اسلام به‌طور جد روی وحدت تأکید دارد

متن کامل خطبه نماز جمعه ۱۴۰۳/۰۱/۰۳

استان البرز، شهرستان کرج

توسط آیت الله حسینی همدانی

بِسمِ الله الرَّحمَنِ الرِّحیمِ

اَلحَمدُالله رَبِّ العالَمینَ وَالصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ

اَلعَبدِ المُوَیَّد وَالرَّسولِ المُسَدَّد اَباالقاسِمِ المُصطَفی مُحَمَّد

وَ عَلی آلِه الطَّیِبینَ الطّاهِرینَ المَعصُومِینَ سِیَّما بَقِیَّهِ اللهِ الاَعظَم فِی الاَرَضِینَ

وَاللَعنَهُ الدّائِمَه عَلی اَعدائِهِم اَجمَعینَ مِنَ الآنِ اِلَی قیامِ یَومِ الدّین

بندگان خدا اوصیکم و نفسی بتقوی الله. اهل تقوا کم می‌خورند و کم حرف می‌زنند و کم می‌خوابند. نوشته‌های سر در بهشت را که شب معراج رسول خدا دیده بودند رامباحثه می‌کردیم. برسر در سوم بهشت نوشته است: لااله‌الّااللّه، محمدرسول‌اللّه، على‌ولى‌اللّه، هر چیزى زینت دارد و زینت سلامتى در دنیا چهار خصلت است. کم‌خورى، کم‌گویى، کم‌خوابى، کم‌ راه‌رفتن.

واقعاً اگر خوب دقت کنید می‌بینید، اگر مراقبت نشود، همین چهارتا بیشترین آسیب را به سلامتی انسان می‌زنند. گفت: صمت و جوع و سهر و خلوت و ذکری به دوام، ناتمامان جهان را کند این پنج تمام. کنترل این چند چیز و متعادل نگه داشتن موارد ذکر شده از مهمترین دستور العمل‌ها برای طی مسیردرست بندگی است.

کم خوری، انسان باید مواظب خورد و خوراک خود باشد و اهل افراط و تفریط در این زمینه نباشد. یعنی به اندازه بخورد. کم‌خوری علاوه بر سلامت جسم، آثار معنوی فراوان دارد. امیرالمومنین علیه‌السلام فرمودند: هر کس در خوردن اندازه نگه دارد، تن درستی‌اش فزونی گیرد و اندیشه‌اش سالم ماند. قبلاً به مناسبتی راجع به کم خوری نکاتی به عرض شما رسیده، فقط این را اشاره می‌کنم که: از حکیمی پرسیدند: حکمت با چه چیز به دست می‌آید؟ گفت: با کم خوری. از عابدی پرسیدند: صورت عبادت چیست؟ گفت: کم‌خوری. از زاهدی پرسیدند: زهد چگونه به دست می‌آید؟ گفت: با کم‌خوری. از عالمی پرسیدند: علم از چه‌ راه ‌تحصیل می‌شود؟ گفت: با کم‌خوری. از پزشکی پرسیدند: سلامتی از چه راه به دست آید؟ گفت: با کم‌خوری.

مورد دوم کم گوئی و سکوت است، که این صفت انسان را از گناه نجات می‌دهد. البته نه در جائی که باید بگوید و از حق دفاع کند. رسول‌خدا فرمودند: کسی‌که ازگفتن حق ساکت است شیطانی دهان بسته است. باید زبان در کنترل صاحبش باشد و الا مخاطرات فراوانی را بوجود می‌آورد. روایات، مواردی از گرفتاری‌ که زبان بوجود می‌آورد را تذکر داده است. امیر المومنین علیه السلام فرمودند: زبان، درنده‌ای است که اگر رهایش کنند، می‌درد. مقابل کم گوئی زیاده گوئی است.

امیر المومنین‌ علیه‌السلام ‌فرمودند: آن ‌که‌ کلامش زیاد باشد، لغزشش زیاد خواهد بود و آن که لغزشش بسیار باشد، حیای او کم می‌شود. هر که حیایش کم شود، پارسایی‌اش کم می‌شود و هر کس که پارسایی‌اش کم شود، قلبش خواهد مُرد و آن کس که قلبش بمیرد، گرفتار دوزخ خواهد شد. عاقل مدیریت گفتار دارد. امیرالمومنین‌ علیه‌السلام فرمود: آن‌گاه که‌عقل‌کامل شود، سخن کاهش ‌می‌یابد. و فرمود: کم گوی تا از ملامت ‌در امان مانی.

