متن کامل خطبه نماز جمعه ۱۴۰۰/۱۰/۲۴
استان البرز، شهرستان کرج
توسط آیت‌الله حسینی همدانی
بِسمِ‌الله الرَّحمَنِ الرِّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ وَالصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ
اَلعَبدِ المُوَیَّد وَالرَّسولِ المُسَدَّد اَباالقاسِمِ المُصطَفی مُحَمَّد
وَ عَلی آلِه الطَّیِبینَ الطّاهِرینَ المَعصُومِینَ سِیَّما بَقِیَّهِ اللهِ الاَعظَم فِی الاَرَضِینَ
وَاللَعنَهُ الدّائِمَه عَلی اَعدائِهِم اَجمَعینَ مِنَ الآنِ اِلَی قیامِ یَومِ الدّین
بندگان خدا خودم و شما را به تقوای الهی توصیه مىکنم. عرض کردم دین اسلام برای همه ابعاد وجودی انسان اعم از شئون مادّی و معنوی زندگی او برنامه ارائه کرده است و پاسخگوی نیازهای جسمی و روحی، فردی و اجتماعی انسان است. یکی از این موارد راجع به لباس و پوشش و مسائل مربوط به آن است که با توجه به روایات، نکاتی را اشاره کردم.
لباس نعمت است و باید تمیز و نیکو پوشید و خود را زینت کرد که خدای تعالی این روش را دوست دارد. در روایت دارد رسول خدا که فرمودند: خداوند متعال زینت و اظهار و ابراز نعمت را دوست دارد واز ترک زینت و اظهار فقر و بدحالى بیزار است. دوست دارد آثار نعمت را در بنده‌اش ببیند.
و عرض کردم حتی درباره ملاقات با دوستان تاکید بیشتری شده است. امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: همان‌گونه که به هنگام ملاقات با غریبه‌ها خود را مى‌آرایید تا شما را در بهترین حال ببینند، براى برادران مؤمن نیز خود را بیارایید. و یا فرمودند: لباس، زیبایی را نمایان می‌سازد، لباس پاکیزه غم و اندوه را می‌زداید. اینها از برکات دین ماست که برای هر چیز کوچک و بزرگی مطلب و راهنمایی دارد.
باید توجه داشته باشیم که کسی نمی تواند حلال خدا را بر کسی حرام کند. در آیه ۳۲ سوره مبارکه اعراف دارد: «قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَهَ اللَّهِ الَّتِى أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّیِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ». بگو: چه کسى زینت‌هاى الهى را که براى بندگان خود آفریده و روزى‌هاى پاکیزه را حرام کرده است؟ لباس و دیگر وسائل که از مال حلال تهیه شده باشد و در آن اسراف نشده باشد را کسی بر بندگان خدا حرام نکرده است. اسراف در لباس را هم توضیح دادیم.
جنس لباس چه باشد خوب است؟ پنبه و کتّان (تلفظ درستش با تاء مشدد است؛ گیاهی است مثل پنبه که از آن پارچه و نخ درست میکنند) بهترین ها هستند که متاسفانه کمتر مورد استفاده هستند. امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: لباس‌هاى پنبه‌اى بپوشید که پوشش رسول خدا و ما اهل بیت است و پیامبر خدا لباسى را که از مو یا پشم تهیّه شده بود جز در موارد ضرورت نمى‌پوشید. درروایت دیگری از امیرالمومنین علیه السلام است که فرمود: پوشش پیامبران لباس کتان بوده است. امام صادق علیه السلام فرمود: لباس کتان انسان را فربه (و داراى تناسب اندام) مى‌کند.
پس دو جنس از لباس تاکید شد پنبه و کتان و یک جنس هم هنگام ضرورت که لباس پشمی است. در بعض روایات به خز هم اشاره شده که پوست یک حیوان است که شرایطی دارد ذبح او که امام حسین علیه السلام هم در مسیر کربلا که میرفتند جبه ای از خز داشتند و با آن خز نماز خواندن هم اشکال ندارد که در مباحث فقهی مطرح است. غیر از امام حسین دیگر از اهل بیت هم معمولا داشتند.
