متن کامل خطبه نماز جمعه ۹۸/۵/۱۸
استان البرز، شهرستان کرج
توسط آیت‌الله حسینی همدانی
بِسمِ‌الله الرَّحمَنِ الرِّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ وَالصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ
اَلعَبدِ المُوَیَّد وَالرَّسولِ المُسَدَّد اَباالقاسِمِ المُصطَفی مُحَمَّد
وَ عَلی آلِه الطَّیِبینَ الطّاهِرینَ المَعصُومِینَ سِیَّما بَقِیَّهِ اللهِ الاَعظَم فِی الاَرَضِینَ
وَاللَعنَهُ الدّائِمَه عَلی اَعدائِهِم اَجمَعینَ مِنَ الآنِ اِلَی قیامِ یَومِ الدّینِ
عباد الرحمن خودم و همه شمارا به رعایت تقوا دعوت می‌کنم. متقین انسان‌های مؤدّبی هستند که علاوه بر درون زیبا و متخلق بودن به اخلاق حسنه، از رفتار و ظاهرِ نیکو، بهره دارند. باوقار و متین در ارتباط با خودشان و دیگران هستند.
بحث راجع به یکی از سرمایه‌های معنوی انسان به‌عنوان ادب بود؛ که زیاد شنیدید که میگویند: ادب مرد به ز دولت اوست. بعضی‌ها میگویند ادب بااخلاق فرقی ندارد و ادب را حُسن اخلاق میگویند؛ اما حقیقت مطلب این است که ادب بااخلاق فرق دارد.
اخلاق یعنی ملکاتی که در روح انسان مستقرشده و صفت روح شده‌اند. مثل شجاعت که روح شجاع است. مثل سخاوت. شخصیت جواد و کریم و شجاع است؛ اما آداب بیشتر جنبه ظاهری دارد که انسان در اعمال بیرونی‌اش دارد. مثل خوردن و آشامیدن و لباس پوشیدن که عرض می‌کنم؛ و به تعبیر علامه طباطبائی که قبلاً هم‌عرض کردم؛ وقتی شخص مواظبت بر حالات خودش داشته باشد و باظرافت و دقت، اعمالش را انجام دهد میگویند؛ فلانی شخص مؤدّبی است. مثل ادب نشستن در نماز و راه رفتن و غذا خوردن و خرید کردن و البته اراده و مشروع بودن در آن حتماً لحاظ می‌شود؛ یعنی هم عمل را از روی اراده انجام دهد هم عمل مشروعی باشد.
مرحوم شیخ طوسی -رضوان‌الله تعالی علیه- به ۶ فرق بین اخلاق و ادب اشاره‌کرده‌اند، فرمودند: در اخلاق مسائلی که مربوط به روح است بحث می‌شود ولی در آداب به مسائل مربوط به کارهای بدنی بحث می‌شود. یا اینکه مسائل اخلاقی همیشه مسائل ثابتی هستند و تغییر نمی‌کنند چه در زمان و چه در مکان. دروغ در همه زمان‌ها و مکان‌ها دروغ است. چه ایران باشد چه خارج از ایران باشد. در دریا، در آسمان باشد، همه‌جا دروغ، دروغ است. شجاعت، شجاعت است و امثال ذالک اما آداب در زمان‌ها و مکان‌های مختلف تغییر دارند، در شهرها، کشورها و مناطق مختلف خیلی فرق دارند، مثلاً سلام کردن را ببینید هر منطقه و جایی ادبی را رعایت می‌کنند گاهی سر تکان می‌دهند، گاهی دست تکان می‌دهند، گاهی کلاه از سر برمی‌دارند و… فرق دیگری که ایشان می‌گوید این است که مسائل اخلاقی قابل استدلال عقلی هستند ولی در آداب بیشتر ذوق و سلیقه مردم همان منطقه نقش دارد. مثلاً چای خوردن و نحوه استفاده از قند محله با محله فرق دارد؛ و فرق دیگری که مرحوم شیخ طوسی فرموده اینکه روایاتی که مربوط به آداب است، از روایات اخلاقی بیشتر است.
