متن کامل خطبه نماز جمعه ۲۰/۷/۹۷
استان البرز، شهرستان کرج
توسط آیتالله حسینی همدانی
بسمالله الرحمن الرحیم
الحمدالله ربالعالمین والصلاه والسلام علی سید الانبیاء و المرسلین
العبد الموید والرسول المسدد ابالقاسم المصطفی محمد
و علی آله الطیبین الطاهرین المعصومین سیما بقیه الله الاعظم فی الارضین
واللعنه الدائمه علی اعدائهم اجمعین من الان الی قیام یوم الدین
عباد الرحمن أوصیکم و نفسی بتقوى اللَّه. اگر اهل ایمان و تقوا و جامعه اسلامی بخواهند تولیدی داشته باشند حتماً به ساخت چیزی که موردنیاز جامعه باشد اقدام میکنند. بهطوریکه همه افراد اجتماع از آن بهرهمند شوند؛ بنابراین دنبال تولید کالاهای لوکس و تجملی و اشرافی که ثروت جامعه و منابع عمومی را هدر میدهد، نمیروند.
میدانند که اگر اقدام اسرافی و اترافی داشته باشند هم ثروت عمومی از بین میرود و هم اخلاق فردی و شخصیت انسانی افراد خراب میشود. اختلاف طبقاتی به وجود میآید. فقر گسترش پیدا میکند.
دستورات اسلام در همه عرصهها گذشته از برطرف شدن نیازهای مادی برای رشد معنوی بشر تشریع شده است. هر دستوری که اسلام دارد بخشی از نیازهای ما را برطرف میکند؛ اما در کنار او انسان دارای کمال میشود. فقط مسئله نیازها نیست. خوردن و آشامیدن زناشویی، مسائل کسب و تجارت و سیاست همه اینها اینگونه است. سعه اسلام این است.
هرگز به ریختوپاش و لذات مادیِ صرف، نظری ندارد. اسلام هرگز به عملی که موجب تبعیض در بین آحاد جامعه شود راضی نیست. اسلام اختلاف طبقاتی مذموم را در شأن انسان نمیداند. بله بعضی وقتها اختلاف طبقاتی وجود دارد؛ مثلاً یکی درسخوانده است و عالم شده است. یک کسی درس نخوانده است و جاهل است. از جهت علمی طبقه آنها باهم اختلاف دارد. ولی ازنظر انسانی باهم یکی هستند. لذا احکامش را ببینید؛ فرقی بین یک مجتهدی که چندین سال درسخوانده است و بین یک پزشک و پروفسور با یک کاسب جزء باکسی که اصلاً سواد ندارد در مسائل احکام فقهی بین آنها هیچ فرقی نیست.
یکی از وظایف حکومت ازنظر اسلام برقراری و اجرای قوانینی است که در مسیر عدالت اقتصادی قدم بردارد؛ یعنی کاری کند که همه مردم برخوردار از منافع و نعم الهی باشند. حاکمیت و حکومت باید این کار را بکند. حکومت باید با نظارت قوی بر تولید و تولیدکنندگان، اجازه تولید اشیایی که به نفع اجتماع مردم نیست و موجبات فخرفروشی و خوار کردن دیگران را فراهم میکند تا رسیدن سطح جامعه و عموم مردم به یک رفاه نسبی اجازه تولید آن اشیا را ندهد.
سرمایهداران که در مکتب اهلبیت تربیت شدند تاجر و بازاری هستند ولی تحت تعالیم اهلبیت عصمت و طهارت بودند و از راهنماییهای ائمه معصومین -علیهمالسلام- بهرهمند شدند اینها هرگز به سود بیشتر و فقط سود توجه نمیکنند.
یک عدهای که در مقابل هستند یعنی تحت تعلیم و تربیت نبودند، از آیات قرآن بهره نگرفتند و از دستورات اهلبیت بهرهمند نشدند با تبلیغات گسترده و فریبدهنده اینها دنبال سود بیشتر هستند. تبلیغات فراوان و گسترده میکنند تا مردم را فریب دهند.