راجع به رنگ لباس هم دستور کلی روشن پوشیدن و بخصوص سفید است که بیشتر لباس های پیامبر سفید بود و رنگ سبز را هم دوست داشت و رنگ قرمزرا نمی پسندید. باید در هر محیطی و در هر فصلی به تناسب لباس پوشید رنگ سفید فعالیت عمومی بدن را افزایش می دهد و نشاط در کار و اشتغالات را بیشتر می کند. لذا رنگ تیره بخصوص سیاه به شدت منع شده است، حتی در روایت دارد لباس اهل دوزخ است. بویژه در حال عبادت مثل نماز و احرام و امثال اینها منع دارد مگر در مواردی مثل عبا و چادر و کلاه و عمامه و کفش و عزای ائمه علیهم السلام که استثناء شده است. رنگ لباس نباید روی روح انسان و عبادت انسان، شئونات اجتماعی انسان تاثیر منفی بگذارد. رنگی که مخصوص بانوان است مردها نباید بپوشند.
به بعض روایات اشاره کنم. امام باقر علیه السلام لباس زرد رنگ می پوشید. روای می گوید دیدم امام صادق علیه السلام در میان قبر و منبر پیامبر مشغول نماز بود و لباس زرد همچون رنگ بِه بر تن داشت. نکته ای را حتماً باید توجه کنید و آن عرف زمان است. ممکن است الان کسی رنگ زرد بپوشد انگشت نما شود. انگشت نما شدن جایز نیست اینکه گفته می شود من باب جواز است.
به همین جهت است که امام صادق علیه السلام فرمودند: خود را تزیین مکن مگر مثل قوم خود . ببین عامه چطور می پوشند همانطور بپوش. و فرمود: بهترین پوشش هر عصرى لباس مردم همان زمان است. مگر لباس خاص که نشان دهنده یک گروه خاص است مثلا نظامی ها جوری لباس میپوشند که معلوم باشد یا مثلا روحانیت که مسئولیتشان معلوم باشد. ولی در حالت عادی لباس معمولی بپوشید. لذا با اینکه امام باقر و دیگر از ائمه لباس زرد می پوشیدند، نمی شود امروز این رنگ را در ملاء عام پوشید اما در منزل اشکال ندارد.
رنگ سرخ هم همینطور است در عروسی و برای دل خوشی همسر اجازه داده شده. اهل بیت میفرمودند همانطور که شما دوست دارید خانم شما برای شما آرایش کند شما هم رنگی را که او دوست دارد بپوشید؛ و اهل بیت هم میپوشیدند و در خانه این مسئله اشکالی ندارد. و رنگ سرخ در نماز هم مکروه است بخصوص سرخ تیره.
دستور کلی در پوشیدن لباس این است که نباید مثل مخالفین و کفار لباس پوشید. اسماعیل بن مسلم از امام صادق علیه السلام نقل می کند که ایشان فرمودند: خداوند به یکی از پیامبران خود وحی فرستاد که به افراد با ایمان بگو تا لباس های دشمنانم را نپوشیده و به شیوه آنان غذا نخورند و در زندگی خود از راه و روش آنان پیروی نکنند، زیرا نتیجه این دنباله روی آن است که گویا این مؤمنان نیز همچون دشمنانم، به دشمنی با من برخاسته اند. البته لباس دشمنان در هر دوره ای مخصوص همان دوره است. مثلاً امروز کت و شلوار نماد ملیت خاصی نیست شاید قبلا بود اما الان نیست.
بحث مفصل است فقط خواستم تنبهی داده باشم ولی بدانید که در بحث لباس این موضوعات مطرح است:
لباس های حرام برای مردان و زنان کدام است مثلا ابریشم خالص و طلا بافت برای مردان حرام است. مثلا میخواهند برای داماد انگشتر بگیرند میگویند طلای سفید بگیریم. طلای زرد و سفید هر دو حرام است. طلا طلاست و حرام است. پلاتین اشکالی ندارد.
یا بحث اجزاء حیوان مرده و یا حرام گوشت در نماز، کفش و انواع آن، لباس شهرت و هر آنچه انسان را انگشت نما کند، آداب پوشیدن لباس، نشسته یا ایستاده و رو به قبله، بحث لباس بانوان، وصله زدن لباس، لباس کهنه، لباس نو، بریدن پارچه برای دوخت، نحوه پوشیدن کفش، دعاهای وقت پوشیدن لباس و کفش، اندازه لباس ها از نظر کوتاهی و بلندی، نازکی و ضخامت، نرمی و خشن بودن، تمیزی وچرکی.