به‌هرتقدیر به فرموده امیرالمؤمنین -علیه‌السلام- «ادب کمال انسان و بهترین روش و بهترین چیزی است که پدران برای فرزندان به ارث می‌گذارند؛ و حتی سودمندتر از حسب و نسب است». پس تا می‌توانیم باید این کمال را در خود زیاد کنیم. حضرت فرمودند: «کسی که ادب ندارد شرافت خانوادگی‌اش تباه است». اگر اهل یک بیت معظمی هم باشد به خاطر بی‌ادبی همه را از بین می‌برد.
از روایات به دست می‌آید که رابطه‌ای بین عقل و ادب وجود دارد. به چند روایت توجه بفرمائید. قال رسول‌الله -صلی‌الله علیه وآله- «حُسنُ الادبِ زِینَهُ العقلِ». ادب نیکو زیور عقل است. امیرالمؤمنین فرمودند: «کلُ شیءٍ یَحتاجُ الی العقلِ و العقلُ یَحتاجُ الی الادبِ». هر چیزی نیازمند خرد است و عقل نیازمند ادب؛ و فرمودند: هر کس ادبش بر عقلش بیشتر باشد. مثل شبانی است در بین گوسفندان فراوان.
چه کنیم مؤدب به آداب شویم؟ دنبال علم رفتن و عالم شدن، با اهل معرفت و ادب نشست‌وبرخاست داشتن. مواظبت نفس کردن و کنترل قلب را در اختیار داشتن، همه این‌ها کمک می‌کند که باادب باشیم. مولانا علی بن ابیطالب فرمودند: «جالِسِ العلماءَ یَزدَد عِلمُکَ و یَحسُن ادبُک وَ تَزکُ نَفسُکَ». با علما (به معنی خاص کلمه) نشست‌وبرخاست داشته باش علمت زیاد می‌شود ادبت نیکو می‌شود و جانت پاکیزه می‌گردد؛ و فرمودند: «هر وقت دانش انسان فزونی گیرد ادبش افزون می‌شود و ترسش از پروردگارش دوچندان می‌گردد». معلوم می‌شود انسان‌های مؤدب از خدا ترس دارند؛ یعنی در مقابل خدا حریم دارند. در تنهایی و علن رعایت می‌کنند؛ و قصه‌های بزرگان داریم که ادبشان در برابر خدا چگونه بود.
جلسه‌ی قبل عرض کردم اولین معلم ادب در عالم خداوند تعالی است که تعلیم می‌دهد چگونه ادب امور مختلف را رعایت کنیم. مثلاً ما ادب شروع به هر کاری را از قرآن کریم یاد می‌گیریم. شروع سوره‌ی حمد اولین آیه از آیات کتاب الهی است که اولِ اولین سوره قرآن کریم هم قرارگرفته است، «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» است؛ که در این آیه هم به اسم ذات اشاره‌شده هم به بعضی از اسماء صفات. ما یاد می‌گیریم که ادب الهی در شروع به هر کاری این است که بگوییم «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ»؛ و رسول خدا هم فرمودند: هر کاری که بانام خدا شروع نشود ابتر خواهد بود؛ یعنی آن کار به آخر نمی‌رسد و پایان ندارد. این خیلی مهم است که ما در کارهایمان اول خدا را می‌بینیم بعد مشغول حرف زدن یا فعالیت خود می‌شویم. اینکه کار را بانام او شروع می‌کنیم یعنی تو اصلی، همه‌چیز از توست و با تو شروع می‌شود. البته قبل از رسول خدا هم از نامه‌ی حضرت سلیمان که به ملکه سبا نوشته بود و با بسم‌الله شروع کرده بود که در آیه ۳۰ سوره مبارکه نمل فرمود: «إِنَّهُ مِنْ سُلَیْمانَ وَ إِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم» معلوم می‌شود این ادب همه انبیاء الهی بوده است. حتی در روایت داریم هیچ کتابی از آسمان نازل نشد مگر آنکه با «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» شروع شد.