صفت بعدی کم خوابی است. یعنی اعتدال در خوابیدن و بیدار ماندن رعایت شود تا جسم و روح آسیب نبیند. خوابیدن در زندگی مسلمان یک برنامه تنظیم شده باید باشد. کی بخوابد؟ چگونه بخوابد؟ چه مقدار بخوابد؟ برای همه اینها دستورالعمل هست. و هرکدام آثارمادی و معنوی فراوانی هم‌به همراه دارد. یعنی اسلام برای بهره‌مندی بهتر از زندگی برای تمام لحظات و کارها برنامه دارد. راجع به پرخوابی و کم‌خوابی در روایات مطالب فراوانی داریم. رسول‌خدا فرمودند: یکی از بدترین چیزهایی که درباره امتم هراس دارم پرخوابی است. امیر المومنین علیه‌السلام فرمودند: اهل دنیاکسی است که خوابش بسیار باشد. و فرمود:پرخوری و پرخوابی روح ‌را فاسد می‌کنند.

واقعاً اگر به همین دستورات عمل کنیم چقدر در آرامش جسم و جان ما موثر است. امام صادق علیه‌السلام فرمود: چهار چیز است که مقدار کم آنها هم زیاداست: آتش، خواب، بیماری و دشمنی. مقدار کم هر یک از این چهار چیز را ناچیز نشمارید چون می‌توانند منشاء مشکلات فراوانی باشند. خلاصه خواب درزندگی مسلمان‌ازروی حکمت طراحی شده که‌برای رسیدن به آثار آن باید طبق قاعده عمل کرد.

مثلاً امام هادی علیه‌السلام برای لذت بخش‌تر شدن خواب دستور شب‌زنده داری دادند. یا در روایت دارد: از پرخوابی بپرهیز زیرا پرخوابی‌ صاحب خود را در روز قیامت تهیدست می‌گذارد. حالا برای همین خوابیدن آدابی بیان شده که باید در زمان دیگری بحث شود. مثل با وضو خوابیدن، رو به قبله خوابیدن، دعا خواند قبل و بعد خواب و … مثلا رسول خدا فرمود: هر گاه بنده‏اى هنگام خوابش ‌بگوید: بسم‌اللّه‏الرحمن‌الرحیم، خداوند به ‌فرشتگان می‌گوید: به تعداد نفس‏هایش تا صبح برایش حسنه بنویسید.

خصلت چهارم که زینت سلامتی در دنیاست، کم راه رفتن است که ظاهراً کنایه‌ای باشد برای کم توجهی به شهوات. در این بخش هم دستورالعمل های فراوانی از اولیاء دین داریم. مثلاً: امیرالمومنین‌ علیه‌السلام‌ فرمودند: انسان آزاد اگر به بردگی بندگان خود تن در دهد بهتر از آن است که بنده شهواتش شود. و فرمود: کسی‌که مالک شهوت خود نباشد مالک عقل خود نخواهد بود. اگر کسی خود را تربیت کند و عادت دهد که در قوه شهوت افراط و تفریط نداشته باشد و بلکه اگر ترک کند، این کار عبادت است.

امیرالمومنین علیه‌السلام فرمود: ترک شهوت‌ها، زیباترین عبادت و برترین عادت‌هاست. و اگر جوانی در دوران جوانیش خود را حفظ کند، در نزد خداوند مقام بلندی دارد. رسول خدا فرمودند: خداوند متعال به وجود جوان عبادت پیشه بر فرشتگان می‌نازد و می‏فرماید: بنگرید این بنده مرا، به خاطرمن از شهوت خویش دست کشیده‌ است. مهمترین راه کنترل شهوات کنترل چشم است. که صیدگاه شیطان است و تیرهائی که می‌اندازد به خطا نمی‌رود. ماه مبارک رمضان بهترین فرصت برای تمرین نجات پیدا کردن از این خطاهاست.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿۲﴾ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

اَلحَمدُالله رَبِّ العالَمینَ اَلصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ اَبَالقاسِمِ مُحَمَّد

وَ صَلِّ عَلَی اَمیرِالمُؤمِنینَ عَلیِ بنِ اَبی طالِب وَ عَلَی فاطِمَهَ الزَّهرا سَیِّدَهِ نِساءِ العالَمینَ

وَ عَلَی الحَسَنِ وَ الحُسَینِ سَیِّدَی شَبابِ اَهلِ الجَنَّه وَ عَلَی عَلیِ بنِ الحُسَینِ وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلی

وَ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّد وَ موسَی بنِ جَعفَرِ وَ عَلیِ بنِ موسی وَ مَحَمَّدِ بنِ عَلی وَ عَلی بنِ مُحَمَّد

وَالحَسَنِ بنِ عَلی وَ الخَلَفِ القائِم الحُجَّه حَجَجِکَ عَلی عِبادِک وَ اُمَنائِکَ فِی بِلادِکَ

خودم و همه‌ی شما نمازگزاران محترم را به رعایت و تقویت و تسدید تقوای الهی دعوت می‌کنم. اهل تقوا به خاطر پرهیزکاری و مواظبتی که دارند، دچار غفلت وغرورنمی‌شوند.امیرالمومنین‌علیه‌السلام‌درحکمت ۲۷۴ ازحکم نهج‌البلاغه فرمودند: «بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَ الْمَوْعِظَهِ حِجَابٌ مِنَ الْغِرَّهِ». میان شما و پند و اندرز، پرده‏اى از غفلت و غرور وجود دارد. غفلت مثل پرده‌ای که فاصله می‌شود بین دو چیز، مانع تاثیرگذاری موعظه و نگاه عبرت‌آمیز و امثال ذالک می‌شود. خود غفلت به تعبیر روایات چرک جان آدمی است. جلوی فهم عقل را می‌گیرد. و در اینجا غفلتی از جنس غرور را حضرت فرمودند که نمی‌گذارد وعظِ واعظ، پذیرفته شود. خدایا ما در ماه تو در خانه تو مهمان هستیم به برکت این مهمانی پرده‌های غفلت را از جان ما کنار بزند و توفیق دوام ذکر به همه ما عنایت بفرما.

آغاز سال جدید را مجدداً به همه شما تبریک عرض می‌کنم؛ چون اول و آخر این سال ماه مبارک رمضان است و دو ولادت امام حسن هم دارد. ان‌شاءالله سالی پر از رحمت و خیر و برکت و رشد و عزت و سربلندی برای ملت و دولت باشد؛  و ان‌شاءالله  همه از ایامی که در آن قرار داریم به احسن وجه استفاده کنیم و انس خودمان را با قرآن بیشتر کنیم و بر روی محاسن اخلاقی بیشتر کار کنیم و اگر مبتلا به رذیله ای هستیم از خودمان دور کنیم.

یکی از ابتلائات امروز جامعه ما متاسفانه دروغ و دروغ پراکنی است که توسط فضای مجازی و بعضی از رسانه‌ها گسترده‌تر انجام می‌گیرد و این مثل سم مهلک جامعه را در معرض بی هویتی قرار می‌دهد.

ماه رمضان ماه انس با قرآن و تدبر در آیات الهی است. قرآن به ما یاد می‌دهد که کار شیطان، شایعه سازی و پراکندن شایعه و در نتیجه از بین بردن وحدت اجتماعی و اعتماد بین افراد جامعه است. شیطان و اذناب او به دنبال این هستند که مردم به جان هم بیفتند و نسبت به هم کینه داشته باشند و رحمت و رافت و اخوت اسلامی را از بین ببرند؛ که رسول خدا در ۱۲ ماه مبارک رمضان در همان سال اول هجرت بین مردم این اخوت را برقرار کردند؛ به خصوص بین مهاجر و انصار. بعد هم چند سال بعد به عنوان دستور قرآنی «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَهٌ» ابلاغ شد.

دشمن می‌خواهد این را از بین ببرد. خوب حواسمان باشد. اسلام به طور جد روی وحدت  بین مسلمین و امت اسلامی بین مسلمان‌ها با هم تاکید دارد و بخش مهمی از سیاست اسلامی را چه سیاست داخلی و چه سیاست خارجی همین مطلب دنبال می‌کند. در آیه ۲۹ سوره مبارکه فتح فرمود «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ» این دستور اسلامی است. این سبک زندگی را شیاطین می‌خواهند هر طور شده به هم بخورد.

امام رضوان خدا بر او قبلاً و حضرت آقا در دوران رهبری و قبلش و  در همین سخنرانی روز اول امسال روی وحدت و اتحاد نیروها برای بار چندم تاکید کردند. این توصیه‌ها را باید جدی گرفت. ایشان با آن دید بصیر و حکیمانه دارد نکات را می‌بیند و تذکر می‌دهد. بعد می‌گویند آقا چه سخنرانی خوبی کردند! خب این را برای عمل گفتند نه اینکه فقط بشنویم.