اینکه لباس نباید موجب فخرفروشی و تکبر باشد. رسول خدا به ابوذر فرمود: هر که از روى تکبّر، جامه‌اش را بر زمین بکشد خداوند در قیامت نظر رحمت به او نمى‌کند. در کافی روایتى معتبر آمده است که امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: هرگاه خداوند لباس نو نصیب کسى کند، شایسته است وضو بگیرد و دو رکعت نماز(شکر) بگزارد و در هر رکعت سوره حمد وآیه الکرسى و سوره‌هاى توحید و قدر بخواند، سپس از خداوندى که تن او را پوشانده ودر میان مردم زینتش داده، تشکّر کند وحمد وستایش او را به جا آورد و بسیار ذکر «لا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ إلّا بِاللّهِ» بگوید. هر که چنین کند، در آن لباس معصیت نکند. و پروردگار به عدد هر نخى که در آن لباس است، فرشته‌اى مى‌آفریند که خداوند را به پاکى یاد کند و براى او استغفار کند و بر او ترحّم کند.
این دستورالعمل است. شما چند بار وقتی لباس نو میپوشید ذکر لا حول و لا قوه الا بالله میگویید؟ اصلا حواستان هست که لباس نو پوشیدید یا کهنه؟ اینها توجه است دیگر! اینکه میگویند انسان دائم به یاد خدا باشد نه اینکه تسبیح دست بگیرد؛ ذکر یعنی یاد خدا؛ لباس پوشیدی! یاد خدا، لباس در می آوری! یاد خدا، راه میروی! یاد خدا…
به هر تقدیر فراموش نکنیم که تن آدمی شریف است به جان آدمیت، نه همین لباس زیباست نشان آدمیت.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ﴿١﴾ اللَّهُ الصَّمَدُ ﴿٢﴾ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ ﴿٣﴾ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ ﴿۴﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ اَلصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ اَبَالقاسِمِ مُحَمَّد
وَ صَلِّ عَلَی اَمیرِالمُؤمِنینَ عَلیِ بنِ اَبی طالِب وَ عَلَی فاطِمَهَ الزَّهرا سَیِّدَهِ نِساءِ العالَمینَ
وَ عَلَی الحَسَنِ وَ الحُسَینِ سَیِّدَی شَبابِ اَهلِ الجَنَّه وَ عَلَی عَلیِ بنِ الحُسَینِ وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلی
وَ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّد وَ موسَی بنِ جَعفَرِ وَ عَلیِ بنِ موسی وَ مَحَمَّدِ بنِ عَلی وَ عَلی بنِ مُحَمَّد
وَالحَسَنِ بنِ عَلی وَ الخَلَفِ القائِم الحُجَّه حَجَجِکَ عَلی عِبادِک وَ اُمَنائِکَ فِی بِلادِکَ
خودم و همه ی شما نمازگزاران محترم را به رعایت و تقویت و تسدید تقوای الهی دعوت می کنم. اهل تقوا اگر سال ها در کنار هم باشند و معاشرت داشته باشند با هم اختلاف پیدا نمی کنند چون بر اساس معیارهای الهی زندگی می کنند. مولانا امیرالمومنین علیه السلام در حکمت ۱۷۴ از حکم نهج البلاغه فرمودند: «مَا اخْتَلَفَتْ دَعْوَتَانِ إِلَّا کَانَتْ إِحْدَاهُمَا ضَلَالَهً». دو دعوت با یکدیگر به مخالف نمىافتند مگر یکى از آن دو، دعوت به گمراهى باشد. همیشه دعوت ها یا به راه راست و حق است یا مقابل آن یعنی دعوت به سمت بیراهه و انحراف از راه خدا. چون محال است چیزی هم مثبت باشد هم منفی. و اگر کسی یا کسانی به غیر راه حق دعوت کنند، قطعاً نتیجه اش گمراهی و انحراف از راه حق خواهد بود. خدای تعالی فرقان تشخیص مسیر حق از باطل را که تقوای الهی است به همه ما عنایت بفرماید.