همین ادب شروع به سخن در بین فرشتگان این‌گونه است که با تسبیح خداوند شروع می‌کنند و کلام خود را تمام می‌کنند. در آیه ۳۲ سوره مبارکه بقره نقل‌قول ملائکه را در جریان سجده بر حضرت آدم و مسائل مربوطه فرمود: «قالُوا سُبْحانَکَ لا عِلْمَ لَنا إِلاَّ ما عَلَّمْتَنا إِنَّکَ أَنْتَ الْعَلیمُ الْحَکیم» همچنین در آیه ۴۱ سوره مبارکه سباء فرمود: «قالُوا سُبْحانَکَ أَنْتَ وَلِیُّنا …» و امثال ذالک که در جای خودش باید بحث کنیم. این نمونه‌ای از ادب الهی بود بحث ادامه دارد با قید حیات در نوبت بعد ادامه می‌دهم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
اَلحَمدُالله رَبِّ‌العالَمینَ اَلصَّلاهُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ الاَنبیاء وَ المُرسَلینَ اَبَالقاسِمِ مُحَمَّد
وَ صَلِّ عَلَی اَمیرِالمُؤمِنینَ عَلیِ بنِ اَبی طالِب وَ عَلَی فاطِمَهَ الزَّهرا سَیِّدَهِ نِساءِ العالَمینَ
وَ عَلَی الحَسَنِ وَ الحُسَینِ سَیِّدَی شَبابِ اَهلِ الجَنَّه وَ عَلَی عَلیِ بنِ الحُسَینِ وَ مُحَمَّدِ بنِ عَلی
وَ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّد وَ موسَی بنِ جَعفَرِ وَ عَلیِ بنِ موسی وَ مَحَمَّدِ بنِ عَلی وَ عَلی بنِ مُحَمَّد
وَالحَسَنِ بنِ عَلی وَ الخَلَفِ القائِم الحُجَّه حَجَجِکَ عَلی عِبادِک وَ اُمَنائِکَ فِی بِلادِکَ
خودم و همه‌ی شما نمازگزاران محترم را به رعایت و تقویت و تسدید تقوای الهی دعوت می‌کنم. متقین اعمال و عبادات خود را از روی علم و یقین انجام می‌دهند. در حکمت ۹۳ از حکم نهج‌البلاغه دارد: «وَ قَدْ سَمِعَ -علیه‌السلام- رَجُلًا مِنَ الْحَرُورِیَّهِ یَتَهَجَّدُ وَ یَقْرَأُ فَقَالَ نَوْمٌ عَلَى یَقِینٍ خَیْرٌ مِنْ صَلَاهٍ فِی شَکٍّ». آن حضرت شنید که مردى از حروریان نماز شب و قرآن مىخواند، فرمود: خوابیدن با یقین و ایمان، بهتر از نمازخواندن با شک و تردید است. حروریّه گروهى از خوارج و منسوب به حرورا، (به دو صورت مدّ و قصر خوانده می‌شود)، نام روستایى در منطقه نهروان است که خوارج برای اولین بار در آنجا اجتماع کردند. گروهی بودند که عبادتشان ترک نمی‌شود؛ اما شمشیر در مقابل امیرالمؤمنین کشیدند؛ و قصد کشتن امام زمان خود را داشتند. انحراف فکری و عقیدتی. حضرت در این بیان از عبادت جاهلانه نسبت به خدای تعالی نهی کرده‌اند؛ یعنی اگر عبادت مستحبی از شخصی که عقیده سالمی ندارد ترک شود بهتر است از اینکه شخص فاسد العقیده و بدون علم، دائماً مشغول ورد و ذکر و نماز و روزه باشد. امام -علیه‌السلام- همین مطلب را با عبادت در حال شک و یقین بیان فرمودند. علم و یقین آن‌قدر ارزشمند است که حتی گفتند خواب عالم از عبادت جاهل بالاتر است. فقط تذکر نکته در اینجا لازم است که منظور امام علیه‌السلام، شک و تردید در بحث امامت است که رکنی از ارکان دین بوده و شک و تردید در آن باعث از بین رفتن خیلی از فرصت‌های معنوی و حتی مادی بشر می‌شود؛ که بحث دارد خداوند همه ما را از متقین قرار دهد.
