متن کامل خطبه نماز جمعه ۱۷/۱۲/۹۷
استان البرز، شهرستان کرج
توسط آیتالله حسینی همدانی
بسمالله الرحمن الرحیم
الحمدالله ربالعالمین والصلاه والسلام علی سید الانبیاء و المرسلین
العبد الموید والرسول المسدد ابالقاسم المصطفی محمد
و علی آله الطیبین الطاهرین المعصومین سیما بقیه الله الاعظم فی الارضین
واللعنه الدائمه علی اعدائهم اجمعین من الان الی قیام یوم الدین
متقین در گشایش کار گرفتاران تلاش میکنند و اعتقاد دارند پاداش را خدای تعالی در دنیا و آخرت حساب خواهد کرد. اگر دنبال زندگی آرام در دنیا و سعادت در آخرت باشیم باید از مسیری که اهل بیت علیهم السلام برای ما ترسیم کردند حرکت کنیم. متاسفانه ما دنبال حرفها و نسخههای بشری غیر از وحی هستیم که معمولا این نسخه ها هم اساس محکمی ندارد. بر خلاف عقل و فطرت هم هست. به آنها عمل میکنیم و اثری هم نمی بینیم. درحالی که نور و هدایت و سعادت در نزد اهل بیت علیهم السلام است.
دستوراتی که در مسائل اقتصادی و فقر زدایی دادند اگر رعایت شود در جامعه فقیری نخواهد ماند. کتاب شریف کافی جلد هشتم که معروف است به روضه کافی مرحوم کلینی روایتی را نقل می کنند از امیرالمومنین که خطبه ای طولانی است و معروف به خطبه طالوتیه که در نهج البلاغه نیست.
حضرت در قسمتی از آن فرمودند: اگر شما علم را از معدن آن کسب میکردید، راه را از جایی که روشن است طی می کردید و به روش درست حرکت می کردید، راه ها در برابر شما هموار بود. نشانه ها برای شما آشکار و پدیدار بود و اسلام برای شما می درخشید. در نتیجه با آسایش به سر می بردید و هیچ صاحب عائله ای نیاز مند نمیشد.
یعنی شما مسیر را غلط رفته اید. راه و صراط و نور و هدایت در دست ماست ولی شما دارید این مسیر را از دیگران سوال میکنید. در همه امور که یکی از آنها مسائل اقتصادی است. در همین ها اگر ما مسیری را که اهل بیت برای ما ترسیم کردهاند طی کنیم قطعاً فقر از جامعه ریشه کن خواهد شد. خیلی زیبا فرمودند که اگر گرفتاری دارید برای این است که دست از روشها و دستورات اولیاء دین کشیدید. میخواهید با فکر خودتان راه را پیدا کنید و به نتیجه نمی رسید.
بحث ما در همیاری و مواسات دیگران و آثار فراوان فردی و اجتماعی که داشت بود. به موارد مختلفی از تعامل و یاری رساندن به مومنین و اهمیت و اثر آن اشاره کردیم. برای بهرهمندی بیشتر و تکمیل بحث به چند روایت دیگر اشاره می کنم تا این بحث کامل شود.
گاهی ما از نیاز برادر مومن خودمان مطلع هستیم. گرفتاری دارد و مشکلی دارد به روی خودمان نمی آوریم. منتظریم تا از ما درخواست کند. پیش ما خورد شود و حیثیت و آبرویش تضییع شود. این درست برخلاف موازین دینی و دستورات اهل بیت است. در تحف العقول از امیرالمومنین سلام الله علیه روایت نقل می کند: کسی که از نیازمندی برادر خود آگاه باشد نباید او را به درخواست کردن وادار کند.
کاری نکن که او از تو بخواهد. وقتی میدانی مشکل دارد و تو هم توان برطرف کردن آن را داری اقدام کن. جامعه ای که طبق برنامه ثقلین حرکت کند و با برادران دینی خودش همیاری اقتصادی و معیشتی داشته باشد و آنها را در اموال خود شریک کند و با آنها با انصاف رفتار کند مصداق آیه شریفه «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَهٌ» خواهد بود.