اول نیاز کاذب در مردم به وجود میآید. بعد اجناس تجملی بلا مصرفی که باید ذخیره شود و در دکورها نگهداری شود آنها را وارد بازار میکنند و به خورد مصرفکننده بیچاره میدهند و سودهای کلان میبرند و هم شخص و هم جامعه را وابسته میکنند.
اما معیارهای اسلامی برای تولید، مطالب دیگری را در نظر دارد. باید چیزهایی تولید شود که مفید باشد. به درد همه مردم بخورد. طوری تولید شود که همه مردم قدرت خرید داشته باشند. باید دانش اقتصادی مردم و خانوادهها بالا رود. برای خرید کالا اول باید نیاز را در نظر بگیرند که بر اساس چشموهمچشمی و خواستههای کاذب خرید نکنند.
مرحله بعد کیفیت و مرغوبیت کالاست که باید موردتوجه باشد. همه باید اصل قناعت را همیشه مدنظر داشته باشیم. از حرص و نگهداری اجناسی که نیاز نیست و بعداً نیاز میشود خودداری کنیم. همه باید تلاش کنیم که سرمایه ملی را حفظ کنیم. وقتی مطالبه مردمی درست بود تولیدکننده هم در همان مسیر قدم برمیدارد.
شما اگر جنس خراب و ناجور را نخرید و چیزی که تجملی است مورد فروش نباشد خب از آنطرف تولید نمیشود و عرضه نمیشود. در روایات فراوان داریم که سفارش شده است چه چیزی بخرید و چطور بخرید و چطور بفروشید. اینها را یاد بگیریم. مثلاً فرمود: چیزهای خوب بخرید. چیزهای خوب بفروشید؛ یعنی مرغوب بخرید و مرغوب بفروشید.
زمینههای اجتماعی باید طوری فراهمشده باشد که همه بتوانند از همهچیز بهره ببرند. یا اگر خریدوفروش داشتید برای اینکه ضرر نکنید در روایات هست که چهکار کنید. در روایتی است ابان بن عثمان نقل میکند که از شاگردان امام صادق -علیهالسلام- است. امام صادق -علیهالسلام- او را صدا کردند فرمودند: آیا فلان کس زمینش را فروخت؟ گفتم بله آقا فروختند. فرمودند: در تورات نوشته است که هر کس زمین و آبش را بفروشد و پول آن را در خرید زمین و آب مصرف نکند، آن پول از بین خواهد رفت.
ما دهها مورد از این موارد دیدهایم که خانهای داشت و زمینی داشت و ملکی داشت و فروخت که در مسیر دیگری بزند، نشد. در بعضی از روایات دارد، مثل این میماند که خاکستر را روی کوه در معرض باد بگذاری. دیگر نمیتوانید بخرید. این دستور است که زمین فروختی زمین بگیر.
وقتی در فقه ما از تعدادی معاملات بحث میشود که حرام هستند، یعنی ما در بحث اقتصاد آزاد نیستیم که بعضی ترویج آن را میکنند و آزادی اقتصادی را مطرح میکنند. آزادی اقتصادی کاری به حلال و حرام ندارد. اسلام برای تجارت و کسب قواعد و محدودیتهایی دارد. وقتی اجازه نمیدهد و نهی میکند از خوردن اموال مردم به باطل، یعنی آزاد نیستید. چون در معاملات هر جور که شده مال به دست میآید ولو سر مردم کلاه بگذارد.
اینکه در معامله باید رضایت، دوطرفه باشد، باید در کیل و ترازو اندازه را رعایت کرد و کمفروشی را مورد مذمت قرار داده، اجازه اسراف و اجحاف و اتلاف و اتراف نداده، ربا را حرام کرده، احتکار را ممنوع کرده، غبن و گول زدن دیگران را حرام کرده و دهها مورد دیگر؛ همگی بیانکننده این است که آزادی اقتصادی که عدهای میگویند باطل است و جامعه خراب کن؛ و ریشه فقر است.
