با توجه به فرارسیدن ماه رمضان، ماه شناخت و بهره‌برداری فکرى و عملى از قرآن، حضرت آیت‌الله حسینی همدانی در ایام ماه مبارک رمضان هرروز به تفسیر و شرح یک آیه از کلام‌الله مجید می‌پردازند که قسمت هفدهم آن به شرح ذیل است:
آیه ۶۲ سوره نمل
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ وَیَجْعَلُکُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ قَلِیلًا مَا تَذَکَّرُونَ
ترجمه فارسی آیه
به نام خداوند بخشنده مهربان
یا [کیست] آن‌کس که درمانده را -چون وى را بخواند- اجابت مى‌کند، و گرفتارى را برطرف مى‌گرداند، و شما را جانشینان این زمین قرار مى‌دهد؟ آیا معبودى باخداست؟ چه کم پند مى‌پذیرید.
تفسیر آیه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ.
آیه‌ی معروف «أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ»، آیه‌ی شصت و دوم از سوره‌ی مبارکه‌ی نمل موردبحث است؛ این آیه بیان می‌کند خدا کسی است که بتواند جواب شخص مضطر را دهد و شما را خلفای زمین قرار دهد؛ چون خدای تعالی است که همه‌جا هست و در همه‌جا قدرتمند و توانمند است.
دقت دارید که آیه‌ی شریفه نمی‌خواهد بفرماید که دعاکنندگان دو قسم هستند؛ یک عده مضطرند، یک عده غیر مضطرند و خدای تعالی فقط جواب مضطرین را می‌دهد؛ نه این‌طوری نیست، بلکه آیه توحید ما را تقویت می‌کند، می‌فهماند که مضطر هست که با همه وجودش می‌فهمد تنها خدای قادرِ حکیم است که می‌تواند به او کمک کند؛ این خداست که تکیه‌گاه خوبی می‌تواند برایش باشد اما غیرمضطر معمولاً درخواستش همراه شرک است؛ در کنار خدا به دیگری هم توجه دارد؛ تو محاورات عمومی زیاد شنیدید و گفته می‌شود: بعد از خدا آقای دکتر مریضم را شفا داد؛ آقای دکتر بعد از خدا چشم امیدم به شماست؛ به فلان رئیس اداره گفته می‌شود که بعد از خدا شما می‌توانی گرفتاری من را حل کنید.
امثال این مثال‌ها هم زیاد است اما اگر انسان مضطر شد؛ انسان به خدا عرض می‌کند در همه‌ی لغزش‌ها تو دست من را گرفتی و حفظ کردی؛ مضطر می‌فهمد که چه کسی جواب او را می‌دهد لذا از همان کس درخواست می‌کند.
خدایا ما را ببخش و بیامرز.
واَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ.
