متن کامل خطبه نماز جمعه ۱۴۰۱/۰۲/۲۳
استان البرز، شهرستان کرج
توسط آیت‌الله حسینی همدانی
بِسمِ‌الله الرَّحمَنِ الرِّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ وَالصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ
اَلعَبدِ المُوَیَّد وَالرَّسولِ المُسَدَّد اَباالقاسِمِ المُصطَفی مُحَمَّد
وَ عَلی آلِه الطَّیِبینَ الطّاهِرینَ المَعصُومِینَ سِیَّما بَقِیَّهِ اللهِ الاَعظَم فِی الاَرَضِینَ
وَاللَعنَهُ الدّائِمَه عَلی اَعدائِهِم اَجمَعینَ مِنَ الآنِ اِلَی قیامِ یَومِ الدّین
بندگان خدا اوصیکم و نفسی بتقوی الله. اهل تقوا در حفظ وقت اهتمام دارند. همان‌طور که هفته گذشته عرض کردم بحث راجع به یک دستور قرآنی است که مورد تأکید رهبر معظم انقلاب هم هست، یعنی تواصی و اثرات اجتماعی آن.
و بنا شد قبل از پرداختن به اصل بحث، سوره مبارکه عصر را ترجمه و شرح مختصری داشته باشم. عرض کردم برای عصر معانی مختلف و مصادیق گوناگونی گفته‌اند اما عصاره همه آن‌ها همان زمان است.
اما سؤال این بود که زمان چیست و چه شرافتی دارد که خداوند تعالی به آن قسم‌خورده است؟ درباره حقیقت و چیستی زمان بحث‌های دقیق و مفصلی را حکما و دانشمندان انجام داده‌اند که پرداختن به آن‌ها از حوصله خطبه خارج است؛ که آیا زمان امر اعتباری و ذهنی است یا حقیقی؟ آیا قابل بخش‌پذیری به ساعت و ثانیه و روز و ماه و … و از کمّیات است؟ به قول آقایان کم متصل غیر قار الذات است یا امر اعتباری انتزاعی؟ یا دهر است که ظرف و روح زمان و محیط بر زمان است؟ و امثال این‌ها که می-گذرم.
اما چون قسم‌هایی که در قرآن آمده با مطالبی که به آن قسم‌خورده شده متناسب است و در اینجا چون سخن از خسران افراد بشر است، پس باید معنای گذشتنِ زمانِ عمرِ انسان مدنظر باشد. لحظه‌لحظه‌های عمر و دقائق و ثانیه‌ها از روزها و ماه‌ها و سال‌ها، سرمایه‌ای است که انسان در اختیار دارد و در حال هزینه کردن و از دست دادن آن‌هاست که اگر در مقابل این تحلیل رفتن، چیزی به دست نیاورد خسران کرده یعنی سرمایه‌اش و رأس المالش را ازدست‌داده است.
خدای تعالی بر اساس حکمت بالغه‌اش برای هر کس مدتی را معین کرده که چه بخواهد و چه نخواهد، این مدت سپری می‌شود و انسان در طی شدن آن نقشی ندارد و می‌گذرد. نقش انسان در چگونگی این گذران است که خسارت‌بار نباشد و یا کمتر باشد.
لذا در اینجا چون هر قَسمی جواب قسم می‌خواهد، «إِنَّ الْانسَانَ لَفِى خُسْرٍ» جواب قسم است. چون خداوند به انسان قوایی داد تا با آن قوا مثل غضب و شهوت و عقل و وَهم برای خود آخرت بخرد نه با همین قوا، آخرت خود را بسوزاند که اگر این مسیر را طی کرد، سود که نبرد هیچ، سرمایه هم از کف داد و بیشتر از آن، خود را بدهکار هم کرد. در این دنیا که مزرعه آخرت بود هیچ نکاشت تا در فصل دِرو، محصولی برداشت کند.