۷ ذی‌الحجه سال ۱۱۴ قمری امام باقر -علیه‌السلام- در سن ۵۷ سالگی به شهادت رسید. ۱۸ سال مدت امامت حضرت بود. راجع به جوّ زمان امام باقر -علیه‌السلام- و چالش‌های عمیق فکری و عقیدتی که وجود داشت و اختلاف شدید فقهی بین فرق اسلامی و دوری مسلمین از اسلام ناب در نوبت‌های قبل اشاراتی داشته‌ام. روشی که امام -علیه‌السلام- برای احیای معارف الهی، ایجاد نهضت علمی، تولید علم و مبارزه با جنگ نرم دشمنان اهل‌بیت داشتند، می‌تواند به‌عنوان الگویی عملی برای جوانان ما در جهت اجرائی شدن توصیه علم و پژوهش که در بیانیه گام دوم رهبر معظم انقلاب مطرح شود. آقا در قسمتی فرمودند: «اینک مطالبه عمومی من از شما جوانان آن است که این راه را بااحساس مسئولیت بیشتر و همچون یک جهاد در پیش گیرید. سنگ بنای یک انقلاب علمی در کشور گذاشته‌شده و این انقلاب شهیدانی از قبیل شهدای هسته‌ای نیز داده است به پا خیزید و دشمن بدخواه و کینه‌توز را که از جهاد علمی شما به شدّت بیمناک است ناکام سازید». این حرکت الگو می‌خواهد و آن امام باقر -علیه‌السلام- است. کاملاً نهضت علمی و تولید علم درحرکت امام مشهود است. تاریخ زندگی امام باقر را مطالعه کنید. برپا کردن این نهضت و روش‌های متفاوت به‌خوبی تبیین شده، مثلاً شخصی می‌گوید آمدم مسجد کوفه و دیدم ۹۰۰ نفر استاد درس می‌دادند و همه می‌گفتند «قالَ الباقرُ -علیه السلام». این تولید علم است.
البته توجه دارید که در کنار تولید علم و تربیت عالم، حتماً باید به تربیت دینی و رشد معنوی جوانان هم پرداخته شود و مورد غفلت قرار نگیرد تا دانشمند طراز انقلاب اسلامی تربیت شود؛ که به این مهم امام باقر -علیه‌السلام- توجه ویژه داشتند، در کلمات و بیانات حضرت مطرح است؛ و اتفاقاً در این دیدار اخیر نخبگان با رهبری، ایشان فرمودند: «تفکر انقلابی و اسلامی و بصیرت را در خود تقویت کنید چراکه بدون این نگاه، پیشرفتی به سود کشور ایجاد نخواهد شد. همچنین ارتباط قلبی با خداوند و توکل و استمداد از او را فراموش نکنید»؛ یعنی تربیت علمی باید همراه باتربیت دینی باشد.
به‌عنوان نمونه عرض می‌کنم یکی از شیوههاى نهضت علمى امام، مناظره با دانشمندان فرقهها و ادیان دیگر بود و با این روش حقانیت علمى وبرتری دین اسلام بر دیگر ادیان را اثبات می‌کرد. امروز می‌بینیم بیگانگان دستاوردهای علمی جوانان کشور و حتی مسلمین جهان را تحقیر و کوچک می‌کنند. لذا با همین روش مناظره می‌توان؛ برتری علمی خود را ثابت کرد. آقا فرمودند: بحمدالله استعداد علم و تحقیق در ملت ما از متوسط جهان بالاتر است. اکنون نزدیک به دو دهه است که رستاخیز علمی در کشور آغازشده و با سرعتی که برای ناظران جهانی غافلگیرکننده بود یعنی یازده برابر شتاب رشد متوسط علم در جهان «به‌پیش رفته است»؛ و در دیدار با نخبگان چند روز قبل فرمودند: «پیشرفت علمی سودمند برای کشور، با نگاه انقلابی و مبتنی بر تفکر اسلامی امکان‌پذیر است و باید جوانان نخبه، هدف اصلی خود را رسیدن به مرزهای دانش و فناوری و جلو بردن این مرزها قرار دهند … مهم‌ترین وظیفه‌ی نسل جوان نخبه، علاوه بر ادامه‌ی پرشتاب مسیر موفقیت‌آمیز علمی، جلو بردن مرزهای دانش و فناوری است». این دستور ایشان است و برای این است که مسیر را بازمی‌بینند و واقعاً هم باز است. این همان است که امام باقر -علیه‌السلام- می‌خواهد و داشتند.