امیرالمومنین علیه افضل صلوات المصلین در غرر الحکم فرمودند: سامان یافتن دین به دو خصوصیت بستگی دارد: با دیگران به انصاف برخورد کردن و برادران را در مال خود شریک ساختن. بیچاره جامعهای که برعکس و ضد این روش مترقی عمل می کند.
مرحوم علامه مجلسی در بحارالانوار از امام باقر علیه السلام نقل می کند: در خطاب به مردی که فخر فروشی میکرد و میگفت من منتسب به شیعیان رسول خدا هستم امام باقر از او پرسید: آیا بیشتر دوست داری مالت را خرج خودت کنی یا به برادر دینی خودت ببخشی؟ گفت دوست دارم که به مصرف خودم برسد. فرمود: پس تو از شیعیان ما نیستی. من مالی را که به برادران دینی ببخشند دوست تر دارم. فرمودند: نگو که شیعه هستم. بگو که من از دوستداران شما هستم. من از کسانی که امیدوارم با محبت شما نجات پیدا کنم هستم.
شبیه همین روایت را مرحوم کلینی نقل می کند از محمد بن نجلان. می گوید در نزد امام صادق بودم مردی آمد و سلام کرد. امام از او سوال کرد: حال برادرانت در محله تان چه طور است؟ آن مرد هم آنها را ستود. امام فرمودند: خیر رسانی ثروتمندانشان به فقرایشان در آن محل چگونه است؟ گفت خیلی کم است. پرسیدند: ثروتمندان به دیدار فقیران می روند؟ گفت خیلی کم است. سوال کرد: کمک مالی آنها چگونه است؟ این مرد گفت: آقا شما از اخلاق و آدابی سوال میکنید که در نزد ما و آن محله کم رنگ است. حضرت فرمودند: پس آنها چطور فکر می کنند که شیعه ما هستند.
یک وقت پیغمبر اکرم در حلقه ای نشسته بودند. فقیری وارد شد و در حلقه نشست کنار یکی از آنهایی که وضع مالی خوبی داشت. آن طرف خودش را جمع کرد و حضرت این صحنه را دید. حضرت فرمودند ترسیدی که از ثروت تو به او برسد یا از فقر او به تو برسد. گفت اشتباه کردم. نیمی از مالم را به او می دهم. حضرت فرمودند به من مربوط نیست به خود او مربوط است آیا این مال را میگیری؟ گفت: نمیگیرم چون میترسم روزی در حلقه شما بنشینم و من خودم را از کسی کنار بکشم.
باید مواظب بود و برای استحکام بیشتر این امور و تشویق به انجام و رسیدن به قلههای مواسات و اخوت اسلامی به این کلمات اولیاء دین توجه کنید. روایتی در اصول کافی است از ابان بن تغلب، میگوید از امام پرسیدم که از حق مومن مرا آگاه کن. فرمود مالت را با او نصف کن. نگاهم کردند و فهمیدند که من حالم عوض شد. فرمود: ای ابان آیا از آن آگاه نیستی که خدای تعالی درباره ی کسانی که ایثار و از خودگذشتگی میکند چه فرموده است؟ عرض کردم می دانم. بعد فرمودند: پس وقتی که مالت را با او نصف میکنی ایثار نکردی بلکه با او برابر شده ای. ایثار وقتی است که از نصف مالی که برای خودت مانده به او بدهی.
بحث مواسات و برابری و برادری و همکاری و تعاون بحث هایی ست که در اسلام مفصل به آن پرداخته شده است و متاسفانه کم رنگ است. مثلا بانک ها آمدند به اسم قرض الحسنه مقداری فقر را بیشتر کردند. البته باز قرض الحسنه از چیزهای دیگر آنها بهتر است. تقویت کردن قرض الحسنه های محلی خوب است اما به شرطی که مبتلا به ربا نشود.