جامعه قرآنی و اهلبیتی هرگز مسیر تولید و اقتصاد و معیشتش را از تعالیم این دو ثقل عظیم خالی نمیکند؛ بنابراین وقتی خدمت قرآن میرسیم تا در این زمینهها بهره بگیریم اول مطلبی که به ما تذکر میدهد این است که افراد نادان و بی تعهد و غیرمتخصص را بر اموالتان چه فردی و چه اجتماعی مسلط نکنید که روزگارتان سیاه خواهد شد.
در قسمتی از آیه ۵ سوره مبارکه نساء فرمود: «وَ لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَکُمُ الَّتِی جَعَلَ اللَّهُ لَکُمْ قِیاماً» اموالى را که خدا وسیله قوام و برپائی زندگى شما قرار داده است به دست سفیهان (سبکمغزان) ندهید. مالی که مایه زندگی و قیام فرد و جامعه است را نباید در اختیار سفیهان قرارداد. در روایتی در ذیل این آیه دارد، یعنی به کسی که اطمینان نداری و ممکن است خیانت کند قرارداد مالی نبند.
این فقط مربوط به افراد نیست. بلکه حکومتها را هم شامل میشود. سفیه یک معنای روشنی دارد؛ یعنی کسی که اجازه تصرف در اموالش را ندارد، چون مال را از بین میبرد و یا بیجا مصرف میکند؛ اما چون بحث اقتصاد است. گستردهتر و عامتر نگاه کنیم، سفیه یعنی کسی که اقتصاد اسلامی را بلد نیست و تخصص لازم را ندارد، برنامهریزی صحیح مالی نمیتوانند بکنند. درنتیجه مالی که موجب قیام و قوام جامعه و فرد است را هدر میدهد؛ یعنی اموالتان را در اختیار این کسان قرار ندهید.
اگر به آیه عمل نکردیم وضعیت همین میشود که امروز میبینید. افراد غیرانقلابی غیرمتخصص و بی تعهدی که به فکر منافع خود و حزب خودشان هستند بر مراکز و مؤسسات و بعض وزارتخانهها مسلط شدهاند و میبینید چگونه عمل میکنند!
این آیه شریفه قاطعانه میگوید آقای رئیسجمهور و هر مسئول اجرائی که اموال و افرادی در اختیارت است، شما حق ندارید اموال و دارائیهای مردم را در اختیار سفیهان قرار دهید. مسئول در نظام اسلامی باید خود را در قبال مردم و محرومین و مستضعفین و فقراء مسئول بداند. خود را خادم بداند نه اینکه باروحیه استکباری و شکمسیری مردم را به سخره بگیرد.
وزیری که اسمش رویش است باید وزر و سختی کار را به دوش بکشد و خادم مردم باشد نباید بددهن و بدگو باشد. دیدهاید که بعضی وقتها مردمی که گرفتاری دارند با بعضی از این وزرا که صحبت میکنند او در مقابل به سخره میگیرد که برخلاف موازین اسلامی است و برخلاف نظام اسلامی و دستورات دینی ماست. او خادم مردم است باید کرنش داشته باشد.
پس ببینید این آیه چه قدر دقیق بیان میکند که مال را باید به دست چه کسی بدهید. یکقسمتی را شما دارید در جامعه میبینید. فقری که در جامعه وجود دارد، افرادی که مسئولیت اقتصادی کشور را دارند، عدهای از آنها درس اقتصاد را هم نخواندهاند. طبق این آیه حتماً باید متخصص باشد.
در سوره یوسف آیه ۵۵ اشاره دارد که اگر خواستید اموال و امور اقتصادی فردی و جامعه را به دست کسی بسپارید حتماً تعهد، علم و تخصص لازم و امانتداری داشته باشد. «قالَ اجْعَلْنِی عَلى خَزائِنِ الْأَرْضِ، إِنِّی حَفِیظٌ عَلِیمٌ». یوسف گفت: مرا سرپرست خزانههای مالی این سرزمین قرار بده که من نگاهبانى دانا هستم؛ یعنی هم تخصص دارم هم تعهد دارم.
