چه کار کنیم گرفتار دنیا نشویم؟ یک راهکار دارد؛ و آن این است که دست به جیب باشیم. انسان اگر اهل انفاق باشد به این بلیه مبتلا نمی‌شود

کسی دنیا نداشته باشد، آخرت ندارد. در دنیاست که می‌توانیم برای خودمان آخرت کسب کنیم. امیرالمومنین در دنیا امیرالمومنین شد. اولیا خدا اگر به درجه‌ای از درجات عالی رسیدند در دنیا رسیدند. تنها فرصتی که انسان دارد برای رشد همین دنیا است

دنیا با تمام نعماتی که دارد برای هم بهره‌مند، هم محروم غیر از امتحان چیزی نیست. ولی ما باورمان نمی‌شود که همه چیز امتحان است.

زیرک آن کسی است که عاقلانه فکر ‌کند؛ نفس خود را مهار کرده و همه همتش آخرتش باشد؛ چون نفس یابوی سرکش است و می‌خواهد فقط بخورد و بچرد

ترس از خدا باید در انسان شور و هیجان و امید به وجود بیاورد. خوف و حزنی که باعث افسردگی شود و انسان حال کار و عبادت هم نداشته باشد، موردقبول اسلام نیست. حزن و خوفی که امید را از انسان بگیرد که نتواند نسبت به آینده کاری انجام دهد ارزشی ندارد

هرکس عمل بهتری داشت، جایگاه بهتری پیدا می‌کند. به بیان امروزی کیفیت مهم‌تر از کمیت است. عملی که کم باشد ولی خالصانه باشد از عملی که زیاد باشد ولی اخلاص در آن نباشد بهتر است