کدام یک از ما که خودمان را شیعه می دانیم این گونه عمل میکنیم؟ یکی از راههای توسعه شیعه در بین جوامع دیگر و همچنین خنثی کردن تبلیغات دشمن که شیعه هراسی می کنند و شیعه ستیزی میکنند همین امور است که باید آن را توسعه داد و در کنار دستورات سیاسی و روشهای سیاسی که وجود دارد نشر و توسعه این فرامین در جذب و جلب قلوب به سمت شیعه کارسازتر است.
برای اینکه این وظیفه از ما کمرنگ نشود حتی در بعضی از ادعیه به ما سفارش کرده اند و به ما توصیه میکنند که مال را تقسیم کنید و از خدا بخواهید که توفیق پیدا کنید که دست دیگران را بگیرید. هرکس به اندازه خودش. شاید کسی تنهایی نتواند از عهده این کار بر آید. چند نفر با هم جمع شوید و یک نفر را اداره کنید.
بعضی ها عزت نفس دارند و خجالت می کشند اعلام نمی کنند. البته بعضی ها هم هستند که حرفه ای هستند. کسانی را که تعفف دارند پیدا کنید و به آنها خدمت کنید. امام سجاد علیه السلام از خدای تعالی درخواست می کند که بر محمد و آل محمد درود بفرست و گستردهترین روزی خویش را بر من در ایام سالخوردگی مقرر فرما (بالاخره عائله انسان بیشتر میشود، درخواست کننده ها از انسان بیشتر می شوند، امین جامعه می شود، افراد به او مراجعه می کنند) و بیشترین نیروی خود را در ایام درماندگی بهره من ساز.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
والعصر ان الانسان لفی خسر الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین الصلاه و السلام علی سید الانبیاء و المرسلین ابالقاسم محمد
و صل علی امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب و علی فاطمه الزهرا سیده نساء العالمین
و علی الحسن و الحسین سیدی شباب اهل الجنه و علی علی بن الحسین و محمد بی علی
و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد
والحسن بن علی والخلف القائم الحجه حججک علی عبادک و امنائک فی بلادک
خودم و همهی شما نمازگزاران محترم را به رعایت و تقویت و تسدید تقوای الهی دعوت میکنم. اهل تقوا متصف به صفت زیبای عفت هستند. در رابطه با خواسته ها که همان اشتهاست. شهوت یعنی میل و خواسته. آنها نه راه افراط می روند نه راه تفریط می روند. حالت اعتدال را در خواسته ها و شهوات خودشان دارند و رعایت می کنند که به آن عفت میگویند.
لذا صفت نیکوی عفت اگر چه معنای پاکدامنی می دهد اما فقط در یک موضوع خاص مورد استفاده قرار نمی گیرد. عفت فقط پاکدامنی به معنای پاکدامنی نیست. عفت حد اعتدال نگه داشتن در قوه شهویه است. همه خواسته ها مثل دنیا طلبی یعنی اشتها به دنیا داشتن که ۱۱ رذیله و پلیدی اخلاقی برای انسان به وجود می آورد. شخص باید در رابطه با دنیا با همه شقوقش پاکدامن باشد و عفت به خرج بدهد.
در همین رابطه امیرالمومنین سلام الله علیه در حکم ۶۵ از حکم نهج البلاغه فرمودند: «ألعِفافُ زینَهُ الْفَقْرِ» پاکدامنی زینت تهی دستی است. یعنی اگر فقیر بتواند عقل خودش را حاکم کند و مبتلا به درخواستی از هر کسی با هر شرایطی نشود بر در خانه این و آن آویزان نشود اهل حرص و طمع و آز و خواسته های اینچنینی نباشد، یعنی عفت داشته باشد، خودش را به بهترین زینت ها آراسته است. خدای تعالی همه ما را از متقین قرار بدهد انشاءالله.
حلول ماه رجب المرجب و آغاز فصل بندگی خاص را به شما تبریک عرض می کنم و امیدوارم که همه ما از ایام و ساعات و لحظات و آنات این ماه به احسن وجه بهره مند باشیم. در دعاهای این ماه از خدای تعالی توفیق عبادت در ماه رمضان را طلب می کنیم. یعنی برای رسیدن به درجات عالی معنوی و درک رمضان المبارک باید طی مقدمات کرد که این مقدمات از ماه رجب شروع میشود. که اگر با توجه ماه رجب را طی کنیم آمادگی لازم به دست می آید.