پس توجه فرمودید اگر عصر را به معنای مطلقِ زمان و دهر بگیریم تناسب بین قسم و جواب قسم هم رعایت شده است. الانسان هم «ال» آن به جنس انسان توجه می‌دهد؛ یعنی قسم به زمان که یکى از بزرگ‌ترین آیات الهى است، نوع بشر از زمان عمرش که سرمایه او است و باید با این سرمایه سود ببرد و رشد کند و رفعت مقام پیدا کند به مقامات بلند معنوی و معرفتی برسد، برای سفره ابدی خودش آذوقه فراهم کند، قسم به عصر که از ین سرمایه استفاده نکرده، آن را تلف‌کرده و زیان کرده به بیهودگی و بی‌حاصلی گذرانده و مجانی ازدست‌داده و خود را به هلاکت انداخته است.
البته همه این‌طور نیستند و عده‌ای که چهار فضیلت دارند، استثناء هستند که عرض خواهم کرد. راغب اصفهانی در مفردات گفته است که خسران هم برای انسان بکار می‌رود هم برای عمل انسان. هم می‌گویند؛ فلانی خسران کرد و هم می‌گویند؛ تجارت فلانى خسران کرد؛ و البته اینجا که بدون «ال» آورده شده برای این است که بفهماند خسارت بسیار بزرگ وعظیم است.
در سوره زمر به همین مطلب اشاره فرمود که: «إِنَّ الْخاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ أَلا ذلِکَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِینُ». زیانکاران واقعى کسانى هستند سرمایه وجود خود و خانواده خویش را در قیامت از دست مىدهند، بدانید خسران مبین همین است.
به‌هرتقدیر آنچه از آیات و روایات می‌فهمیم این است که دنیا را برای ما تشبیه به یک مرکز تجاری می‌کنند که باید در آن سود جمع‌آوری کرد و زیان نکرد.
امام هادی علیه‌السلام فرمود: دنیا بازارى است که جمعى در آن سود مىبرند و جمع دیگرى زیان. نکند ما جز مستثنا شده در سوره مبارکه عصر نباشیم؟ آیا واقعاً ارزشِ این لحظاتی که از دست می‌دهیم، رسیدن به خانه و ماشین و امثال این‌هاست؟ یا باید به چیزهای بیشتر و بهتر که بهشت است و قیمت ماست، رسید.
بحث من این نیست که از طبیعت و نعم الهی بهره نبریم. اتفاقاً باید بهره برد اما چگونه و به چه قیمتی و در چه راهی و رسیدن به چه جایگاهی؟ امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود یک عده‌ای در این دنیا زندگی می‌کنند اما فقط بین آشپزخانه و دست‌شوئی در حال رفت‌وآمد هستند.
این نحو زندگی بد است. سرمایه عمر را می‌دهد تا به جایگاه و مقامی برسد، برای رسیدن به پستی چه دروغ‌ها که نمی‌گوید، چه حق‌ها که ناحق نمی‌کند و یا عمر را خرج می‌کند تا مقامش را از دست ندهد و هکذا…
ما قیمت خودمان را نمی‌دانیم برای همین ارزان می‌فروشیم. انسان غیر خدا بخواهد و غیر آنچه خدا می‌خواهد بخواهد ضرر کرده است. خود شما این دعا را در ماه رجب فراوان خواندید: «خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَى غَیْرِکَ وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلاَّ لَکَ». آن‌ها که بر غیر تو وارد شوند مأیوس خواهند شد و آن‌ها که به سراغ غیر تو آیند زیانکارند. اعاذنا الله من شرور انفسنا و سیئات اعمالنا
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿۲﴾ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ اَلصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ اَبَالقاسِمِ مُحَمَّد
وَ صَلِّ عَلَی اَمیرِالمُؤمِنینَ عَلیِ بنِ اَبی طالِب وَ عَلَی فاطِمَهَ الزَّهرا سَیِّدَهِ نِساءِ العالَمینَ
وَ عَلَی الحَسَنِ وَ الحُسَینِ سَیِّدَی شَبابِ اَهلِ الجَنَّه وَ عَلَی عَلیِ بنِ الحُسَینِ وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلی
وَ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّد وَ موسَی بنِ جَعفَرِ وَ عَلیِ بنِ موسی وَ مَحَمَّدِ بنِ عَلی وَ عَلی بنِ مُحَمَّد
وَالحَسَنِ بنِ عَلی وَ الخَلَفِ القائِم الحُجَّه حَجَجِکَ عَلی عِبادِک وَ اُمَنائِکَ فِی بِلادِکَ
خودم و همه‌ی شما نمازگزاران محترم را به رعایت و تقویت و تسدید تقوای الهی دعوت می‌کنم. اهل تقوا غافل از یاد مرگ نیستند.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حکمت ۱۹۲ از حکم نهج‌البلاغه فرمودند: «إِنَّ مَعَ کُلِّ إِنْسَانٍ مَلَکَیْنِ یَحْفَظَانِهِ فَإِذَا جَاءَ الْقَدَرُ خَلَّیَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَهُ وَ إِنَّ الْأَجَلَ جُنَّهٌ حَصِینَهٌ». با هر کس دو فرشته است که از او نگهبانى مىکنند، پس هرگاه مقدّرى نازل شود، میان او و آن را رها مىکنند؛ یعنی او را به حال خود مىگذارند و به‌راستی مرگ سپر محکمى است.