و امیرالمؤمنین -علیهالسلام- در قسمتی از نامهای که برای مردم مصر نوشتند و همراه مالک فرستادند فرمودند: من رنج مىبردم از اینکه بیخردان و تبهکاران این امّت حکمرانى را به دست آورند، (آدمهای تبهکار، فاسق، فاسد. خیلی بد است مثلاً از شورای شهر شهری را هفت نفرشان را جمع میکنند و میبرند. یک شهر را کلاً باطل میکنند. فلان وزیر را به دادگاه میکشند) و مال خدا (اموال عمومى) را دستبهدست (میان خود) بچرخانند؛ و بندگان او را به خدمت بگیرند.
چقدر ما از قرآن و عترت فاصلهداریم متأسفانه این چیزهایی را هم که در جامعه میبینیم ریشهاش این است که در مقابل آیات الهی و روایات اهلبیت کرنش نداریم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
والعصر*ان الانسان لفی خسر* الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر*
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین الصلاه و السلام علی سید الانبیاء و المرسلین ابالقاسم محمد
و صل علی امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب و علی فاطمه الزهرا سیده نساء العالمین
و علی الحسن و الحسین سیدی شباب اهل الجنه و علی علی بن الحسین و محمد بی علی
و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد
والحسن بن علی والخلف القائم الحجه حججک علی عبادک و امنائک فی بلادک
خودم و همهی شما نمازگزاران محترم را به رعایت و تقویت و تسدید تقوای الهی دعوت میکنم. یکی از رذایل اخلاقی که بهشدت اهل تقوا از آن گریزان هستند عجب و خودبزرگبینی است. امیرالمؤمنین علیهالسلام در حکمت ۴۳ از حکم نهجالبلاغه فرمودند: بدی و گناهى که تو را غمگین کند و نزد تو زشت باشد، در پیشگاه خداوند بهتر از کار نیکى است که تو را به خودبینی وادار کند. «سَیِّئَهٌ تَسُوءُکَ خَیْرٌ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ حَسَنَهٍ تُعْجِبُکَ»
نماز میخوانی و میگویی من از فلانی بهتر هستم؛ اما گناهی که مرتکب میشوی که باعث شود توبه کنی بهتر است. البته نه اینکه هی گناه کنیم و توبه کنیم و بگوییم بهتر است. دارد جایگاه و قدرش را میگوید.
گناه، بعد از توبه و پشیمانی حقیقیِ انسان از بین میرود، عقاب هم برداشته میشود و حتی به او برای توبهاش پاداش هم میدهند؛ اما کسیکه به خاطر عبادتش و اعمال نیکش دچار خودشیفتگی میشود و به مردم فخر میفروشد و تکبر میکند، هر چه ثواب برده باشد از بین میرود.
ثواب گناهکار تائب بیشتر است. اینکه در قسمتی از آیه ۱۱۴ سوره هود فرمود: «ان الحسنات یذهبن السیئات» توبه عمل خوبی است که گناهان را از بین میبرد. البته بهشرط آنکه خوبیها برای انسان عجب و توقع و ویژه خواری نیاورد. خدای تعالی ما را موفق کند در مسیری که دوست دارد قدم برداریم.
معروف است که ۷ صفر ولادت امام کاظم -علیهالسلام- واقعشده اما بنا به بیان تعدادی از علماء و محدثین بزرگوار سالگشت شهادت امام مجتبی -سلاماللهعلیه- ۷ صفر است. رسول خدا فرمودند: هرکس در مصیبت او گریه کند چشمان او در روزى که همه دیدهها نابینا خواهند بود روشن و بینا خواهد شد و دل او در روزى که تمام دلها اندوهناک خواهند بود از غبار اندوه پاک خواهد شد و هرکس که مرقد او را در بقیع زیارت کند، قدمهاى او در پل صراط، در روزى که قدمها بر آن لرزان شوند، از لغزش در امان خواهد ماند.