۲۶ دی ۱۳ جمادی الثانی یادآور روزی غمانگیز است، روزی که در آن مادری فداکار و بانویی با عظمت، بانوى صبر و استقامت، حضرت «امالبنین» همسر گرامى امیرالمومنین علیه السلام، مادر علمدار کربلا ابوالفضائل قمر بنی هاشم، بهسوی معبود پر کشید و این روز را روز تکریم مادران و همسران شهدا نام گذاری کردند، تا جایگاه مهم این عزیزان در پیروزى اسلام و غلبه بر دشمنان گرامى داشته شود. شیرزنانی که با بصیرت و ولایتمدارى خود همچون مادر عباس علیه السلام، اگر چه در صحنه دفاع مقدس و پیکار با بعثیان حضور نداشتند، اما شجاعت وجوانمردی وایثار و ایمان و شهادت طلبی را قطره قطره در کام فرزندان عزیزتر از جانشان نشاندند و دلیرانه در کنار همسران خود ماندند تا آنان بتوانند، با خیالی آسوده در مسیر حماسه و شهادت و ایثار حرکت کنند و نه تنها هیچگاه از فداکارى خود احساس شرمندگى نکردند بلکه بر آن افتخار کردند و دشمن را ناامیدتر کردند. همسران شهدا هم با تحمل سختىها در نبود همسران خود، به تربیت فرزندان شهدا پرداختند و آنان را براى ادامه راه اسلام و انقلاب آماده کردند.
امروز یکی از پر ارزش ترین سرمایه های انقلاب و جهاد و شهادت، تکریم از مادران و همسران و خانواده شهداست. کمترین اثر این تکریم ها انتقال شیوه و روش تربیتى و سبک زندگى آنان، از نسلی به نسل دیگر است. این را باید غنیمت شمرد؛ فرصت کم است و عمرها میگذرد و از دست ما میروند.
بنده به نوبه خود از همه فداکاری ها و از خودگذشتگی های مادران و همسران و فرزندان شهدا عموماً و از عزیزانمان در این خطه نورانی و شهیدپرور بخصوص قدردانی و تشکر می کنم. برنامه ریزی کنید و به طور مرتب به دیدار خانواده ها بروید و از آثار وجودی آنها در زندگیتان بهره ببرید. این را که عرض می‌کنیم شعار نیست واقعیت است.
بعضی وقتها منزل خانواده شهدا که میرویم روحیه ای در انسان به وجود می‌آید که به راحتی یک هفته ۱۰ روز قوه کار کردن مضاعف پیدا می کنیم. در محله شما در اطراف شما بالاخره خانواده‌ها هستند، تنها نگذارید، سرکشی کنید، رسیدگی کنید و کسب نورانیت کنید. مادران شهدا را بروید ببینید، پدران شهدا را بروید ببینید و آثار آن را در زندگیتان ببینید. به هر تقدیر این گنجینه ای است که قسمتی از آن در حال تمام شدن است اما قسمت دیگری هم ماندگار است؛ از ماندگاری و مانایی آن استفاده کنید.
حضرت امالبنین سلام الله علیها که در واقعه کربلا فرزندانش به شهادت رسیده بودند، نه تنها اندوهگین نبود، بلکه با کمال آگاهى از زمان و شناخت توطئه ها و تبلیغات شوم یزیدیان در بهرهبردارى از واقعه عاشورا، تمام سعى و تلاش خودش را در تبلیغ و ارسال پیام حقیقى کربلا گذاشت. و چون ادیب و شاعره بود با فصاحت و بلاغتى که داشت اشعاری در رثای فرزندانش سرود تا به این وسیله نداى مظلومیت کربلاییان را به گوش نسلهاى آینده برساند.
ام البنین که تربیت شده مکتب صدیقه طاهره سلام الله علیها بود و خودش فاطمه دیگری است با بصیرتی عمیق و خود را مأمور به ادامه راه شهیدان می دانست. مانند زهرای اطهر که بنیانگذار این روش بود یعنی حربه گریه سیاسی کمال بهره را برد و از استمرار دهندگان این روش مبارزه است چون می دانید گریه و اشک، انواعی دارد. گاهی اشک برای خودسازی است، گاهی اشک از سر شوق است، گاهی اشک به دروغ ریخته می شود مثل گریه برادران یوسف و یکی از مهمترین انواع اشک، گریه سیاسی است که حضرت امام ره به این سلاح مؤثر و قدرتمند و راهبردی برای پیشبُرد اهداف جبهه اسلام اشاره کرد و فرمود: «ما ملت گریۀ سیاسی هستیم، ما ملتی هستیم که با همین اشکها سیل جریان میدهیم و سدهایی را که در مقابل اسلام ایستاده است، خُرد می‌کنیم».
