متن کامل خطبه نماز جمعه ۱۴۰۰/۱۲/۰۶
استان البرز، شهرستان کرج
توسط آیت‌الله حسینی همدانی
بِسمِ‌الله الرَّحمَنِ الرِّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ وَالصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ
اَلعَبدِ المُوَیَّد وَالرَّسولِ المُسَدَّد اَباالقاسِمِ المُصطَفی مُحَمَّد
وَ عَلی آلِه الطَّیِبینَ الطّاهِرینَ المَعصُومِینَ سِیَّما بَقِیَّهِ اللهِ الاَعظَم فِی الاَرَضِینَ
وَاللَعنَهُ الدّائِمَه عَلی اَعدائِهِم اَجمَعینَ مِنَ الآنِ اِلَی قیامِ یَومِ الدّین
بندگان خدا خودم و شما را به رعایت بتقوای الهی دعوت می کنم. اهل تقوا درهمه امور منظمند و به وعده های خود عمل می کنند. راجع به مسائل مختلف عدالت بخصوص عدالت اجتماعی بحث می کنیم. قبلاً هم عرض کردیم که همه عالم بر اساس عدل بنا شده است یعنی نظام تکوین عالم از نظم و عدل برخوردار است که در قرآن کریم آیات فراوانی به همین مطلب اشاره دارد؛ مثلاً فرمود: «وَ السَّماءَ رَفَعَها وَ وَضَعَ الْمِیزانَ». یعنی برای برافراشته شدن و برافراشته ماندن آسمان ها باید همراه میزان باشد که اگر توازن به هم بخورد نظم هستی به هم می خورد.
همین میزان در نظام تشریع هم هست در این بخش هم آیاتی داریم مثل اینکه فرمود: «وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْکِتابَ وَ الْمِیزانَ». یعنی قانون گذاری عالم هم همراه میزان است. اگر کتاب آسمانی را برای هدایت بشر فرستاده است همراه آن میزان را هم نازل فرموده است.
پس بین نظام تکوین و نظام تشریع، هماهنگی و پیوستگی در بحث عدل وجود دارد. همانطور که آسمان ها و کائنات به واسطه عدل برپاست اگر فردی یا اجتماعی بخواهد به کمال خودش برسد باید از شریعت و قوانینی پیروی کند که بر اساس عدل پی ریزی شده است. بنابراین از نظر اسلام همه شئون عالم بر پایه عدل و عدالت برپا شده است.
و زیبائی مطلب آنجاست که وقتی به روایات مراجعه می کنیم می بینیم دومین چیزی که خدای تعالی نازل کرده و فرستاده خداست امام است. که فرمود: «وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْکِتابَ وَ الْمِیزانَ». امام و پیشوا را میزان و یا میزان العدل نامیده اند که اولاً جایگاه رفیع امامت را بیان می کند و هم ردیف کتاب مجید است. ثانیاً اگر کتاب، هدایت جامعه و برقراری قسط و عدالت اجتماعی را بر عهده دارد و ساختن جامعه آرمانی بدون قرآن نمی شود، قطعا بدون میزانی که حق را از باطل جدا، عدل را از ظلم جدا کند هم نمی شود، امام را میزان نامیده اند و بدون امام رسیدن به عدالت اجتماعی میسر نخواهد بود. امام که همه شئون جامعه در اختیار اوست اعم از اقتصادی سیاسی اجتماعی نظامی فرهنگی را میزان العدل گفته اند.
میزان که ترازو است وقتی به درد می خورد که موزون را درست نشان دهد. یعنی عادل باشد. با این مقدمه عرض می کنم، عدل همان عدالت است که مظهر اصلی و مجری حقیقی آن در بین مردم و برقرار کننده عدالت اجتماعی در همه شئونش در جامعه بشری، امام معصوم علیه السلام است.
کتاب، قانون عدل است و امام، مجری عدل. امام که پیشوای امت است با دقت تمام در عرصه های مختلف جلوی ظلم و انحراف و امثال ذالک را می گیرد و عدالت اجتماعی را برقرار می کند. وقتی این شد آن وقت رفتار امیرالمومنین با کارگزارانش و مسئولین و در مقابل، رفتارش با بدنه مردم و مستضعفین معلوم می شود.