سپر را باصفت استوار و محکم استعاره آورده است. خدای تعالی فرشتگانى را برای حفظ انسان مأمور کرده است که از آسیب‌ها و گزندها او را محافظت می‌کنند. خداوند تا وقتی خیری در کسی برای خودش یا دیگری باشد، او را حفظ می‌کند لذا اجل و مرگ را برای انسان سپری مقدر کرده است تا اتفاقات طبیعی که برای شخص پیش می‌آید به او صدمه نزنند. این فرشتگان دو تا کار می‌کنند هم از حوادث حفظ می‌کنند هم کارهایمان را ثبت می‌کنند؛ اما زمانی که اجل برسد بدون کوتاهی جان را می‌گیرند. خداوند تقوای ما را زیاد کند.
۱۵ شوال سال ۳ قمری سالگشت شهادت سیدالشهدا حضرت حمزه بن عبدالمطلب است. هم عموی پیامبر بود و چون هر دو از بانویی به نام ثُویبه شیر خورده بودند برادر رضاعی هم بودند.
بااینکه دو سال از رسول خدا بزرگ‌تر بود، ادب در مقابل حضرت را رعایت می‌کرد و اگر از سن او سؤال می‌کردند می‌گفت سن من بیشتر است اما پیامبر از من بزرگ‌تر است. وقتی حضرت حمزه اسلام وایمان خودش را اعلام کرد، سران قریش را به خاطر نیرومند شدن رسول خدا و مدافع قوی‌ای چون حمزه، وحشت گرفت و از طرحها و نقشههایی که علیه پیامبر و اسلام کشیده بودند منصرف شدند.
حضرت حمزه با شجاعت کم‌نظیرش که دوست و دشمن به آن اذعان داشتند در دفاع از دین اسلام تا پایان زندگی شمشیرش را زمین نگذاشت. اهل‌بیت علیهم‌السلام در مقاطع مختلف به مناسبت از او تمجید کرده‌اند.
مرحوم مجلسی در جلد ۲۴ بحارالانوار ذیل آیه ۶۹ سوره مبارکه نساء که فرمود: «وَ مَنْ یُطِعْ اللّه َ وَ الرَّسُولَ فَأُوْلَئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَیْهِمْ مِنْ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُوْلَئِکَ رَفِیقاً». نقل می‌کند انس بن مالک گفت: روزی با رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) نماز صبح را به‌جای آوردیم، آن حضرت پس از نماز رو به ما نشست، من عرض کردم: ای رسول خدا، اگر صلاح بدانید تفسیر این آیه «وَ مَنْ یُطِعْ اللّهَ…» را بیان کنید.
خوب است در نماز صبح آقایان ائمه بزرگوار جماعت که در مسجد حاضرند یک نکته‌ای یک حدیثی مطلبی را برای مأمومین خودشان بگویند و فقط به نماز اکتفا نشود؛ تأسیاً به رسول خدا.
پیامبر فرمود: مصداق «نبِیِّین» من هستم و مصداق «صِدِّیقِین» برادرم علی و مصداق «شهداء» عمویم حمزه، مصداق «صالحان» دخترم فاطمه و دو فرزندش حسن و حسین میباشند.
سال گذشته هم عرض کردم با توجه به جلالت قدر و عظمت شخصیت حمزه که رسول خدا او را سیدالشهدا خواند، بعد از شهادتش نام او را از کتب حذف کردند؛ بااینکه از صحابه بود رکن شدید بود برای رسول خدا؛ و امیرالمؤمنین از نبود او گله داشت و زهرای اطهر هفته‌ای دو بار دوشنبه و پنج‌شنبه بر مزار او حاضر می‌شد.
عرض کردم شاید ریشه اصلی آن این باشد که حضرت حمزه بنیان‌گذار و پایه‌گذار دفاع از ولایت و حریم ولایت است. لذا با او مخالفت شد. نام او را حذف کردند. فضائل او را در کتاب‌ها نیاوردند. او کسی است که مستقیماً از ولی خدا حمایت کرد و بقیه به او تأسی کردند بعدها.
و این برای عده‌ای گران آمد که تا امروز هم حمایت از ولی خدا هزینه‌بردار است. در همین دوران ملاحظه کردید که عده‌ای از خواص اولاً درست تشخیص ندادند و بعد هم که روشن شد قدرت و جربزه حمایت نداشتند. خدای تعالی توفیق دهد که خوب وظائفمان را بشناسیم و به‌موقع عمل کنیم.
در همین تاریخ ۱۵ شوال، در سال ۲۵۲ قمری بنا بر قولی یکی از مهاجران مجاهد، باتقوا و امانت‌دار، صادق در گفتار، با اخلاص و زمان‌شناس به شهادت رسید محدث و عالم برجسته شیعه، امام‌زاده انقلابی و با بصیرت، سیدالکریم حضرت عبدالعظیم حسنی.
ایشان غیر از مبارزه با طواغیت و تلاش برای تشکیل حکومت اسلامی و مبارزات سیاسی، در عرصه علم و رساندن پیام و معارف اهل‌بیت به شیعیان سعی بلیغ داشت. همچنین در خدمت‌رسانی به نیازمندان و محرومان جامعه فعالیت می‌کرد. حضرت به خاطر جهاد و هجرت و ولایت مداری و عرضه دین به محضر امامش، موردتوجه و تائید ائمه علیهم‌السلام بود و ثواب زیارت ایشان هم معروف است.
در نوبت قبل راجع به عرضه دین عرض کرده بودم اینجا اضافه می‌کنم که در این مهم در مرحله اول، بازخوانی و تصحیح باورهای فرد و جامعه صورت می‌گیرد. اینکه شخص می‌رود پیش امامش و مطالب را می‌گوید که سال گذشته عرض کردم زیارت آل یس را در این دوره شما به‌عنوان عرضه دین به امام عصر ارواحنا فداه بخوانید. چون بخش‌هایی از این دعا عرضه دین است و شما به این عنوان بخوانید.
و در مرحله دوم، رفتارها با آن باورها تطبیق داده می‌شوند؛ یعنی با عرضه دین، از باورهای ارزشی فرد و جامعه صیانت می‌شود و اعتقادات تثبیت می‌گردد.
به خاطر علم وافری که داشت گاهى ائمه آن عصر، مردم را به او ارجاع می‌دادند. مثلاً میرزای نوری در مستدرک الوسائل از ابوتراب رویانى نقل می‌کند که: شنیدم که ابو حماد رازى مىگفت در سامرا بر امام هادی علیه‌السلام وارد شدم و از بعضی مسائل حلال و حرام پرسیدم. چون قصد وداع داشتم حضرت فرمود: چنانچه در امور دینى در حلال و حرام، مسئله‌ای بر تو دشوار شد، از عبدالعظیم بن عبدالله حسنى سؤال کن و سلام مرا به او برسان.
به نظر باید این سنت در این عصر هم استمرار داشته باشد در این دوران حفظ دین برای مؤمنین سخت از عصر حضور ائمه علیهم‌السلام است. رسول خدا درباره سختی این دوره تعبیر به یتیمی کرده‌اند؛ یعنی کسی که از امامش جداست و دسترسی به نظر امامش درباره مسائل مبتلابه فردی و اجتماعی‌اش ندارد. این فرد یتیم است. تعبیر عجیبی است.
بنابراین وظیفه علما در این عصر سنگین‌تر است چون سرپرستی و رسیدگی به ایتام آل پیامبر بر عهده آنان است. باید پاسخگو باشند و هدایت کنند و راهنمایی کنند. امروز که بحث جهاد تبیین مطرح است بخشی از آن مربوط به همین امور است. لذا دوستان بزرگوار باید نسبت به این قصه فعال‌تر باشند و دقیق‌تر عمل کنند.
می‌بینید که یکی از بحث‌های داغ و مهم روز بحث اصلاح یا مردمی کردن یارانه‌هاست. در این فضا شیطان هم دست‌به‌کار شده و بازار دین فروشی را رونق داده است. عده‌ای بدون اینکه واقع‌بین باشند و یا به همه جهات موضوع اشراف داشته باشند راه افراط و یا تفریط را طی می‌کنند و مطالبی می‌گویند که امنیت روانی جامعه را به هم می‌زنند.
در این روزها تحلیل گرانِ کارشناس، مطالب خوبی را عرضه می‌کنند و مستنداً و بر اساس آمار و ارقام نظر می‌دهند که قابل‌استفاده است و همه باید توجه کنند و بنده هم در این مسائل بااینکه نکاتی دارم وارد نمی‌شوم.
اما نکته‌ای که نباید فراموش کرد این است که قسمت زیادی از مشکلات، انباشت از سال‌های قبل، بی‌تدبیری و سوء مدیریت دولت‌های گذشته است؛ نه یک دولت که اول این‌ها باید اصلاح شود تا مسیر آینده هموار شود.
این خیلی مهم است و جای تقدیر و تشکر دارد که رئیس‌جمهور محترم صادقانه بدون اینکه اظهار عدم اطلاع کند و خود را به بی‌خبری بزند مطالب موردنیاز را برای مردم بیان کرد. بالاخره مردم در سختی بسر می‌برند و باید قدردان مردم بود به خاطر صبوری‌ها و همراهی‌هایی که دارند.
مردم ما به‌خوبی این را متوجه هستند که تلاش‌ها برای بهتر شدن اوضاع است و همان‌طور که نوبت قبل هم عرض کردم وقتی ناچار به جراحی‌شده‌ایم باید مقداری درد و سختی و دوران نقاهت را تحمل‌کنیم تا از این مرحله عبور کنیم و بدانیم که قطعاً «ان مع العسر یسرا» خواهد بود.
البته همه دستگاه‌ها به همراه خود مردم وظائفشان را به‌خوبی ادا کنند و بازهم تأکید می‌کنم در این میان نقش دستگاه قضا در برخورد قاطعانه با متخلفین و اخلال گران محوری است. هم اخلال گران اقتصادی هم کسانی که نظم اجتماع را به هم می‌زنند. اینکه به خیابان ریخته شود و به اموال عمومی ضرر بزنند چه مشکلی را حل می‌کند؟ وقتی در حال حرکت به سمت اصلاح هستیم باید کمک کنیم تا اصلاح صورت بگیرد.
آنچه مسلم است راه نجات مشکلات اقتصادی کشور عملیاتی شدن سیاست‌های اقتصاد مقاومتی است که اولاً باید موانع سر راه آن برداشته شود؛ و مهم‌ترین قدم در برطرف کردن موانع و رشد اقتصاد، همین مردمی کردن یارانه‌هاست. تا آنجا که ما دقت کردیم و رصد می‌کنیم، این دولت به فکر سیاست‌بازی و کارهای نمایشی و پوپولیستی نیست و دغدغه درست شدن ساختاری مشکلات به‌خصوص مسائل اقتصادی را دارد که از همین سال اول برخلاف دولت‌های گذشته اقدام خودش را شروع کرده است و الا می‌توانست به روش گذشتگان عمل کند و خود را به دردسرهای این‌چنینی نیندازد.
معمولاً دیده‌اید که بنده تعریف آن‌چنانی نمی‌کنم؛ اما چون دقیق رصد می‌کنم می‌بینم که مسیر فعالیت به این سمت است. پس ما هم و باید صبوری و کمک کنیم.
البته بیگانگان نمی‌خواهند مشکلات کشور حل شود و در رسانه‌ها با دروغ و دغل مطالب متناقض را نشر می‌دهند و دشمنی می‌کنند. یک عده‌ای هم که وضعیت امروز کشور دست‌پخت سیاست‌های غرب‌زده آن‌هاست امروز به‌جای پاسخ گوئی به تخریبی که به اقتصاد و سیاست و باورهای مردم زده‌اند، مطالبه گر شده‌اند در همان مسیر دشمن حرکت می‌کنند و قلم‌فرسائی و نطق می‌کنند.
بشکند قلم‌هایی که در این روزگار سخت به‌جای اینکه دلداری دهند و همراهی کنند به گردش آسیاب دشمن کمک می‌کنند. مگر ما دشمنی‌های مستکبران نسبت به خودمان را لااقل در این ۲۰۰ سال گذشته فراموش می‌کنیم ولو با ژست خدمت و کمک چه بلاها که بر سر ملت نیاوردید همین اقتصاد امروز کشور را شما با تحریمتان تحمیل کردید حالا داعیه چه چیزی دارید مردم نباید در این جنگ روایت‌ها صحنه را از دست بدهند و فریب بخورند.
همه مخالف بی‌عدالتی هستند. این بی‌عدالتی نیست؟! جایی خواندم نمی‌دانم چقدر درست است این مطلب و این‌یک نمونه است که دولت روی بلیت هر مسافر که به یکی از این کشورها سفر می‌کند که اسم کشورش هم بود حدود ۵ میلیون تومان یارانه می‌دهد. این خرج یک ماه زندگی یک نفر است.
برای شخصی که می‌خواهد برود آنجا و تفریحی کند و برگردد دولت ۵ میلیون یارانه می‌دهد. این بی‌عدالتی نیست؟ جلوی امثال این‌ها گرفته شود آیا درست نیست؟ همه مخالف دزدی و رانت‌خواری و فساد هستند پس همه باید کمک کنیم، دولت و ملت تا بار دیگر کشور در مسیر عدالت و پیشرفت قرار گیرد و سرعت گیرد.
توجه دارید اگر انقلاب نشده بود معلوم نبود با همان قرارداد کاپیتولاسیون که این روزها سال گشت لغو آن است ۲۳ یا ۲۴ اردیبهشت سال ۵۸ چه بلائی بر سر ملت می‌آورده بودند. کاپیتولاسیون اصل حاکمیت و استقلال کشور را متزلزل میساخت، به قوانین خارجی اعتبار برون‌مرزی میبخشید، اتباع کشور را از حمایت کامل قضایی محروم می‌کرد، حق مشروع آنان را به بیگانه میداد.
امام نجات داد کشور را در آبان ۱۳۴۳ اعلامیه داد: «آیا ملت ایران میداند که مجلس به پیشنهاد دولت سند بردگی ملت ایران را امضاء کرد؟ سند وحشی بودن ملت مسلمان را به آمریکا داد… قلم سیاه کشید بر جمیع مفاخر اسلامی و ملی ما… اهانت به ارتش محترم ایران و صاحب‌منصبان و درجهداران نمود… حیثیت دادگاه‌های ایران را پایمال کرد… اکنون مستشاران نظامی و غیرنظامی آمریکا با جمیع خانواده و مستخدمین آن‌ها آزادند هر جنایتی بکنند، هر خیانتی بکنند، پلیس حق بازداشت آن‌ها را ندارد… اکنون من اعلام می‌کنم که این رأی ننگین مجلسین مخالف اسلام و قرآن است و قانونیت ندارد…» و در ادامه دارد: «امروز اقتصاد ایران به دست آمریکا و اسرائیل است و بازار ایران از دست ایرانی و مسلمان خارج‌شده است…».
و جالب است امروز هم تلاش دارند که بازار ایران در دست ایران و ایرانی نباشد و امروز برای وابسته کردن ملت جور دیگر، با تحریم و جنگ‌های شناختی وارد عرصه شده‌اند البته آن روز مردم به آمریکا و اذنابش سیلی زدند و امروز آمریکا و تابعان خارجی و داخلی‌اش بدانند سیلی که از مردم بصیر و هوشمند ایران اسلامی خواهند خورد محکم‌تر و مؤثرتر خواهد بود.