ایشان هر روز به بقیع میرفت و چنان جانسوز مرثیه و نوحه می خواند که می نویسند، مروان بن حکم که در مدینه حاکم بود با آن قساوت قلبی که داشت به گریه می افتاد. فرزندانش را بر اساس مکتب اهل بیت و پیرو ولی و مطیع حجت خدا تربیت کرد. درس های فراوانی از زندگی ام البنین بانوان ما می توانند یاد بگیرند و الگو برداند. درس ایثار و عشق به دین، صبر و وفاداری.
۲۶ دی یادآور فرار ذلت بار دومین و آخرین حاکم خاندان پهلوی از ایران است. اما این فرار مقدماتی داشت. مردم حقارت و ذلت پذیری درمقابل بیگانگان وخاکساری او درمقابل آمریکا را دیده بودند، جنایات ساواک و به یغما رفتن ثروت کشور توسط خاندان پهلوی را می دیدند و نفرتی عمومی سراسر ایران را پر کرد و سیاست های آمریکا هم نتوانست کمکی به حفظ سلطنت بکند.
شاه فرار کرد و درباریان و بختیار القاء می کردند سفر رفته و خودش هم امید داشت که برگردد، اما مردم با خوشحالی به خیابان ها ریختند و گل و شیرینی دادند و این پیروزی را جشن گرفتند. و هر جا اثر و مجسمه ای از شاه و پدرش بود را تخریب کردند. و در کمتر از یک ماه طومار سلطنت ۲۵۰۰ ساله ملک الملوکی و شاهنشاهی در هم پیچیده شد. و خود مردم با سازماندهی در مساجد امنیت نقاط مختلف رابه عهده گرفتند.
نکته جالب اینجاست که امام فرار شاه را اولین مرحله پیروزی و طلیعه پیروزی خواندند، فرمودند: «رفتن شاه، پیروزی نیست بلکه طلیعه پیروزی است. و البته این طلیعه را من به ملت ایران تبریک عرض می کنم. و باید توجه داشته باشند که همان طوری که طلیعه پیروزی است، طلیعه خلع سلطه اجانب است».امام در هر لحظه ای مردم را متوجه یک مطلب مهمتر و بالاتر و اساسی تر میکردند.
دست اجانب قطع شد اما شیطنت و خرابکاری و تضعیف و تحریم و فساد و توطئه های آنها مستقیم و غیر مستقیم قطع نشد. و البته مبارزه ملت ایران با استکبار و بخصوص آمریکای جنایت پیشه و اسرائیل خبیث قطع نشده و تا دفع شر اینها به طور کامل ادامه خواهد داشت.
این شهدایی که پیکر پاک آن ها هر چند وقت منطقه ای را نورانی و موجی از حماسه و حرکت بوجود می آورد، یعنی یادمان نرود که هنوز در حال مبارزه هستیم و این مبارزه را ادامه خواهیم داد.
مطلبی را که امروز عرض می کنم راجع به بیان رهبر معظم انقلاب است که اخیراً راجع به غیرت دینی به همراه عقلانیت فرمودند. و از امام به عنوان یک نمونه کامل نام بردند. بعد تاکید فرمودند: «غیرت دینی را حفظ کنید. عامل نجات کشور در بزنگاه‌های مختلف غیرت دینی ملت ایران بوده است. غیرت دینی بود که تهدیدات را به فرصت تبدیل میکند». قبلا هم فرموده بودند و این بار تاکید کردند. بحث مفصلی دارد و از زوایای مختلف می شود به آن پرداخت ولی خیلی کوتاه بعض نکات را فهرست می کنم.