۱۰ سال امامت حضرت بعد از شهادت پدر بزرگوارش طول کشید و در این مدت لحظهای از مبارزه برای اقامه حاکمیت دین آرام ننشست.۴۰ هزار نفر مردم عراق که تعداد زیادی از صحابه رسول خدا در بین آنان بودند با امام بیعت کردند؛ و ۷، ۸ ماهی هم بر پیمان خود بودند، اما معاویه -علیه من الرحمن ما یستحقه- زیر بار بیعت نرفت بلکه با اعلام جنگ و لشکرکشی، با تبلیغات و جنگ رسانهای و فشار سیاسی، خود را حاکم و خلیفه معرفی میکرد و امام را ناچار به صلح کردند.
جنگ نرم معاویه بسیار پیچیده و چندوجهی و مؤثر بود، با انتشار خبر کذب و پرداخت پول در بین سپاهیان، آنان را نسبت به فرمانده و امام و آیندهشان دچار تزلزل کرد. خود این جنگ یک جلسه توضیح دارد که چگونه و از چه ابزاری استفاده میکرد. الآن تبلیغات رسانهای دشمن را میبینید. آن موقع همدست اینها رسانه بود.
آن موقع که میخواست بغض علیبنابیطالب را در دل بچهها بیندازد سربازانش بره و بزغاله میآوردند در خانههایی که بچهدارند. شب به هیئت اطرافیان امیرالمؤمنین میریختند در خانهها و برهها را میگرفتند. بعد به بچهها جوری القا میکردند که اطرافیان علی این برهها را از شما گرفتند.
کار سیاسی کردند. در سال ۶۰ قمری که حسین -علیهالسلام- قیام کرد. اسست اساس الظلم بود. اثر تخریبی جنگ نرم و حملات رسانهای معاویه و پیروانش طوری بود که مؤمنین و اطرافیان حضرت را هم فریب داد و کاری کردند خود مردم نسبت به امامشان کوتاهی داشته باشند و جسارت کنند تا جایی که به خیمهاش حمله کردند و سجاده از زیر پایش کشیدند و او را مذل المومنین خواندند.
بااینحال امام -علیهالسلام- با تمام قوا، با رفتار و گفتارشان رسالت امامت خود را باتربیت افراد ادامه دادند تا اینکه خط نفاق و دورویی که امام را مانع اهداف خود میدیدند و محبوبیت حضرت را در بین اقشار مختلف مردم تحمل نمیکردند. سعی کردند با عوامل نفوذی که در دستگاه امامت رخنه داده بودند امام را به شهادت برسانند.
همسر امام، جعده دختر اشعث بن قیس که فرزند نفاق بود را با وعده همسری یزید و پول خریدند و او امام را با زهری که معاویه تهیهکرده بود مظلومانه و باحال روزه به شهادت رساند؛ اما بغض نسبت به امام اینجا تمام نشد در روز تشییع که امام حسین و خاندان بنیهاشم قصد داشتند بر اساس وصیت امام، بدن حضرت را در کنار قبر رسول خدا به خاک بسپارند دشمنان اهلبیت جلوگیری کردند و پیکر مطهر امام را تیرباران کردند. لذا بدن شریف حضرت را مظلومانه بهسوى قبرستان بقیع حمل نموده و در جوار جدهاش فاطمه بنت اسد دفن کردند.
جنگ نرم با ابزار رسانهای به اشکال مختلف همیشه هست؛ و امروز دشمنان ما با همین ابزار تلاش میکنند که بر افکار عمومى اثر بگذارند. تاریخ دائم تکرار میشود. باید هوشیار و بیدار بود. آنها با همین ترفند، ارزشها و آرمانهاى اساسى اسلام و انقلاب را نشانه رفتهاند و تلاش میکنند هویت و ماهیت دینى و انقلابى ملت ما را تغییر دهند.