معلوم می شود که چرا می گوید ضعیف در نزد من عزیز است تا حق او را بستانم و در اختیارش قرار دهم و قوی در نزد من خوار است تا حق را از او پس بگیرم. معلوم می شود که چرا وقتی گرسنه و ستم دیده ای را می دید بدنش به لرزه می افتاد و پایش سست می شد. همان پاهای محکمی که در مقابل دشمن عقب نشینی نمیکرد و زره او پست نداشت. امام یک بچه یتیم را که میدید از خود بی خود میشد. و در سطح کمترین فرد جامعه زندگی می کرد.
در زمان غیبت هم همان روش و برنامه از قرآن و روایات توسط مجتهدین استخراج و استنباط می شود و تاحدتوان توسط حاکم مبسوط الیدعملیاتی و اجرا می شود. خلاصه این که ریشه عدالت اجتماعی، عدل خداست و همه ی عدالت از آنجا نشات می گیرد که فرمودند: «العدل سنّه اللَّه». عدالت سنت خداست همانطور که عدالت میزان خداست که فرمودند: «العدل میزان اللَّه».
مظهر این عدل کجاست؟ نظام اجتماعی اسلام و مسئولین و دولت مردان در این نظام باید عدل و عدالت اجتماعی را خوب بشناسند و بر اساس آن عمل کنند. امیرالمومنین علیه السلام در دستورالعمل برای اجرائی شدن عدالت در جامعه و بهره مند شدن مردم از نعمت عدالت به کارگزار خودش توصیه می کند که سه چیز را پشتوانه عمل خودت قرار بده. این کارگزار که میگوییم لازم نیست حتما رییس جمهور باشد، نه، هر کسی در هر جایی که محدوده ای از کار دستش است و چند نفر را باید مدیریت کند، بیت المال در اختیار او قرار گرفته است؛ اول: در حق همه مردم نیت خیر داشته باش. دوم: دندان طمع را بکش و چیزی برای خود و نزدیکانت نخواه. سوم: به راستی پارسا باش و آلوده مشو.
می بینید این دستورالعمل چقدر کارساز است و جلوی مفاسد را می گیرد؟ الان نگاه کنید بیشتر مفاسد و گرفتاری ها مربوط به عدم رعایت همین مواردی است که حضرت فرمودند. چقدر مسئولین زیاده خواه و رانت خوار و طماع و حریصِ به اموال عمومی و بیت المال برای کشور مشکلات جدی درست کردند؟ گرفتاری هائی که برای سرکار آوردن نزدیکان بی صلاحیت خود به وجود آوردند. همه اینها مذموم است و برقراری عدالت اجتماعی را عقب می اندازد.
حالا ما هی داد از عدالت اجتماعی بزنیم، اما در مسیر اجرا و کارگزاران و کسانی که باید کار را درست انجام بدهند، هیچ کدام را درست انجام ندهند؛ باز به دنبال این است که برادرش را ، پسرخاله اش را، بستگانش را، کسانی را که به او رای دادند و کسانی که برایش کارسازی کردند، حواسش به اینها باشد. شایسته سالاری و قاعده های لازم را در نظر نگیرد، خب در این شرایط عدالت اجتماعی برقرار نمی شود ولو آن کسی که دارد این کارها را میکند هی از عدالت اجتماعی سخن بگوید. باید در مقام عمل باشد، باید گفتمان رایج شود. عدالتخواهی باید باب شود. باید مطالبه شود.
کسی که جرات میکند به بیت المال دست اندازی و تصرفات داشته باشد یا اینکه نسبت به نصب و عزل افراد رانت خواری داشته باشد، البته بعضی وقتها طرف نزدیکانش صلاحیت های لازم را دارند. نمی شود بگوییم چون شخصی وابسته به فلان کس است پس دیگر نباید او را به کار گرفت، نه این هم درست نیست. باید از قابلیت های افراد استفاده کرد. اما اگر با رفت و برگشت و بده بستان در جایگاهی قرار گرفته باشد منظور ما این است. همه اینها مذموم است.