ماه رجب از ماههای حرام است که از کرامت خاصی برخوردار است. خیر ویژه الهی در این ماه بر بندگانش سرازیر است. ماه ولایت هست با فضیلت و خیر فراوان. فضیلت فراوانی برای روزه دارد. فضیلت فراوانی برای دعا دارد. فضیلت فراوانی برای استغفار دارد. این ماه ماه روزه و دعا و استغفار است. وعده اجابت خدا هم قطعی است.
چون امکان ندارد خدای تعالی به روی بندگانش در درخواست را باز کرده باشد اما در اجابت را بسته باشد. بگوید شما بخواهید اما من جواب شما را نمی دهم. اینطور نیست. لذا در آیات و روایات به وفور دیده میشود که به مسئله درخواست و اجابت اشاره شده است.
مثلا در قسمتی از آیه ۱۸۶ سوره مبارکه بقره که همه خواندید و شنیده اید به همین نکته اشاره می کند «وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ» اگر بنده ی من سوال کند من خودم جواب میدهم. معنا ندارد که در را باز کند اما در جواب را ببندد. در بعضی جاها هم مثل آیه ۳۲ سوره مبارکه نسا در قسمتی از آیه می فرماید: «وَ سْئَلُوا اللّهَ مِنْ فَضْلِهِ» لازمه سوال از فضل خدا اجابت است.
لذا از روایات و ایات به دست می آید که یکی از اوصاف خدای متعال این است که دعای هیچ سائلی را بر نمی گرداند. در مناجات الراجین خوانده اید «یَا مَنْ لا یُرَدُّ سَائِلُهُ» ای کسی که سوال کننده ی خودت را بر نمی گردانی. برای همین مستحب است کسی که دستش را به سمت آسمان برای دعا بلند کند بعد از دعا دست را به صورت خودش بکشد. چون قطعاً در داخل این ظرف از طرف خدای تعالی چیزی ریخته شده است.
البته ممکن است گاهی درخواست انسان به صلاح انسان نباشد. اما چون درخواست شده است خدای تعالی یا درجه ای به او میدهد یا گناهی از گناهان او را پاک میکند یا موارد دیگر. به هرجهت سوال هیچ سوال کننده ای بی پاسخ نمی ماند. یکی از دعاهایی که امام سجاد علیه السلام در همین ماه رجب دارد و به ما یاد داد این است که «لِکُلِّ مَسْأَلَهٍ مِنْکَ سَمْعٌ حَاضِرٌ وَ جَوَابٌ عَتِیدٌ» همین است. خدای تعالی اینگونه است که برای هر سوالی که شما از او می کنید یک گوش شنوایی هست و جوابی آماده.
دعا را فراموش نکنید. استغفار ویژگیهایی دارد. دعا ویژگیهایی دارد. برای نابودی جبهه استکبار ، پیروزی جبهه حق، رفع مشکلات جامعه، کار و مسکن و ازدواج جوان ها، فرج مولایمان، سلامتی رهبرمان، برای اینها دعا کنید و فراموش نکنید و حوائج شخصی و فردی خودتان هم همیشه مد نظرتان باشد.
در حالات مختلفی که برایتان پیش می آید این ماه رجب را به غفلت نگذرانید. مثلاً از خانه تا محل کار سوره توحید را بخوانید. دعاهایی را که بلد هستید تکرار کنید. وقتتان را نورانی کنید. از زمان هایتان استفاده کنید. آمادگی لازم را برای درک روزهای ماه رمضان فراهم کنید.
به نقل مشهور در غره این ماه ولادت با سعادت امام باقر علیه السلام در سال ۵۷ قمری واقع شده است. امامی که هم حسنی است هم حسینی. فرزند امام سجاد علیه السلام است و حسینی است. به واسطه مادرش فاطمه دختر امام حسن حسنی است. از هر دو طرف علوی و فاطمی است.