وقتی به روایات و روشی که معصومین علیهم السلام و به خصوص امیرالمومنین علیه السلام داشتند مراجعه می کنیم می بینیم غیرت دینی را به عنوان یک ضرورت در جامعه و یکی از شاخصه های اهل ایمان معرفی کرده اند. یعنی هر کس مومن است باید غیرت دینی داشته باشد.
غیرت دینی آثار فردی و اجتماعی فراوانی دارد که سعادت مندی دنیا و آخرت را به همراه دارد. غیرت یعنی مراقبت شدید نسبت به هر ارزش مادی و معنوی با انگیزه ایمان، یعنی راه ندادن غریبه به حریم و این صفت اهل ایمان است، اعم از زن و مرد. غیرت اختصاص به مرد ندارد.
اگر بخواهیم از قرآن استفاده کنیم همین است که فرمودند: لا اله الا الله یعنی خداوند آنقدر غیور است که هیچ غریبه ای را به حریم کبریائی خود راه نمیدهد. و مردان با همین صفت، حریم خانواده و ناموس خود را از نگاه های آلوده حفاظت می کنند. امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: پاکدامنی مرد به اندازه غیرت اوست.
البته غیرت انواعی دارد و غیور در همه موارد تلاش می کند تا از آنچه حفظش از دیگری لازم است، محافظت و دفاع کند. غیرت دینی دائره اش بسیار وسیع است. علماء اخلاق غیرت را از فضائل اخلاقی و نوعی حمیت دانسته و به تعبیر امیرالمومنین غیرت را میوه و ثمره شجاعت می دانند.
باز برای اینکه بهتر در دل جا بگیرد به فرهنگ لغت دهخدا مراجعه بفرمائید که غیرت را فقط منحصر به مسائل ناموسی تعریف نمی کند. دایره اش را وسیع میبیند و درست هم است. غیور به دخالت های نابجای دیگران نسبت به آن چیزی که مورد علاقه اش هست عکس العمل نشان می دهد و هر چه متعلق غیرت ارزشمندتر باشد واکنش غیور شدیدتر است. غیور همانطور که نسبت به عرض و جان و مال و ناموس حساس است و به دفاع برمی خیزد نسبت به حریم های عمومی و ارزش های دینی و ملی هم حساس است و به مبارزه قیام می کند.
مرحوم کلینی روایتی نقل می کند که اگر انسانی غیرت نداشته باشد قلبش وارونه است. قلبی که برگشت چیزی در آن جا نمیگیرد رحمت الهی در آن نمی‌ریزد و قاسی میشود. و روایتی از رسول خداست که فرمودند: خدای تعالی بی گمان نفرت دارد از مردی که به زور وارد خانه اش بشوند و او نجنگد. این خیلی دایره اش باز وسیع است. فقط منزل شخصی را نمیگیرد. کشور هم خانه ماست. محله هم خانه ماست. شهر خانه ماست. بعضی وقتها به زور کسی وارد شود و انسان قیام نداشته باشد، مشمول این نفرا خدا می شود. این ها غیرتی بالاتر از غیرت فردی را می فهماند.
در آیه ۷۵ سوره مبارکه نساء قرآن کریم به ما دستور داده است شما در مقابل آه مظلوم نباید بی تفاوت باشید. و مرحوم علامه طباطبایی آیه را با بحث غیرت تطبیق داده اند. چون عبارت ایشان کامل است اجازه بدهید برای شما بخوانم. فرمودند: «غیرت عبارت است از دگرگونی انسان از حالت عادی و اعتدال؛ به طوریکه انسان را برای دفاع و انتقام از کسی که به یکی از مقدساتش « اعم از دین، ناموس و یا جاه و امثال آن» تجاوز کرده است، برمى انگیزد. این صفت غریزی، صفتی است که هیچ انسانی به طور کلی از آن بی بهره نیست. پس غیرت یکی از فطریات آدمی است و اسلام هم دینی است که بر اساس فطرت تشریع شده و امور فطری را تعدیل می کند و آن امور فطری که در حیات بشر لازم و ضروری هستند را، معتبر و واجب می سازد و آنچه غیرضروری است، حذف نموده و از اعتبار می اندازد». دایره غیرت گسترده است. غیرت دینی که حضرت آقا میفرمایند که غیرت دینی را حفظ کنید و غیرت دینی تهدیدها را تبدیل به فرصت میکند همین است.