از درس‌های امام باقر -علیه‌السلام- که می‌تواند گرفت، مقاومت و مبارزه در سختی‌هاست که درس این روزهای ماست. حضرت در اختناق شدید و بعض فرصت‌ها با راهبرد مقاومت شیعه را حفظ و معارف الهی را با تشکیل دانشگاه عظیمی که ترتیب داد، نشر و گسترش داد؛ یعنی اگر عرصه را برما از طرفی تنگ کردند با صبر و مقاومت باید میدان را تغییر داد و به مبارزه ادامه داد. نمونه بارز امروزی آن خط مقاومت و حزب‌الله سرافراز است که سالگرد مبارزه ۳۳ روزه آنان هم هست و ۲۳ مرداد روز مقاومت اسلامی. کاری که آن روز بچه بسیجی‌های حزب‌الله لبنان انجام دادند و کشتی جنگی اسرائیل را به گل نشاندند. اسرائیل غیر از عملیات زمینی،۲۵۰۰ عملیات دریایی و ۷۰۰۰ بمب بر سر جنوب لبنان ریخت. این پیام قرآنی را به همه عالم داد که «اِنَّ اَوهَنَ البُیُوتِ لَبَیتُ العنکبوتِ» حزب‌الله شد قدرت جدید منطقه؛ و ادامه این خط را در یمن می‌بینیم با حملات موشکی پی‌درپی و موفقیت‌آمیزی که به دورترین نقاط عربستان وارد می‌کنند وبرتری خودشان را نمایش می‌دهند. البته دشمنان قرآن و اهل‌بیت دائم جبهه عوض می‌کنند تا شاید بتوانند موفقیتی پیدا کنند مدتی است شیعیان مظلوم کشمیر زیر چکمه‌های دشمن قرارگرفته‌اند که خون ناحق ریخته شده‌ی آنان گریبان ظالمان را خواهد گرفت؛ و ما هم درس مقاومت را به‌خوبی آموخته‌ایم و تا کوتاه کردن دست فتنه گران خارجی و ایادی داخلی‌شان از کشور، به‌خصوص نابودی و محو اسرائیل از صفحه زمین آرام نخواهیم نشست.
اتفاقاً روز ۲۲ مرداد روز تشکل‌ها و مشارکت‌های اجتماعی است که این عنوان هم درس دیگری است که از امام باقر -علیه‌السلام- می‌توان گرفت چون حضرت در آن زمان اقدام به ایجاد یک تشکل عقیدتی زدند و استعدادهای مختلف در سراسر مناطق اسلامی راشناسائی و جمع کردند و تربیت کردند؛ و همین عملکرد امام -علیه‌السلام- نشان‌دهنده اهمیت منسجم عمل کردن و باهدف و چشم‌انداز داشتن و مسائل اجتماعی است که در نوبتی دیگر باید بپردازم. بحث جدی امامت و ولایت ازنظر امام که خیلی به آن تأکید داشتند را هم در نوبت دیگر انشا الله مطرح می‌کنم.
به هر جهت هشام بن عبدالملک وجود امام را تاب نیاورد و اقدام به شهادت آن حضرت نمود، امامی که در واقعه کربلا به گفته خودشان چهارساله بودن و همه وقایع را به‌خوبی به یاد دارند. صحنه‌های متعدد واقعه عاشورا و بعدازآن را دیده‌اند بدن‌های قطعه‌قطعه شده اصحاب و اهل‌بیت را حمله به خیام و آتش زدن‌ها و فرار زن‌ها و بچه‌ها به بیابان و اسارت و رئوس بالای نی را و مجلس یزید و تشت و سر و چوب خیزران و لب و دندان حسین را. همه این خاطرات با شهادتش تمام شد و در کنار جد مادری خویش امام مجتبی و پدر بزرگوارش امام سجاد، در بقیع، مظلومانه آرمید.
۱۹ مرداد ۸ ذی‌الحجه یوم الترویه است. حجاج به سمت عرفات می‌روند تا اعمال حج را انجام دهند؛ اما کاروان امام حسین که از اول محرم به احرام مفرده بودند نه حج تمتع، حرکت را به سمت کربلا آغاز کردند تا احرام دیگری ببندند.
۲۰ مرداد ۹ ذی‌الحجه روز عرفه و روز نیایش که از دست نخواهید داد و این فرصت جدیدی است که خدای تعالی برای بندگانش قرار داده است تا برگردند و اعمال خود را از نو شروع کنند. روز مهمی است به بطالت نگذرانیم. برای همه و هم چیز دعا می‌کنید انشا الله.