در آغاز زندگی شان هم که ۳/۴ ساله بودند با واقعه کربلا مواجه شدند و آن لحظات و ساعات سخت را دیدند. در یک خانواده فرهنگی سیاسی اجتماعی بزرگ شدند. لذا یک شخصیت سیاسی هستند. با این که ما او را یک شخصیت علمی می شناسیم اما یکی از شخصیت های سیاسی تاریخ اسلام است. البته روش سیاسی او فرق میکرد.
ابعاد مختلف زندگی امام باقر باید بررسی شود. در نوبتهای گذشته به مناسبت هر زمان یک بخشی را مطرح کرده ام. به خصوص زندگی سیاسی حضرت و شیعیانش که وضعیت امام باقر از پدرش و جدش و اجدادش بهتر نبود. عراق که مرکز اصلی حضور شیعیان بود مردم هم شیفته امام باقر بودند. باعث شده بود که دستگاه اموی خوفی در دلش بیفتد و اجازه زندگی راحتی را به امام ندهد.
بیشتر زندگی امام باقر در تقیه است. حتی اجازه نمیدادند مردم به راحتی به امام نزدیک شوند. البته امام از موقعیتهای خاص استفاده میکردند و پیام را میرساند. به خصوص در ایام حج. به حج مشرف میشدند و شیعیان را در آنجا می دیدند و دستورات و آموزشهای لازم را میدادند و شبهات را برطرف می کردند و مسائل جاری و در آینده را که با آن مواجه بودند بیان میکردند و البته همه این ها در تقیه شدیدی بود که مطرح بود.
اینکه نسبت به حکومت و صفات حاکم و مخالفت یا حمایت از حاکم چگونه باید باشد همه را آموزش دادند. مهمترین کاری که انجام دادند مقدماتی بود که امام سجاد علیه السلام برای تشکیل دانشگاه بزرگ اسلامی فراهم کرده بودند را تکمیل کردند و تکمیل شده تحویل امام صادق سلام الله علیه دادند که بعد هم امام صادق مسیر را ادامه دادند.
در بعضی از نقل ها هم سوم رجب سال ۲۵۴ قمری شهادت امام هادی علیه السلام واقع شده است که خدای تعالی را قسم می دهیم همه ما را از شیعیان و موالیان اهل بیت عصمت و طهارت به خصوص امام باقر و امام هادی قرار بدهد انشاالله.
۲۲ اسفند سال ۵۸ به فرمان حضرت امام رضوان الله علیه بنیاد شهید تاسیس شد و این روز هم به عنوان روز شهدا و بزرگداشت شهدا نامیده شد. توجه دارید گرامی داشتن شهدا مربوط به یک روز و چند همایش و سمینار و امثال اینها نیست. هر روز باید آنها را به تکریم و بزرگی یاد کنیم.
هر مقدار که ما امروز از وحدت و انسجام برخوردار هستیم و هرچه آسایش و امنیت داریم مدیون رشادت و ایثار شهیدان و فرهنگ شهادت هستیم. همین امروز که ۱۷ اسفند است در سال ۶۲ در عملیات خیبر فرمانده شجاع حاج همت به شهادت رسید. بیست و سوم اسفند در سال ۶۳ حاج عباس کریمی فرمانده لشکر محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به شهادت رسید. بیستم اسفند سال ۶۳ در عملیات سخت و مهم هورالهویزه که معروف به عملیات بدر بود که تعدادی از عزیزان در آنجا به شهادت رسیدند. همه اینها نماد عزت و شرف و ذلت ناپذیری ملت ایران است.
همه آنها برای خدا قیام کردند و قیامی که برای خدا باشد قطعاً شکست ندارد. کسی که برای خدا و انجام وظیفه الهی حرکت می کند هرگز عقب نشینی نمی کند. مگر ما پرورش یافته مکتب حسین علیه السلام نیستیم؟ مگر او در مسیرش و بعد از شهادت عزیزانش تردید کرد و عقبنشینی کرد و برگشت که ما تردید کنیم و برگردیم؟ این خیال خام و باطل است که عده ای در سر دارند که ملت ما را مجبور به عقبنشینی و دست برداشتن از ارزشها و آرمانهایش کنند.