حضرت در نامه ۵۹ به کارگزارش دستور می دهد که امور همه مردم در نزد تو یکسان باشد. یعنی باید همه را به یک نظر ببینی. حضرت درعمل بیان می کند آن اصلی که می‌تواند تعادل اجتماعی را حفظ، و جامعه را سلامت نگه دارد و آرامش بخش باشد، عدالت است.
نتیجه کلام این است که اگرعدالت اجتماعی می خواهیم، اگر می خواهیم «لیقوم الناس بالقسط» محقق شود باید میزان، بر آن جامعه حکومت کند. امام عادل حاکم است، عدالت هم حاکم باشد.
بیانیه گام دوم را هم ملاحظه فرمودید که به مساله عدالت در همه شئون در چند جای این بیانیه توصیه اکید شده است. یعنی در چهل سال دوم باید این مسأله کاملا واضح شود. انقلاب اسلامی یک انقلاب عدالتخواه و عدالت محور است و باید عدالت در شئون مختلف او عدالت اقتصادی، قضایی، اجتماعی، عدالت سیاسی، در همه این مباحث باید ساری و جاری باشد.
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾ اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿٣﴾ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿۴﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ اَلصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ اَبَالقاسِمِ مُحَمَّد
وَ صَلِّ عَلَی اَمیرِالمُؤمِنینَ عَلیِ بنِ اَبی طالِب وَ عَلَی فاطِمَهَ الزَّهرا سَیِّدَهِ نِساءِ العالَمینَ
وَ عَلَی الحَسَنِ وَ الحُسَینِ سَیِّدَی شَبابِ اَهلِ الجَنَّه وَ عَلَی عَلیِ بنِ الحُسَینِ وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلی
وَ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّد وَ موسَی بنِ جَعفَرِ وَ عَلیِ بنِ موسی وَ مَحَمَّدِ بنِ عَلی وَ عَلی بنِ مُحَمَّد
وَالحَسَنِ بنِ عَلی وَ الخَلَفِ القائِم الحُجَّه حَجَجِکَ عَلی عِبادِک وَ اُمَنائِکَ فِی بِلادِکَ
خودم و همه ی شما نمازگزاران محترم را به رعایت و تقویت و تسدید تقوای الهی دعوت می کنم. اهل تقوا در مسائل فراوانی که در طول زندگی با آن مواجه می شوند صبورند. مولانا امیرالمومنین علیه السلام در حکمت ۱۸۰ از حکم نهج البلاغه فرمود: «مَنْ لَمْ یُنْجِهِ الصَّبْرُ اَهْلَکَهُ الْجَزَعُ». هر کس را پایدارى نجات نداد، بىتابى او را از پاى در آورد. یعنی باید در مصیبت های بزرگ و شکننده انسان به جای بی تابی باید صبر پیشه کند و شکیبائی به خرج دهد تا از هلاکت نجات پیدا کند.
به عبارت ساده تر حضرت می فرماید: هر کس بر مصیبت صبر نکند تا نجات یابد، پس بىتابى مىکند و هلاک مىشود. البته می تواند هلاکت اخروی هم مورد نظر باشد چون نتیجه بی صبری اقدام به اعمالی است که حسنات انسان را از بین می برد و مقدمات معصیت را فراهم می کند و در نتیجه عذاب و عقاب اخروی دامن گیر او می شود. خدای تعالی به همه ما توفیق صبر در همه مراحل را عنایت فرماید.
در آستانه سال گشت بزرگ ترین اتفاق عالم هستی قرار داریم یعنی آغاز رسالت آخرین فرستاده خدا برای ابلاغ آخرین شریعت یعنی مبعث رسول گرامی اسلام که این عید بزرگ را پیشاپیش به همه شما عزیزان تبریک عرض می کنم. البته باید به همه مردم و به بشر تبریک گفت چون رسول خدا به بیان قرآن کریم برای همه فرستاده شد و پیامبر همه است.