شهادت سفیر و نماینده ولی زمان، مسلم بن عقیل هم در همین روز ۹ ذی‌حجه است. امام او را فرستاد به کوفه تا هماهنگی کند و کارها را درست کند تا مردم آماده باشند برای آمدن امام. لازمه‌اش این بود که فرمان‌ها مسلم را ولو خوش ندارند و نمی‌پسندند بالای سر بگیرند. فرستاده امامشان بود. فرستاده ولی بود؛ اما بزرگان و نیروهای به‌اصطلاح مرجع فکری در آن منطقه مطالباتی داشتند که بعضی از آن‌ها مقابل خواست امام بود. در حقیقت می‌خواستند که امام پیرو حرف آن‌ها باشد. می‌گفتند ما هم نظری داریم. چرا فرستاده امام نظر ما را نمی‌بیند. به حرف ما گوش نمی‌دهد و حرف خودش را می‌زند. نشناختن بحث امامت در این زمان‌ها خودش را نشان می‌دهد که بین تابع و متبوع بودن نمی‌توانند فرق بگذارند. کمک‌هایشان به‌شرط و شروط بود و نتیجه‌اش شد شهادت فرستاده امام حسین علیه‌السلام. البته کوفیان هم بعدش پشیمان شدند اما دیگر چه سود. هم امام هم فرستاده او به شهادت رسید. خدای تعالی بصیرت را در ما بیش‌ازپیش بگرداند چون این قضایا دائم در تاریخ تکرار می‌شود.
به مناسبت ازدواج امیرالمؤمنین و حضرت زهرا -سلام‌الله علیهما- سایت رهبری سخنان ایشان با جوانان را که فروردین امسال مطرح کردند را منتشر کردند و چون در قسمتی به مسئله تکثیر نسل اشاره داشت و این مسئله‌ی مهمی است که عمداً و متعمداً عده‌ای آن را مطرح نمی‌کنند و به‌غفلت می‌اندازند. قبلاً تذکر دادم، دوباره تذکر می‌دهم. دیروز هم در جلسه با اصحاب رسانه اشاره‌ای کردم. ایشان از مسئولین گله کردند که اهمیت نمی‌دهند. بالاخره ۵ سال از ابلاغ سیاست‌های کلی جمعیت توسط ایشان به مسئولین نظام می‌گذرد و کار قابل‌توجهی صورت نگرفته و این بی‌توجهی خطراتی را متوجه کشور در آینده خواهد کرد. وقتی کاهش جمعیت همراه با پیری واقع شد مسائل امنیتی به وجود خواهد آورد؛ و دشمنان ما از آن نفع می‌برند. توصیه‌ام به دوستان این است که طرح «ان اس اس ام» آمریکا را مطالعه کنید؛ که برای مسائل جمعیتی کشورها به‌خصوص ایران طراحی کردند. برای کنترل جمعیت سال گذشته جاسوسانی دستگیر شدند. مسئله حیاتی و مهم است. ایشان فرمودند: «به‌هرحال افزایش فرزند باید به‌صورت یک فرهنگ دربیاید. شما ببینید، در بعضی از کشورهای غربی مثلاً در آمریکا خانواده‌ای پانزده‌تا بچه‌دارند، بیست‌تا بچه‌دارند و از این قبیل، تشویق هم می‌شوند و هیچ‌کس مذمّتشان نمی‌کند. امّا نوبت به کشور ما که می‌رسد، این‌طرف قضیّه تشویق می‌شود، یعنی کم‌فرزند آوری». مشکلاتی را مطرح می‌کنند بله مشکلات وجود دارد؛ اما مگر ما رازق هستیم؟ می‌دانید مشکل کجاست؟ توحید ما ضعیف است. فکر می‌کنیم که خود ما و مسئولین هستیم که امورات را به عهده‌داریم. کار دست مسئولین باشد می‌بینید وقتی آب هم شدید می‌آید باز کمبود آب‌داریم. کار دست خداست. توحیدی فکر کنید. دوستان عزیز روی این مطلب به‌عنوان فرمان ولی کارکنید. در فرصت خطبه مقدور نیست که بگوییم اگر اطاعت شود چگونه آثار فراوان وجودی دارد.