مردمی که برای انقلابشان و حفظ و تثبیت آن تا حالا هزاران شهید دادند و هنوزهم پیکر مطهر آنها را به کشور بر می گردانند و برای مقابله با توطئه های جهانی کیلومترها خارج از مرزها به دفاع از حریم حرم می پردازند و شهید می دهند، ملتی که شهادت را سعادت می دانند، مردمی که بزرگداشت خاطره شهیدان به آنها طراوت و انگیزه بیشتر خدمت و حضور در صحنه می دهد از هیچ دشمنی و هیچ نقشه شومی هراس ندارد.
چقدر کم عقل هستند کسانی که می خواهند با عناد و کینه با خانواده شهدا برخورد کنند و گاهی با گفتن کلمات تحقیر آمیز ارزش شهید و شهادت را کم کنند. نمی دانند هر چه عزت داریم و هر چه رشد و پیشرفت در همه زمینه ها داشته ایم که کم هم نبوده است همه را مدیون شهدا و صبوری خانواده آنها هستیم. تا این روحیه در بین مردم و جوانان کشور ما هست که هست هیچ کشوری جرئت و فکر حمله نظامی به کشور ما را نخواهد داشت.
عدهای با ز شروع کردهاند برای دستاورد سازی همان حرف بیریشه قبل را میزنند که برجام سایه جنگ را از سر ملت برداشته است. این غفلت محض است. بعد هم شاهد از رئیسجمهور فلان کشور میآورند که نمی خواهم اسم آن را بیاورم. حالا سوال بنده این است که چرا آقایان طوری عمل کردند که رئیس جمهور کشوری بتواند جرئت کند و در مقابل آنها از براندازی کشورشان سخن بگوید؟
آن هم ایران که برای این که زیر بار ذلت نرود و عزت خودش را حفظ کند شهید تقدیم کرده است. ای کاش به سخنان رهبری توجه بیشتری می کردید و به جای بازی در زمین دشمن به داخل توجه میکردید. جنگ ما امروز جنگ اقتصادی است. باید راهکار اقتصاد مقاومتی را عملیاتی کرد تا مشکلات کشور بهبود پیدا کند.
یک سال از سال تولید ملی گذشت. توضیح بدهید و شرح دهید و گزارش بدهید که در این یک سال برای تولید داخلی و ملی و تشویق مردم به استفاده از تولید داخل چه کاری صورت گرفته است. دشمنان ما روی افکار ما کار می کنند. خوب توجه کنید که می کنید الحمدالله. بدنه مردم آگاه است. همه مسائل را خوب درک می کند و خوب دنبال می کند و در زمان لازم حضور دارد.
دشمنان روی افکار کار می کنند. با دقت هم کار می کنند. آن هم دشمنی که اگر با دقت وضعیت آن را مطالعه کنید چیزی از آن دیگر باقی نمانده است، با همین مسائل به حیات خود ادامه میدهد. یک وقتی فرصت شود نکاتی را درباره اضمحلال آمریکا از درون که مواردش را رهبر معظم انقلاب در یک فرصت بیان کردند کامل تر و با گستردگی بیشتر و موارد مصداقی برای شما بیان کنیم که دیگر چیزی از آنها باقی نمانده است.
آقا در سال ۹۵ در همین رابطه که این دوستان ما بی توجه بعضی کلمات را می گویند که به تبعات این صحبت ها نمیدانم توجه دارند یا توجه ندارند، آقا فرمودند: آن مسئول اروپایی به مسئولین ما می گوید اگر برجام نبود جنگ در ایران حتمی بود. دروغ محض است. چرا میگویید جنگ؟ چون ذهن برود به سمت جنگ نظامی. جنگ اقتصادی و تحریم و گرفتن عرصه کار و فعالیت و فناوری در کشور است. ما را به جنگ نظامی متوجه می کنند تا از این غفلت کنیم. جنگ واقعی جنگ فرهنگی است.