حضرت امام ره درباره عظمت روز مبعث فرمودند: «… روز بعثت رسول اکرم در سرتاسر دهر؛ من الأزل الی الأبد، روزی شریفتر از آن نیست؛ برای اینکه حادثهای بزرگتر از این حادثه اتفاق نیوفتاده. حوادث بسیار بزرگ در دنیا اتفاق افتاده است… لکن حادثهای بزرگتر از بعثت رسول اکرم نشده است و تصور هم ندارد که بشود؛ زیرا که، بزرگتر از رسول اکرم در عالمِ وجود نیست ( غیر از ذات مقدس حق تعالی) و حادثهای بزرگتر از بعثت او هم نیست».
این بعثت اهداف و پیام هائی به همراه داشت. یکی از جدی ترین و محوری ترین پیام ها، پیام وحدت بین مسلمین است. آنچه که امروز مستکبران عالم از آن وحشت دارند امت واحده است. امت واحده ظرفیت بزرگی است که همه موانع را از سر راه بر می دارد که اگر به آن توجه جدی نشود و جای آن را تفرقه و جدائی بگیرد به تدریج امت اسلامی سقوط می کند. لذا می بینیم که از مهمترین توصیه های اولیاء دین بعد از اوامر قرآن کریم، تلاش برای وحدت است و هر کوششی که برای جدائی امت از هم انجام بگیرد و یا کاری طراحی شود که نتیجه اش در مقابل هم قرار گرفتن مسلمین باشد مذموم و گناه بزرگ شمرده شده است.
و می بینیم در طول تاریخ دست های پنهان و آشکار تلاش کردند و می کنند و امروز بیشتر هم شده که تفرقه جای وحدت در جامعه اسلامی را بگیرد و البته همه مسلمین باید با بصیرت و زمان شناسی و دشمن شناسی برای مهمترین عامل سعادت خود اقدام داشته باشند و کارهای لازم برای تحکیم وحدت را از توجهشان دور نکنند.
یکی دیگر از مهمترین اهداف ارسال رسل، بخصوص نبی مکرم اسلام، اقامه قسط و عدل در بین جامعه بشرى بود که قرآن کریم به آن اشاره فرموده است و شما مکرر شنیده اید: «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَینَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمْ الْکتَابَ وَالْمِیزَانَ لِیقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ…»(حدید/ ۲۵) که در خطبه اول مدتی است راجع به همین موضوع صحبت می کنیم.
با توجه به این که یکی از مناسبت های هفته آینده روز امور تربیتی و تربیت اسلامی است، به این هدف مهم رسالت و بعثت انبیاء الهى، به ویژه رسول مکرم اسلام اشاره می کنم که تعلیم و تربیت و آموزش جامعه در مسیر هدایت به دین الهى از اهداف مهم رسالت است. در سوره جمعه فرمود: «هُوَ الَّذی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَهَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفی ضَلالٍ مُبینٍ». اول تربیت و تزکیه بعد علم آموزی را بیان میکند.
راجع به علم آموزی و تربیت و متخلق شدن به خلق الهی در منابع دینی فراوان تاکید شده یعنی جامعه مسلمین باید بر اساس هدف بعثت رسول خدا از تربیت بالا و رفتار نیکو و حسن خلق مثال زدنی برخوردار باشد. چون با آموزش و تربیت دینی عقول انسان ها به کمال می رسند و راه رسیدن به سعادت را طی می کنند. مرحوم کلینی روایتی را در کافی از رسول خدا نقل می کند که حضرت فرمودند: «وَ لَا بَعَثَ اللهُ نَبِیاً وَ لَا رَسُولًا حَتّى یسْتَکمِلَ الْعَقْلَ…» هدف از بعثت، تکمیل عقول بشر بوده است. عقل که کامل شد انسان به سمت تربیت حرکت میکند.