عرض کردم با دروغ و شایعه، بدبینی ایجاد می‌کنند. من چند هفته قبل به مناسبت، مفصل راجع به این روش دشمن صحبت کردم. متاسفانه می‌بینیم این مسئله در جامعه ما به انحاء مختلف در موضوعات مختلف خواسته یا ناخواسته توسط افراد بی‌توجه و کم توجه و بعضی وقتها مزدور توسعه داده می‌شود.

رسول خدا فرمودند: «برای دروغگویی فرد کافیست که آنچه را می‌شنود برای دیگران بیان کند». هرچه می‌شنود می‌گوید. اگر هرچه شنیدی گفتی دروغگو هستی. باید یقین کرد. باید تحقیق کرد و صحت و سقم مطلب را فهمید.

یکی از رذائل اخلاقی قضاوت کردن افراد و پیش داوری درباره آنهاست؛ که متاسفانه امروزه خیلی‌ها مبتلا به این رذیله هستند. تا می‌شنوند قضاوت می‌کنند و قضاوتشان را توسعه می‌دهند. امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: «اگر کسی پرده حرمت کسی را بدرد، عیب‌های درون خانه او برملا خواهد شد». این روایت فقط برای گفتن و رد شدن نیست. اگر توجه نداشته باشی حرفی را بزنی اگر در خانه‌ات کاری کردی برملا می‌شود.

با آبروی افراد بازی می‌کنند، سرمایه‌های اجتماعی را می‌سوزانند و از بین می‌برند. افراد مومن و متدین را با تهمت و افتراء متهم و بعد محکوم می‌کنند. وحدت مردم و امنیت اجتماعی را به هم می‌زنند. و نظام را ناکارآمد جلوه می‌دهند. از همه مهمتر بذر ناامیدی می‌پاشند و مردم را مایوس از آینده می‌کنند.

اگر دقت کرده باشید یکی از مطالب مهم مطرح در بیانیه گام دوم پرداختن به امید است. خود حضرت آقا در آنجا فرمودند: «توصیه من امید و نگاه خوشبینانه به آینده است. بدون این کلید اساسی همه قفل‌ها هیچ گامی نمی‌توان برداشت». بعد راجع به سیاست تبلیغی و رسانه‌ای دشمن که مایوس سازی مردم و مسئولان است تذکر دادند. خیلی مهم است مسئله امید.

آنقدر مسئله امید اهمیت دارد که ۶ فروردین را روز امید و شادباش نویسی نام گذاری کردند. خود حضرت آقا در بسط امید و از بین بردن یأس در جامعه حرف اول را می‌زند. اگر دقت کنید ایشان در تمام یا قسمت اعظم از سخنرانی‌هایشان دائم امیدآفرینی می‌کنند؛ امیدآفرینی واقعی و حقیقی و مبتنی بر داده‌های صحیح.

در سخنرانی روز اول سال باز روی امید و اینکه جوان‌ها جلوتر از نقشه دشمن حرکت کنند تاکید کردند. قبلا در بیست و چهارمین جلسه مجمع عالی فرماندهان سپاه، فرمودند: «از بخش زیادی از مسیر با وجود شیب تند عبور کرده و به قله نزدیک شدیم. بنابراین امروز روز خسته شدن و ناامیدی نیست؛ بلکه روز شوق و امید و حرکت است و مسئولان کشور باید با این روحیه حرکت کنند».

متاسفانه همین کلام را هم بعضی از رسانه‌ها با سیاه‌نمایی و مسموم سازی از کار انداختند. دائم حرف از ناامیدی می‌زنند. نمیشود و این کار به نتیجه نمی‌رسد و حرف‌های دلسرد کننده! بعضی از مسئولین هم با رفتارهایشان؛ بعد هم رسانه‌ها ضریب میدهند. این امور خیلی خطرناک است. غضب الهی را به همراه دارد.

یکی از مهمترین ویژگی‌های جامعه اسلامی و انقلابی برای اینکه دچار سقوط اخلاقی و امنیتی نشود این است که تقوای سیاسی را رعایت کند. شایعه ناپذیر شود. جامعه‌ای که تقوا دارد شایعه پذیر نیست. این را از آیات و روایات به دست می‌آوریم.