الان ببینید فرهنگ کشور چه اوضاعی دارد؟ ببینید اقتصاد کشور چه اوضاعی دارد؟ اگر ما در مقابل دشمن خودمان را ضعیف نشان بدهیم او را بر علیه خودمان تقویت کردیم. اجازه زیاده خواهی و زیاده طلبی به او دادیم. میبینید که خواسته او نابودی ماست. به کوری چشم دشمنان و با تلاش مضاعف و با بهره گیری از تولید داخلی و نیروی جوان متخصص در این جنگ اقتصادی پشت دشمن را به خاک خواهیم مالید.
به خانواده های شهدا سر بزنید. کسب نور و فضیلت کنید. به خصوص مسئولین از روی شوق و انگیزه بروید و تکریم کنید. از باب دستور و اینکه باید وظیفه مان است و برویم نباشد. باید با شوق رفت. بعضی وقت ها سوال می کنم که چند وقت هست که مسئولی به خانه شما نیامده است؟ عددی را که بعضی وقتها به من میگویند من خجالت میکشم و تا آخر جلسه که آنجا می نشینم حرف نمیزنم.
استاندار محترم خودشان اهل این مسائل هستند. خودشان در بحبوحه این امور بودند و قائل به تکریم شهدا هستند. انشاالله تاکید بیشتری به دستگاههای مربوطه بکنند که شیوه آقایان تکریم خانواده شهدا و رفتن و سر زدن شود. تکریم شهدا و خانواده آنها بزرگداشت حماسه ها و جوانمردی آنها امر لازمی است که ادامه همان راه است و ترویج و توسعه فرهنگ ایثار و جوانمردی است.
کمترین خاصیت این تکریم تربیت نیرو است. شما وقتی خانواده شهید را تکریم میکنید نیرو تربیت میکنید. اینکه رهبر معظم انقلاب تاکید دارند در زمینه دفاع مقدس به طور جدی کار فرهنگی شود علت عمده آن همین است که انسان تربیت میکند و به عرصه مدیریت جامعه هدایت می کند. نیاز امروز ما نیروی مومن انقلابی است که در عرصه های مختلف به خصوص اقتصاد باید بیاید و مشغول کار شود. نیروی تربیت شده است که می تواند در مقابل هجمه و ترفندهای دشمن بایستد. تربیت شهدایی یعنی خدا محور بودن. خود را ندیدن و پرکار بودن. جهادی عمل کردن. این ها را می خواهیم که اقتصاد امروز ما را نجات بدهد.
اگر روی حرکت فرهنگی راهیان نور تاکید میشود که بیستم اسفند به این روز نامیده شده است؛ علت عمده اش همین است که تحول ایجاد میکند.حرکت ایجاد می کند. افراد جدیدی را با انگیزه های بالا وارد عرصه می کند. معجزه خون شهید است که افراد وارد قدمگاه شهدا میشوند. با افکار و انگیزه های مختلف و محل شهادت آنها چنان تحولی آنها ایجاد میکند که دهها جلسه بحث و درس و سخنرانی آن دستاورد را برای آنها ندارد که در آن لحظات به دست می آورد. لذا شاید از این جهت باشد که در روایات داریم که در محل شهادت شهدا نماد بسازید. مسجد بسازید و یادمان درست کنید.
دشمن ما با دقت رصد میکند تا این سرمایه ها را از ما بگیرد. و لو با کنوانسیون ها و پروتکل ها و زبان های زیبا و دنیا پسند سعی میکنند با ترفندهای مختلف سرمایههای ما را بگیرند و از کتاب حذف کنند و بر ضد آن فیلم بسازند حتی کسانی که برای برقراری این ارزش ها قیام دارند تروریسم می دانند. حزب الله لبنان را تروریست می دانند. سپاه پاسداران را تروریست می دانند. بسیج مردمی را تروریست می داند. میخواهند در مضیقه قرار دهند.