حضرت آقا در سال های گذشته دستورالعملی دادند، فرمودند باید چهره رسول خدا را به جهان معرفی کرد.حالا از آن سالها تا امروز باید ببینیم که کسانی که کار به دستشان بوده چقدر اقدام کردند! دستگاههای مربوطه، سازمان تبلیغات، دستگاههای تبلیغی راجع به معرفی چهره رسول خدا به جهان، که لااقل ایران باید اقدام میکرد به این کار ، چقدر این کار را انجام دادند؟ چقدر راجع به این قصه فعالیت داشتند؟
می دانید که شناخت رسول خدا بدون شناخت قرآن ممکن نیست. در روایت دارد که رسول خدا را جز خدا و علی نشناخت. لذا برای شناختن رسول خدا از قرآن کمک بگیریم و بعد همان را بیان و تبلیغ کنیم.
من چون فرصت بحث مفصل ندارم خیلی کوتاه به چند مورد اشاره می کنم که بعد اگر کسی خواست دنبال کند. عمدا هم بحث بعثت را از باقی مباحث طولانی تر عرض میکنم. در قرآن کریم در سوره احزاب آیه ۵۶ وظیفه ای برای ملائکه تعریف شده که به همراه خداوند بر پیامبر درود بفرستند. «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ» بعد به مردم هم امر می کند همانطور که آن ها درود می فرستند شما هم بفرستید. «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً» این فضیلت بزرگی برای رسول خداست که تمام عالم هستی بر او درود می فرستند. یعنی وقتی خدا به همراه ملائکه و مومنین درود میفرستند قطعا بقیه موجودات عالم وقتی میبینند خدا و ملائکه دارند درود میفرستند آنها را همراهی میکنند. یعنی همه عالم هستی دائما بر پیغمبر و آل پیغمبر صلوات میفرستند.
یا خدای تعالی در آیه ۳۲ آل عمران دستور داد حضرت را اطاعت کنیم. این یک فضیلت است. «قُلْ أَطیعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْکافِرینَ» اعراض از رسول خدا کفر است. اگر کسی از جهت اعتقادی رو برگرداند کفر اعتقادی پیدا کرده و اگر در عمل اعراض کند و به دستورات عمل نکند، کفر عملی دارد.
و در بعد تشویق هم در قسمتی از آیه ۱۳ سوره مبارکه نساء فرمود: «وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها وَ ذلِکَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ». این فوز عظیم که بهشت جاودان بخشی از آن است با پیروی از خدا و رسول خدا حاصل می شود. آیات دراین‌باره فراوان است.
یکی از ویژگی های رسول خدا این است که او جز وحی نمی گوید. آیات ۳و۴ سوره مبارکه نجم: «وَ ما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوى* إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْیٌ یُوحى» این بیان خدا را توجه بفرمائید که چقدر دقیق و گسترده است. هر سخنی یا حق است یا باطل اگر حق شد برابر وحی است یعنی باید برابر وحی باشد و الا هوی و هوس است.
حالا اگر آمدیم بالاتر و در مسائلی که مربوط به قانون گذاری و هدایت و سعادت بشر است، میخواهیم جامعه سازی کنیم، میخواهیم نظام تربیتی، نظام اداره کشور، حکومت‌داری و کشورداری را تنظیم کنیم، مسائل مربوط به قانون گذاری و هدایت باید از وحی استفاده شود، اگر از وحی استفاده نشد فقط به عقل بشر آن هم نه عقل به ما هو عقل بلکه عقل این شخص و آن شخص توجه شد می شود هوی و هوس و انسان را سعادتمند نمی کند. گاهی برخلاف فطرت قانون تصویب می شود. ازدواج هم جنس و ازدواج با حیوان و امثال اینها که فراوان می شنوید. تن یک حیوانی و چهارپایی لباس عروس میپوشاند و میرود عقدشان را هم میخوانند و بعد هم میروند باهم زندگی میکنند. بعد هم باهم محشور میشوند.
رسول خدا پیامبر همه انسان هاست: «وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ کَافَّهً لِلنَّاسِ…» مثل قرآن که برای همه بشر فرستاده شده: «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ…» ناس یعنی همه بشر اما همانطور که از قرآن فقط متقین و اهل ایمان بهره می برند: «ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فیهِ هُدىً لِلْمُتَّقینَ» از رسول خدا هم فقط مومنین استفاده می کنند و این چراغ پرفروز را پشت سر می گذارند: «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنینَ إِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ…».