این روزها باز در انحراف افکار عمومی و تائید و تأکید بر خسارت محض برجام نکاتی گفته شد که من فقط به بازخوانی کلمات حضرت آقا در این رابطه ارجاع می‌دهم و تکرار نمی‌کنم و میگویم صحبت‌های رهبری را درباره برجام دوباره نگاه کنید. البته می‌خواهیم حالا که پافشاری دارند، این پافشاری را در مسیر طراحی برای رونق تولید و اشتغال و از بین بردن رکود و به‌کارگیری جوانان نخبه و دانشمندان کشورمان بکار ببرید تا اقتصاد کشور نجات پیدا کند. همان‌طور که ملاحظه کردید در همین فضای تحریم و فشارها، باز جوانان انقلابی کشور توانستند بنزین با اُکتان ۹۱ تولید و سه هزار تن به افغانستان فروختند و صادر کنند. کار بزرگی است که نشان می‌دهد در چنین فضایی می‌شود کارکرد. کار را به جوانان بسپارید و ببینید که می‌شود یا نه. این حرکت، نوید می‌دهد که اگر مسئولین در مسیر صحیح حرکت کنند و به خدای تعالی امید داشته باشند نه به دیگران و مردم را نسبت به سراب غرب و اروپا سرگرم نکنند اقتصاد کشور به‌سرعت به جایگاه اصلی خودش برمی‌گردد. رها کنید آمریکا و اروپا را که هیچ نفعی برای کشور جز عقب‌گرد و فرصت سوزی ندارند. اگر درست و به‌موقع حرکت نکنید اروپا هم بالصراحه مثل آمریکا با ما عمل خواهد کرد. وقتی می‌دانید طرف کوتاه نمی‌آید و زبان تهدید دارد و وقت‌کشی و چهره‌اش برای دنیا هم روشن است دلیلی برای تعلل وجود ندارد. انقلابی و قاطع عمل کنید تا به نفع مردم و کشور باشد.
نکته استانی: به عید بزرگ و پراهمیت غدیر نزدیک می‌شویم. لازم است که همه اعم از مردم و مسئولین دستگاه‌ها اهمیت بدهیم. روز بزرگی است روز جشن و شادی اهل‌بیت و شیعیان است. اگر قصد هدیه دادن و مهمانی دادن و کارهای شاد دارید بگذارید در آن روز انجام بدهید. به‌خصوص در این روز بچه‌ها را تشویق کنید. برای آن روز اهمیت قائل باشید. هویت شیعی ما با این عید به نمایش گذاشته می‌شود؛ و بدانید که این عید مایه وحدت و انسجام است. اطعام به مؤمنین را فراموش نکنید. بااینکه روزه هم سفارش شده و فضیلت دارد اما بیشتر از آن اطعام فضیلت دارد. آذین‌بندی شهر با اعیاد دیگر فرق کند. اگرچه ما کلاً زیاد فرقی نمی‌بینیم اما برای این روز مقداری نمایش کارها و توجهات بیشتر باشد. این‌ها جزو شعائر دینی است. خطبه‌خوانی غدیر، توجه و مطالعه دوباره خطبه غدیر و امثال ذالک را از الآن برنامه‌ریزی کنید. البته به مناسبت مطالبی عرض خواهد شد، ان‌شاءالله.
نکته انتخاباتی: یکی از ویژگی هائی که نماینده مردم باید داشته باشد این است که روش زندگی او در بین مردم بودن و همراهی کردن باشد. نه اینکه برای جمع‌کردن رأی مدتی تظاهر به مردمی بودن داشته باشد. توجه به شعارهای انتخاباتی که داده می‌شود هم مهم است. گاهی مطالبی گفته می‌شود که کاملاً دروغ است و یا قانون اجازه تغییر به‌نحوی‌که میگویند را نمی‌دهد؛ اما برای جلب نظر مثلاً دانشجویان، ورزشکاران، بانوان گاهی مطالبی خلاف واقع گفته می‌شود که باید دقت کنید؛ که در این روزها میگویند و بازارش آرام‌آرام داغ می‌شود. کسانی که کاندید می‌شوند دروغ‌هایی میگویند و وعده‌هایی می‌دهند که اصلاً نمی‌شود و تغییر قانون باید داده شود. به فرموده حضرت آقا توجه داشته باشید که فرمودند: «به کسی رأی بدهید که با مردم صمیمی باشد و خود را خدمتگزار مردم بداند».
