نماینده ولیفقیه در استان البرز در جمع کارکنان نیروی انتظامی استان البرز، با تبریک ایام ولادت حضرت علی ابن موسیالرضا (علیهالسلام) و دهه کرامت، بیان داشتند: ائمهی بزرگوار ما، همه در حقیقت نوری واحد هستند؛ البته هرکدام بسته به موقعیت خود و زمانه روشی را برای نشر دین و توسعهی معارف الهی انتخاب کردند که منافاتی با اتحاد روش و سیرهی آنها ندارد.
آیتالله سید محمدمهدی حسینی همدانی در این برنامه که به مناسبت میلاد ثامنالائمه (علیهالسلام) برگزارشده بود، اظهار داشتند: امام در پرستش خدای تعالی، یگانه دهر بود، در عبادت بینظیر بود و هرچند پدرانش چون امام جعفر صادق (علیهالسلام)، تنها در یک کلاس، ۴۰۰۰ شاگرد داشت، ولی او را “عالم آل محمد (صلیالله علیه و آله و سلم)” نامیدند.
ایشان بیان داشتند: اصرار مأمون عباسی، برای پذیرش ولایتعهدی توسط امام، بر اساس نیت پلید او در متهم کردن امام (علیهالسلام) ب جاهطلبی بود؛ ولی امام با بیتوجهی تمام، این نقشه را خنثی نمود و در جایی فرمود “این امر هرگز چیزی بر من اضافه نکرد؛ زمانی که در مدینه بودم، دست خطم در شرق و غرب عالم نفوذ داشت، در آن زمان بر استر سوار میشدم و با آزادی در مدینه حرکت میکردم و این حالت از هر چیز برایم گواراتر بود”.
امامجمعه کرج، خاطرنشان ساختند: از واجباتی که حضرت بر آن تأکید داشتند و در انجام آن تأخیر نمیکردند، امربهمعروف و نهی از منکر بود و ایشان هرگز در این مسئله ملاحظه و مسامحه و مداهنه نداشتند.
ایشان اظهار داشتند: امام (علیهالسلام) حتی به بستگان نزدیک نیز فرصت و مجال سو استفاده از مقام و جایگاه امامت را نمیداد و مثلاً در جلسهی رسمی این مطلب را اعلام و آن شخص را به همه میشناساند؛ درحالیکه اکنون متأسفانه در همین زمینهها اشکالاتی را در افراد مدعی اسلام و انقلاب میبینیم؛ مثلاً بااینکه جرم بستگانشان آشکارا به اثبات رسیده است، بازهم از آنها حمایت میکنند و با توجه به سیرهی روشن ائمه معصومین (علیهمالسلام) چنین مسائلی بههیچعنوان پذیرفته نیست.
ایشان تأکید کردند: اگر ما از خط اهلبیت و روش زندگیشان فاصله بگیریم، طاغوت هستیم، مخصوصاً اگر در پست و جایگاه حساسی قرار داشته باشیم.
نماینده ولیفقیه در استان البرز، گفتند: امام (علیهالسلام)، برای افراد احترام قائل بود و جایگاه انسانیشان را زیر سؤال نمیبرد؛ حقوق برابر برای انسانها قائل بود و از تحقیر غلامان و سیاهان جلوگیری میکرد؛ تواضع او به حدی بود که بسیاری ایشان را نمیشناختند.
ایشان افزودند: برای خروج از گمراهی و ضلالت چارهای جز تبعیت از قرآن و اهلبیت (علیهمالسلام) نیست و اگر هر کس حتی به بخشی از سیرهی این چراغهای هدایت، عمل نکند، به کمال غایی خود نخواهد رسید.