به این روایت توجه کنید، امام صادق علیه السلام فرمودند: «وقتی نام پیامبر برده می شود بر آن حضرت زیاد صلوات بفرستید زیرا اگر کسی بر رسول خدا صلوات بفرستد خدای سبحان با هزار صف از فرشتگان بر او صلوات می فرستد». البته تعداد هر صف چند نفر است را فقط خدا می داند.
مکرر در مکرر حضرت امام فرمودند نباید به آمریکا اعتماد کرد و بعد از او خلف صالحش حکیم و فرزانه رهبر معظم انقلاب فرمودند آمریکا قابل اعتماد نیست اگر با او دست دادید انگشتان دست خود را بشمارید. و اتفاقاً شواهد فراوان تاریخی هم این بیانات را گواهی می کند چه آنها که بر سر ملت خود ما آوردند چه ملل دیگر. مثل عراق که امروز حتی نمی تواند یک اسلحه سبک کمری برای خودش بسازد برای تامین امنیت خودش. یک وقتی برای خودش قدرتی بود.
یک نمونه آن همین اوکراین است. در یک زمانی به خاطر اینکه بهترین تجهیزات سلاح های هسته ای را داشت او را به عنوان سومین قدرت اتمی جهان می شناختند. چند سال بعد از فروپاشی شوروی با امضای معاهده بوداپست متعهد به تحویل سلاح های هسته ای خودش شد و در مقابل آمریکا و انگلیس و چند کشور دیگر متعهد شدند از امنیت و تمامیت ارضی اوکراین در مقابل هر متجاوزی حمایت کنند و تعهدات را در بالاترین سطح امضاء کردند. آن بیچاره هم به تعهد خودش کامل عمل کرد و بعد به حاشیه رفت و کشوری آسیب پذیر شد. انقلاب نارنجی هم در همانجا اتفاق افتاد.
امروز همان آمریکا و انگلیس اعلام می کنند ما روسیه را فقط تحریم می کنیم چون اوکراین برای آنان ارزشی ندارد که به دفاع از او وارد جنگ با روسیه بشوند و حمایتش کنند؛ با اینکه امضا کردند و تعهد دادند. او هم فکر میکرد آنها خیلی به تعهداتشان پایبند هستند. سیاستمدار معروف اوکراینی در کتابش می نویسد همه ما فریب خوردیم که به آن معاهده دست زدیم. اینها تجربه است. این تجربیات در دست دستگاه دیپلماسی ما هست و امیدواریم به خوبی در صحنه های مختلف وارد شوند همانطور که تا امروز وارد شدند تا منافع و حقوق مردم از بین نرود.
امروز غرب با جنگ روانی و القاء بعض امور از طریق رسانه های در اختیار، و عقبه داخلی واداده اش تلاش می کند تا بر افکار عمومی مردم ما تاثیر بگذارد و مذاکره کنندگان و تصمیم گیران را به توافقاتِ کم ارزش که به نفع ملت نیست وادار کنند.
اما مردم ما به خوبی می دانند که مذاکره مستقیم هیچ گرهی را باز نمی کند و هیچ توافقی بدست نمی آید. با مذاکرات همه گره ها بازشده است الان آمریکا به جای بازی درآوردن رسانه ای و امثال اینها باید تصمیم بگیرد. تصمیم هم نگیرد البته پاسخ همیشگی مردم بصیر و هوشیار و انقلابی ما در مقابل زیاده خواهی های غرب و به خصوص آمریکا یک چیز است که مرگ بر آمریکا.
دستورات رئیس جمهور محترم راجع به اجرای قوانین، قوانین روی زمین مانده و اجرا نشده قابل تقدیر است. امیدواریم راجع به همه مسائل کشور بخصوص مسئله قیمت اجناس و توان خرید مردم قاطعانه و سریع تر وارد عمل شوند و دستورات بُرّنده تری بدهند تا این ایامی که در پیش از مردم دچار زحمت بیش از پیش نشوند
نکته ی استانی هم اینکه عزیزان در عزل و نصب ها دقت لازم را داشته باشند و به خواسته های مردم در این زمینه توجه بیشتری بکنند. نگذارید استان بیشتر از این ضرر بکند.
