نماینده ولی‌فقیه در استان البرز، در چهارمین شب اقامه‌ی عزای سالار شهیدان (علیه‌السلام) در مصلای بزرگ کرج، بیان داشتند: یکی از بیانات مهم امام در کربلا، سخنان ایشان در مقابل سپاهیان حر بن یزید ریاحی بود که در آن به اسوه و الگو بودن خود برای جامعه اشاره نموده‌اند.
آیت‌الله سید محمدمهدی حسینی همدانی بیان داشتند: وقتی به این اسوه و حرکت الهی او بنگریم، دریایی از معرفت و کمال و تعالی و رشد را می‌بینیم؛ همراهی با حسین (علیه‌السلام)، انسان را به ساحل نجات می‌رساند و ملکات نفسانی انسان را شکوفا می‌کند.
ایشان ادامه دادند: محبت حسین (علیه‌السلام) و در مسیر او حرکت کردن کمالات انسان و قوای او را به فعلیت می‌رساند و انسان کمال طلب همواره به او محبت دارد.
امام‌جمعه کرج، با اشاره به محبت پیامبران و ملائکه الله و زیارت ایشان، حسین (علیه‌السلام) را، تصریح کردند: عظمت و علوّ جایگاه سیدالشهدا (علیه‌السلام) به‌قدری است که حتی خاک تربت او نیز ارزشمند و والا گردیده است و این‌ها همه نشانه‌هایی برای بیان بزرگی این مقام است.
جای‌جای زندگی امام حسین (علیه‌السلام) برای ما درس است؛ سکون و حرکت او و سکوت و گفتار او همه برای ما درس هستند.
ایشان در ادامه بحث ” توکل در زندگانی و قیام حسین (علیه‌السلام) ” به‌عنوان یکی از روشن‌ترین درس‌های این حرکت توحیدی، به بحث “ارکان توکل” اشاره نموده و بیان داشتند: در بیان اساتید توکل تنها به‌مجرد “علم” و “اعتقاد” به دست نمی‌آید و نیازمند ایمانی باطنی و قلبی است.
استاد حوزه‌ی علمیه استان البرز، خاطرنشان ساختند: “علم” بهره و غذا و خوراک عقل است؛ ولی این علم باید با قلب انسان پیوند برقرار کند تا به باور تبدیل شود؛ اثر و نشانه‌ی اینکه انسان به خدا با استدلال و علم، ایمان آورده، این است که نهان و آشکار او یکی است و فاصله‌ی او از گناهان به چه مقدار است.
ایشان گفتند: دانسته‌ها باید از حدود عقل سیر کرده و به قلب برسد که محل و جلوه‌گاه نور ایمان است تا به باور و اعتقاد تبدیل شوند و تا وارد این مرحله یعنی ایمان نشویم، توکل به دست نخواهد آمد.
آیت‌الله حسینی همدانی با اشاره به آیات قرآن کریم، چون سیزدهمین آیه سوره مبارکه تغابن و دوم تا چهارم سوره مبارکه انفال، تصریح کردند: طبق این آیات، مؤمنین به‌جایی رسیده‌اند که با خواندن آیات قرآن دچار انکسار و انقلاب در دل می‌شوند و ایمانشان زیاده می‌گردد و تصریح می‌کنند که چنین شخصی تنها باید بر خدا توکل کند و می‌کند.
ایشان اظهار داشتند: ایمان قلبی داشتن موکل به اینکه وکیل به احتیاج او عالم است، ایمان داشتن به اینکه وکیل، قادر به رفع احتیاجات موکل است، ایمان داشتن موکل به اینکه وکیل بخیل نیست و ایمان داشتن به محبت و رحمت وکیل به موکل، چهار شرط اصلی توکل در بیان اساتید معرفت و اخلاق است و شخص جز با ایمان به این چهاراصل به مقام توکل دست نمی‌یابد.
ایشان افزودند: حسین (علیه‌السلام) نیز چنین باوری داشت که در شبی چون شب عاشورا و در مقابل هزاران نفر از خیل دشمنان، بیعت از یاران خود برداشته و آنان را در گریز از مهلکه مخیّر می‌دارد و از رفتن آنان هراسان و بیمناک نمی‌گردد و در برابر هر اضطرار و سختی و مهالک روز عاشورا، “حسبی الله و نعم الوکیل” می‌گوید که اوج مقام توکل را در این بیان می‌توان دید.