تا آنجا که ما فهمیدیم تلاش دولت این است که دست دزدها از بیت‌المال قطع شود و خدمات مستقیم به مردم داده شود و البته آینده‌نگری چنین اقتضائی دارد که با توجه به شرایط جهانی و منطقه‌ای باید در عرصه اقتصادی با تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، مصون‌سازی صورت گیرد؛ و دارد در این مسیر حرکت می‌شود. همکاری و همراهی مردم را می‌خواهد. کسانی هم که بعضی وقت‌ها حرکت‌های بی‌ربطی دارند باید به این موضوع توجه داشته باشند و فاصله خودشان را حفظ کنند.
جا دارد در این ایام که سال گشت تأسیس بسیج سازندگی است از فعالیت عزیزان در سازمان بسیج سازندگی سپاه امام حسن مجتبی علیه‌السلام و قرارگاه محرومیت‌زدائی، تقدیر و تشکر کنم که بحمدالله خدمات چشمگیری انجام داده‌اند.
حضور ده هزار نفر جهادگر در سال ۱۴۰۰ و خدمت‌رسانی به محرومین و در مناطق کم برخوردار خود استان از لایروبی قنوات و کانال‌های آب و ساخت غسالخانه و آغل و به سازی معابر و احداث و مرمت ساختمان‌ها و منازل بگیرید تا تشکیل گروه‌های جهادی، عملیاتی، تخصصی و قرارگاهی که در قالب اردوهای اشتغال و عمرانی و فرهنگی، برای ارائه بهتر به محرومین برقرار کردند.
این فعالیت‌ها فعالیت‌های زیادی است. چندین صفحه است. من اگر بخواهم برای شما بگویم آمار خدماتی که انجام داده‌اند زیاد است. به همه دوستان خدا قوت و خسته نباشید عرض می‌کنیم و امیدواریم خدای تعالی قبول کرده باشد و پاداش مضاعف عنایت فرماید.
هفته گذشته از هلال‌احمر بزرگوار تشکر کردیم که در این هفته سالگرد تأسیسشان هست. صدمین سال تأسیس هلال‌احمر است. صدسال خدمت‌رسانی بی‌منت و بی‌شائبه و خالصانه. کسی که وارد هلال‌احمر می‌شود باید اخلاص داشته باشد چون درآمد و حقوق به آن معنا که ندارند. باید خالصانه خودش را وارد عرصه کرده باشد و برای خدمت به مردم از جان و وقت خودش گذشته باشد؛ و بعضاً از سرمایه خودشان می‌گذرند. بعضی جاها صعب‌العبور است و صعب الاقدام است اما این دوستان خالصانه اقدام می‌کنند.
مدیر بزرگوارشان و مسئول محترمشان امروز قبل از خطبه‌ها قطعاً برای شما آمار را دادند. بنده هم از حضورشان در نماز جمعه تشکر می‌کنم و خدا قوت می‌گویم. مردم استان به این عزیزان خدا قوت می‌گویند که مصمم‌تر و با اهتمام وظایف محوله را انجام دهند. خدمت به همان ایتام آل پیغمبر است خدماتی که شما در طول این سال‌ها کردید و می‌کنید.
روز ارتباطات و روابط عمومی را به همه عزیزانی که در این بخش از ادارات و دستگاه‌ها فعالیت دارند تبریک و خدا قوت عرض می‌کنم.
۲۹ اردیبهشت روز فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه‌ای است که تذکر می‌دهیم که اگر متولیان امر ورزش استان بتوانند فرهنگ پهلوانی را و آن ارزش‌های والای انسانی و دینی را احیاء و تشویق کنند در تحکیم الفت جامعه و خدمت‌رسانی اجتماعی، آثار فراوانی خواهد داشت.
پیام‌های سفر اسد و امیر قطر مطالبی دارد که باید با مقدمه‌ای خدمت شما عرض کنم. آمدن اسد و امیر قطر حاوی مطالبی است و سرکوب فعالیت تروریست‌ها در شمال غرب کشور که یکی دو روز گذشته برادران بزرگوار ما در نیروهای مسلح به‌خصوص سپاه آنجا را منهدم کردند که جای تقدیر و تشکر دارد.
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾ اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿٣﴾ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿۴﴾