ماه رجب در حال سپری شدن است و به ماه پر فضیلت شعبان نزدیک می شویم این روزهای باقیمانده را از دست ندهیم. به خودتان برسید. قیل و قال دنیا تمام خواهد شد و ما می مانیم و کمی اعمالمان و فرصت های از دست رفته و حسرت ابدی. دعا در حق دیگران را فراموش نکنید در این ماه و ماه بعد. دعا برای اسلام و مسلمین و جهان اسلام، برای فرج مولایمان، مشکلات جامعه، مسائل اقتصادی جوان هایمان بخصوص مشکلات مربوط به جوانان از ازدواج و مسکن و کار و مسائل این ها زیاد است که با دعای اهل ایمان حل خواهد شد. ماه رجب فرصتی است برای این امور این ها را از دست ندهیم. چند روز باقیمانده را دقت کنیم. آنهایی که توان روزه دارند از دست ندهند.
۸ اسفند مصادف با ۲۵ رجب شهادت امام کاظم علیه السلام را به همه شما تسلیت عرض می کنم. یکی از زمان های پر اختناق زندگی ائمه علیهم السلام دوران امامت امام کاظم علیه السلام بوده است که بنی عباس حاکم بودند. حضرت در سن ۲۵ سالگی امام شد و ۳۵ سال تقریبا امامت کرد.
عباسیان با ایجاد رعب و وحشت همه مخالفان خود را سرکوب کردند. از مهمترین فعالیت های امام کاظم علیه السلام این بود که نهضت علمی پدر بزرگوارش را دنبال کرد و مجالس علمی و فرهنگی را احیاء کرد و صدها محدث، مفسر و مبلغ تربیت نمود و به کمک آنها توانست از مکتب تشیع پاسداری کند و حرکت آن را تداوم بخشد.
در دوران امام کاظم کتاب های زیادی از اقوام مختلف از هند و یونان و روم به بلاد اسلامی آمد و به عربی ترجمه شد و بعد علوم توسعه پیدا کرد؛ خصوصا علوم ظریف و هنری در آن دوره خیلی تقویت شد.
و کلامی از حضرت برای شما بگویم که فرمودند: از ما نیست کسی که هر روز خود را ارزیابی نکند. ماه رجب فرصتی است برای ارزیابی خودمان.
در نهایت در زندانهارون الرشید و به دست سِندى بن شاهک مسموم و مظلومانه به شهادت رسید. آن روزی که حضرت به شهادت رسید، حضرت را آوردند از زندان بیرون در حالی که می‌نویسند ۴ غلام یک تخته پاره‌ای را بر دوش گرفته بودند؛ اینقدر که حضرت نحیف شده بودند در مدتی که در زندان بودند. کسی هم که جلوی ۴ غلام حرکت میکرد و می‌گفت «هذا امام الرفضه» او هم در مقام مذمت بود؛ چون رافضی بودن آن موقع به عنوان یک ننگ بیان میشد. یعنی او داشت مذمت می کرد این طور نبود که تبلیغ کند.
در تاریخ می نویسند وقتی حضرت به زندان می رفت خوشحال بود که فرصتی پیدا می شود برای اینکه با خدای تعالی راز و نیاز کند و دعا بخواند؛ اما روزهای آخر عمر شریفشان دعاهایشان خیلی عجیب بوده است؛ این بوده که خدایا همانطور که دانه را از دل خاک نجات می‌دهی من را هم نجات بده.
امام را آوردند روی جسر بغداد و روی آن پل قرار دادند. مردم و شیعیان از اطراف آمدند و آنقدر بر بدن مطهر امام کاظم سلام الله علیه گل ریختند که آن منطقه معروف شد به سوق الریاحین بازار گلها؛ اما دلها بسوزد برای آن بدنی که به جای گل بر آن بدن نیزه دار نیزه میزد…
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿۲﴾ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾
