی حکم به تحریم کند.
بحث حجاب و مقدار پوشش بحثی چندوجهی است. هم امر شخصی است که باور و عقیده فرد را نشان می‌دهد؛ و هم امر اجتماعی است که فرهنگ و باور اجتماعی جامعه را نشان می‌دهد؛ و از طرف دیگر امر دینی است که شارع مقدس به جهت احترام و تکریم و صیانت بانوان و حفظ حریم خانواده دستوراتی داده است.
و از منظر دیگر حجاب نماد تقابل فرهنگ و تمدن مادی غرب با فرهنگ ناب اسلامی است. تمام تلاش غرب با یک تهاجم گسترده و همه‌جانبه این است که سبک زندگی غربی را در بلاد و جوامع اسلامی جایگزین زندگی اسلامی کند. لذا تا وقتی هر سطحی از حجاب در جامعه وجود دارد معنایش این است که به همان مقدار به مقصد خود نرسیده است.
در ایران اسلامی بر اساس ارزش‌های حاکم بر جامعه و آنچه باور جامعه و خواست مردم است برای آن قانون هم وضع شده است. پس حجاب گذشته از یک باور عمومی و فرهنگ اجتماعی و دستور دینی، نمادی از زنده‌بودن اسلام و ارزش‌های الهی در ایران اسلامی انقلابی است.
در نقطه مقابل کشف حجاب ازنظر فردی خلاف شرع و حرام شرعی است. مرتکب این عمل مروج بی‌بندوباری دینی و فرهنگی در اجتماع و تضعیف‌کننده کیان خانواده است؛ و در فضای عمومی جامعه هم تخلف از قانون است و جرم؛ و چون در مسیر اهداف دشمنان قرار دارد پس حرام سیاسی است.
توجه؛ آنجا که فقط فعل حرام، متوجه حال خود شخص است، معصیت‌کار است و عقوبتی اخروی دارد. در دنیا برایش عقوبتی نیست. خودش در خانه نماز و روزه را ترک کرد؛ اما اگر بیاید در اجتماع حکم دیگری دارد.
خلافی را در گوشه‌ای انجام داد خودش می‌داند و خودش که عقوبت اخروی دارد؛ اما در حرام سیاسی چون رویکرد سیاسی و همراهی با نقشه دشمنان و تضعیف نظام اسلامی پیدا کرده است، گذشته از عقوبت اخروی، حکومت باید تسامح نکند و با نقشه و برنامه عمل کرده برخورد قاطع کند؛ یعنی برخورد حکمرانی این‌گونه خواهد بود.
پس محرم فرصت تبیین در ابعاد مختلف است و می‌تواند در قالب‌های مختلفی صورت بگیرد. یکی از آن‌ها، قالب ادبیات و شعر است. ۱۷ تیر روز شعر و ادبیات آئینی و ۱۸ تیر روز ادبیات کودک و نوجوان است.
یکی از موضوعات مهم و تا حدود زیادی مغفول مانده، ادبیات کودک و نوجوان است؛ عاملی که به رشد و پرورش شخصیت آنان بیشترین کمک را می‌کند. در همین دوران کودکی جهان‌شناسی، انسان‌شناسی، دشمن‌شناسی، اخلاق فردی و اجتماعی و توجه به ارزش‌های الهی در کودک نهادینه می‌شود. اگر بخواهیم کودک ما شخصیتی مسئولیت‌پذیر و متعهد به باورها و آرمان‌ها و آماده خدمت به مردم تربیت شود باید از همین دوران شروع کرد. پس کودکان خود را علاقه‌مند به مطالعه و کتاب‌خوانی با محتواهای اسلامی و ایرانی کنید.
تعبیری حضرت آقا دارند درباره انفاق می‌فرمایند: «انفاق یعنی پر کردن خلأها و نیازها. آن خرج کردنی که خلأ و نیازی را پر نکند انفاق نیست. انفاق آن چیزی است که یک خلائی را پر می‌کند. یک نیازی را برآورده می‌کند. پس انفاق کارِ همه‌کس نیست؛ انفاق کار مردمان باهوش است. آن‌هایی که خلأها و نیازها را می‌فهمند و حاضر می‌شوند به‌جا آن خلأها و نیازها را پر کنند. انفاق فقط در مورد مال نیست».
بعد در ادامه به نکته‌ای به نام «خلأ لحظه» اشاره دارند فرمودند: «شما مربّی عزیز، شما که در کتابخانه با کودک مواجه می‌شوید، شما که قصّه می‌گویید، شما که کتاب می‌خوانید و شما که در کار هنری و آفرینش هنری خودتان، آن کودک را مخاطب قرار می‌دهید، بدانید که الان درست روی نقطه‌ی اصلی و اساسی حرکت می‌کنید. آن‌کسی می‌تواند از کار خود، شاد و خشنود و از رضای الهی خاطرجمع باشد که خلأِ لحظه را پر کند». این یک درس است که ببینیم کجا کم است همان‌جا را زود پر کنیم.
حالا اینجا عرض می‌کنم عزیزانی که توانائی قصه‌گوئی و کتاب‌خوانی برای کودکان را دارند فرصتی را برای قرارگاه فرهنگی مصلی قرار دهند تا خلأ لحظه‌های کودکان در طول هفته و یا جمعه‌ها تدارک شود.
ادبیات آیینی برای کودک و نوجوان هم یکى از اساسی‌ترین راه‌های تعلیم و تربیت اسلامى است. البته باید دائماً نوآوری و ایده پردازی کرد و از تکنیک‌های ادبی برای رشد و تعمیق آموزه‌های دینی و تصحیح مسیر و سبک زندگی در کودک و نوجوان استفاده کرد.
در این زمان که کودکان و نوجوانان توسط رسانه‌های غربی با بازی و پویانمائی و فضای مجازی در معرض حملات پی‌درپی به عقیده و اخلاق قرار گرفته‌اند لازم است با دقت و هوشیاری، محتواهایی مناسب و به‌روز تولید و خلأ لحظه را پر کرد.
دوستان از فرصت محرم برای تبیین موضوعات خاص استفاده کنید. بحث امیدآفرینی بحث مقاومت و موضوعات مربوط به استقامت و ایثار.
حتماً در جلساتی که برگزار می‌شود چه در مساجد و چه در هیئت به قرآن بپردازید لااقل با قرآن شروع کنید. مسائل اخلاقی و آداب اسلامی را اهمیت بدهید. عزاداری را سنتی برگزار کنید.
این تذکر هم لازم است زمان اعلام نتایج انتخابات با شب اول محرم هم‌زمان است. مواظب باشید حرمت عزای امام حسین شکسته نشود.
نکات دیگری راجع به لبنان و غزه و انتخابات آمریکا بود و کودتای نوژه که دوستان اگر حوصله کردند خودشان مطالعه کنند.
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾ اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿٣﴾ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿۴﴾