لذا در ترویج ناهنجاریهای اجتماعی و بی بندباریهای اخلاقی و رشد بیحیایی کوشا هستند، آسیبهاى اجتماعى را توسعه میدهند، دائماً با ایجاد یأس، القا میکنند نظام در حال فروپاشی است و دهها مورد دیگر و عمده کاری که اخیراً دنبال میکنند و در داخل هم غرب پرستان تکرار میکنند، القاء این نکته است که نظام و انقلاب به بنبست رسیده است.
که چند نوبت است حضرت آقا روی این نکته تأکیددارند و در جلسه ۲ ساعت و نیمه پریشب آقا با سران قوا و بعض مسئولین تأکید کردند که در کشور هیچ بنبست و هیچ مشکل غیرقابلحلی وجود ندارد. اگر فشار را روی اقتصاد آورده، مسیر عاقلانه این است که با قدرتمند کردن خود از درون، فشارهاى دشمن را خنثى کنیم؛ و اقتصاد مقاومتى نقشه راه و فعلاً تنها راه رسیدن به نقطه مطلوب است.
واقعاً چرا اینهمه جوان آماده بکار و فعال و دانشمند که ۷۰۰ هزار نفر آنان را دیدیم بکار گرفته نمیشوند؟ این سیل عظیم نیروی انسانی اگر وارد کار شود آیا کاری روی زمین میماند؟ متأسفانه عدهای واقعیتهای کشور را نمیشناسند و خائنانه به سمت دشمن حرکت میکنند. اول القاء بنبست میکنند بعد غرب و دولتهای استکباری را ناجی کشور میدانند. درحالیکه اگر موحد باشند و در زندگیشان خدامحور باشند باید بدانند که خداوند وعده نصرت داده است و ما به وعده الهی ایمانداریم.
لذا عرض میکنیم هیچ قدرتى در مقابل قدرت و اراده بیپایان ملت مسلمان ایران توان ایستادگی ندارد. چرا عدهای در نقشه دشمن حرکت میکنند، وقتى دشمنداریم و دشمنیاش پایان ندارد و مکرر عرض کردیم و آیهاش را خواندیم که دشمن تا تسلیم شدن کامل ما، از ما راضی نمیشود: «وَ لَن تَرضى عَنکَ الیَهُودُ و لَا النَّصارى حتى تَتَّبِعَ مِلتّهُم».
دشمن ذلت ما را میخواهد. چرا برخلاف قرآن عمل میکنید. در آیه ۱۱۳ سوره هود فرمود: «وَ لاتَرکَنُوا الی الذینَ ظَلَموا»؛ و به کسانی که ستم کردهاند (اهل ایمان نیستند) تمایل و اطمینان نداشته باشید، تکیه نکنید که آتش به شما خواهد رسید و در آن حال شمارا جز خدا هیچ سرپرستی نیست سپس یاری نمیشوید.
قبلاً دائماً گفتند مشکلات کشور با توافق هستهای حل میشود. بیش از دو سال است که برجام امضاء شد. چه شد؟ هیچ. باز امروز عدهای به نفع استکبار و آمریکا حرف میزنند و القاء میکنند که به بنبست رسیدهایم. وزیر و وکیلی که اینگونه القاء کند که برای رفع مشکلات کشور چارهای نداریم جز اینکه با دشمن دست دوستی بدهیم و او را راضی نگهداریم به تعبیر رهبری خائن به ملت و نظام است.
آقایان برای بریدن بهانه دشمن برجام را پذیرفتند و هسته ای ما از بین رفت و این بار میخواهند با اف ای تی اف امنیت و اقتصاد ما را از بین ببرند. وزیر خارجه بااینکه اکثر کسانی که در مجلس موافق صحبت کردند و گفتند پیوستن به کنوانسیون سی اف تی وضع بانکها و اقتصاد را خوب میکند و نرخ ارز درست میشود و امثال ذالک، با صراحت میگوید تضمینی برای حل مشکلات ما وجود ندارد؛ یعنی حرف موافقان را هم نقض میکنند؛ و میگوید اما مىتوانیم تضمین دهیم که با نپیوستن به این لایحه، آمریکا بهانه مهمى را براى افزایش مشکلات ما پیدا خواهد کرد.
آیا این حرف معنایی غیر از بنبست در مقابل آمریکا میدهد؟ یعنی رویکرد دولت، گرفتن بهانههاى فشار از دست آمریکاست. مگر برای بریدن بهانه آمریکا هستهایمان را دود نکردیم؟ چه شد؟ آمریکا برای اینکه روحیه استقلالخواهی و عزت و اقتدار ما را تضعیف کند با ما دشمنی و بهانهتراشی میکند و این بهانهها تمام نمیشود.
اگرچه روحیه ملت ما برای مبارزه با آمریکا هرگز کمرنگ و تضعیف نخواهد شد و روزبهروز برشدت آن افزوده خواهد شد. لذا سؤال ما امروز این است که آیا میدانید آمریکا برای فشار بر مردم ایران چند تا بهانه دیگر دارد؟ و اساساً این بهانهها کی تمام میشود؟ آمریکا نمیخواهد ما پیشرفت داشته باشیم آنوقت شما میخواهید با عقبنشینی اینچنینی از او بهانه بگیری که فرصت دهد پیشرفت کنی؟
من اینجا مسئولین محترم را به کلام امام -رضوانالله علیه- متوجه میکنم که فرمود: اگر روابط سیاسى که بین دولتهاى اسلامى و دول بیگانه بسته مىشود و برقرار مىگردد موجب تسلط کفار بر نفوس و بلاد و اموال مسلمانان شود یا باعث اسارت سیاسى اینها گردد برقرارى روابط حرام است و پیمانهایى که بسته شود باطل است و بر همه مسلمین واجب است که زمامداران را راهنمایى کنند و وادارشان نمایند بر ترک روابط سیاسى اینچنینی هرچند بهوسیله مبارزه منفى باشد. (صحیفه نور، ج۱۰، ص۳۵۲)
این آقایان میگویند ما خط امام هستیم. بیان امام روشن است. کدام خط امام؟ صحیفه نور حضرت امام خط امام را روشن کرده است و متأسفانه با تمام تأکیداتی که بزرگان و دلسوزان داشتند و تأکیدی هم که رهبر معظم انقلاب در نامه به مجلس فرمودند که قرارداد را بررسی کنید، ولی بعضی القاء کردند که آقا فرمودند به قرارداد راضی هستم، حتی موقع رأیگیری گفتند دولت و مجلس موافق حالا رأیگیری میکنیم و متأسفانه رأی موافق دادند.
در این مرحله، نقش شوراى نگهبان بسیار مهم است و البته گروههایی هم شروع کردهاند با جنگ رسانهای به ایجاد فشار بر شوراى نگهبان که شاید بتوانند او را از عمل به وظیفهاش دور کنند و دچار مصلحتاندیشی کنند؛ اما همه باید توجه کنیم که ما در مقام اعتراض و اشکال حرفمان را میزنیم و در تاریخ ثبت میشود اما همه وظیفهداریم به مصوبات قانونی که تائید شورای نگهبان را دارد ملتزم باشیم؛ و عمل کنیم و اگر تصویب شد ضررهایش را بچشیم. اگر هم تصویب نشد که ضرری ندارد. لذا به این بُعدش هم توجه داشته باشید که خداینکرده از آنطرف نیفتیم.
نمایندگان موافق سی اف تی میگویند رأی به این الحاق در جهت منافع ملی و مصالح مردم است، لذا رأی دادیم. اگر چنین است پس چرا نام خودشان را برای این افتخاری که کسب کردند شفاف نمیگویند؟
۲۳ مهر سال ۶۰ شهادت پنجمین شهید محراب آیتالله اشرفی اصفهانی و ۲۶ مهر شهادت شهید شوشتری را گرامی میداریم. ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ ۲۲ مهر روز استاندارد ۲۳ مهر روز جهانی نابینایان،۲۵ مهر روز بزرگداشت سلمان فارسی، ۲۶ مهر روز تربیتبدنی و ورزش؛ و به مسئولین و کارگزاران و اعضایشان تبریک میگوییم.