اگر بخواهیم تعبیر دیگری داشته باشیم این است که غیرت برای دین مثل سیستم دفاعی برای بدن است. باید به موقع عکس العمل نشان بدهد.اگر سیستم دفاعی ما عذر داشته باشد و بیماری داشته باشد ویروس که حمله کند از پا درمی آید اما اگر به موقع عکس العمل نشان دهد، خودش را حفظ میکند. غیرت مثل سیستم دفاعی بدن می ماند. یعنی اگر عامل بیرونی می خواهد به دین و ارزش ها و فرهنگ دینی آسیب بزند نباید بی تفاوت بود، آنکه غیرت دینی دارد فوراً عکس العمل نشان داده اقدام می کند. و الا اگر بی غیرتی کند جامعه فاسد می شود.
یکی از ابعاد شخصیتی حضرت امام ره غیرت دینی فوق العاده ایشان بود نسبت به رسول خدا و اهل بیت نسبت به احکام الهی نسبت به عزت مسلمین نسبت به روحانیت. اگر یادتان باشد کسی در رادیو به حضرت زهرا سلام الله علیها بی احترامی کرده بود ایشان ورود کرد و پیگیری کرد تا مجازات شود. یا جریان سلمان رشدی که پیش آمد ایشان مستقیماً وارد مبارزه با استکبار شد و آن فتوای تاریخی را هم دادند. در جریان تصویب لایحه قصاص که حکمی از احکام الهی هست، بعضی ها شلوغ کاری راه انداختند، ایشان ورود کردند. فرمودند: «من اعلامیه از جبهه ملی که دعوت به راهپیمائی کرده است دیدم، از انگیزه هائی که برای راهپیمائی قرار داده اند لایحه قصاص است. تعبیر این بود لایحه غیر انسانی… یعنی چه؟ یعنی در مقابل نص قرآن کریم راهپیمائی کنند. شما را دعوت به قیام و استقامت هم می کنند در مقابل قرآن کریم…» بعد از چند جمله خیلی تند فرمودند: «جبهه ملی از امروز محکوم به ارتداد است». با کسی رودربایستی نداشت؛ این غیرت دینی است که در مقابل خلاف ملامت هیچ ملامت کننده ای در او تاثیر نداشت. جایی که تشخیص خلاف داد، محکم می ایستد.
یا در مورد دفاع از روحانیت واقعی برید ببینید ایشان چه نکاتی را فرموده اند. آن روزی که شوکت و عزت مسلمانان را با قانون کاپیتولاسیون زیر سوال بردند منبر رفت و خطابه خواند: «انا لله وانا الیه راجعون من تاثرات قلبی خودم را نمی توانم اظهار کنم». بعد آن خطابه غراء را کردند. این غیرت دینی است. اینکه امام المسلمین رهبر معظم انقلاب میفرماید این غیرت را از دست ندهید چون در بزنگاه ها این غیرت دینی است که انقلاب و اسلام و نظام را حفظ میکند.
زندگی امیرالمومنین علیه السلام را ببینید همان طور که ازغیرت مندان تجلیل می نمایند، ازانسان های بی شمارى که در مقابل منکرات و تجاوزبه مقدسات دینی سکوت کرده و از کنار آن بی تفاوت می گذرند و آسایش و رفاه طلبی را بر غیرت مندی ترجیح می دهند و یا بر سر اصول و ارزش ها معامله کرده و سازش می نمایند و ترک امر به معروف و نهی از منکر دارند به شدّت ناله و انتقاد کرده و دلی پرخون داشتند. مفصل است فرصت بیان ندارم می ترسم نشانی بدهم از نهج البلاغه بعضی با کج فهمی برداشت دیگر بکنند. خودتان بخوانید نهج البلاغه را لااقل سالی یکبار بخوانید
توجه داشته باشید گاهی عده ای سازش کارِ عافیت طلب و اهل مداهنه، که بر سر دین معامله می کنند و از اصول کوتاه می آیند را تساهل و تسامح دینی نام می گذارند تا غیرت دینی را از کار بیندازند. لذا آقا فرمودند عقلانیت؛ غیرت دینی همراه با عقلانیت. خوب دقت داشته باشید.