در این زمینه مسئولین دستورات و راهنمایی های رهبر معظم انقلاب را عملیاتی کنند و دیگران هم به اندازه وسع خودشان فعالیت کنند و آثار روشن آن را در جامعه خواهید دید. اتفاقا در یکی از پیش نیازهای گام دوم انقلاب که یکی از مهمترین سرمایه های فرهنگی برای حرکت به سمت اهداف بلند است همین سرمایه عظیم شهدا و خانواده های محترم آنهاست.
انشاءالله به مناسبت هایی قسمتهایی از گام دوم انقلاب را تبیین خواهم کرد و مطالب بلندی که در آن مطرح هست را طرح می کنیم تا دچار روزمرگی و فراموشی نشود. بلکه به گفتمان تبدیل شود. این بیانیه گام دوم است. یعنی برای چهل سال دوم است. در یک هفته ده روز نباید سر و ته آن را هم آورد. چراغ راه ۴۰ سال است. بند بند آن و کلمه کلمه آن دقیق است.
با دقت تمام و با عنایت کلمه کلمه بیان شده است. اینطور نیست که با خواندن یک خط به من وظیفه ام را نسبت به این بیانیه انجام داده باشم. شما با گوش دادن وظیفه تان را انجام داده باشید. همه شما باید یک کتابچه گام دوم در جیب هایتان باشد. برای مسائل شخصی، فردی، اجتماعی، خانوادگی، نباید دچار روزمرگی شود.
این بیانیه جواب روشنی است برای کسانی که خسته شده اند و دم از تسلیم می زنند. در بیانیه خبر از جبران خطاها را هم دادند که البته بعضی ها هم خوشحال شدند و حرفهای هم زدند. از مهمترین آنها برای سرعت گرفتن تحول، برکنار کردن مدیران لیبرال و تکنو کرات و آدم های خنثی و بی دغدغه است. خطاها اگر میخواهد جبران شود که یکی از مفاد همین بیانیه است باید این آدم ها را کنار بگذارند.
کسانی که مسئولیت دارند اما با فتنه گرانی که مشکلات امروز کشور، چه فرهنگی، چه اقتصادی متوجه آنهاست، جلسه می گذارند. گعده می گیرند. مسئولین فرهنگی بی حالی که فقط وقت خودشان را در جلسات، آن هم جلسات بی ثمر تلف می کنند و با بیخیالی تمام اجازه هنجارشکنی و جلسات مختلط و بی عفتی و بی غیرتی و غیرت سوزی در جامعه را به برنامه های مختلف می دهند. مسئولی که جلوی خلاقیت فکری و نوآوری علمی جوانان را می گیرد، کسانی که دائما آیه یأس می خوانند و البته تشویق می کنند که کعبه آمالشان غرب است و باید به سمت غرب حرکت کرد، برای همه آنها باید فکری شود که در این بیانیه هست.
این را هم عرض کنم عدهای فکر نکنند حالات مردم دچار سختی معیشت شدند غیرت دینی خود را هم از دست دادند.. خیر. منتظر عملکرد مسئولین هستند. و الا اگر لازم باشد همانطور که امام رحمه الله علیه در وصیت نامه فرمودند با تمام توان وارد عمل میشوند و از ارزشهای دینی دفاع خواهند کرد.
انتخاب شایسته حجت الاسلام و المسلمین حاج آقای رئیسی را برای قوه قضاییه تبریک عرض می کنم. مطالبی که حضرت آقا در حکم ایشان مرقوم فرمودند حائز اهمیت است که اگر انجام پذیرد به فرموده خود ایشان نفس تازهای در قوه محقق خواهد شد. لذا امیدواریم با توجه به حکم آقا و همینطور بیانیه گام دوم که آنجا هم مطالبی دارد که به درد این قوه میخورد و همت ایشان که همت بلندی دارد که از زمان حضرت امام که به ایشان حکم می دادند جالب بود که فرمودند: از آنجایی که مسئولین بالای قضایی کاری انجام ندادند شما وارد شد و کار را انجام بده. به ایشان اعتماد بود. ان شاء الله با حضور ایشان گام های بلندی در عدالت و مبارزه با فساد برداشته شود.