 پخش شایعه را بدانید که حربه منافقین است. راجع به دولت، راجع به افراد، راجع به موضوعات مبتلا به، شایعه درست می‌کنند. نباید زود باور و ساده انگار و ظاهر بین بود  و در قضاوت عجله کرد. باید دید خبری که نشر داده می‌شود از چه منبعی است! چه معتبر باشد چه غیر موثق، چه تاثیری بر فرد و اجتماع دارد؟! این‌ها را باید کاملاً بررسی کرد. وقتی خبری را می‌شنویم نباید زود قضاوت کنیم. هرگز نباید آن خبر را منتشر کنیم. باید تحقیق کرد.

فقط شما به جریان اِفک که در قرآن آمده توجه کنید. قرآن با لحن تند و توبیخی مسلمانان را از سه جهت مذمت کرده در این قصه. اصل ماجرا را قرآن اشاره کرده؛ مربوط به تهمتی است که به یکی از همسران رسول خدا -ماریه قبطیه- زده شد. در آیه دوازدهم سوره مبارکه نور، خدای تعالی با غلاظ و شداد برخورد می‌کند. «چرا زمانی که تهمت را شنیدید مردان و زنان با ایمان نسبت به خویش گمان خوب نبردند و نگفتند که این تهمتی بزرگ و آشکار است».

سه جهت؛ اول به خاطر بدگمانی به همسر رسول خدا و زودباوری آنها در برابر شایعه؛ دوم، دامن زدن به شایعه؛ و سوم سکوت؛ عدم موضع‌گیری در برابر شنیده‌های ناروا و عدم بیان و اعلام سریع. بعضی‌ها می‌دانند می‌شناسند می‌فهمند ولی باز هم لال هستند در مسائل مختلف. پذیرش شایعه، انتشار شایعه و بی‌تفاوتی نسبت به شایعه، این سه تا را خدای تعالی در آیه ۱۲ سوره مبارکه نور دارد تذکر می‌دهد به مومنین.

آنچه قرآن کریم در این موارد به ما آموزش داده آیه ۶ سوره مبارکه حجرات است. فرمود اگر فاسقی برای شما خبری آورد تبیّن کنید. «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ جَاءَکُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَیَّنُوا أَنْ تُصِیبُوا قَوْمًا بِجَهَالَهٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِینَ» ای کسانی که ایمان آوردید اگر شخص فاسقی خبری برای شما آورد تحقیق کنید. مبادا از روی زودباوری و شتاب زدگی تصمیم بگیرید و ناآگاهانه به گروهی آسیب برسانید و بعد هم از عمل خودتان پشیمان شوید. آیه شریفه پیام‌های فراوانی دارد. می‌گوید قبل از اینکه نادم و پشیمان شوید آگاهی و بصیرت خودتان را بالا ببرید.

این بحثی که دارم امروز می‌کنم عمومیت دارد نسبت به تمام مسائلی که در جامعه با آن مواجه هستیم. امروز مصداق کامل این فاسق خبر دهنده که تحریف و انحراف و دروغ پراکنی و شایعه‌سازی را در دستور کار خودش قرار داده، رسانه‌های فاسد و معاند و بوق‌های تبلیغاتی استکبار و نوچه‌های مزدور داخلی‌اش هستند.

حتی این آیه به مسئولین هم تذکر می‌دهد که مواظب باشید بدون تبیّن در امور مهم سیاسی اجتماعی جامعه را از بین نبرید. یادمان باشد در جامعه به هر جهت افراد متدین و موجه و آبرومندی هستند که مورد اعتماد مردم هستند. مردم از آنها در مسائل مختلف حرف شنوی دارند. دشمن دیده در بزنگاهها این افراد شجاعانه وارد میدان تبیین می‌شوند، وارد عرصه روشنگری می‌شوند و با بیان و رفتارشان آن توط‌ئه ها را خنثی می‌کنند، لذا دستور کار خودشان قرار دادند که این‌ها را در اذهان مردم تخریب کنند. تا در زمان مقتضی اگر این افراد به مردم چیزی گفتند حرف شنو دیگر نداشته باشند. مردم بگویند اینکه دارد این حرف‌ها را می‌زند خودش فلان…

این یک خطی است که شروع شده و دارد ادامه پیدا می‌کند. باید مواظب بود. می‌گردند تا یک چیزی پیدا کنند و تخریب کنند و ترور شخصیت کنند و متاسفانه یک عده هم نابخردانه بازنشر می‌کنند و عده‌ای هم فرصت را مناسب می‌بینند که انتقام‌گیری کنند. البته همه باید مواظب باشیم چه مسئول و چه مردم عادی که در دام این قصه‌ها نیفتیم. این‌ها سرمایه سوزی است. کاری نکنیم که دیگران استفاده کنند. در اینجور امور هم باید از خدا کمک خواست. گاهی مواقع انسان در دام غفلت می افتد. اگر ذکر نداشته باشیم و توجه نکنیم در دام غفلت می‌افتیم؛ لذا برای همه هست.