بله ما در فرهنگ دینی مان مسئله تسامح و تساهل را داریم که مربوط به آسانی مکتب و انجام دستورات دینی است و این که اسلام برای نشر مکتب و معارفش از استدلال استفاده می کند نه زور و اجبار. خیلی از احکام هم آسان است سخت نیست. نماز باید حتماً بخوانید نمی شود ترک کنید؛ اما اگر نتوانستید ایستاده بخوانید نشسته بخوانید. اگر نتوانستید نشسته حتی خوابیده بخوانید اما نباید ترک شود. این آسان گرفتن است. روزه بر همه واجب است اما اگر کسالت داشتید این وجوب برداشته می شود. در مسافرت نمازتان را شکسته بخوانید. مکه بر همه واجب است به شرط این که استطاعت باشد، اگر استطاعت نداشتید واجب نیست. دین آسان گرفته است سخت نگرفته. البته بعضی از متدینین سخت می کنند اما اصل دین سخت نیست. بعد برای اینکه سمحه و سهله که در دین گفته شده یک عده سوء استفاده کنند این را در مقابل غیرت دینی قرار میدهند و می خواهند انسان دست از محکمات دین بکشد. ما چنین چیزی نداریم. غیرت دینی جلوی این وادادگی ها و مداهنه ها و فرصت طلبی ها را می گیرد.
غیرت دینی علی علیه السلام را در تاریخ ببینید. درخطبه ای فرمود: «سوگند به جان خودم؛ در مبارزه با مخالفان حق وآنان که در گمراهی و فساد غوطه ورند، یک لحظه سستی و مدارا نمی کنم». خوب است دوستان روی کارکردهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، نظامی، امنیتی، بین المللی غیرت دینی کار کنند.
به دو نکته اشاره کنم؛ اجتماع بزرگی که راجع به بانوان هرسال می گرفتیم و سال اولی که آمدیم فراخوان زدیم و دو سه سال هم برگزار شد، در سالهای گذشته چون مقطعی کرونا شد و بعد هم با عید برخورد کرد انجام نشد. انشاالله امسال مقدمات فراهم است. دوستان ما در دستگاه های مختلف انشاالله آمادگی خودشان را داشته باشند برای روز ولادت صدیقه طاهره سلام الله علیها.
بانوان در این اجتماع عظیم که برقرار خواهد شد انشاالله شرکت میکنند تا مانور و رزمایشی باشد در این استان که بعضی ها که صحبت هایی را می کنند و مسائل بی حجابی و بی توجهی به این جور مسائل را مطرح می کنند، ببینند که بانوان ارزشی و حزب‌اللهی و نیروهای متدین به نظام و انقلاب در لحظه ای که باید حاضر باشند حاضر هستند و دیگران دارند از این کرامت و این سخاوتی که اهل ایمان دارند سوء استفاده می کنند؛ و الا حضور این بانوان در عرصه‌های مختلف مغتنم و جزو مباهات است. انشاءلله با تبلیغات و اطلاع رسانی‌ای که خواهند کرد، زمان و مکان بیان می شود و تمام بانوان در روز ولادت صدیقه طاهره حضور پررنگی را خواهند داشت.
نکته دیگر این است که ما چندین مرتبه خصوصی و بعضاً همین جا چند مرتبه گفتیم که مسئله بیماریهایی را که خانمها باید معاینه شوند و خانم ها باید آنها را معاینه کنند، جدی بگیرید. معنا ندارد که در بیمارستان‌ها بخصوص دولتی، آن کسی که متصدی کار بانوان است مرد باشد و مباشرتا مرد این کار را انجام بدهد. باید خانم ها این کار را بکنند بخصوص بحث سونوگرافی و این‌جور چیزها که انجام نشد. بنده دیگر دیدم که خودم باید ورود کنم؛ دستگاه سونوگرافی را خودم خریدم برای اینکه بانوان بیایند استفاده کنند و در مصلی کار خواهیم گذاشت. مطالبه میکنم از تعدادی از اطبا و پزشکان خواهر و به آنها اطلاع بدهید که با دفتر ما تماس بگیرند که زمان بندی کنیم و بنا هم دارم که انشاءالله شبانه‌روزی در مصلی، سونوگرافی بانوان دایر باشد.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَالْعَصْرِ ﴿۱﴾ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿۲﴾ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿۳﴾