دستگاه‌های نظارتی و اطلاعاتی به نظر می‌رسد که در این امور نقش صیانتی خودشان را بیشتر اعمال کنند. به خصوص راجع به کسانی که مسئولیت دارند و اطرافیان مسئولین، بیشتر توجه کنند و تذکرات لازم را زودتر به افراد بدهند. و الا به هر جهت ممکن است که افراد در دام بیفتند. بعد هم شایعه ساخته می‌شود، بعد هم توسعه پیدا می‌کند، بعد هم جمع کردنش دیگر کار راحتی نیست.

یک وقت گفتند یکی از پسرهای حاج آقا اول جاده بیلقان آپارتمان چند طبقه ساخته. من صوت این گفتگو را شنیدم. دیگری گفت این که چیزی نیست آن یکی پسرش اول مصباح دارد یک واحد تجاری می‌سازد. می‌گفتند و با همدیگر می‌خندیدند. در صورتی که من اصلاً پسر ندارم. فقط دختر دارم. یک بنده خدا یک روز آمد گفت خانه‌ای را به پسرتان اجاره دادم خیلی پسر مودبی است. من راضی هستم شما هم راضی باش. از او پرسیدم حالا ارزان دادی یا گران دادی؟ گفت به قیمت دادم. من هم گفتم من اصلاً پسر ندارم. می‌خواهم بگویم که اینطور شایعه‌سازی می‌کنند و یک عده هم باور می‌کنند و توسعه می‌دهند. باید مواظب بود که در دام نیفتیم.

مطلب بعدی ۱۵ ماه مبارک رمضان مصادف با هفتم فروردین سالگشت ولادت سبط النبی امام مجتبی علیه السلام روز اکرام و تکریم خیرین هم هست. بر همه شما مبارک باشد. شناخت ما نسبت به حضرات معصومین علیهم السلام خیلی کم است. نقش و جایگاه رفیعی که دارند را خوب نمی‌شناسیم. از کنارش به راحتی عبور می‌کنیم.  حتی روایاتی که درباره آنهاست را خوب دقت نمی‌کنیم؛ با اینکه دریایی از معارف در این روایات که شخصیت ائمه را معرفی می‌کند وجود دارد. رفعت مقام و جایگاه آنها را و علت برخوردهایی که داشتند و سبک زندگی که داشتند از همین روایات می‌شود فهمید.

مثلاً رسول خدا درباره حضرت مجتبی فرمودند «لَوْ کانَ العَقْلُ رَجُلا لَکانَ الْحَسَن» اگر عقل در قالب انسان بخواهد جلوه‌گری کند امام حسن علیه السلام همان شخص است. یعنی امام مجتبی هیچ کاری بدون تدبیر و عقل انجام نداده. پشت تمام سیاست ورزی‌ها و اقدامات و سکوت ها عقل بوده. لذا اگر کسی بخواهد بگوید امام مجتبی سیاست و تدبیر نداشت؛ ناچار شد حکومت را رها کند و تحویل بدهد، حرف بی‌ربطی زده او را نشناخته. رسول خدا شهادت داده که او عقل مجسم است. پس حالا که او صلح کرده آیا باید بگوییم که سیاست بلد نبوده؟

در زیارت جامعه کبیره وقتی امام را معرفی می‌کند می‌گوید «ساسه العباد» سیاستمداران بندگان و مردم، ائمه هستند. خود حضرت سیاست را معنی می‌کند. از امام مجتبی پرسیدند سیاست چیست؟ فرمود: عبارت است از رعایت حقوق خدا و حقوق زندگان و حقوق اموات. و هر کدام از این‌ها را به ترتیب توضیح داد که حقوق خدا و زندگان و مردگان چیست. خلاصه فرمایش ایشان این است که  سیاست اسلامی می‌شود رعایت حقوق خدا و حقوق مردم اعم از زنده و مرده؛ یعنی مدیریت صحیح برای تدبیر و اداره امور جامعه. امام مجتبی اینگونه تعریف کرده و خودش هم که عقل است.

این سیاست که سیاست خداپسندانه است، روش انبیا و مکتب اهل بیت است، این را فقط عقلی که در گرو هوای نفسانی نباشد می‌تواند بفهمد و اجرا کند. امام مجتبی چنین سیاست و تدبیری داشت. جالب است که بدانید تربیت یافتگان مکتب امام علی بن ابیطالب و اهل بیت و امام مجتبی مثل حضرت امام و حضرت آقا اینها هم وقتی در بحث سیاست وارد می‌شوند همین‌ها را می‌گویند.

در فتوای حضرت امام در تحریرالوسیله وقتی نماز جمعه را مطرح می‌کند می‌گوید خطیب در خطبه دوم وظایفی به عهده‌اش هست؛ در آنجا فتوا می‌دهد که امام جمعه باید در ضمن خطبه به مسائل دینی و دنیایی مسلمین و حوادث و اتفاقاتی که نفع و ضرر مسلمین در آن مطرح است بپردازد. مردم را نسبت به شئون سیاسی و اقتصادی و هرچه مربوط به استقلال آنهاست و روابط با کشورهای دیگر و نظام‌های سلطه مطلع کند. بعد این عبارت را دارد که هر کس خیال کند دین از سیاست جداست نادان است که نه اسلام را شناخته و نه سیاست را.

آن وقت امام معصوم ما سیاست بلد نیست؟ همان سیاستش اسلام را حفظ کرد و تحویل امام حسین علیه السلام داد که رسول خدا فرمودند امام حسن و امام حسین هر دو امام هستند چه صلح کنند و چه قیام کنند. این‌ها را باید خوب بفهمیم.

از ویژگی‌های خیلی مهم امام مجتبی کرامت بود، سفره‌داری بود، مهربانی و شفقت بود. او را به کریم اهل بیت می‌شناسیم. روز ولادتش هم شد روز تکریم و اکرام. الحمدلله در استان البرز بحث رسیدگی به مستمندان و نیازمندان را هم گروه‌های مردمی و هم دستگاه‌های متولی مثل کمیته امداد خیلی خوب دارند پیش می‌برند.

طرح موفقی هست به نام اکرام ایتام که به نظرم دوستان در این قسمت بهتر ورود کنید. البته تا جایی که من می‌دانم هیچ یتیمی در استان البرز بدون حامی نیست. تقریباً یک نفر ۵۰ هزار تومان می‌دهد و یک نفر را به صورت معنوی سرپرستی می‌کند. پول‌هایی هم که جمع می‌شود در بحث دارو و تحصیل و مسکن و مشکلاتی که دارند مصرف می‌شود. امکان دارد کسی ۵ تا از این ۵۰ هزار تومان به کسی بدهد؛ یا افراد بیشتری با پول‌های بیشتری.

بالاخره این ۷، ۸ هزار نفری که یتیم و بد سرپرست در استان البرز وجود دارد، اینطور نیست که حامی نداشته باشند اما کم است. به نظر می‌رسد که عزیزان وارد این بخش شوید. من جلسه قبل روایاتی را راجع به تکریم ایتام گفتم که چه آثار فراوانی دارد.

اخیراً داستان جدیدی درست کردند که اعضای گروه ۷ که ۷ کشور صنعتی جهان هستند به کمک بعضی از خبرگزاری‌ها برای جبران شکست‌های پی در پی و مکرری که کشورهای استکباری و اذنابشان خورده‌اند در جریاناتی که خودشان درست کردند، در یک اتهام ضد ایرانی و اقدامی در جهت ایران هراسی با یک گزارش ساختگی مدعی شدند که ایران اقدام به ارسال ده‌ها موشک بالستیک برای روسیه کرده.

شکست خوردند، گرفتار شدند، گیر کردند می‌خواهند خودشان را نجات دهند. برای اینکه خودشان را نجات بدهند سعی می‌کنند ایران را چهره خطرناک در محیط بین‌المللی معرفی کنند تا بتوانند همکاری‌های بین‌المللی را با ایران که فراهم شده را محدود کنند. و بعد هم بعضی‌هایشان تهدید به اقدام تقابلی کردند.

جالب است که خود دولت آمریکا هم اعلام کرده هیچ شاهدی دال بر انتقال موشک‌های بالستیک از سوی ایران به روسیه نداریم و نیست؛ اما باز قطعنامه می‌دهند و ایران را محکوم می‌کنند. معلوم می‌شود غیر از فرافکنی چیزی نیست. غریقی است که دارد دست و پا می‌زند تا خودش را نجات بدهد و آبرو بخرد.

آنجا موفقیتی نداشتند درمورد روسیه و اوکراین. در غزه هم همینطور. حماس یک گروه فلسطینی است؛ یک گروه چریکی است.  لشکر نیست. ارتش نیست. خودشان تا امروز می‌گویند که ما۹۰ درصد از توان خودمان را هم به میدان نیاوردیم؛ اما توانسته مدعی  چهارمین ارتش بزرگ دنیا را بدون هیچ دستاوردی چند ماه مستاصل کند و آبرویش را در دنیا ببرد؛ بیشتر ببرد چون آبرویی نداشته و به تعبیر حضرت آقا برای آنها باتلاق درست کند.

به نظر می‌رسد لااقل در این فقره مردانه عمل کنید. بیایید با صدای بلند بگویید که شکست خوردیم. و خودتان را از این مهلکه‌ای که در آن قرار گرفتید نجات بدهید. چند صباحی زنده بمانید ولی به زودی نابود خواهید شد. بدانید مثل کرم ابریشم برای خودتان پیله‌ای درست کرده‌اید که هرچه تقلا کنید زودتر هلاک می‌شوید و به این شعاری که نثار اسرائیل می‌کنیم نزدیک‌تر می‌شوید.

شعار سال را آقا «جهش تولید با مشارکت مردم» نامگذاری کردند و بخشی را در سخنرانی روز اول تبیین کردند.  واقتصاد مردم پایه را مطرح کردند. جهت‌گیری سال آینده را به طور مشخص روشن کردند. اما این شعارها تا عملیاتی نشود نقشی ندارد. باید عملیاتی شود. باید وجهه همت مسئولین اجرایی عمل کردن به این شعار باشد. و الا مثل خیلی از حرف‌هایی که زده می‌شود بنرش کنیم و بر سربرگ دفترها بنویسیم فایده ندارد. باید در فرصتی بگویم که چگونه عملیاتی می‌شود؛ این مسئله مهمی است.

نکات بسیار مهمی را حضرت آقا روز اول فرمودند ان‌شاءالله  مد نظر مردم و مسئولین و جوانان به خصوص قرار می‌گیرد تا نتیجه بخش باشد. اگر انجام ندهیم منویات ایشان را و حرف‌هایی که زده می‌شود و نظریات و دستورالعمل‌هایی که نوشته می‌شود، خسران زده خواهیم بود.

الان سند تحول آموزش و پرورش را چندین سال است ایشان مکرر تکرار کردند و خواستند، این سند ابلاغ شده و تاکید شده؛ چه مقدار انجام گرفته؟ وضعیت آموزش و پرورش را ببینید چقدر منطبق با سند تحول است؟ مسائل فرهنگی جامعه، مسئله عفاف و حجاب، چگونه است؟  اگر فقط گفته شود و رد شود به درد نمی‌خورد. باید مسئولین مربوطه عمل کنند.

الان در همین استان خودمان در شهر کرج یک چرخی بزنید، آیا ماه مبارک رمضان را حس می‌کنید؟  دستگاه‌های مربوطه خیلی فعال هستند. دارند در بخش‌های مختلف فعالیت می‌کنند؛ فعالیت‌هایشان را هم می‌بینیم؛ اما قسمت زیادی ترک فعل هم دیده می‌شود. لااقل اموری که جلوی چشم است قسمت زیادی انجام نمی‌شود. جایی که جلوی چشم است اثر فوری بر اذهان دارد. اثر مستقیم روی خانواده‌ها و روح افراد می‌گذارد. این‌ها باید با دقت و سرعت انجام شود.

الان در بحث فضای مجازی از دولت محترم به جد می‌خواهیم که مسئله فضای مجازی یله و رها را که همه شئون فردی و خانوادگی و اجتماعی را تحت الشعاع خودش قرار داده و واقعاً قتله گاهی درست کرده جدی دنبال کنند. همانطور که به مسائل اقتصادی توجه می‌کنند که بسیار مهم است به مسائل فرهنگی هم توجه جدی داشته باشند.

مسائل فرهنگی زیربنا است؛ اگر درست نشود خیلی از مسائل اقتصادی هم حالا درست شود از یک جهت دیگر ضربه خواهیم خورد. مسائل مهم اقتصادی، شما را از مسائل اهم فرهنگی باز ندارد. رهاسازی و عادی‌سازی بعضی از امور، سوراخ کردن کشتی‌ای است که در آن نشسته‌ایم  و چیزی جز غرق شدن نتیجه‌اش نخواهد بود. باید همه با اهتمام وارد رفع این مشکلات شویم.

بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾ اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿٣﴾ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿۴﴾